Skrypt Tymowskiego.pdf
(
680 KB
)
Pobierz
009
D:\materiały\Analiza matematyczna\Skrypt Tymowskiego\009.doc 2003-lis-23, 22:1
I. Rozszerzony zbiór liczb rzeczywistych
R
\
. Mo
Ň
na wybra
ę
kilkana
Ļ
cie własno
Ļ
ci zbioru
R
, z których wynikaj
Ģ
wszystkie inne. Istnieje taka aksjomatyczna
definicja zbioru
R
. Konstrukcje Cantora i Dedekinda dowodz
Ģ
,
Ň
e zbiór liczb rzeczywistych
istnieje.
Podamy sformułowanie zasady indukcji zupełnej, w której to postaci jest natychmiastowym
wnioskiem z definicji zbioru
N
jako podzbioru zbioru
R
.
TWIERDZENIE 1.
Je
Ļ
li
0
Ï
N
), całkowitych
Z
, wymiernych
Q
i niewymiernych
Q
A
Ì
N
jest zbiorem posiadaj
Ģ
cym własno
Ļ
ci 1)
A
1
Î
, 2)
n
Î
A
¼
n
+
1
Î
A
, to
A
=
N
.
n
( )
2
n
+
1
PRZYKŁAD 1.
Udowodnimy,
Ň
e
1
+
2
+
2
+
n
=
dla ka
Ň
dego
n
Î
N
. Niech
A
=
Ê
n
Î
N
;
1
+
2
+
2
+
n
=
n
( )
Ú
n
+
1
. Oczywi
Ļ
cie
A
Ì
N
. Sprawdzamy,
Ň
e
A
1
Î
:
2
1
=
1
×
(
+
1
. Zakładamy,
Ň
e
n
Î
A
. Sprawdzamy,
Ň
e
n
+
1
Î
A
:
2
1
+
2
+
2
+
n
+
( )
n
+
1
=
n
( )
n
+
1
+
n
+
1
=
n
( ) ( ) ( )(
n
+
1
+
2
n
+
1
=
n
+
1
n
+
2
)
. Zatem
2
2
2
A
=
N
na mocy zasady indukcji zupełnej.
DEFINICJA 1.
Rozszerzonym zbiorem liczb rzeczywistych nazywamy zbiór
{
R
:
R
=
È
-
¥
,
+¥
}
, gdzie
-
¥
,
+¥
Ï
R
z rozszerzon
Ģ
relacj
Ģ
porz
Ģ
dku
<
ze zbioru
R
na zbiór
R
w ten sposób,
Ň
e
-
¥
<
x
<
+¥
dla ka
Ň
dego
x
Î
R
, i przedłu
Ň
onymi działaniami
arytmetycznymi w sposób nast
ħ
puj
Ģ
cy:
( ) ( ) ( ) ( )
+
¥
+
+
¥
=
+
¥
-
-
¥
=
x
+
( ) ( )
+
¥
=
+
¥
+
x
=
x
-
( )
-
¥
:
=
+¥
,
( ) ( ) ( ) ( )
¥
+
-
¥
=
-
¥
-
+
¥
=
x
+
( ) ( )
-
¥
=
-
¥
+
x
=
x
-
( )
+
¥
:
=
-¥
,
( ) ( ) ( ) ( )
¥
×
+
¥
=
-
¥
×
-
¥
:
=
+¥
,
( ) ( ) ( ) ( )
¥
×
-
¥
=
-
¥
×
+
¥
:
=
-¥
,
x
×
( ) ( )
+
¥
=
+
¥
×
x
:
=
Ê
+
¥
,
je
Ļ
li
x
>
0
,
-
¥
,
je
Ļ
li
x
<
0
x
×
( ) ( )
-
¥
=
-
¥
×
x
:
=
Ê
-
¥
,
je
Ļ
li
x
>
0
,
+
¥
,
je
Ļ
li
x
<
0
x
=
x
:=
0
+
¥
-
¥
x
Î
(nie okre
Ļ
lamy dodawania tzw. niesko
ı
czono
Ļ
ci ró
Ň
nych znaków, odejmowanie
niesko
ı
czono
Ļ
ci tego samego znaku, mno
Ň
enia niesko
ı
czono
Ļ
ci przez zero, dzielenia
niesko
ı
czono
Ļ
ci przez niesko
ı
czono
Ļę
i przez zero).
Sposób przedłu
Ň
enia działa
ı
arytmetycznych jest podyktowany teori
Ģ
granic.
W jednym z aksjomatów zbioru
R
wyst
ħ
puje poj
ħ
cie kresu podzbioru zbioru
uporz
Ģ
dkowanego. Ograniczmy si
ħ
do definicji kresów w przypadku zbioru uporz
Ģ
dkowanego
R
.
DEFINICJA 2.
Element
R
s
Î
R
nazywamy kresem górnym zbioru
A
Ì
R
i oznaczamy
symbolem
sup
, je
Ļ
li
A
1)
Î
a
£
s
, tzn.
s
jest ograniczeniem górnym zbioru
A
,
a
A
-- 1 --
Znamy ze szkoły własno
Ļ
ci zbioru liczb rzeczywistych
R
i jego podzbiorów: liczb
naturalnych
N
(
-
+
+
dla ka
Ň
dego
D:\materiały\Analiza matematyczna\Skrypt Tymowskiego\009.doc 2003-lis-23, 22:1
2)
"
Î
<
s
a
A
a
>
t
, a wi
ħ
c
s
jest najmniejszym ograniczeniem górnym zbioru
A
.
Element
R
i
Î
nazywamy kresem dolnym zbioru
A
Ì
R
i oznaczamy symbolem
inf
, je
Ļ
li
A
1)
a
Î
A
a
³
i
, tzn.
i
jest ograniczeniem dolnym zbioru
A
,
2)
"
Î
j
>
i
a
A
a
<
j
, a wi
ħ
c
i
jest najwi
ħ
kszym ograniczeniem dolnym zbioru
A
.
Ka
Ň
dy niepusty i ograniczony z góry (z dołu) zbiór
A
Ì
R
posiada kres górny (dolny). Jest
to aksjomat.
Analogicznie definiujemy kresy zbioru
A
Ì
R
. W tym przypadku ka
Ň
dy niepusty zbiór
A
Ì
R
posiada oba kresy. Je
Ļ
li zbiór
A
Ì
R
nie jest ograniczony z góry ( z dołu) w zbiorze
R
, to
sup
A
=
+¥
(
inf
A
=
-¥
) w zbiorze
R
.
PRZYKŁAD 2.
Niech
A
:
=
Ê
1
;
n
Î
N
Ú
È
N
. Wówczas
inf
A
=
0
, a
sup
nie istnieje
A
n
(w zbiorze
R
, gdy
Ň
sup
A
=
+¥
w zbiorze
R
).
II. Podstawowa terminologia zwi
Ģ
zana z funkcjami
:
oznacza,
Ň
e
f
jest funkcj
Ģ
ze zbioru
X
w zbiór
Y
. Synonimami dla „funkcji” s
Ģ
„przyporz
Ģ
dkowanie, odwzorowanie,
przekształcenie” oraz inne terminy tradycyjnie u
Ň
ywane w danej dziedzinie matematyki.
Zbiór
Pozostajemy przy szkolnej definicji funkcji. Symbol
f
X
®
Y
f
( )
A
:
=
{
y
Î
Y
;
$
y
=
f
( )
x
}
=
{
f
( )
x
;
x
Î
A
}
nazywamy obrazem zbioru
A
Ì
X
,
x
Î
X
a zbiór
f
-
1
( )
B
:
=
{
x
Î
X
;
f
( )
x
Î
B
–przeciwobrazem zbioru
B
Ì
Y
, przy odwzorowaniu
f
:
X
.
DEFINICJA 3.
Funkcj
ħ
®
Y
f
:
X
®
nazywamy ró
Ň
nowarto
Ļ
ciow
Ģ
, je
Ļ
li
( ) ( )
x
,
2
"
Î
x
X
f
x
1
=
f
x
2
¼
x
1
=
x
2
.
1
DEFINICJA 4.
Je
Ļ
li
f
:
X
®
Y
jest funkcj
Ģ
ró
Ň
nowarto
Ļ
ciow
Ģ
, to funkcj
ħ
f
-
:
1
f
( )
X
®
X
dan
Ģ
wzorem
f
-
1
( )
y
:
=
x
, gdzie
f
( )
x
=
y
, nazywamy odwrotn
Ģ
do funkcji
f
.
Poprawno
Ļę
definicji. Je
Ļ
li
y
Î
f
( )
X
, to istnieje dokładnie jeden taki
x
Î
X
,
Ň
e
f
( )
x
.
PRZYKŁAD 3.
Funkcja
=
y
f
:
0
+¥
)
®
R
dana wzorem
f
( )
x
:
=
x
2
+
1
jest
ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowa: je
Ļ
li
x
1
x
,
2
Î
0
+¥
)
i
x
2
+
1
=
x
2
+
1
, to
x
1
x
=
. Poniewa
Ň
1
2
2
f
(
0
+¥
)
)
=
1
+¥
)
, wi
ħ
c
f
-
1
:
1
+¥
)
®
0
+¥
)
. Niech
y
Î
1
+¥
)
. Rozwi
Ģ
zujemy
równanie
f
( )
x
=
y
wzgl
ħ
dem niewiadomej
x
Î
0
+¥
)
:
x
2
+ 1
=
y
,
x
2
=
y
-
1
,
x
=
y
-
1
.
Zatem
f
-
1
( )
y
=
y
-
1
. Oznaczaj
Ģ
c argument funkcji
f
liter
Ģ
x
otrzymujemy wzór
1
f
-
1
( )
x
na funkcj
Ģ
odwrotn
Ģ
do funkcji
f
.
DEFINICJA 5.
Niech
=
x
-
1
f
:
D
f
®
Y
,
g
g
:
®
Z
i
D
g
A
f
:
=
{
x
Î
D
f
;
f
( )
x
Î
D
g
}
¹
Æ
.
Wówczas zło
Ň
eniem lub superpozycj
Ģ
g
A
f
funkcji
f
i
g
nazywamy funkcj
ħ
g
A
f
:
D
g
A
f
®
Z
dan
Ģ
wzorem
-- 2 --
t
Y
D:\materiały\Analiza matematyczna\Skrypt Tymowskiego\009.doc 2003-lis-23, 22:1
A
,
przy czym funkcj
ħ
f
nazywamy wewn
ħ
trzn
Ģ
, a
g
–zewn
ħ
trzn
Ģ
, zło
Ň
enia
(
g
f
)( )
x
:
=
g
( ( )
f
x
g
A
f
.
PRZYKŁAD 4.
1) Naturaln
Ģ
dziedzin
Ģ
funkcji
f
danej wzorem
f
( )
x
:
=
ln
x
jest przedział
(
0
+¥
)
, a funkcji
g
danej wzorem
g
( )
x
:
=
x
–przedział
0
+¥
)
. Zatem zło
Ň
eniem
g
A
f
tych
funkcji o naturalnych dziedzinach jest funkcja dana wzorem
(
g
A
f
)( )
x
:
=
g
( ( ) ( )
f
x
=
g
ln
x
=
ln
x
o dziedzinie
D
f
g
A
:
=
{
x
Î
(
0
+¥
)
;
ln
x
Î
0
+¥
)
}
=
1
+¥
)
. 2) Nie jest okre
Ļ
lone zło
Ň
enie
g
A
f
funkcji
f
:
R
®
R
,
f
( )
x
:=
5
,
g
:
R
\
{ }
5
®
R
,
g
( )
x
:
=
x
1
. Zło
Ň
enie
f
A
g
jest funkcj
Ģ
-
5
f
A
g
:
R
\
{ }
5
®
R
,
(
f
A
g
)( )
x
:
=
5
.
TWIERDZENIE 2.
Funkcje
f
:
X
®
Y
,
g
:
Y
®
X
s
Ģ
ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowe i wzajemnie do
siebie odwrotne, wtedy i tylko wtedy, gdy
g
A
f
=
i
X
i
f
A
g
=
i
(
i
,
–funkcje
X
i
Y
identyczno
Ļ
ciowe o wskazanych dziedzinach).
DOWÓD.
(
¼
)Implikacja oczywista. (
Ü
) Sprawdzimy ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowo
Ļę
funkcji
f
.
Niech
x
1
,
x
2
Î
X
i
f
( ) ( )
x
1
=
f
x
2
. Wówczas
g
(
f
( )
x
1
)
=
g
(
f
( )
x
2
)
, czyli
x
1
x
=
2
.
Sprawdzimy,
Ň
e
f
-1
=
g
. Niech
y
Î
Y
. Je
Ļ
li
f
-1
( )
y
=
x
, to
f
( )
x
=
y
,
g
( ( ) ( )
f
x
=
g
y
, czyli
x
=
g
( )
y
, a wi
ħ
c
f
-1
( ) ( )
y
=
g
y
. Na mocy symetrii zało
Ň
e
ı
równie
Ň
funkcja
g
jest
ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowa i
g
-1
=
f
.
PRZYKŁAD 5.
Niech
X
:
=
Æ
-
p
,
p
Ö
,
f
( ) (
t
:=
cos
t
,
sin
t
)
dla ka
Ň
dego
X
t
Î
,
2
2
Y
:
=
{
( )
x
,
y
Î
R
2
;
x
2
+
y
2
=
1
Ù
x
>
0
}
,
g
( )
x
,
y
:
=
arctan
y
dla ka
Ň
dego
( )
x
,
y
Î
Y
.
x
Poniewa
Ň
f
:
X
®
Y
,
g
:
Y
®
X
,
(
g
A
f
)( )
t
=
g
( ( ) (
f
t
=
g
cos
t
,
sin
t
)
=
arctan
sin
t
=
arctan
( )
tan
t
=
t
dla ka
Ň
dego
X
t
Î
,
cos
t
(
f
A
g
)( )
x
,
y
=
f
(
g
( )
x
,
y
)
=
f
Æ
arctan
y
Ö
=
Æ
cos
Æ
arctan
y
Ö
,
sin
Æ
arctan
y
Ö
Ö
=
( )
x
,
y
dla
x
x
x
ka
Ň
dego
( )
x
,
y
Î
Y
, wi
ħ
c funkcje
g
f
,
s
Ģ
wzajemnie do siebie odwrotne.
-- 3 --
Ä
Ô
Ä
Ô
Ä
Ô
Ä
Ô
Ä
Ô
D:\materiały\Analiza matematyczna\Skrypt Tymowskiego\009.doc 2003-lis-23, 22:1
TWIERDZENIE 3.
Zło
Ň
enie
g
A
f
:
D
g
A
f
®
Z
funkcji ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowych
f
:
D
®
Y
,
g
g
:
®
Z
jest funkcj
Ģ
ró
Ň
nowarto
Ļ
ciow
Ģ
, przy czym
(
g
A
f
)
-
1
=
f
-
1
A
g
-
1
.
f
DOWÓD.
Sprawdzamy ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowo
Ļę
funkcji
g
A
f
. Niech
x
1
,
x
2
Î
D
g
A
f
i
g
(
f
( )
x
1
)
=
g
(
f
( )
x
2
)
. Wówczas
f
( ) ( )
x
1
=
f
x
2
na mocy ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowo
Ļ
ci funkcji
g
, wi
ħ
c
x
1
x
=
na mocy ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowo
Ļ
ci funkcji
f
. Funkcje
(
g
A
f
)
-
1
,
f
-
g
1
A
-
1
maj
Ģ
równe
2
dziedziny:
D
( )
g
A
f
-
1
=
(
g
A
f
)
( )
D
g
A
f
=
{
g
( ( )
f
x
;
x
Î
D
f
Ù
f
( )
x
Î
D
g
}
=
{
g
( )
y
;
y
Î
f
( )
D
f
Ù
y
Î
D
g
}
=
{
( )
( )
}
{
}
=
z
Î
g
D
;
g
-
1
( )
z
Î
f
D
=
z
Î
D
;
g
-
1
( )
z
Î
D
=
D
.
g
f
g
-
1
f
-
1
f
-
1
A
g
-
1
Je
Ļ
li
(
f
-
1
A
g
-
1
)
( )
z
=
x
, to
f
-
1
(
g
-
1
( )
z
)
=
x
,
g
-1
( ) ( )
z
=
f
x
,
z
=
g
( ( )
f
x
,
z
=
(
g
A
f
)( )
x
,
(
g
A
f
A
.
Uwaga.
Dowód korzystaj
Ģ
cy z twierdzenia 2. jest trudniejszy.
DEFINICJA 6.
Funkcj
ħ
) ( )
-1
z
=
x
. Zatem
(
g
f
)
-
1
=
f
-
1
A
g
-
1
f
:
X
®
Y
nazywamy:
1)
surjekcj
Ģ
, je
Ļ
li
f
( )
X
=
Y
(piszemy wówczas
f
:
X
¾
¾®
na
Y
),
2)
injekcj
Ģ
, je
Ļ
li jest ró
Ň
nowarto
Ļ
ciowa,
3)
bijekcj
Ģ
, je
Ļ
li jest surjekcj
Ģ
i injekcj
Ģ
.
DEFINICJA 7.
Obci
ħ
ciem, zaw
ħŇ
eniem lub restrykcj
Ģ
funkcji
f
:
X
®
Y
do zbioru
A
Ì
X
:
.
Na funkcjach rzeczywistych mo
Ň
emy dokonywa
ę
działa
ı
arytmetycznych.
DEFINICJA 8.
Sum
Ģ
ró
Ň
nic
Ģ
, iloczynem i ilorazem funkcji
nazywamy funkcj
ħ
f
A
:
A
®
Y
dan
Ģ
wzorem
f
A
( ) ( )
x
=
f
x
f
:
D
f
®
R
,
g
g
®
:
R
nazywamy funkcj
ħ
o dziedzinach
D
f
+
g
=
D
f
-
g
=
D
f
×
g
:
=
D
f
Ç
D
g
,
D
f
:
=
D
f
Ç
{
x
Î
D
g
;
g
( )
x
¹
0
}
okre
Ļ
lone wzorami
(
f
+
g
)( ) ( ) ( )
x
:
=
f
x
+
g
x
,
(
f
-
g
)( ) ( ) ( )
x
:
=
f
x
-
g
x
,
( )( ) ( ) ( )
f
×
g
x
:
=
f
x
×
g
x
,
f
( )
x
:
=
f
( )
( )
x
.
g
g
x
PRZYKŁAD 6.
Dla
f
:
=
sin
,
g
:
=
cos
funkcja
f
×
g
na naturalnej dziedzinie
g
f
R
\
Ê
k
p
;
k
Î
Z
Ú
jest równa funkcji stałej
1
.
Ê
p
Z
Ú
2
R
\
k
;
k
2
, zostały wyró
Ň
nione funkcje
parzyste,
nieparzyste, okresowe, monotoniczne (niemalej
Ģ
ce, rosn
Ģ
ce, nierosn
Ģ
ce lub malej
Ģ
ce) i ograniczone
(tzn. takie,
Ň
e zbiór
W szkole spo
Ļ
ród funkcji
f
:
D
®
R
,
D
Ì
R
f
( )
D
jest ograniczony z góry i z dołu). Zakładamy znajomo
Ļę
odpowiednich
definicji.
-- 4 --
D:\_AND\001\PR_NAUK\2003\97_TYMOWSKI\010.DOC 2003-sie-03, 10:35
III. CIġGI
DEFINICJA 9.
Funkcje
a
:
N
®
X
nazywamy ci
Ģ
giem w zbiorze
X
. Tradycyjnie warto
Ļę
a
ci
Ģ
gu
a
na argumencie
n
oznaczamy symbolem
a
, a sam ci
Ģ
g
a
symbolem
( )
( )
n
a
.
UWAGA.
Nale
Ň
y rozró
Ň
nia
ę
wyrazy ci
Ģ
gu (pary
( )
n
, od jego warto
Ļ
ci. Ka
Ň
dy ci
Ģ
g ma
a
n
niesko
ı
czenie wiele wyrazów, a np. ci
Ģ
g
(
( )
-
1
n
ma tylko dwie warto
Ļ
ci
1
-
i
1
.
Od tej pory mówimy tylko o ci
Ģ
gach w zbiorze
R
.
DEFINICJA 10.
Granic
ħ
ci
Ģ
gu
( )
n
a
oznaczamy symbolem
lim i w zale
Ň
no
Ļ
ci od
a
n
n
®
+¥
przypadku, czy jest liczb
Ģ
g
Î
R
,
+
¥
, czy
-
¥
, definiujemy odpowiednim warunkiem:
1)
lim
a
=
g
Û
Æ
"
$
"
a
-
g
<
e
Ö
,
n
n
n
®
+¥
e
>
0
n
Î
N
n
>
n
0
0
2)
lim
a
=
+¥
Û
Æ
"
$
"
a
>
e
Ö
,
n
n
n
®
+¥
e
>
0
n
Î
N
n
>
n
0
0
3)
lim
a
=
-¥
Û
Æ
"
$
"
a
<
-
e
Ö
,
n
n
n
®
+¥
e
>
0
n
Î
N
n
>
n
0
0
PRZYKŁAD 7.
Sprawdzimy,
Ň
e
lim
( )
n
-
n
2
=
-¥
. Rozwi
Ģ
zujemy nierówno
Ļę
n
-
n
2
<
-
e
n
®
+¥
z danym parametrem
e
>
0
wzgl
ħ
dem niewiadomej
n
Î
R
:
n
2
-
n
-
e
>
0
,
D
=
1
+
4
e
,
n
=
1
-
1
+
4
e
,
n
=
1
+
1
+
4
e
,
n
Î
(
-
¥
,
n
) (
È
n
,
+¥
)
. Zatem dla danego
e
>
0
za
n
Î
N
1
2
2
2
1
2
0
wystarczy przyj
Ģę
dowoln
Ģ
liczb
ħ
naturaln
Ģ
z przedziału
[
n
,
+¥
)
, gdy
Ň
ka
Ň
da liczba
n
Î
N
wi
ħ
ksza od
n
nale
Ň
y do przedziału
(
n
,
+¥
)
, a wi
ħ
c spełnia nierówno
Ļę
n
-
n
2
<
-
e
.
Wprowadzamy oznaczenia:
U
e
( ) (
x
:
=
x
-
e
,
x
+
e
)
,
x
Î
R
,
U
e
( ) (
]
+
¥
:
=
e
,
+¥
,
U
e
( )
[
-
¥
:
=
-
¥
,
-
e
)
dla ka
Ň
dego
e
>
0
. Przedział
U
e
( )
x
b
ħ
dziemy nazywa
ę
e
–otoczeniem punktu
x
Î
R
. Zauwa
Ň
my,
Ň
e trzy przypadki definicji 10. mo
Ň
na zapisa
ę
ł
Ģ
cznie:
( )
lim
a
=
g
Û
Æ
"
$
"
a
Î
U
g
Ö
n
n
e
n
®
+¥
e
>
0
n
Î
N
n
>
n
0
0
Dla ka
Ň
dego
g
Î
R
. Zauwa
Ň
my,
Ň
e ci
Ģ
g mo
Ň
e posiada
ę
co najwy
Ň
ej jedn
Ģ
granic
ħ
. Rzeczywi
Ļ
cie,
gdyby
g
1
,
g
2
Î
R
,
g
1
g
¹
2
, były granicami ci
Ģ
gu
( )
n
a
, to istniałyby ich rozł
Ģ
czne otoczenia
U
e
i prawie wszystkie wyrazy ci
Ģ
gu (tzn. wszystkie oprócz sko
ı
czonej ilo
Ļ
ci)
musiałyby mie
ę
warto
Ļ
ci nale
ŇĢ
ce do obu otocze
ı
, co jest niemo
Ň
liwe, gdy
Ň
1
( )
g
1
,
2
( )
g
2
U
e
( )
g
1
Ç
U
e
( )
g
2
=
Æ
.
1
2
DEFINICJA 11.
Ci
Ģ
gi posiadaj
Ģ
ce sko
ı
czone granice nazywamy zbie
Ň
nymi, pozostałe —
rozbie
Ň
nymi.
Podstawowe twierdzenia teorii podamy bez dowodów.
TWIERDZENIE 4.
Ka
Ň
dy ci
Ģ
g zbie
Ň
ny jest ograniczony.
TWIERDZENIE 5.
Ka
Ň
dy ci
Ģ
g monotoniczny posiada granic
ħ
. Ka
Ň
dy ci
Ģ
g monotoniczny
i ograniczony jest zbie
Ň
ny.
TWIERDZENIE 6.
Dla ci
Ģ
gów
( )
n
a
,
( )
b
posiadaj
Ģ
cych granic
ħ
zachodz
Ģ
wzory.
lim
(
a
n
+
b
n
)
=
lim
a
n
+
lim
b
n
,
n
®
+¥
n
®
+¥
n
®
+¥
lim
(
a
n
-
b
n
)
=
lim
a
n
-
lim
b
n
,
n
®
+¥
n
®
+¥
n
®
+¥
lim
(
a
n
×
b
n
)
=
lim
a
n
×
lim
b
n
,
n
®
+¥
n
®
+¥
n
®
+¥
-- 1 --
Ä
Ô
Ä
Ô
Ä
Ô
Ä
Ô
U
e
Plik z chomika:
monibach
Inne pliki z tego folderu:
zadania_testowe_egzamin_ciagi.pdf
(55 KB)
zadania_test.pdf
(60 KB)
Skrypt Tymowskiego.pdf
(680 KB)
15_06_2010_zestaw_2.pdf
(116 KB)
15_06_2010_zestaw_1.pdf
(116 KB)
Inne foldery tego chomika:
AiOK
Grafika inżynierska
Matematyka dyskretna
Programowanie strukturalne w języku C
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin