13. Do czego sĹ‚uĹĽy wyrostek robaczkowy (2008).pdf

PRZEGLĄD PRASY KREACJONISTYCZNEJ

JAK LEIBNIZ PRÓBOWAŁ EWANGELIZOWAĆ

CHIŃCZYKÓW PRZY POMOCY MATEMATYKI

połowie XVII i na początku XVIII

stulecia. Podobno z pochodzenia był

Polakiem, ze zniemczonej rodziny Lubienieckich.

Uchodzi za ostatniego człowieka, który był w stanie

opanować całą współczesną sobie wiedzę ludzką.

Największe osiągnięcia miał w dziedzinie matema

tyki i filozofii. Z wyznania był luteraninem. Cieka

wostką jest, Ŝe próbował zastosować wiedzę mate

matyczną do teologii. UŜywał do tego celu systemu

dwójkowego, w którym wszystkie liczby zapisuje

się przy pomocy dwóch cyfr jedynki i zera. Na

przykład naszą liczbę 2 zapisuje się w układzie

dwójkowym jako 10, liczbę 3 jako 11, 4 jako 100, 5

jako 101, a 6 jako 110. Leibniz uwaŜał, Ŝe 0 repre

zentuje nicość, a 1 jedność Boga. Przyjmował, Ŝe

stworzenie miało nadprzyrodzony charakter i za

szło w ciągu tygodnia stworzenia, jak to opisuje

rozdział 1 i 2 Księgi Rodzaju. Na temat związku

układu dwójkowego i stworzenia napisał, co nastę

puje:

MARTA CUBERBILLER

odwoływał się do wczesnych pism chińskich mate

matyków, którzy zbudowali coś podobnego do

arytmetyki w układzie dwójkowym. Sądził, Ŝe gdy

pokaŜe Chińczykom związki między układem dwój

kowym i doktryną stworzenia, to trafi to na podatny

grunt i doprowadzi do oŜywienia religijnego w tam

tym rejonie świata.

Wysiłki Leibniza spełzły jednak na niczym,

choć sami Chińczycy traktowali jego prace z sza

cunkiem.

(Don DeYoung, How did Leibniz Use Mathe

matics in Evangelism?, "Creation Matters", Sep

temberOctober 2008, vol. 13, No. 5, s. 5)

"0 moŜe reprezentować próŜnię, jaka poprze

dzała stworzenie. [...] Na początku pierwszego dnia

istniała liczba 1, czyli Bóg. [...] W końcu na począt

ku siódmego dnia juŜ istniało wszystko. Dlatego

właśnie ostatni dzień jest najdoskonalszy i jest

Sabatem. [...] OtóŜ liczbę 7 zapisuje się [w układzie

dwójkowym] jako 111, czyli bez uŜycia 0. [...] Co

ciekawe, ma ona wyraźnie jakiś związek z Trójcą

Świętą" (F.J. Swetz, Leibniz, the Yijing, and the

Religious Conversion of the Chinese, "Mathematics

Magazine" 2003, 76 (4), s. 285286 [276291]).

W czasach Leibniza bardzo interesowano się

zamorskimi misjami, zwłaszcza w Chinach. Leibniz

P rzez długi okres czasu biologowie

Uczeni z Duke University twierdzą, Ŝe ludzki

wyrostek robaczkowy jest dobrze zbudowany do

pełnienia roli magazynu bakterii. Budowa robacz

kowa oraz zaciśnięte wejście uniemoŜliwiają pato

gennym bakteriom wtargnięcie do jego wnętrza. A

peryferyjne połoŜenie wyrostka (jest on połączony

ze ślepą kiszką, odchodzącą od początku okręŜni

cy) izoluje go skutecznie od strumienia fekaliów.

Ciekawe, Ŝe juŜ blisko 30 lat temu uczeni

dowiedli, Ŝe budowa i wielkość wyrostków robacz

kowych u naczelnych i innych ssaków nie odpowia

da oczekiwanym wzorcom, gdyby miał to być organ

szczątkowy. [3] Dlaczego więc tak często jeszcze

dziś moŜna spotkać tę dawno juŜ nieaktualną

opinię?

Przypisy:

[1] Douglas Theobald, "The Vestigiality of the Human

Vermiform Appendix: A Modern Reappraisal", Talk Origins, http://

www.talkorigns.org/faqs/vestiges/appendix.html

[2] R. Randal Bollinger et al., "Biofilms in the Large Bowel

Suggest an Apparent Function of the Human Vermiform

Appendix", Journal of Theoretical Biology 2007, vol. 249, s. 826

831.

ewolucyjni uwaŜali wyrostek robacz

kowy za absolutnie nieprzydatną

część ludzkiego organizmu. [1] Ewolucjoniści

wskazywali, Ŝe 7% osób w krajach rozwiniętych

cierpi na zapalenie wyrostka robaczkowego i Ŝe

taki chory wyrostek moŜna usunąć bez Ŝadnych

konsekwencji. Usuwanie wyrostka robaczkowego

moŜe być nawet korzystne, zapobiega bowiem

wrzodziejącemu zapaleniu jelita grubego.

Wyrostek robaczkowy naleŜał do wzorco

wych przykładów niewłaściwego projektu biologicz

nego oraz słuŜył za organ szczątkowy. Miał się

przydawać tylko jako dowód ewolucyjnej przeszło

ści człowieka. Struktura ta była mówili ewolucjoni

ści funkcjonalna u naszych ewolucyjnych przod

ków, ale dla nas jest nieprzydatna i zaczęła stop

niowo zanikać, nie pełniąc Ŝadnej funkcji. Dlaczego

Stwórca miałby tworzyć tak kiepsko zaprojektowa

ną strukturę anatomiczną, bo bez funkcji i wskazu

jącą na ewolucyjne pochodzenie? pytali ironicznie

ewolucjoniści.

Kreacjoniści od lat odpowiadali, Ŝe wyrostek

współpracuje z tkanką limfatyczną i na pewno pełni

jakąś rolę w układzie odpornościowym organizmu.

Ale dokładnej natury tej przypuszczalnej funkcji

nigdy nie ustalono.

Niedawno badacze z Centrum Medycznego

Duke University odkryli, do czego słuŜy istnienie

wyrostka robaczkowego jest to magazyn poŜy

tecznych dla organizmu ludzkiego drobnoustrojów.

[2] Uczeni ci zwrócili uwagę, Ŝe ludzka okręŜnica

jest pokryta biofilmem utworzonym przez poŜytecz

ne bakterie. (Biofilm to cienki osad, warstewka

budowana przez mikroorganizmy, takie jak grzyby

czy bakterie, na powierzchniach mających kontakt

ze środowiskiem wodnym.) Ta cienka warstwa

mikroorganizmów moŜe pomagać w trawieniu oraz

uczestniczyć w innych czynnościach biologicznych.

Prawdopodobnie uniemoŜliwia bakteriom chorobo

twórczym, patogenom, kontakt z okręŜnicą. Ale gdy

nastąpi jakieś zakłócenie, brak równowagi w treści

biofilmu, patogeny mogą zdobyć przewagę i prze

zwycięŜyć ochronę, jaką daje biofilm. Wówczas

organizm reaguje, przepłukując okręŜnicę, a bakte

rie z wyrostka robaczkowego zapoczątkowują

odnowienie zdrowego biofilmu w okręŜnicy. Tkanka

limfatyczna dostarcza zaś składników stymulują

cych wzrost mikroorganizmów w wyrostku.

[3] G.B.D. Scott, "The Primate Caecum and Appendix

Vermiformis: A Comparative Study", Journal of Anatomy 1980,

vol. 131, s. 549563. (Fazale Rana, "The Human Appendix: what

is it good for?", Connections Linking Science and Faith, Fourth

Quarter 2008, vol. 10, no. 4, s. 4.)

współpracowników w Petersburgu. Razem

badają fizykę układania się tych cząstek i

próbują odtworzyć znane sekwencje geologiczne z

terenu. Rozkruszywszy materiał, puszczają go z

wodą i patrzą, jak się układa, szukając takich wa

runków laboratoryjnych, które odtworzyłyby to, co

znajduje się w terenie. Jest to bardzo ciekawe.

Oprócz tego był teŜ referat kwestionujący

datowanie izotopowe skał. Bardzo wiele jest wyni

ków, które po prostu do niczego nie pasują. Datuje

się np. wulkaniczne skały z czasów zagłady Pom

pejów czy innych katastrof wulkanicznych. Choć

znamy ich dokładną datę, to z badań wynikają

miliony czy miliardy lat jako wiek danej skały. Wte

dy wiemy po prostu, Ŝe to się nie zgadza. Prof.

Jean de Pontcharra przedstawiał powody, dla

których takie właśnie wyniki się uzyskuje, tłuma

cząc, jak wiele załoŜeń tej metodologii datowania

skał jest nieprawdziwych. To zatem jakby dyskwali

fikuje próbę datowania skał przy pomocy izotopów.

(…) Tego typu referatów na sesji Papieskiej Akade

mii Nauk było rzeczywiście sporo. Na wejściu przyj

mowano aksjomat ewolucyjny i potem prezentowa

no wnioski z badań, zresztą na najwyŜszym pozio

mie. Ale gdyby to załoŜenie wyjściowe dać inne, to

okazałoby się, Ŝe ewolucja wcale nie jest potrzeb

na dla wyjaśnienia tego, co tam przedstawiano. Ale

tam nie było dyskusji nad teorią ewolucji. Ona

została przyjęta jako fakt, natomiast spór dotyczył

kwestii, czy Pan Bóg ma z tym coś wspólnego, czy

nie.

ewolucję”. Nie wiedza, nie wyniki badań zmu

szają do zaakceptowania tej teorii, tylko wiara w

ewolucję. Ale jest to wiara ateistyczna. Ona jest

niesiona przez światopogląd materialistyczny,

który koniecznie chce „sprzedać” koncepcję

funkcjonowania świata bez Boga. I w momencie,

gdy kwestionuje się teorię ewolucji, natychmiast

pojawia się zarzut inspiracji wyznaniowej, Ŝe z

jakiegoś fundamentalizmu religijnego pochodzi to,

iŜ ktoś krytykuje teorię ewolucji. Naukowcy boją się

ją skrytykować, bo nie chcą etykietki kreacjonisty

czy fundamentalisty, kogoś, kto wprowadza religię

do nauki itd. Ja myślę, Ŝe strach przed poprawno

ścią polityczną czy naukową, czy jak to nazwać,

powoduje brak gotowości do zakwestionowania

ewolucji jako takiej.

… przyjęcie na wstępie aksjomatu ewolu

cyjnego, bez próby w ogóle zakwestionowania

go, wynika z tego, Ŝe świat nauki, a takŜe Ko

ściół boją się powtórki z Galileusza. Właściwie

powstało coś, co moŜna określić jako „wiara w

POD PR ĄD” nr 11/52/listopad 2008

G ottfried Wilhelm Leibniz Ŝył w drugiej

DO CZEGO SŁUśY WYROSTEK ROBACZKOWY?

„ „„ „ i d ź POD PR ĄD”

POD PR ĄD”

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: