Dieta optymalna

Chyba żadna inna dieta nie wzbudza tylu kontrowersji, ile krąży wokół Diety Optymalnej dr J. Kwaśniewskiego. Zwolennicy mówią o wyleczeniu się z długotrwałych chorób i poprawie zdrowia oraz kondycji. Lekarze jednak wskazują negatywne konsekwencje dłuższego stosowania tego typu żywienia.

Niezależnie jednak od ostrzeżeń środowisk medycznych, dieta Optymalna zdobywa ciągle nowych zwolenników. Na czym polegają jej zasady?

Dużo tłuszczu, mało węglowodanów

Różnice między dietą Optymalną, a sposobem żywienia zalecanym przez dietetyków oraz lekarzy, najłatwiej jest przedstawić w tabeli. Istotny jest tu bowiem wzajemny stosunek spożywanego białka, tłuszczy i węglowodanów:

Dieta Optymalna

białka: 1
tłuszcze: 2,5 – 3,5
węglowodany: 0,5

zalecenia żywieniowe

białka: 1
tłuszcze: 0,9
węglowodany: 3,7

Jak więc widać od razu, dieta Optymalna zakłada spożywanie dużych ilości tłuszczu, ograniczenie natomiast podaży węglowodanów.

Żywienie Optymalne – co zaleca, a co ogranicza?

Ponieważ według diety Optymalnej należy jeść dużo tłuszczu, a mało węglowodanów – posiłki składają się głównie z różnego rodzaju mięs, przy których przyrządzaniu nie należy się przejmować możliwością gotowania na parze.

Wyznaczniki poprawnego żywienia są dość szczegółowe, z grubsza jednak wyglądają tak:

Zalecane jest spożywanie:

dużych ilości tłuszczu: masła, smalec, słonina, oleje roślinne, tłuste mięsa (kaczka, wieprzowina), tłuste wędliny (salcesony, pasztety), podroby, galarety mięsne, chrząstki, tłuste rosoły. sporej ilości jaj – ok. 4 dziennie lub więcej serów, śmietany, mleka tłustych potraw – np. smażonych na smalcu czy łoju

Zalecane jest ograniczanie:

cukrów, słodyczy, miodu, słodkich napojów owoców i przetworów owocowych kaszy, ryżu, potraw mącznych grochu, fasoli pieczywa

Najważniejsze jest jednak zachowanie odpowiedniej (zdaniem autora diety) proporcji tłuszczy, białka i węglowodanów. Spożywa się przy tym 2-3 posiłki dziennie – nie jest to sztywna reguła, jednak przy tak dobranym pokarmie niewątpliwie człowiek czuje się nasycony, często nawet jednym tylko posiłkiem w ciągu dnia.

Dlaczego dieta budzi kontrowersje?

W pierwszym okresie stosowana diety Optymalnej rzeczywiście, wiele osób znacznie traci na wadze i zyskuje w związku z tym lepsze samopoczucie oraz zmniejszenie się dolegliwości zdrowotnych. Lekarze są jednak zdania, że długoterminowe szkody wyrządzone takim sposobem odżywiania są bardzo poważne.

Pozytywne rezultaty, jakie odczuwają osoby stosujące dietę Optymalną, wiążą się głównie z utratą wagi. Osoby chore na cukrzycę czują się podczas żywienia Optymalnego lepiej, jest to jednak prostym następstwem spożywania mniejszej ilości węglowodanów – czasami więc rzeczywiście, ich zapotrzebowanie na insulinę spada.

Są to jednak efekty widoczne – co zaś z niewidocznymi?

Lekarzy martwi przede wszystkim miażdżyca, której zgodnie z aktualnym stanem wiedzy, dieta Optymalna bardzo sprzyja. Podczas przeprowadzonego przez dr Richarda Fleminga badania wykazano, że stosowanie żywienia Optymalnego przez okres 12 miesięcy pogarsza znacznie wartości markerów miażdżycowych. W badanej grupie efekty po roku były następujące:

Całkowity cholesterol wzrósł o 4%, zła frakcja cholesterolu LDL o 6%, dobra frakcja HDL obniżyła się o 6%, współczynnik całkowitego cholesterolu do frakcji dobrego wzrósł o 10%.

Poziom trójglicerydów wzrósł o 5,5%, homocysteiny o 12,4%, lipoprotein alfa o 31%, zaś fibrynogenu o 12%.

Są to niestety zmiany, których stosujący dietę Optymalną nie mogą zauważyć na podstawie swojego samopoczucia – wprost przeciwnie: przez długi czas będą czuć się dobrze, lepiej niż wcześniej, ponieważ ich waga spadła. Skutki takiego odżywiania widoczne są dopiero po wielu latach – wówczas jednak może być już za późno na to, aby zmniejszyć skutki postępującej miażdżycy.