Wykład_12b-Beton_do_wysłania_dla_studentów.doc

Beton zwykły

Beton - sztuczny zlepieniec kamienny, powstały przez związanie kruszyw skalnych za pomocą spoiw lub lepiszcz. Zamiast kruszyw skalnych stosowane są też kruszywa sztuczne nieorganiczne lub organiczne. Kruszywa drobnoziarniste używane do betonów są nazywane często wypełniaczami.

Klasyfikacja betonów ze względu na gęstość objętościową:

·         betony ciężkie - ro ³ 2600 kg/m3,

·         beton zwykły - ro = 2600 kg/m3 ¸  2000 kg/m3 ,

·         betony lekkie ro = 800 kg/m3 ¸ 2000 kg/m3

Klasyfikacja ze wg na składniki:

¨          betony cementowe,

¨          betony żywiczne,

¨          betony asfaltowe,

¨          betony żwirowe,

¨          betony tłuczniowo-keramzytowe,

¨          betony łupkoporytowe,

¨          betony strużkowe, itd.

Klasyfikacja ze względu na sposób transportowania lub nanoszenia:

¨          beton towarowy,

¨          beton natryskowy.

Do betonów zalicza się także tworzywa powstałe z zapraw cementowych lub wapiennych spulchnionych za pomocą środków gazotwórczych i pianotwórczych: autoklawizowane betony komórkowe, pianobetony, pianogazosilikaty.

Terminy i określenia wg PN-EN 206-1:2003:

Beton – materiał powstały ze zmieszania cementu, kruszywa grubego i drobnego oraz ewentualnych domieszek i dodatków, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji cementu

Mieszanka betonowa: całkowicie wymieszane składniki betonu, które są jeszcze w stanie umożliwiającym zagęszczenie wybraną metodą

Beton stwardniały – beton, który jest w stanie stałym i który osiągną pewien poziom wytrzymałości

Beton wytworzony na budowie – beton wyprodukowany na placu budowy przez wykonawcę na jego własny użytek

Beton towarowy – beton dostarczony jako mieszanka betonowa przez osobę lub jednostkę nie będącą wykonawcą

Beton wysokiej wytrzymałości – beton klasy wytrzymałości na ściskanie wyższej niż C50/60 w przypadkach betonu zwykłego lub betonu ciężkiego i beton klasy wytrzymałości na ściskanie wyższej niż C50/55 w przypadku betonu lekkiego

Zarób mieszanki betonowej: jest to mieszanina otrzymana z jednej porcji składników załadowanych do betoniarki lub jedna porcja mieszanki dostarczona do miejsca wykorzystania.

Całkowita zawartość wody – woda dodana oraz woda już zawarta w kruszywie i znajdująca się na jego powierzchni a także woda w domieszkach i dodatkach zastosowanych w postaci zawiesin jak również woda wynikająca z dodawania lodu lub naparzania

Efektywna zawartość wody – różnica między całkowitą ilością wody w mieszance betonowej a ilością wody zaabsorbowaną przez kruszywo

Współczynnik woda/cement – stosunek efektywnej zawartości masy wody do zawartości masy cementu w mieszance betonowej

Ważniejsze domieszki chemiczne: uplastyczniające, przyspieszające lub opóźniające wiązanie i twardnienie, uszczelniające, napowietrzające, itd. Dozuje się je w ilości 0.2% do 5% masy cementu.

Konsystencja i urabialność: jest to zespół cech określających właściwości mieszanki betonowej, od których zależy podatność do wypełniania formy lub przestrzeni ograniczonej deskowaniem i zdolność zachowania nadanej postaci po zagęszczeniu i rozformowaniu.

Urabialność decyduje o jednorodności tworzywa - o równomiernym przestrzennym rozmieszczeniu wszystkich składników, a w następstwie o jednorodności technicznych cech betonu.

Konsystencja - charakteryzuje podatność mieszanki do przemieszczania się pod wpływem siły, przy czym jednorodność przemieszczanej mieszanki pozostaje nienaruszona.

Wyróżnia się następujące klasy konsystencji

·         według metody opady stożka (EN 12350-2)

Zalecane granice od 10 mm do 210 mm

·         według metody Vebe (EN 12350-3)

Zalecane granice od 30 s do 5 s

·         według metody stopnia zagęszczalności (EN 12350-4)

Zalecane granice od 1,04 do 1,46

·         według metody rozpływu (EN 12350-5)

Zalecane granice od 340 do 620

Wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 206-1:2003 - wytrzymałość betonu na ściskanie wyrażana jest wytrzymałością charakterystyczną zdefiniowaną jako wartość, poniżej której może się znaleźć nie więcej niż 5% wyników wszystkich pomiarów wytrzymałości danego betonu.

Wytrzymałość charakterystyczna - powinna być określona na próbkach o kształcie sześcianu o boku a=15cm (fck, cube) albo walca o wymiarach D=15cm i H=30cm (fck, cyl) po 28 dniach twardnienia w temp. 20oC.

Klasy wytrzymałości wg PN-EN 206-1:2003

Podstawę klasyfikacji może stanowić wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie określana w 28 dniu dojrzewania na próbkach sześciennych lub walcowych o wymiarach jak wyżej.

Tablica – Klasy wytrzymałości na ściskanie betonu zwykłego i betonu ciężkiego

Tablica – Klasy wytrzymałości na ściskanie betonu lekkiego