Wypadanie włosów
Włosy, zwłaszcza u kobiet mają bardzo duże znaczenie ze względu na wygląd. Teoretycznie włosy u człowieka nie pełnią żadnej ważnej funkcji, a jednak ich brak lub nadmierne wypadanie ma wpływ na nasze samopoczucie.
Dziennie wypada nam około 100 włosów. Jest to zjawisko całkowicie normalne, gdyż włosy w pewnym momencie przestają rosnąć i ustępują miejsca innym.
Martwić powinniśmy się dopiero wtedy, gdy wypada ich ponad 100 dziennie. Często temu zjawisku towarzyszy świąd skóry głowy, łupież lub przetłuszczanie się skóry i włosów.
U mężczyzn w pewnym wieku łysienie jest zjawiskiem normalnym acz nie koniecznie dodającym uroku. Najpierw tworzą się tzw. zakola, a później wypadają włosy z tyłu głowy i tworzy się okrągła łysina.
Przyczyny:
-niedobór witamin, aminokwasów lub składników mineralnych
-chemioterapia
-napromieniowanie
-zabiegi fryzjerskie, tj. trwała ondulacja, farbowanie
-zaburzenia hormonalne i menopauza
-skłonności genetyczne u mężczyzn
-długotrwały stres
-anemia
-ciężkie choroby osłabiające odporność
Z tym problemem warto jest się zwrócić do dermatologa, zwłaszcza, jeśli łysieniu towarzyszy łuszczyca lub zaczerwienienie.
Można poddać się transplantacji włosów. Jest to jednak bardzo drogie i nie zawsze skuteczne.
Pomóc może przyjmowanie witamin lub mikroelementów w tabletkach. Niektórzy twierdzą, że pomocne może być spożywanie drożdży.
Warto pamiętać o tym, że włosy można również uszkodzić poprzez bawienie się nimi, zbyt mocne spinanie lub szarpanie. Zapomnij o suszeniu włosów gorącym powietrzem suszarki lub o prostowaniu włosów.
Obcinanie włosów może pomóc tylko w przypadku, gdy masz cienkie, długie włosy, które wypadają pod wpływem swojego ciężaru.
Częste mycie włosów nie wpływa na ich wypadanie ani na wzrost.
Jak zapobiegać nadmiernemu wypadaniu włosów?
Włosy będące podobnie jak paznokcie przydatkami naszej skóry, są nie tylko ozdobą, ale również świadectwem zdrowia. Zdarza się często, że na długo przed wystąpieniem objawów jakiegoś schorzenia, zły wygląd włosów sugeruje, że dzieje się coś niedobrego w naszym organizmie. Jest to wynikiem zdolności włosów do gromadzenia w swojej strukturze wielu substancji nieorganicznych i organicznych, w tym także szkodliwych dla naszego organizmu, których poziom wpływa na wygląd włosów. Również niektóre zabiegi kosmetyczne jak farbowanie czy też trwała ondulacja mogą niszczyć włosy. Nawet codzienna pielęgnacja, jak szczotkowanie, czy czesanie włosów, może je uszkodzić mechanicznie, a stosowanie za często działających intensywnie szamponów czy też odżywek może doprowadzić do odłożenia w łodydze włosa za dużej ilości substancji aktywnych, czyli tzw. depozytu, który niekorzystnie wpływa na wygląd włosa i jego właściwości. Wszystkie wymienione przyczyny występują razem lub z osobna mogą spowodować, że włos stanie się za suchy, łamliwy, lub będzie się przetłuszczać, końce mogą ulec rozdwojeniu lub kruszeniu. Jest to defekt kosmetyczny, z którym można sobie poradzić stosując odpowiednie środki i zabiegi pielęgnacyjne. Prawdziwym problemem może się stać wypadanie włosów. Nie mówimy tutaj o fizjologicznym wypadaniu, kiedy to z całkowitej liczby około 100 tysięcy włosów u brunetów i 150 tysięcy u blondynów tracimy dziennie 100 sztuk. Niepokojąca jest liczba większa, kiedy nie tylko widać, iż ilość włosów się zmniejszyła, ale w niektórych miejscach ich brak.
Najczęstszymi przyczynami takiego stanu rzeczy może być: łojotok, keratozy skóry jak łupież pospolity i łuszczyca, łysienie plackowate rzeczywiste i rzekome, łysienie androgenowe i występujące u kobiet w okresie klimakterium oraz zakażenia grzybiczne wywołane grzybami, patogenami skóry owłosionej.
Łojotok jest jedną z najczęściej spotykanych chorób włosów, której następstwem jest łysienie łojotokowe. Łojotokiem nazywamy nadmierną czynność gruczołów łojotokowych, zasadniczą rolę w jego powstawaniu odgrywają zaburzenia czynności gruczołów płciowych (stąd może być nasilenie łojotoku w okresie dojrzewania), tarczycy i przysadki mózgowej. Pewną rolę odgrywają również zaburzenia przewodu pokarmowego i przemiany materii. Pierwszym objawem łojotoku w obrębie skóry owłosionej głowy jest łupież. Początkowy łupież suchy przekształca się w tłusty i wtedy zaczyna się proces łysienia łojotokowego. Występuje on głównie u mężczyzn, gdyż hormony żeńskie hamują łojotok, męskie natomiast go pobudzają, powodując zwiększoną produkcję lipidów a później zanik torebek włosowych, co jest bezpośrednią przyczyną wypadania włosów.
Keratozy skóry owłosionej:
Łupież pospolity - jest to stan przewlekłego, intensywnego i nierównomiernego złuszczania się naskórka skóry owłosionej, głównie głowy. Drobne, srebrzystoszare łuski przesiąkają łojem przybierając brudnożółte zabarwienie oraz zlepiają się ze skórą. Towarzyszy temu często świąd skóry. Przyczyną nadmiernego złuszczania naskórka mogą być zakażenia grzybiczne.
Łuszczyca - podłoże występowania tej choroby nie jest w pełni poznane duże znaczenie odgrywa czynnik dziedziczny. Na skórze głowy występują liczne wykwity grudkowe i zlewne. Wykwity zlewne pokryte są pokładami łusek o niejednakowej grubości, powodują stan zapalny skóry i silny świąd.
Łysienie plackowate - przyczyny powstawania tego schorzenia również nie są dokładnie znane. Najprawdopodobniej odpowiedzialne za nie są czynniki genetyczne i immunologiczne, może powstawać również na tle nerwowym. Zmiany chorobowe polegają na szybkim powstawaniu pojedynczych ognisk najczęściej w okolicy ciemienia lub potylicy, które są całkowicie pozbawione włosów i bez widocznych zmian na skórze. Leczenia łysienia plackowatego może być bardzo trudne.
Łysienie plackowate rzekome - powstaje najczęściej na tle zaburzeń nerwowych i niewłaściwego odżywiania włosów. Polega na powstawaniu ognisk wyłysienia różnego kształtu, w obrębie, których
skora wygląda jak blizna. Pierwsze zmiany występują na wierzchołku głowy, potem obejmuje inne okolice, nigdy jednak nie dochodzi docałkowitego wyłysienia, chociaż włosy nie odrastają w ogniskach chorobowych, leczenie może jedynie zahamować proces chorobowy.
Łysienie androgenowe - sporadycznie występuje u kobiet, dotyczy głównie mężczyzn. Głównie za przyczynę tego schorzenia uważa się czynniki genetyczne, nadmierne wydzielanie hormonów męskich (androgenów), zaburzenia odżywiania skóry owłosionej głowy, napięcie mięśnie głowy owłosionej oraz miejscowe zakażenia.
Łysienie w okresie przekwitania u kobiet - ta postać łysienia związana jest z działaniem czynników wewnątrzwydzielniczych (zakończenie miesiączkowania) i genetycznych
Kandidoza skóry owłosionej - wywołana zakażeniem Candida albicans (Robin) Berkhout, często występuje u osób otyłych lub chorych na cukrzycę. Skóra ulega zaczerwienieniu, rozwijają się zmiany pęcherzykowe, które mogą się sączyć. Trudna w leczeniu.
Grzybica strzygąca głowy owłosionej - spowodowana kilkoma gatunkami grzybów w rodzaju Trichphyton. Na skórze pojawiają się kilka guzków płasko wypukłych, na powierzchni, których włosy są znacznie przerzedzone. Towarzyszy temu odczyn zapalny węzłów chłonnych.
Grzybica powierzchniowa skóry głowy - spowodowana zakażeniem gatunkami grzybów drobnozarodnikowych z rodzaju Microsporia. Pojedyncze ogniska na skórze głowy, pozbawione włosów i pokryte łuskami. Włosy w obrębie ognisk są ułamane na jednej wysokości. Włosy zarażone wykazują charakterystyczną seledynowozieloną fluorescencję w świetle lampy Wooda.
Niesłychanie istotnym czynnikiem w leczeniu wielu z powyżej wymienionych schorzeń, jak również w ich profilaktyce wydaje się stosowanie odpowiednich środków kosmetyczno-leczniczych.
Preparaty NISIM, do których należą szampony do włosów suchych i tłustych oraz ekstrakty będące stymulatorami wzrostu włosów są kosmetykami naturalnymi powstałymi na bazie ekstraktów roślin medycyny chińskiej. Ich wyraźny efekt leczniczy, potwierdzony w wielu wypadkach terapii wypadania włosów, stawia je w grupie tzw. kosmoceutyków, czyli na granicy kosmetyku i leku. Szampony mają zdolność dokładnego, lecz łagodnego oczyszczania skóry głowy z zanieczyszczeń własnych (tłuszczów) i środowiska. Nie powodują zwiększonej produkcji tłuszczu przez gruczoły łojowe. Penetrują silne działanie przeciwgrzybiczne, kilkakrotnie mocniejsze niż stosowane obecnie środki chemiczne. Nie niszczą naturalnego płaszcza lipidowego skóry, tym samym nie traci ona swoich właściwości bariery bardziej ochronnej dla mikroorganizmów i substancji chemicznych. Dzięki zawartości aminokwasów szampony mogą odbudowywać uszkodzone struktury włosa, powodując, iż stanie się on grubszy, gładszy, mniej będzie się elektryzować i ułożenie fryzury będzie łatwiejsze.
Można je stosować zarówno profilaktycznie jak i leczniczo w łojotoku, łupieżu zarówno suchym jak i tłustym, zakażeniach grzybicznych skóry owłosionej głowy różnego rodzaju, wypadaniu włosów, również w celu regeneracji włosów uszkodzonych lekami lub promieniowaniem. Ekstrakty działają regenerująco na cebulki i mieszki włosowe pobudzając je do wzrostu. Ograniczają tworzenie się dwuhydrotestosteronu (DHT), który jest głównie odpowiedzialny za wypadanie włosów, dostarczają jednocześnie substancji podobnej w budowie chemicznej do DHT, która rywalizuje z nią o dostęp do sieci receptorów skóry. Ponieważ substancja ta nie niszczy cebulek włosów, bowiem nie jest aktywna androgenicznie, nie powoduje, więc wypadania włosów.
tecza15