1.   Wstęp teoretyczny.

Pryzmat to szklana bryła. Światło przepływające przez pryzmat ulega załamaniu. Światło składa się z fal o różnej długości. Fale o różnej długości ulegają różnemu załamaniu. Dlatego po przepuszczeniu przez pryzmat białego światła otrzymujemy tęcze. Kątem załamującym pryzmatu nazywamy kąt pomiędzy dwoma płaszczyznami czynnymi. Oznaczamy go g. By wyznaczyć kąt łamiący pryzmatu Stosujemy metodę autokolimacyjną. Odczytujemy kąty ap , al według rysunku nr 1.

Rysunek nr 1

Później podstawiamy do wzoru:

Później odczytujemy kąty ap , al. według rysunku nr 2.

Rysunek nr 2

Z poniższego wzoru obliczamy minimalny kąt odchylenia:

Gdy mamy wyliczone kąty oraz możemy wyznaczyć współczynnik załamania światła pryzmatu, który wyprowadzamy ze wzoru Snelliusa:

Na początku należy wyregulować spektrometr ustawiając kąt obrotu stolika i lunety spektrometru. Kąt ustawiamy za pomocą pokrętła drobnego ruchu ustawiając w okularze celownik na prążku.

2.   Tabela z wynikami pomiarów oraz obliczeniami.

Tabela 1. Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu.

Tabela 2. Wyznaczanie współczynników załamania szkła pryzmatu.