DDA.pdf

Czy jesteś DDA? TEST i definicje - DŁUGIE

Na szybko,

M. znalazła test na necie - można zobaczyć, czy masz coś z DDA czy nie.

Oczywiście test nie jest wyrocznią, ale może warto go rozwiązać?

LINK: http://www.psychologia.net.pl/testy.php?test=dda

EDIT:

M. znalazła jeszcze dwie ciekawe rzeczy, którymi się z Tobą podzielę. Obie pochodzą z

portalu: http://www.alkoholizm.akcjasos.pl

warto je tu przytoczyć

Dorosłe Dzieci Alkoholików

• muszą domyślać się, jakie zachowanie jest normalne;

• mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca;

• kłamią, gdy równie łatwo byłoby powiedzieć prawdę;

• oceniają siebie bezlitośnie;

• trudno im się bawić i przeżywać radość;

• traktują siebie bardzo serio;

• trudno im nawiązywać bliskie kontakty;

• przesadnie reagują na zmiany, nad którymi nie mają kontroli;

• ustawicznie poszukują uznania i potwierdzenia;

• myślą, że różnią się od innych;

• są albo nadmiernie odpowiedzialne, albo nadmiernie nieodpowiedzialne;

• są lojalne do ostateczności, nawet w obliczu dowodów, że druga strona nie

zasługuje na lojalność;

• są impulsywne. Mają tendencję do poddawania się biegowi zdarzeń, zamiast

rozważyć alternatywne rozwiązania czy możliwe konsekwencje. Ta impulsywność

wiedzie do zagubienia, niechęci do siebie i utraty kontroli nad otoczeniem. Ponadto

zużywają nadmierna ilość energii na "uprzątanie" tego bałaganu.

(Janet G. Woititz - "Dorosłe dzieci alkoholików")

DDA - Dorosłe Dzieci Alkoholików

Istota problemu.

Wielu z nas odkryło, że mamy dużo wspólnych cech wskutek wzrastania w domu

alkoholika.

Zaczęliśmy odczuwać izolację, trudności w kontaktach z ludźmi, w szczególności z

autorytetami. By chronić siebie, dbaliśmy o to by zadowolić innych, nawet kosztem

zatracenia naszej własnej tożsamości. A mimo to każdą krytykę traktujemy jako

zagrożenie.

Żyliśmy jak ofiary. Wykształcając nadmierne poczucie odpowiedzialności, woleliśmy

zajmować się raczej innymi niż sobą. Czuliśmy się w jakimś sensie winni, gdy broniliśmy

swoich praw, zamiast ustępować. Zaczęliśmy raczej reagować niż działać, pozwalając

innym na przejawianie inicjatywy.

Wykształciliśmy osobowość zależną, przerażoną możliwością, że może zostać

opuszczona. Gotowi byliśmy zrobić niemal wszystko, żeby utrzymać jakiś związek, byle

tylko nie narazić się na emocjonalne odrzucenie. A mimo to stale wybieraliśmy związki

niepewne, ponieważ odzwierciedlały one nasz dziecięcy związek z rodzicem -

alkoholikiem.

Nauczyliśmy się wypierać nasze uczucia jako dzieci i nie okazywać ich jako dorośli. W

wyniku tego warunkowania nie odróżniamy miłości od litości, dążąc do kochania tych

którym możemy pomóc. Nastawieni na obronę, uzależniliśmy się od stałego napięcia we

wszystkich naszych sprawach,

przedkładając nieustające porażki nad korzystne związki.

To jest opis, nie oskarżenie...

Rozwiązanie problemu.

Rozwiązanie polega na tym, żeby stać się dla samego siebie bardzo kochającym

rodzicem.

Poprzez regularne chodzenie na mitingi dojdziesz do właściwego rozumienia alkoholizmu

rodziców - choroby, która zaraziła cię, kiedy byłeś dzieckiem i nadal dotyka cię w życiu

dorosłym. Kiedy zaakceptujesz pojęcie choroby, spojrzysz na swoich rodziców i na siebie

jako na współofiary. Nauczysz się koncentrować na sobie "tu i teraz", uwolnisz się od

wstydu i oskarżania, które są pozostałością po przeszłości. Weźmiesz odpowiedzialność

za własne życie w swoje ręce i nauczysz się, jak lepiej być swoim rodzicem. Nie będziesz

musiał tego robić sam. Rozejrzyj się naokoło, a zobaczysz mężczyzn i kobiety, którzy

dokładnie wiedzą co czujesz. Wiemy, bo wszyscy tam byliśmy. Będziemy cię kochać i

wspierać niezależnie od wszystkiego. Chcemy, abyś nas przyjął jako braci i siostry, tak jak

my już przyjęliśmy ciebie.

Patrzymy na naszych biologicznych rodziców jako na tych, którzy posłużyli, abyśmy

zaistnieli. Naszym prawdziwym rodzicem jest Siła Wyższa, którą chcemy nazwać naszym

Bogiem. Bóg dał nam życie i jeśli Bóg dał nam rodziców alkoholików, to dał nam również

program Dwunastu Kroków. Korzystamy z Dwunastu Kroków, dzielimy się

doświadczeniem, siłą i nadzieją. Ta praca pozwala nam uwolnić się od naszych wad i

chorego myślenia.

Zwalniamy naszych rodziców od odpowiedzialności za nasze dzisiejsze zachowania i

czyniąc to zyskujemy wolność podejmowania zdrowych decyzji.

To jest program duchowy oparty na działaniu miłości. Jesteśmy pewni, że podczas gdy

miłość będzie w tobie rosła, będziesz zauważał piękne zmiany we wszystkich swoich

związkach, szczególnie z twoimi rodzicami, twoim Bogiem i tobą samym.

Prawa DDA

• Mam prawo do wszystkich dobrych chwil, za którymi tęskniłem przez te wszystkie

lata, a których nie dostałem.

• Mam prawo do radości w tym życiu, teraz - i nie tylko do chwilowego euforycznego

uniesienia, ale do czegoś bardziej trwałego.

• Mam prawo odprężać się i bawić bez alkoholu.

• Mam prawo aktywnie dążyć do ludzi, miejsc i sytuacji, które pomagają mi osiągnąć

dobre życie.

• Mam prawo powiedzieć o tym, gdy czuję, że coś nie jest bezpieczne, lub gdy nie

jestem do czegoś gotowy.

• Mam prawo nie brać udziału ani w aktywnym, ani w biernym zachowaniu rodziców,

rodzeństwa lub innych "robiących z ludzi wariata".

• Mam prawo do podejmowania ryzyka w granicach rozsądku i do

eksperymentowania z nowymi sposobami zachowania.

• Mam prawo zmieniać moje nastawienie, moja strategię i mój sposób myślenia.

• Mam prawo do popełniania omyłek, do nie spełniania swoich oczekiwań.

• Mam prawo opuścić towarzystwo osób, które świadomie lub przez nieuwagą

tłamszą mnie, wpędzają w poczucie winy lub upokarzają. Dotyczy to również

mojego rodzica - alkoholika, rodzica - niealkoholika i każdego innego członka

rodziny.

• Mam prawo położyć kres obcowaniu z ludźmi, którzy powodują, że czuję się

poniżony lub upokorzony.

• Mam prawo do swoich uczuć.

• Mam prawo ufać swoim uczuciom, sądom, wrażeniom, intuicji.

• Mam prawo rozwijać się emocjonalnie, duchowo, umysłowo, psychicznie.

• Mam prawo wyrażać wszystkie moje uczucia w sposób niedestrukcyjny, w

bezpiecznym czasie i miejscu.

• Mam prawo do takiej ilości czasu, jakiej potrzebuję, żeby eksperymentować z tymi

nowymi ideami, wprowadzać zmiany w swoim życiu.

• Mam prawo do rozdzielenia rzeczy które otrzymałem od rodziców, przyjęcia

nadających się do tego i odrzucenia tych, które nie dają się zaakceptować.

• Mam prawo do zdrowego psychicznie sposobu życia, mimo że będzie on

częściowo lub w całości odbiegać od filozofii życia przekazanej mi przez rodziców.

• Mam prawo do znalezienia swego miejsca w świecie.

Dziesięć kroków dla dorosłych dzieci.(nie mylić z 12 Krokami DDA)>

1. Odpowiadam za swoje życie i za to co zamierzam osiągnąć.

2. Codziennie wsłuchuję się w siebie i mocą własnego ducha wierzę, że Siła Większa od

nas samych wie lepiej ode mnie, co jest dla mnie najlepsze.

3. Wykorzystuję wszelkie możliwe pomoce, narzędzia i sposoby wsparcia, nie popadając

jednak w zależność od kogoś lub czegoś, co ograniczałoby moją odpowiedzialność za

siebie.

4. Dbam i troszczę się o to dziecko, którym kiedyś byłem i które we mnie na zawsze żyje;

teraz jako dorosła osoba zapewniam je stale o tym, że nigdy nie przestanę go chronić i

kochać.

5. Wyznaje prawdę o rzeczach, które mi się przydarzyły i które przeżyłem (czasem

przyznając się tylko przed sobą), a następnie pozwalam im odejść z moich myśli.

6. Przestaję posługiwać się obwinianiem jak kamizelką ratunkową i świadomie podejmuję

decyzję, aby wybaczyć tym, którzy mnie skrzywdzili, łącznie ze mną samym - po to, bym

mógł zrobić krok naprzód, wolny od ciężaru oskarżeń i cierpienia.

7. Odrzucam etykietki, spod których nie widać mojej prawdziwej tożsamości. Zamiast tego

określam siebie jako człowieka, który rozwija się, jest przepełniony miłością i wciąż

zmienia się na lepsze w miarę dojrzewania i gojenia się ran.

8. Pracuję nad tym, aby zawsze zmieniać myślenie negatywne na pozytywne - we

wszystkich dziedzinach mego życia.

9. Za każdym razem gdy spoglądam w lustro, powtarzam sobie: "Kocham cię", a jeśli nie

mogę, wtedy mówię: "Chcę cię kochać".

10. Często pozwalam wyjść na zewnątrz i bawić się temu "dziecku we mnie" (które jest

coraz mniej obolałe i coraz bardziej radosne).

Dorastając DDA nauczyły się:

Nie mów - nie ufaj - nie czuj !

Żyliśmy w domu gdzie nikt nas nie słuchał. Powiedziano nam, że nasze uczucia były złe.

Przechodzimy przez proces samo odkrywania się, zdając sobie sprawę, że nie musimy

robić tego, co robiliśmy jako dzieci, aby przeżyć.

Gdy już zaczynamy mówić, ufać i czuć, pracujemy nad uczuciami, których nie

pozwalaliśmy sobie wyrażać w naszych własnych rodzinach. Robimy to przez dzielenie

się "tym co się stało" i "tym, co dzieje się teraz" w bezpiecznym i kochającym otoczeniu.

Na mitingach DDA znajdujemy bezpieczeństwo i miłość pozwalające przeżyć to, czego

nie pozwalaliśmy sobie czuć i wyrażać wcześniej.

WYNIK TESTU

Masz wiele cech, które prawdopodobnie zostały ukształtowane wskutek dorastania przec

Ciebie w rodzinie alkoholowej (lub innej rodzinie dysfunkcyjnej), a które dziś mogą

negatywnie wpływać na Twoje samopoczucie, zaburzać Twoje funkcjonowanie oraz

utrudniać Ci nawiązywanie satysfakcjonujących kontaktów z ludźmi.

Zapewne często czujesz się wyizolowany (-a) w towarzystwie innych osób, czy w grupie

rówieśniczej. Szczególnie trudno może być Ci w relacjach z osobami obdarzonymi

autorytetem lub takimi, które mają nad Tobą władzę lub przewagę (jak. np. nauczyciele,

wykładowcy, urzędnicy, szefowie w pracy). W kontaktach z takimi osobami możesz w czuć

się niepewny (-a), zakłopotany (-a) zalękniony (-a), lub przeciwnie - zachowywać się

wobec nich arogancko lub agresywnie.

Prawdopodobnie jednak unikasz konfliktów, starając się ustępować i zadowalać innych,

nawet kosztem utraty w tym procesie swoich praw, oczekiwań i własnej tożsamości.

Zarazem jednak odczuwasz każdą osobistą krytykę jako zagrożenie.

Istnieje ryzyko, że sam możesz zostać alkoholikiem (alkoholiczką), związać się z osobą

uzależnioną od alkoholu lub mieć oba te problemy równocześnie. Niewykluczone także, że

- wręcz przeciwnie - w skrajny sposób unikasz alkoholu i wszystkich używek, utrzymując

bliższe kontakty wyłącznie z abstynentami. Oceniasz drugiego człowieka jedynie przez

pryzmat jego kontaktów z alkoholem, co może owocować tym, że w bliskich związkach

godzisz się na wszystko, także na bardzo destrukcyjne zachowania, pod warunkiem, że

Twój partner nie pije alkoholu.

Możesz także mieć skłonność do pracoholizmu, kompulsywnego objadania się, robienia

zakupów dla poprawienia sobie nastroju lub innych nałogowych zachowań. Skłonności te

zapewne są związane z poczuciem odrzucenia, poczuciem krzywdy i zaniedbania.

Być może często wchodzisz w rolę ofiary - osoby przyzwyczajonej do doznawania

krzywdy. Mając nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności, wolisz skupiać się na

innych niż na sobie. Odczuwasz poczucie winy wówczas, gdy starasz się zadbać o swoje

interesy. W rezultacie popasz w bierność, pozwalając innym na przejęcie inicjatywy.

Niewykluczone, że w roli ofiary trzyma Cię obawa przed wejściem w rolę krzywdziciela.

Być może rzeczywiście niekiedy zdarza Ci się krzywdzić inne osoby. Może być Ci bowiem

trudno zachowywać harmonię między dbałością o siebie a dbałością o innych.

Zapewne masz trudności w bliskich kontaktach z ludźmi. Możesz być nadmiernie zależny

(-a) od innych, przerażony (-a) możliwością odrzucenia z ich strony, gotowy (-a) do

zrobienia prawie wszystkiego, aby tego odrzucenia uniknąć. Możesz też, przeciwnie,

starać się zawsze i za wszelką cenę zachować niezależność, przez co nie jest Ci dane

zaznać bezpiecznej bliskości z drugim człowiekiem. W rezultacie czujesz się osamotniony

(-a), nawet gdy formalnie pozostajesz w związku z inną osobą.

Ponieważ jesteś dobrze przystosowany (-a) do życia w poczuciu zagrożenia, możesz być

skłonny (-a) wybierać związki stanowiące dla Ciebie zagrożenie, ponieważ są one

podobne do Twoich dziecięcych relacji z alkoholowymi lub dysfunkcyjnymi rodzicami.

Bliski związek z osobą spokojną i zrównoważoną emocjonalnie może wydawać Ci się

"nudny", natomiast dysfunkcyjny związek może być dla Ciebie ekscytujący, gdyż często

jest źródłem wielu silnych i sprzecznych emocji.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: