Nicholson Peggy - Zapach kobiety.pdf - Nicholson Peggy - glinka7-1987

PEGGY NICHOLSON

ZAPACH KOBIETY

Rozdział 1

Taśma zaczęła się przesuwać; na ekranie ukazał się obraz

bez dźwięku, bez czołówki. Nie był to żaden film

hollywoodzki - co to, to nie. Pierwsze ujęcie: dwie lśniące,

czarne wypukłości.

Jon Sutton poczuł, jak serce bije mu szybciej. Po chwili

rozpoznał obraz widoczny na szklanym ekranie: były to ładnie

zaokrąglone kobiece pośladki. Okryte czarnym jedwabiem,

kołysząc się zmysłowo, powoli oddalały się od kamery.

Jedno nie ulega wątpliwości: filmujący z ukrycia agent

FBI był mężczyzną.

Jon Sutton oderwał wzrok od telewizora i spojrzał na

brata. Agent specjalny Trace Sutton siedział wygodnie

rozparty w fotelu i, zadowolony z siebie, wciąż wpatrywał się

w ekran.

- Przerzuciłeś się na pornografię? - spytał Jon, chociaż

widział, że film z pornografią nic wspólnego nie ma.

Kamera nieco odjechała i na ekranie ukazała się sylwetka

kobiety idącej za kelnerem przez zatłoczoną salę

restauracyjną; sądząc po obrusach, kwiatach, świeczkach oraz

strojach klienteli, była to restauracja pięciogwiazdkowa.

Głowy siedzących przy stolikach pań i panów odwracały się

za ubraną na czarno kobietą; panie mrużyły oczy, panowie je

wytrzeszczali.

- Niet - odparł Trace.

Oho, pomyślał Jon, braciszek nadal zajmuje się rosyjską

mafią i jej coraz większymi powiązaniami ze światem

przestępczym w Stanach.

- Rosjanka?

Kamera jeszcze nie pokazała twarzy kobiety, ale patrząc

na nią od tyłu, Jon podejrzewał, że jest Eurazjatką. Mimo

krągłych bioder, była niezwykle szczupła, włosy zaś miała

proste, czarne, sięgające ramion.

- Płynie w niej krew egipska, francuska i amerykańska -

wyjaśnił Trace Sutton.

- Czyli typowa Amerykanka - mruknął Jon. Suttonowie

też byli mieszańcami; ze strony matki mieli

wśród swych przodków dumnych, choć biednych

wieśniaków z Wirginii Zachodniej oraz Indian z plemienia

Czerokezów, a ze strony ojca - niemieckich farmerów i

angielską szlachtę.

Skręciwszy za kelnerem, kobieta na ekranie pokazała się z

profilu: oglądający ją bracia Suttonowie ujrzeli delikatny zarys

brody, ucho ozdobione lśniącym w blasku żyrandola

kolczykiem z perłą, wysokie kości policzkowe, mały nosek.

Nie podniecaj się, stary, upomniał się w duchu Jon. Ta lala to

przynęta, wabik, fragment łamigłówki. On zaś od dłuższego

czasu, niemal od roku, nie miał ochoty na żadne gierki czy

łowy.

- Spójrz na tamten stolik - polecił Trace.

Na dalszym planie, twarzą do kamery, siedział samotnie

barczysty mężczyzna w ciemnym garniturze.

- Do tej pory idący przodem kelner zasłaniał mu

czarnulkę. Dopiero teraz facet ją spostrzega. Co czuje?

- Żądzę - odparł Jon. - Następne pytanie?

- No dobra, więc wiemy, że to heteroseksualista i że ma

więcej niż osiem lat. Co jeszcze możesz o nim powiedzieć?

Jon posłusznie skierował wzrok na ekran.

- Jest zdziwiony. Uświadamia sobie, że ślicznotka zaraz

się przy nim zatrzyma. Spodziewał się kogoś całkiem innego.

- Co jeszcze?

Trace wcisnął guzik i zatrzymał taśmę. Mężczyzna przy

stoliku był w trakcie wstawania.

- Poza tym, że ma dobre maniery i świetną, opaleniznę? -

Jon podjechał na wózku inwalidzkim bliżej telewizora, po

czym wrócił na miejsce. - Hm, może gość czuje... żal?

Ostatnimi czasy sam miał takie uczucie, ilekroć spotykał

cudowną kobietę.

- Wątpię - mruknął Trace, puszczając dalej taśmę.

Mężczyzna na filmie wyprostował się. Wysoki, dobrze

zbudowany, poruszał się z wdziękiem. Zamiast uścisnąć

wyciągniętą na powitanie dłoń, uniósł ją do ust i pocałował.

Kobieta przechyliła na bok głowę.

- Jakie wnioski? - spytał Trace.

Takie, że nienawidzę szczęściarza, pomyślał Jon.

- Jakie wnioski? Jest to pierwsze spotkanie tej pary. Ale

nie jest to randka...

Wiedział, że kobieta, która chodzi tak zmysłowym

krokiem, nie zwracając uwagi na zainteresowanie, jakie

wzbudza, doskonale zna swoją wartość. Od Angeliny również

biła taka pewność siebie i zmysłowość. Biła? Przypuszczalnie

nadal tak jest. Jeśli chce się o tym przekonać, wystarczy

codziennie o czwartej włączyć kanał 10. Postanowił jednak

skupić się na pytaniu brata.

- Ona... elegancka, światowa. Widać to po jej fryzurze, po

reakcji na pocałunek. Spotkanie dotyczy interesów. Czarny

kostium świadczy o tym, że podchodzi do sprawy poważnie.

W tym, co robi, jest bardzo dobra.

- Dlaczego tak uważasz?

- Ubrana jest skromnie, ale w sposób starannie

przemyślany. - Uszyty z jedwabiu kostium podkreślał każdą

krągłość, zaś krótka spódnica odsłaniała szczupłe, zgrabne

uda. - Nie zamierza ukrywać swojej kobiecości. Już dawno

odrzuciła buty na płaskim obcasie i luźne stroje. -

Podejrzewał, że paznokcie u nóg ma pomalowane, a bieliznę

kupioną w Paryżu.

- Mów dalej.

- Facet też nie jest żadnym przeciętniakiem. Wykazuje

duże podobieństwo do Omara Shariffa. Może dzięki wąsom?

Z pochodzenia Hiszpan. Albo Arab...

- Amerykanin. - Trace uśmiechnął się, widząc grymas na

twarzy brata. Po chwili zlitował się nad nim i dodał: - Ale jego

ojciec był Syryjczykiem.

- Gość nie należy do biednych - ciągnął Jon. - Za kolację

w tej restauracji słono zabuli. Tym bardziej że babka nie

wygląda na jedną z tych feministek, które koniecznie chcą za

siebie płacić. Poza tym zwróć uwagę na sygnet. I na garnitur.

Na pewno był szyty na zamówienie... - Zerknął na brata. -

Mogę mówić dalej, ale przecież ty to wszystko wiesz.

Trace skinął głową.

- Wiesz, braciszku, jeśli kiedykolwiek będziesz szukał

pracy, wystawię ci świetną rekomendację.

- Dzięki, ale mam pracę. - Był chemikiem

konserwatorem, choć od miesięcy nie przestąpił progu

laboratorium.

- Tak? A ja myślałem, że jeździsz na tym swoim wózku i

użalasz się nad sobą.

- Odczep się.

Jon rozprostował ramiona, udając, że się przeciąga, po

czym ponownie obrócił się w stronę telewizora. Komu innemu

za takie docinki pokazałby drzwi, lecz bratu wolno było go

krytykować. Zbyt wiele ich łączyło, zbyt często wybawiali się

nawzajem z opresji.

Tym razem on, Jon, był dłużnikiem Trace'a. Kiedy po

wypadku, który przytrafił mu się na południu Chile, zadzwonił

do brata, ten natychmiast przyleciał na drugi koniec świata i

załatwił mu transport z powrotem do Stanów. Zrezygnował z

dawno zaplanowanego wyjazdu na narty, a także z dopiero

nawiązanego romansu z niejaką Hildą. Na pytania Jona

dotyczące Hildy dawał później wykrętne odpowiedzi, ale Jon

Nicholson Peggy - Zapach kobiety.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: