wyklad 2.doc

(24 KB) Pobierz
PARADYGMAT PATOGENEZY W PSYCHOLOGII ZDROWIA

PARADYGMAT PATOGENEZY W PSYCHOLOGII ZDROWIA

PARADYGMAT PATOGENEZY

àCo jest przyczyną choroby i na skutek jakich czynników u człowieka przejawia się konkretna choroba i konkretne zaburzenie, celem badań i analiz jest poszukiwanie czynników odpowiedzialnych za powstanie i rozwój patogenezy

à Wieloczynnikowa etiopatogeneza chorób (czynniki chorobowe: somatogeny, psychogeny, i czynniki społeczno-kulturowe)

WSPÓŁCZESNE ROZUMIENIE STRESU

Lazarus, Folkman: stres jako określona relacja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi

STRESORY JAKO POTENCJALNE ŹRÓDŁO STRESU

Siła i zasięg:

à Dramatyczne wydarzenia o rozmiarach katastrof

à Poważne wyzwania i zagrożenia

à Drobne codzienne utrapienia

Czas oddziaływania stresora:

à Wydarzenia stresowe jednorazowe

à Wydarzenia periodyczne lub cykliczne

à Stresory chroniczne, permanentne

à Sekwencje, ciąg wydarzeń stresowych, w których stresor inicjujący pociąga za sobą następne

Kontrowalność stresora:

à Wysoki stopień kontroli

à Kontrola ograniczona

à Brak kontroli

à Zmienna kontrowalność

REAKCJE NA STRES

Emocjonalne, fizjologiczne, behawioralne, motywacyjne

WSPÓŁCZESNA KONCEPTUALIZACJA RADZENIA SOBIE

Radzenie sobie: (Lazarus, Folkman) stale zmieniające się poznawcze i behawioralne wysiłki mające na celu opanowanie określonych zewnętrznych i wewnętrznych wymagań, ocenianych przez osobę jako obciążające lub przekraczające jej zasoby

Dwie funkcje radzenia sobie: realizowane mogą być zarówno poznawczo i behawioralnie

à instrumentalną: zorientowaną na problem

à samoregulacji emocji: zorientowaną na opanowanie reakcji emocjonalnych

Radzenie sobie jako:

à proces: złożony i dynamiczny proces obejmujący całość aktywności człowieka w danej sytuacji stresowej, stanowi ciąg zmieniających się w czasie strategii, związanych ze zmianami cech sytuacji i zmianami stanu psychofizycznego jednostki

à strategia: konkretne wysiłki podejmowane przez jednostkę w obliczu stresu stanowiące ogniwa procesu zaradczego, istniej duża zmienność stosowanych strategii w czasie procesu zaradczego oraz zależność od zmieniającego się kontekstu doświadczenia stresowego

à styl: posiadany przez jednostkę, charakterystyczny dla niej repertuar strategii radzenia sobie, kategoria stylu odnoszona jest do indywidualnego zróżnicowania dyspozycji determinujących zachowanie jednostki w warunkach stresowych

PSYCHOLOGICZNE KONSEKWENCJE STRESU

Ostra reakcja na stres: zazwyczaj natychmiast po zadziałaniu stresu fizycznego lub psychicznego, przemija w ciągu kilku godzin lub dni (oszołomienie, lęk, zab. orientacji)

Zaburzenia stresowe pourazowe: występują z opóźnieniem (wg ICD-10 do 6 m-cy) przeżywanie sytuacji stresowej (szczególna forma PTSD)

Zaburzenia adaptacyjne: zaburzenia czynnościowe rozwijające się w sytuacjach znaczących zmian życiowych, od kilku m-cy do kilku lat

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin