Instrukcja obsługi programu Quick II.pdf

INSTRUKCJA OBSŁUGI PROGRAMU QUICK II

I. PRZEZNACZENIE

Quick jest programem narzędziowym umożliwiającym przygotowywanie programów

dla sterowników AF (Array-FAB) , ich testowanie, przesyłanie do i odczytywanie ze

sterowników. Możliwe jest również monitorowanie bieżącej pracy sterowników tj.

obserwowanie stanów wejść, wyjść i przebiegów wewnętrznych .

Prace projektowe można prowadzić bez dołączonego sterownika a uzyskiwane efekty

sprawdzać poprzez uruchomienie symulacji programowej. Po uzyskaniu zadawalających

efektów, przygotowany program możemy zapamiętać pod wybraną nazwą w komputerze i

przesłać go do sterownika. Komunikacja pomiędzy komputerem i sterownikiem

( wieloma sterownikami ) możliwa jest przez interfejs RS232, RS 485 lub modem

telefoniczny.

II.

INSTALACJA PROGRAMU

Program dostarczany jest w postaci płyty instalacyjnej CD lub w przypadku internetu

jako samoczynnie rozpakowujący się plik QuickII.exe. W przypadku płyty CD wystarczy

włożyć ją do napędu komputera i o ile włączona jest w nim funkcja autorun pojawi się ekran

z przyciskami pozwalającymi zainstalować program Quick . W przypadku instalowania

programu pobranego jako spakowany plik, wykonuje się to przez uruchomienie setup.exe

( pojawia się po samorozpakowaniu QuickII.exe we wskazanym pomocniczym katalogu ).

W obydwu metodach instalacji w jej trakcie na ekranie pojawiają się kolejne okna procesu.

Żądany numer licencji należy pominąć, można wpisać dowolną nazwę użytkownika, pominąć

hasło i zaakceptować lub zmienić proponowane miejsce instalacji programu w komputerze .

Typowo program umieszczany jest w katalogu C:\Program Files\ Array \ Quick II. W efekcie

instalacji wśród dostępnych programów w komputerze pojawia się ikona Quick II.

III. ORGANIZACJA PROGRAMU QUICK II

Program Quick II jest tak zorganizowany, aby umożliwić użytkownikowi włączanie

tylko okienek i pasków narzędziowych potrzebnych do aktualnie wykonywanego zadania.

Pozwala to na lepsze wykorzystanie powierzchni ekranu przy obserwacji schematu –

programu działania sterownika. Główne tryby pracy programu to: rysowanie schematu,

symulowane testowanie działania, zapis lub odczyt ze sterownika , podgląd pracy sterownia w

czasie rzeczywistym .

Do dyspozycji mamy:

• LOGIC view - podstawowe okienko, w którym tworzy się logiczny schemat działania

sterownika obrazujący program sterownik

• STANDARD toolbar – pasek narzędzi podstawowych, zawierający klawisze ( ikonki )

najczęściej wykonywanych operacji

• ACCESSORIES toolbar – znajdujący się w lewej części ekranu pasek elementów z

których budowane są schematy logiczne

Aktualna zawartość paska zależna jest od dokonanego wyboru ( „przełącznik” u dołu )

pomiędzy „Log, Fun, In, Out” czyli bramkami logicznymi, układami funkcyjnymi,

symbolami wejść i symbolami wyjść.

• CONTROLLER toolbar – pasek zawierający klawisze obsługi komunikacji z

sterownikiem

• STATUS bar – pasek znajdujący się u dołu ekranu wyświetlający informacje o

wykonywanych operacjach

• EMULATION view – występujące w starszych wersjach programu okienko pozwalające

wykonywać pomocnicze rysunki dla zobrazowania realizowanych przez sterownik zadań.

Rysunki i opisy w okienku EMULATION przeznaczone są głównie dla użytkownika

urządzenia , zapewniając mu czytelną prezentację działania sterownika. W nowszych

wersjach programów funkcję prezentacji przejmuje pogram SCADA

• DRAW toolbar – pasek narzędzi do tworzenia pomocniczych rysunków w okienku

emulation ( dotyczy starszych wersji programów )

IV. WYKONYWANIE NOWYCH PROJEKTÓW

Czynności wstępne

Chcąc rozpocząć nowy projekt należy uruchomić przycisk „New” lub wybrać „File”

i „New”. Po pojawieniu się okienka wybrać typ ( wielkość ) sterownika jaki będziemy

wykorzystywać. Kolejny krok w postępowaniu, to wskazanie miejsca w którym ma być

przechowywany projekt w postaci pliku ( jego nazwa i potwierdzenie formatu zapisu jako

*.fab).

Nanoszenie bloków funkcyjnych i logicznych

Na podstawie przygotowanych założeń projektu przenosimy do okienka LOGIC

symbole potrzebnych bramek logicznych i bloków funkcyjnych ( pobieranych z paska

ACCESSORIES lewym przyciskiem myszki )

Działanie bloków zgodne jest z ogólnie przyjętą symboliką . Dokładne opisy działania ich

wraz z wykresami czasowymi znajdują się w instrukcji obsługi sterownika AF . Jednak w

każdym momencie możemy sprawdzić działanie wybranego elementu wykonując

tymczasowe jego połączenia do wejścia i wyjścia sterownika i włączając symulację

programową ikonką Start – rozdział VI . Podobnie jak symbole bloków logicznych i

funkcyjnych możemy dodatkowo na wejściach i wyjściach sterownika nanieść symbole

elementów wykonawczych ( wyłączniki ,żarówki itp. ), co może ułatwiać analizowanie

układu

UWAGA !

Przy bardziej złożonych projektach proponuje się wykonywać schematy kolejnymi

etapami, zapamiętując je i sprawdzając ( symulacją programową ) ich działanie. Tak

postępując łatwiej będzie uruchomić cały program ( schemat) .

Połączenia

Po wprowadzeniu wybranych bloków funkcyjnych wykonujemy między nimi

połączenia. W tym celu uruchamiamy przycisk „LINK”, naprowadzamy wskaźnik- pióro,

poruszane myszką, na wybrany punkt wejścia lub wyjścia . Gdy wskaźnik zmieni się w

krzyżyk, możemy potwierdzić wybrany punkt lewym przyciskiem myszki jako jeden koniec

połączenia. Następnie wybieramy drugi punkt rysowanego połączenia i potwierdzamy jak

wyżej. Efektem opisanego działania powinna być narysowana linia połączenia oraz zmienione

kolory łączonych punktów ( np. z czarnego na niebieski ). Połączenia możemy wykonywać

pomiędzy istniejącymi bramkami i blokami funkcyjnymi, wejściami sterownika ( kwadraty

I1..I6.. w lewej część ekranu ) oraz wyjściami sterownika ( kwadraty O1...O4.. z prawej

strony). Nieodpowiednio poprowadzoną ścieżkę możemy ( po zaznaczeniu jej myszką )

przeciągnąć zgodnie z wyświetlanymi strzałkami lub skasować w całości ( delete klawiatury

lub prawy przycisk myszki).

Wykonanie połączeń do wyjść układów funkcyjnych ( logicznych ) powoduje automatyczne

opisanie ich symbolami przekaźników wewnętrznych M0, M1... lub symbolami wyjść

sterownika O0, O1...

UWAGA !

Ze względu na bardziej złożone, niż tylko graficzne, znaczenie rysowanych połączeń

zasady ich prowadzenia podlegają pewnym ograniczeniom. Część z nich wynika np. z

potrzeby zachowania kompatybilności programowania bezpośrednio z klawiatury

sterownika. I tak, nie można wprost wyjścia sterownika podłączyć do wyjścia bloku

logicznego lub funkcyjnego o ile już wcześniej został on gdzieś połączony ( zostało

jemu nadane już oznaczenie przekaźnika wewnętrznego M ). W takim przypadku w

pierwszej kolejności należy wykonać pojedyncze połączenie wyjście bloku - wyjście

sterownika ( O1... O6... ) a następnie „powrócić z sygnałem” tj. wykonać połączenie

od wyjścia sterownika do wejść kolejnych układów . Zależnie od połączeń (

wewnętrzne , zewnętrzne ) odmiennie oznaczane są wyjścia bloków logicznych i

funkcyjnych . Np. zamiast M1 będzie O1.

Przykłady połączeń pokazuje powyższy rysunek

Zaznaczając pewien obszar narysowanego schematu możemy przesuwać go a

nawet kopiować.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: