NFLTB 0-11 epilog [Z].pdf

1 | S t r o n a - N e v e r f e l t l i k e t h i s b e f o r e b y N o r a _ 3 0 1

Never felt like this before By Nora_301

Opis: Bella pryjeżdża na lub wojej ciotki, Eme Tam ponaje Edwarda, yna pana młodego Ich pierwsze

spotkanie nie jest wypada najlepiej. Z czasem jednak dochodą do poroumienia i apryjaniają ię Nietety

diewcyna acyna go unikad Prekonuje ię bowiem, że jet on typem kobieciara, a ona nie chce preżywad

tego, co jej matka Edward ma jednak inne danie na ten temat i nie chce dad a wygraną

Tytuł Never felt like this before

Autor: Nora_301

Gatunek: romans

Ograniczenia: +16

Ilo rozdziałów ?

Narracja: pierwszoosobowa, PWB/PWE

2 | S t r o n a - N e v e r f e l t l i k e t h i s b e f o r e b y N o r a _ 3 0 1

Spi trei

Prolog str.3

Rozdział 1 tr5

Rozdział 2 tr.19

Rozdział 3 tr34

Rozdział 4 tr46

Rozdział 5 tr 59

Rozdział 6 tr 72

Rozdział 7 tr 85

Rozdział 8 tr 95

Rozdział 9 str. 105

Rozdział 10 tr 112

Rozdział 11. str. 122

Epilog. str. 130

3 | S t r o n a - N e v e r f e l t l i k e t h i s b e f o r e b y N o r a _ 3 0 1

Prolog.

„Nadzieja pomaga iść naprzód, wytrwałość – stać, a odwaga – wracać ’’

– WładysławGrzeszczyk

PWB.

UsłyszałamtrzaśnięciedrzwinadoleOderwałamsięodksiążkiiwyczekującoczekałamnakolejnyhałas,ale

nic

takiegonienastąpiłoZapewnewróciłamojakuzynka,któraniepotrafinormalniezamknąćdrzwi

Po paru minutach, nadoledałosięsłyszećjakiśszmer,azachwilękrzykPodniosłamsięzkanapyiwyszłam

zpokojuStałamnagórzeprzyschodachWtedyzauważyłam,żebylitammoirodziceŻadneznichnie

wyglądałonazadowolonych

Zapewneichkolejnakłótnia

- Maszsięspakować!– krzyknęłaRenee– Niepokazujmisięwięcejnaoczy!!

- Kochanie- zacząłmójtataNajegotwarzydostrzegłamrozpaczistrachCosiędziało?Mamanigdy

dotądniekazałaojcusięwyprowadzić!

- Nie nazywaj mnie tak, kurwa! – wysyczałaByłacałaroztrzęsiona,aleniepozwoliłasobienałzyW

tamtejchwilibyłamzniejcholerniedumnaNadalnierozumiałam,ocochodziło,alepodziwiałamReneeza

jej opanowanie.

- Musiszmniewysłuchać– błagałSercebiłomicorazszybciejTerazijazaczynałamsiębaćNiechciałam,

abyrodzicesięrozstali

- Nicniemuszę!!Pakujsięiwynośjaknajszybciej!Brzydzęsiętobą!!

Wiedziałam,żetoniebyłazwykłasprzeczkaPoczułamłzynapoliczkachCholera,dlaczegobyłamtaka

wrażliwa?

- Renee,onanicdlamnienieznaczyła!Tociebie kocham!! – WoczachmamydostrzegłamfurięZłapała

wazonstojącynaszafceirzuciłanimościanę

- Kurwa!!Dlamnietynicnieznaczysz,rozumiesz?!Niechcęsłyszećanisłowaotejdziwce!!Wynośsię,póki

niestraciłamcałejcierpliwości!!– Pierwszyrazzobaczyłam,jakmójojciecpłaczeNiemalpękłomiserce

OparłamsięobarierkęprzyschodachizamknęłamoczyCorazwięcejzaczynałamztegorozumiećTata

zdradziłmojąmamę!Niewiedziałam,czybłagaćichopogodzeniesię,czyteżprzywalićCharliemu.

ZałkałamzbezsilnościPochwiliwestchnęłamgłębokoizauważyłam,żemamabyłasamaSiedziałana

kanapieispazmatyczniepłakałaNiewstrzymującjużswoichłezzeszłamnadółiusiadłamobokniej

- Mamo? – zaczęłamniepewniedotykającjejramieniaReneespojrzałanamnieJejwzrokbyłtakipusty

KobietarzuciłamisięwramionaPrzytuliłamjąmocno– Wszystkobędziedobrze– szepnęłam

- Nie,BelloJużnicniebędzietakiesamo– odezwałasięwtulonawmojewłosyPogładziłamjąpogłowie,

chcąctymsamymjąjakośwesprzećNiewiedziałamcopowiedzieć,więczdecydowałam,żelepiejjest

milczeć

4 | S t r o n a - N e v e r f e l t l i k e t h i s b e f o r e b y N o r a _ 3 0 1

WtamtejchwilistraciłamcałyszacunekdoojcaWiedziałam,żewmłodościniebyłświętyidopiero,gdy

poznałReneeustatkowałsięZdradabyławięcdoprzewidzenia

Zrozumiałam,żeniechcęfaceta,którylubiprzygodnyseksimamnóstwokobietNiechciałamryzykować,

żeznajdęsięwtakiejsytuacjijakmama

ParęgodzinpóźniejsiedzącwpokojuusłyszałampukaniedodrzwiPochwilidośrodkaweszłaRosalie,

mojakuzynkaByłaprzygnębiona

- Zamknęłasięwsypialniiniechcewyjść– powiedziałaOczywiściemówiłaoReneeOjciecwyniósłsiędwie

godziny temu. Z tego co wiem,tomiałzatrzymaćsięuBilly’egoBlacka,swojego przyjaciela.

- Myślisz,żetodefinitywnykoniec?– wyszeptałamprzerażona

- Niewiem,BellsRozmawiałamchwilęzCharliemMiałaśracjęRzeczywiścieprzespałsięzinną- Na jej

słowawciągnęłamgłośnopowietrzeNibyjużtowiedziałam,alefakt,żemojeprzypuszczeniasię

potwierdziłyNiebyłoodwrotu

- Jakonmógł!!RozbiłnasząrodzinęNigdymutegoniewybaczę

- Nie,niemówtakNiechcęgobronić,aleonmówił,żetakobietanicdlaniegonieznaczyłaPoprostu

myślałwtedynieodpowiedniąpartiąciała!

- Nieznajdujęwytłumaczeniadlatego,cozrobiłNiewiem,czybędępotrafiłaspojrzećmuwtwarz

- Bella,towciążtwójojciecBezwzględunato,cozrobił

- Wieszjakmamasięotymdowiedziała?- zapytałamCholerniebałamsięodpowiedzinatopytanie, ale

musiałamwiedzieć

- EeeJesteśpewna?

- Tak!

- Przyłapałago– powiedziałacichoZamarłamPodpowiekamipoczułamzbliżającąsięfalęłezJakRenee

musiałasięwtedyczuć!Niesądziłam,żemójojciecjesttakokrutnyiegoistyczny!

- Gdzie? Z kim? – wysiliłamsięnazadaniekolejnychpytań

- WszatniwklubiegolfowymWiemtylkotyle,żetakobietamiaładwadzieściaosiemlatirównieżbyła

członkiemklubu

-Japierdolę!– warknęłampodnoszącsięZłapałamsięzawłosyiprzymknęłamoczyNienawidziłam

mojego ojca coraz bardziej. – Długototrwa?

- Niewiem,BelloLepiej,żebytobyłjednorazowyskokwbok,ale

- Nawetjeśli,toitaktonicniezmienia!Mamapowinnajaknajszybciejzłożyćsprawęorozwód!

- Wydajęmisię,żepowinnatrochęochłonąć

- Im szybciej to zrobi, tym lepiej. – Usiadłamnafoteluizerknęłamnakuzynkę– Nie ma mowy o

przebaczeniu.

5 | S t r o n a - N e v e r f e l t l i k e t h i s b e f o r e b y N o r a _ 3 0 1

„Zastanawiamsię– rzekł– czygwiazdyświecąpoto,żebykażdymógłpewnegodniaznaleźćswoją’’

- Antoine de Saint-Exupery –„Mały Książę”

PWB.

ZamknęłamoczyodprężającsięByłamzmęczonapakowaniem,podróżąitym,comiałomniedopiero

czekaćtutaj,w ForksZaniecałytydzieńsiostramojejmamy,Esme, wychodzi zamąż

Byłampodekscytowana,alezdrugiejstronyobawiałamsięCiocia taknaprawdę nigdy niebyław

poważnymzwiązku,mimo,iżmajużtrzydzieściczterylata(lepiejjejotymnieprzypominać)

Co prawda z Carlislem spotykała się prawie od trzech lat,alemałżeństworóżnisięodzwykłegozwiązku

dwójkiludzi.

Pozatymwiedziałam,żewybranekEsmemadwójkędzieciijestodniejznaczniestarszyMożetokomuś

sięwydawaćdziwnelubśmieszne,aledziesięćlatróżnicynaprawdęmniemartwi

Niechciałam,bycierpiałaOpiekowałasięmnąodmałego,ajawprostjąuwielbiałamGdyrozstawała

sięzeswoimipartnerami,todonasprzychodziłaisiężaliła

Doskonalepamiętam,gdypodwuletnimzwiązkuzpewnymmężczyznąodwiedziłanascałazapłakana

Miałamwtedymożezsiedemnaścielat,amoirodzicebyliwseparacji. WłączyłyśmyodtwarzaczDVDi

oglądałyśmy(chybajużporazsetny)‘’Titanica’’

Każdaznaslamentowaławtedy zpowodunieszczęścia wmiłościEsmerozpaczałaposwoimfagasie,

mamapotacie,Rosaliepłakała dlatego,żechłopakzdrużynyfutbolowejcałkowicie nie zwracał nanią

uwagi,ajaprzyłączyłamsiędonichwyzywającwszystkichfacetów

CałanaszaczwórkanieźlesięwtedywstawiłaSkończyłosięnatym,żetańczyłamzRosenastole,ciocia

pocałowałanamiętnielistonosza,amamausnęłanapodłodze.

Dotejporywspominamytoprzykażdejmożliwejokazji

- Jesteśmynamiejscu– odezwałsiętaksówkarz,wyrywającmniezmoichrozmyślańOtworzyłamoczyi

rozejrzałamsiępookolicyDostrzegłammałybiałydomek,którynależałdomoichrodziców

Uśmiechnęłamsięwspominającswojedzieciństwotutaj

Przeddomemnadalstałamojahuśtawka,anagankutensam,choćjużniecozniszczonybujanyfotel–

Należysię40dolarów– dodałWyciągnęłamzportfelagotówkę,poczympodałammupieniądze

Wysiadłamzsamochoduiszybkorozłożyłamparasolkę

- Ale paskudna pogoda – stwierdziłammimochodemTaksówkarzwyjmowałwłaśniemójbagaż

- Rzeczywiście,alemożnajużdotegoprzywyknąć– odpowiedział. – Zanieśćpaniwalizkidodomu?

- Nie,dziękujęPoradzęsobie. – TaksówkarzzwdzięcznościąpokiwałgłowąZmokniętywsiadłdoauta

Złożyłamparasolkę,wiedząc,żeniedamzniąradynieśćdwóchwalizeknarazWkońcuoddeszczusię

nie umiera.

ZłapałamswójbagażiwolnymkrokiemruszyłamwstronędomuByłamciekawajakzareagująrodzice

namójprzyjazdNiebylinatoprzygotowaniWedługplanumiałamprzybyćdopiero jutro.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: