L. J. Smith - Świat Nocy 01.pdf - Świat Nocy - policloudy2

L. J. S MITH

Ś WIAT N OCY

D OTYK WAMPIRA

ROZDZIAŁ 1

Pierwszego dnia wakacji Poppy dowiedziała się, że umrze. Siato się to w

poniedziałek, w pierwszy prawdziwy dzień wakacji (weekend się nie liczy).

Obudziła się cudownie beztroska i pomyślała: wolne. Przez okno sączyło się

słoneczne światło, które nadawało przezroczystym zasłonom wokół łóżka

złocistą poświatę. Poppy rozsunęła je, wyskoczyła z łóżka... i się skrzywiła.

Aua. Znów ten ból w żołądku. Jakby coś ją gryzło, przeżerało się w stronę

pleców. Trochę ulżyło, kiedy się skuliła.

Nie, pomyślała. Odmawiam chorowania w wakacje. Odmawiam. Muszę

myśleć pozytywnie.

Z ponurą miną, zgięta wpół - myśl pozytywnie, idiotko! - przeszła korytarzem

do łazienki wyłożonej turkusowo-złotymi kaflami. Bała się. że będzie

wymiotować, ale ból ustąpił równie nagle jak się pojawił. Wyprostowała się i

triumfalnie spojrzała na odbicie potarganej głowy w lustrze.

Trzymaj się mnie, mała, a wszystko będzie dobrze - wyszeptała, puszczając

porozumiewawczo oko. Przysunęła twarz do lustra, wpatrując się w swoje

podejrzliwie zmrużone zielone oczy. Na nosie miała cztery piegi. Cztery i pół,

jeżeli ma być zupełnie szczera, a na ogół była szczera do bólu. Ale dziecinne, ale

.... słodkie! Pokazała język i odwróciła się z wielką godnością, nie zawracając

sobie głowy tym, żeby uczesać niesforne rudomiedziane loki.

Z taką wyniosłością dotarła do kuchni, gdzie Phillip, jej brat bliźniak, jadł

płatki Special K. Znów zmrużyła oczy. tym razem patrząc na niego. Nic dość. że

jest mała. drobna, ma kręcone włosy i że. właściwie wygląda jak siedzący na

jaskrze elf z obrazka w książce dla dzieci, to w dodatku ma brata bliźniaka -

wysokiego, z jasnymi włosami wikinga, o klasycznej urodzie... cóż, to tylko

dowodzi jawnej niesprawiedliwości we

wszechświecie.

-Cześć, Phillip - odezwała się groźnie.

Na Phillipie nie zrobiło to wrażenia; przywykł do humorów siostry. Na

chwile uniósł wzrok znad komiksu w „L.A. Timesie". Poppy musiała przyznać,

że brat ma ładne oczy - intrygujące, zielone, z bardzo ciemnymi rzęsami. Tylko

to mieli wspólne.

- Cześć - odpowiedział krótko i wrócił do komiksu.

Niewielu znała nastolatków, którzy czytali gazety, ale to w końcu Phil. Tak

jak Poppy, w zeszłym roku chodził do pierwszej klasy liceum El Camino. ale w

przeciwieństwie do niej, dostawał najlepsze stopnie, a przy tym był gwiazdą

drużyny piłkarskiej, hokejowej i koszykarskiej. I przewodniczącym klasy,

Uwielbiała go drażnić. Jej zdaniem był za sztywny.

Zachichotała, wzruszyła ramionami i dala sobie spokój z groźną miną.

-Gdzie Cliff i mama?

Cliff Hilgard jeszcze większy sztywniak i bardziej zasadniczy niż Phil. od

trzech lal był ich ojczymem.

-Cliff jest w pracy Mama się ubiera. A ty lepiej coś zjedz, bo się będzie

czepiać.

-Dobra, dobra,.. - Wspięła się na palce i zaczęła szperać w kredensie,

Znalazła pudełko z lukrowanymi płatkami, zanurzyła rękę i delikatnie wyjęta

jeden. Zjadła go na sucho.

Wcale nie tak źle być niską i drobną. Tanecznym krokiem podeszła do

lodówki, potrząsając w rytm pudelkiem z płatkami.

- Jestem... demonem seksu! - zaśpiewała, przytupując.

- Nie, nie jesteś - zgasił ją Phillip z miażdżącym spokojem. - Może byś się

ubrała?

Poppy spojrzała na siebie, przytrzymując otwarte drzwi lodówki, Miała na

sobie za duży T-shirt, w którym spala. Wyglądał jak minisukienka.

-Jestem ubrana - odpowiedziała pogodnie, wyciągając z lodówki colę light.

Rozległo się pukanie do kuchennych drzwi. Poppy przez szklaną szybę

widziała, kto przyszedł.

-Cześć, James! Wejdź.

James Rasmussen wszedł i zdjął przyciemniane raybany. Na jego widok

Poppy poczuła skurcz - jak zwykle. Nie miało znaczenia, że od dziesięciu lal

widuje go właściwie codziennie. Zawsze czuła krótkie szarpnięcie w piersi, coś

pomiędzy słodyczą a bólem.

Nie tylko dlatego, że wyglądał jak przystojny buntownik, i kojarzył jej się

mgliście z Jamesem Deanem. Miał jedwabiste jasnobrązowe włosy, subtelna,

inteligentną, twarz i szare oczy, na zmianę przenikliwe i zimne. Był

najprzystojniejszym chłopakiem w El Camino, ale nie to przyciągało uwagę

Poppy. Miał w sobie coś – tajemniczego, fascynującego i niedostępnego. Na

jego widok serce zaczynało jej mocniej bić i dostawała gęsiej skórki,

Phillip miał na temat Jamesa inne zdanie. Jak tylko go zobaczył, zesztywniał i

twarz, mu zastygła. Nie potrafił ukryć niechęci.

James uśmiechnął się blado, jakby reakcja Plillipa go rozbawiła.

- Cześć.

- Cześć - rzucił Phil. ani trochę niewzruszony.

Poppy miała nieodparte wrażenie, że najchętniej wziąłby ją pod pachę i

czym prędzej wyniósł z kuchni, Zawsze robił się nadopiekuńczy,. kiedy w

pobliżu pojawiał się James

- Jak tam Jacklyn i Michaela? - dodał złośliwie.

James zastanawiał się chwilę.

- Właściwie nie wiem.

- Nie wiesz? No tak, przed wakacjami zawszę rzucasz dziewczyny. Chcesz być

wolny, co?

- Oczywiście - odparł uprzejmie James. Uśmiechnął się.

Phillip spojrzał na niego z nieskrywaną nienawiścią.

Poppy natomiast ogarnęła radość. Żegnaj, Jacklyn, żegnaj, Michaela.

Żegnajcie zgrabne długie nogi Jacklyn i niesamowite balony Michaeli. Lato

zapowiada się wspaniale.

Wielu ludzi myślało, że znajomość Poppy i Jamesa test czysto platoniczna. Ale

to nieprawda. Poppy od lat wiedziała, że za niego wyjdzie. To jedna z jej dwóch

wielkich ambicji. Druga - poznać świat. Na razie nie zdobiło się jednak na to. że-

by poinformować o tym Jamesa. Niech mu się jeszcze zdaje, że uwielbia

długonogie dziewczyny z. paznokciami od manikiurzystki i filmowymi cyckami

-To nowa płyta? - spytała, żeby James oderwał surowy wzrok od przyszłego

szwagra.

James połknął haczyk.

- Tak. etno-techno.

- Więcej gardłowych śpiewów Tuvy, nie mogę się doczekać. Chudziny

posłuchać.

Ale w tej chwili weszła jej matka - zimna idealna blondynka jak z filmów

Hitchcocka. Na jej twarzy na ogól gościł wyraz niewymuszonej stanowczości.

Poppy omal na nią nie wpadła, wychodząc z kuchni.

- Przepraszam, dobry!

- Zaczekaj. - Matka chwyciła ją za koszulkę na kurku. - Dzień dobry Phil; dzień

dobry. James – dodała.

Phil odpowiedział, a James skinął jej głową, ironicznie uprzejmy.

-Zjedliście śniadanie? - spytała, a kiedy chłopcy potwierdzili, spojrzała na

córkę. - A ty? - spytała, wpatrując się w twarz Poppy.

L. J. Smith - Świat Nocy 01.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: