Kazimierz Chodkiewicz - Kraków - ognisko sił tajemnych.pdf - Kazimierz Chodkiewicz - morefaya2006

KRAKÓW

OGNISKO

SIŁ TAJEMNYCH

KAZIMIERZ CHODKIEWICZ

/•"

KRAKÓW

OGNISKO

SIŁ TAJEMNYCH

Wstępem poprzedził

Zbigniew Święch

Projekt podwójnej okładki — Jerzy Jan KANIA

Redaktor techniczny — Henryk HANZLIK

Scan by Bug for Torrenty.org

Reprint wykonano z jedynego

dobrze zachowanego egzemplarza

ISBN-83-85347-01-1

Bielskie Zakłady Graficzne, zam. 2335/92

Zbigniew SWIĘCH

WIELKI WTAJEMNICZONY

Kazimierz Chodkiewicz

potwierdza istnienie

wawelskiego

OŚRODKA MOCY

Wawel — święte miejsce Polaków, budzi nieustające zainteresowanie nie

tylko jako dawna siedziba królów, ich nekropolia, zespól zabytkowy i muzealny.

Tłumy tu przybywające traktują to Wzgórze w sposób szczególny: pietyzm,

z jakim tu wstępują, dotyczy nie tylko progów katedry, zamku czy Muzeum

Katedralnego. Wiem o tym dobrze, wszak do mnie właśnie, jako dokumentalisty

wawelskiego i autora książki pt. „Klątwy, mikroby i uczeni" tysiące osób

kierują pytania o „Lotos Wawelski", czakram czyli tzw. Siódmy Kamień

Szczęśliwy — zbiorowisko energii kosmicznej oraz wszelkie inne niezwykłości,

tyczące wiedzy duchowej, ezoterycznej, dostępnej dla wtajemniczonych.

Dziwne to zaiste, iż strzępy danych czy faktów docierają na Wawel

fragmentarycznie, wycinkowo i powolnie, krążą w odpisach, dowolnie interpre

towanych opowieściach i historycznych plotkach" — a przecież źródło ich jest

znane. Powołuje się nań dwukrotnie znawca dziejów kultury Krakowa, dr hab.

Michał Rożek w niedawno wydanej książce pt. }y Mistyczny Kraków". Mam na

myśli esej Kazimierza Chodkiewicza „The Cracow Occult Centrę" („Kraków

Centrum Okultyzmu" lub „Kraków ognisko sił tajemnych" względnie „Kraków

Duchowy Ośrodek Mocy"), opublikowany po raz pierwszy w języku angielskim

w Londynie przez Ognisko Wawel (o nim za chwilę) — w 1966 roku, a następnie

— także poprzez powielany maszynopis — w języku włoskim w Turynie (rok

1975 — „II centro occulto di Cracovia"). Czym wytłumaczyć fakt, że — mimo

powszechnego zainteresowania kręgiem wawelskich spraw tajemnych — nikt dotąd

nie opublikował w Polsce drukiem tego szkicu? Przecież żelazna kurtyna padła

dawno temu i ludzie podróżują w obie strony...

Maszynopis tekstu Kazimierza Chodkiewicza otrzymałem z rąk pani. Ewy

Celt, małżonki pana Marka Celta (czyli Tadeusza Chciuka) z Monachium,

wybitnego publicysty Radia Wolna Europa, wcześniej „cichociemnego" i emisa

riusza rządu emigracyjnego, autora „Raportu z Podziemia — 1942" i „Białych

Kurierów". Wręczyła mi go z myślą, aby rzecz spożytkować w II tomie

wawelskiej opowieści o „klątwach, mikrobach i uczonych". Nie wiedząc jeszcze,

że Chodkiewicz tę pracę napisał wprost po angielsku, szukaliśmy oryginału

polskiego. Nie ma go. Szkoda wielka, gdyż nawet najlepszy przekład nie odda

zalet pióra Chodkiewicza, znanego z doskonałej polszczyzny innych jego tekstów.

Rozpocząłem poszukiwania jego — wydanych przed wojną — książek

i broszur, a także biogramu autora. Rzecz dziwna: żadna z polskich bibliotek,

z Biblioteką Jagiellońską i Narodową włącznie — nie posiadają drukowanego

życiorysu Kazimierza Chodkiewicza. Redakcja Polskiego Słownika Biograficz

nego PAN też go nie ma. Kluczowe książnice narodowe posiadają zaledwie po

kilka broszur z okresu międzywojennego... Przejechałem pół Polski, pytając

w bibliotekach wojewódzkich i miejskich o Chodkiewicza. Na próżno.

Prace Kazimierza Chodkiewicza drukował w latach trzydziestych Jan

Hadyna („Biblioteka Wiedzy Duchowej") nakładem swych oficyn „Hejnał"

i „Lotos" w Wiśle i Krakowie. Zadzwoniłem więc do Stanisława Hadyny, szefa

Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk". Okazało się, że pan Jan byljego stryjem. Pan

Stanisław Hadyna przekazał całą bibliotekę stryja Towarzystwu Przyjaźni

Polsko-Hinduskiej, ale wszystkie te książki, nie tylko Chodkiewicza, roz-

kradziono. Kilka, które posiadał, wypożyczył mi.

Stanisław Hadyna opublikował w „Dookoła Świata" (nr 37 z roku 1974)

artykuł pt. „Wtajemniczeni" o kręgu okultystów z Wisły. Hadyna podaje tam

fakty nieznane lub mało znane o wielkim poprzedniku jego stryja — Julianie

Ochorowiczu, w którego willi na zboczu Kozińców, działy się ponoć rzeczy „nie

z tego świata"... Ściany pokoju laboratoryjnego były zrobione z gipsowych płyt

i nie posiadały gwoździ żelaznych, aby nie zakłócały magnetycznych ekspe

rymentów. Określenie — „nie z tego świata" jest jednak nieścisłe. Sprawy były

bowiem jak najbardziej z tego świata, choć z nie odkrytej jeszcze jego części.

Była to romantyczna epoka parapsychologii. W roku 1895 do dr. Juliana

Ochorowicza przyjechał Bolesław Prus, aby zebrać u niego trochę materiału

o „wtajemniczonych" w Egipcie; były mu one potrzebne do dalszych odcinków

drukowanej w „Tygodniku Ilustrowanym" powieści „Faraon". Rozdział o wi

zycie Maga Beroesa u faraona napisany został pod wpływem Ochorowicza.

W trzy lata po opublikowaniu „Faraona" Ochorowicz wydal w Warszawie

swoje opowiadanie historyczno-przyrodnicze pt. „Wiedza Tajemna w Egipcie".

A także legendę historyczno-filozoficzną pt. „Istota Bytu", z przedmową

Ignacego Matuszewskiego. Po raz drugi przyjechał Bolesław Prus do Wisły

w roku 1903 i pozostał w „Ochorowiczówce" kilka tygodni. Było coś niemal

paradoksalnego w tym — stwierdza Stanisław Hadyna — że tych dwóch

przedstawicieli pozytywizmu polskiego, wybitnych racjonalistów, zajmowało się

mediumizmem, okultyzmem, parapsychologią. W zawalonym książkami pokoju

rozmawiali o sprawach, które dopiero po latach miały zdobyć prawo naukowego

obywatelstwa.

Dr Julian Ochorowicz utrzymywał wtedy kontakty z wieloma uczonymi

światowej sławy, z wybitnym astronomem Kamilem Flammarionem, z państwem

Curie, z laureatem Nagrody Nobla, wybitnym fizjologiem francuskim i profeso

rem Sorbony — prof. dr. Karolem Richetem, ze słynnym psychiatrą włoskim,

Kazimierz Chodkiewicz - Kraków - ognisko sił tajemnych.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: