Stereotypy płciowe w preferencjach kandydatów
- Deber: postawy seksizmu wobec kandydatek na urzędy polityczne wiążą się z kulturowo uwarunkowanymi stereotypami płci.
- Kira Sanbonmatsu (2002):
Założenie: płeć kandydata w wyborach politycznych może służyć wyborcom jako heurystyka stosowana szczególnie w sytuacji małej liczby informacji o politykach i kampanii.
Teoria schematów płciowych – składa się z 3 komponentów:
1. Wielu wyborców przejawia podstawowe preferencje w zakresie popierania raczej kandydatów niż kandydatek. Stanowią one stałe predyspozycje, a nie tylko chwilowe skłonności będące rezultatem kampanii wyborczej.
2. Te podstawowe preferencje płciowe mogą być wyjaśnione przez stereotypy dotyczące płci oraz przez płeć wyborców.
3. Podstawowe preferencje płciowe oddziaływają na zachowania wyborcze. W sytuacji wyborczej uaktywnią się stereotypy płciowe.
a) Metoda badania: sondaż telefoniczny.
Zmienne niezależne: stereotypy płciowe w ich 3 aspektach:
- cechach (emocjonalne nadawanie się do polityki)
- problemach związanych z płcią (np. aborcja)
- kompetencjach radzenia sobie z problemami politycznymi (np. przestępczość czy bezpieczeństwo socjalne).
Zmienna zależna: pomiar skłonności wyborców do poparcia kandydata/kandydatki
Wyniki:
- większość respondentów faworyzowało mężczyznę,a respondentki – kandydatkę.
- czynniki wpływające na poparcie kandydata:
- mężczyzna emocjonalnie lepiej nadaje się do polityki
- m lepiej wyrazi moje poglądy w odniesieniu do wydatków rządowych
- m ma wyższe kompetencje do walki z przestępczością
- m ma wyższe kompetencje do prowadzenia polityki zagranicznej
- czynniki wpływające na poparcie kandydatki:
- bo jest kobietą
- lepiej wyrazi moje pogądy w zakresie aborcji
- ma wyższe kompetencje do dbania o bezpieczeństwo socjalne.
b) eksperyment
Przedstawiano 2 wybory:
- mężczyznę(Brown) i mężczyznę
- kobietę (Brown) i mężczyznę
Polityk o nazwisku Brown był zawsze przedstawiany jako starszy i mający większe doświadczenie polityczne.
- kobiety miały silniejsze podstawowe preferencje do popierania swojej płci
- wyborcy preferujących kandydatów mężczyzn zawsze wykazywali istotne preferencje dla osoby o nazwisku Brown – niezależnie od tego czy to mężczyzna czy kobieta.
- Sugeruje to, że charakterystyka polityka jako starszego i bardziej doświadczonego mogła przeważyć wątpliwości związane z jego płcią.
Podsumowanie:
- stereotypy płciowe dotyczące cech kandydata, jego przekonań i kompetencji, mają znaczenie w kształtowaniu preferencji wyborczych.
- zatem jeśli wyborczy brakuje informacji o politykach, mogą kierować się jego płcią jako heurystyką.
- kandydaci starają się w swoich kampaniach przezwyciężyć stereotypy płciowe. Ale muszą się liczyć z utrwalonymi predyspozycjami wyborców do popierania mężczyzn lub kobiet.
- kobiety mają silniejsze skłonności do popierania przedstawicielek własnej płci niż mężczyzn.
Percepcja kobiety - polityka
- kolejny obszar powiązany ze stereotypami płciowymi, w którym poszukuje się uzasadnienia mniejszej obecności kobiet w polityce.
- Przeprowadza się badania spostrzegania kandydatek na urzędy polityczne w zestawieniu z kandydatami o podobnych charakterystykach wizerunkowych.
Badania Rosenwasser (później Ogletree) – kilka.
1. Proszono o ocenę 2 fikcyjnych kandydatów na stanowisko prezydenta po zapoznaniu się z życiorysami kandydatów. Takie same życiorysy zawsze – jedyna różnica: imię i nazwisko (Richard lub Jill Smith). W niektórych eksperymentach życiorysy różniły się aspektami charakterystyk kandydatów.
Badani oceniali jak kandydaci będą radzić się z obowiązkami:
- terroryzm
-
męskie
- system obronności kraju
- kryzys militarny
- zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi
kobiece
- edukacja
- opieka społeczna dla uboższych i słabszych
- mniejszości etniczne
neutralne
- ekologia \
- komunikacja ze społeczeństwem
- Męski kandydat na prezydenta istotnie bardziej efektywni w obowiązkach męskich niż kobiety.
- Im mniej przychylne były postawy wobec społecznej roli kobiety, tym bardziej wzrastały oceny polityka – mężczyzny.
- Kobieta kandydat bardziej efektywna niż mężczyzna w obowiązkach kobiecych.
- Badane kobiety, niezależnie od płci kandydata, oraz osoby mniej autorytarne miały tendencje do dawania lepszych ocen w zakresie obowiązków kobiecych.
- Stwierdzono interakcję między płcią kandydata a postawą wobec kobiet.
- Osoby o bardziej przychylnych postawach wobec kobiet lepiej oceniały efektywność kobiecego kandydata niż ci sami badani efektywność męskiego kandydata oraz niż osoby o negatywnych postawach wobec kobiet oceniały oboje polityków.
Hipoteza seksizmu uzyskuje jedynie częściowe poparcie:
- kandydat lepiej wypadał w obowiązkach męskich, lecz, przeciwnie do przewidywań, kandydatka była lepiej oceniana w zakresie obowiązków kobiecych.
- istotnym czynnikiem wpływającym na sądy o przyszłych działaniach polityków okazały się postawy wobec kobiet. Mniej przychylne – wzrost ocen męskiego kandydata. Bardziej przychylne – faworyzowanie kandydatki. Wydaje się, że ten czynnik ma większe znaczenie niż płeć wyborców.
2. Inny eksperyment:
- na ocenę efektywności sprawowania męskich obowiązków prezydenckich istotnie i pozytywnie wpływało jedynie przedstawienie kandydata jako „senatora”( bez wyraźnego określenia płci). Taki sam efekt wystąpił przy szacowaniu prawdopodobieństwa sukcesu w wyborach.
- istotnie bardziej pozytywna ocena efektywności wykonywania obowiązków kobiecych w przypadku kobiety niż mężczyzny.
- liczba dostarczanych informacji o politykach nie miała znaczenia ani dla szacowania szans na zwycięstwo ani dla oceny skuteczności w sprawowaniu urzędu.
- ocena ważności poszczególnych dziedzin aktywności prezydenta:
- za najważniejsze uznano męskie obowiązki.
- na drugim miejscu: neutralne
- na ostatnim: kobiece.
- Wnioski:
- skoro urzędy polityczne (np. prezydent) są przede wszystkim spotykane przez pryzmat tradycyjnie męskich cech, to kobiety mogą odnieść sukces wyborczy jedynie wtedy, gdy wyborcy uznają je za „męskie”.
- efekty uboczne takiego zabiegu: kandydatki mogą być „ukarane” za łamanie tradycyjnych norm dotyczących ról płciowych.
3. Jakie cechy, męskie czy kobiece, są pożądane przy pełnieniu obowiązków różnych szczebli?
- Szczeble: prezydent, senator, członek Izby Reprezentantów, gubernator, stanowe: senator, reprezentant, burmistrz, członek rady miejskiej, członek rady szkoły.
- We wszystkich przypadkach charakterystyki męskie były bardziej istotne niż kobiece.
- Tradycjonalistyczne spostrzeganie zawodu polityka – poprzez pryzmat męskich cech.
4. Eksperyment – znowu ocena ważności zadań prezydenckich.
- kobiece obowiązki istotnie mniej ważne niż męskie i neutralne.
- płeć kandydata istotnie wpływa na ocenę efektywności w wywiązywaniu się z obowiązków męskich
- polityk męski lepiej rokował w męskich dziedzinach pracy prezydenta, a polityk kobiecy w kobiecych.
- Interakcja: płeć kandydata i przypisywana mu charakterystyka płciowa:
- istotna jedynie w odniesieniu do wypełniania obowiązków męskich.
- „Męski” John bardziej odpowiednia do radzenia sobie z obowiązkami męskimi niż „kobiecy” John oraz „ kobieca” oraz „męska” Jane.
Wnioski:
- wyborcy nie są „skrajnie seksistowscy” – oddają mężczyznom to, co męskie, a kobietom to, co kobiece.
- Ale jednak gdy mają określić, które z obowiązków przypisywanych do poszczególnych płci, są ważniejsze w sprawowaniu urzędu, na każdym poziomie, to wybierają męskie.
- Kobieta ma szanse gdy będzie sprawiała wrażenie męskiej,a jej kontrkandydat będzie zniewieściały.
5. Jak na ocenę kandydatów wpływają informacje o ich problemach rodzinnych lub życiowych?
a) 4 rodzaje kłopotów:
- wątpliwe sprawozdanie majątkowe małżonka
- zaburzenia lękowe małżonka
- problem narkotykowy dziecka
- homoseksualizm
- znowu wpływ płci kandydata na efektywność pełnienia obowiązków męskich , szanse na zwycięstwo wybrocze, na prawdopodobieństwo zwycięstwa w wyborach.
- problemy rodzinne miały znaczenie przy ocenie:
- efektywności wykonywania zadań kobiecych - istotnie bardziej negatywnie ustosunkowywano się do polityka, którego dziecko miała problem z narkotykami lub małżonek z urzędem skarbowym,
- prawdopodobieństwo głosowania na kandydata – problem finansowy małżonka redukował je istotnie w porównaniu z zaburzeniami lękowymi.
b) kłopoty:
- zażywanie narkotyków w przeszłości
- podejrzane interesy finansowe
- problemy psychologiczne w przeszłości
- wcześniejsze przygody seksualne
- wpływ na ocenę szans na zwycięstwo miała interakcja płci polityka oraz jego problemów.
- szanse te były istotnie większe dla mężczyzn z problemami psychicznymi niż dla kobiet z takimi samymi problemami, trudnościami finansowymi lub seksualnymi.
- kandydat zaangażowany w podejrzane interesy cieszył się większym popraciem niż kandydatka w takiej samej sytuacji.
- ogólny wniosek:
- problemy rodzinne nie są przypisane do żadnej z płci J.
- ale w przypadku problemów własnych polityka, wyborcy mniej łaskawi dla kandydatek. Mężczyźnie są skłonni więcej wybaczyć.
- jedyny rodzaj przeszłości, która na równi dyskredytowała i m i k, to zażywanie narkotyków.
Eksperyment Borawskiej, Polska, 2002r.
- badanym prezentowano fikcyjny życiorys kandydata na sejm RP, przedstiowny w formie tekstu wydrukowanego w gazecie, bez odniesień do jego przynależności partyjnej czy poglądów politycznych.
- przedstawiał on polityka ze względu na 2 sfery jego wizerunku: kompetencje i moralność.
- 8 wersji życiorysu, różniły się one:
- pozytywnością cech kandydata :
- pozytywny zarówno pod względem kompetencji i moralności
- pozytywny moralnie, negatywny kompetencyjnie
- negatywny moralnie, pozytywny kompetencyjnie
- negatywny moralnie i negatywny kompetencyjnie
- płcią (Anna Zakrzewska lub Tomasz Zakrzewski).
- wyniki:
- wyodrębniono 2 czynniki percepcji kandydatów: uczciwy aktywista i niewiarygodny amator
- w zakresie percepcji wizerunku: płeć kandydata wpływa istotnie na jego ocenę tylko na wymiarze niewiarygodnego amatora – badani bardziej skłonni stosować takie standardy wobec mężczyzny.
- istotny wpływ na perspecję wizerunku odgrywały też kompetencje, ale tylko na wymiarze niewiarygodnego amtora, oraz moralność. Im bardziej nasilone były te cechy, tym bardziej pozytywna była ocena polityka.
- Polityk o niskiej moralności – jego niewielkie kompetencje wpływały na gorsze spostrzeganie go na wymiarze niewiarygodnego amatora. Nie miało to znaczenia dla jego ocen jako uczciwego aktywisty.
- Gdy polityk miał nieposzlakowaną opinię, duże zdolności istotnie poprawiały jego odbiór na obu wymiarach wizerunku.
- Ustosunkowanie emocjonalne wobec polityków:
- najbardziej pozytywne, gdy życiorys ujawnił wysokie kompetencje i wysoką morlaność.
- Moralność kandydata jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jego lubienie. Defektyw tym względzie wpływają na większy spadek w ustosunkowaniu się do kandydata niż do kandydatki. W jego przypadku „niegodziwość” mocniej odbija się na lubieniu niż ma to miejsce u kobiety.
- Gdy kobieta jest moralna i kompetentna, poprawia jej to odbiór istotniej, niż ma to miejsce w przypadku mężczyzny o takich samych charakterystykach.
- Ustosunkowanie emocjonalnego do mężczyzny pozbawionego skrupułów i umiejętności, jest w przypadku kobiety o takich samych cechach.
- Lubienie kandydata jest ważnym czynnikiem wpływającym na poparcie kandydatów, ale nie jest z nim tożsame. Deklarowane poparcie dla polityka było istotnie większe wśród badanych mężczyzn niż kobiet oraz gdy prezentowano wysokie kompetencje i wysoka morlaność kandydata. Osoba o wysokich kompetencjach i morlaności wzbudzała zdecydowanie największe poparcie, ale gdy charakteryzowała się niskim poziomem w obu tych sferach, najmniejsze. Dla ewentualnego głosowania nieistotna okazała się płeć kandydata.
Ogólnie:
- mężczyzna bardziej podatny na negatywne oceny wizerunku niż kobieta.
- Kandydatka łatwiej wzbudza pozytywne ustosunkowanie wyborców niż mężczyzna. Gdy ma nieposzlakowaną opinię i wysokie kompetencje, wzrost jej akceptacji jest bardzo wyraźny.
- W wypadku mężczyzny wątpliwa moralność i zdolności praktyczne dyskwalifikują go w tym względzie.
- Płeć polityka nie wpływa na deklarowane poparcie dla niego. Kluczowe czynniki: moralność i kompetencje.
Badania Tomczak, 2004r.
- płęć: m lub k
- wiek: m: 41 lub 65
K: 38 lub 65
- Istotny wpływ na poparcie w wyborach odgrywa jedynie płeć badanych. Mężczyźni deklarowali wyższe poparcie dla polityków w ogóle w porównaniu z kobietami.
- Na ustosunkowanie emocjonalne do polityków wpływa płeć badanych oraz interakcja płci polityka oraz jego wieku.
- Mężczyźni są istotnie bardziej pozytywnie ustosunkowani do kandydatów niż kobiety.
- Młodsza kandydatka wzbudza znacznie bardziej pozytywne ustosunkowanie niż emocjonalne u wszystkich wyborców w porównaniu ze starszą kobietą lub młodszym mężczyzną. Jedynie starszy kandydat mógł się cieszyć podobną do niej sympatią wyborców.
kaya86