Analiza przemian fazowych w polimerach w oparciu o różnicową kalorymetrie skaningową
Wydział: Technologia Chemiczna
Specjalność: Technologia Polimerów
Rok: 1
Semestr: 1
Prowadzący ćwiczenie: mgr inż. M. Bryk
Data wykonania ćwiczenia: 20-04-2009
Wykonujący ćwiczenie: Dawid Kleczyński
Przygotowanie teoretyczne:
Opracowanie ćwiczenia:
Ocena:
Cel ćwiczenia:
Zapoznanie się z budową i zasadą działania różnicowego kalorymetru skaningowego.
Przebieg ćwiczenia:
a) Zapoznanie się z budową i zasadą działania różnicowego kalorymetru skaningowego. Do dyspozycji studentów jest „Instrukcja obsługi różnicowego kalorymetru skaningowego DSC 200 firmy NETZSCH”.
b) Przygotowanie próbek polimerów do pracy:
1. Wyciąć odpowiedni fragment tworzywa polimerowego z materiału przekazanego przez prowadzącego
2. Na wadze analitycznej odważyć 3 do 10 mg badanej próbki
3. Umieścić tworzywo w naczyńku kalorymetrycznym, przykryć wieczkiem oraz poddać zamknięciu poprzez użycie prasy
4. Umieścić naczyńko kalorymetryczne z próbką w piecu kalorymetru
5. Umieścić próbkę wzorcową (puste naczyńko) w piecu kalorymetru
6. Doprowadzić gaz obojętny (argon) z butli do komory pieca kalorymetrycznego i ustalić żądaną prędkość przepływu (30 ml/min.) na rotametrach
7. Zamknąć piec kalorymetryczny trzema pokrywami
c) Wykonanie pomiaru - Uruchomić program DSC 200 Measurement Channel 18
d) Analiza uzyskanych termogramów:
1. Uruchomić program DSC Analysis
2. Wczytać zbiór zawierający pomiar analizowanej próbki
3. Przedstawić krzywą termiczną w postaci zależności: mW/mg=f(T). W tym celu wybrać opcje: „X-Temperature” w menu „Settings”
4. Wyznaczyć temperatury charakterystyczne (topnienia, krystalizacji, zeszklenia). W tym celu wybrać opcje „Peak” z menu „Evolution”, a następnie ustawić pionowe linie pomocnicze w taki sposób, aby analizowana przemiana fazowa znajdowała się w ich obrębie i nacisnąć „Enter”
5. Wyznaczyć wartości entalpii przemian fazowych - w tym celu wybrać opcje „Area” z menu „Evolution”, a następnie ustawić pionowe linie pomocnicze w tai sposób, aby wskazywały początek i koniec danej przemiany fazowej i nacisnąć „Enter”
6. Wydrukować krzywą termiczną z wyznaczonymi wartościami temperatur charakterystycznych oraz entalpiami przemian fazowych.
Wyniki:
a) masy użytych substratów:
b) program temperaturowy w czasie analizy
PROGRAM TEMPERATUROWY
Czynność
Zakres temperaturowy
Szybkość
ogrzewania / chłodzenia
W1
W2
Temperatura startowa
Segment ogrzewania próbki
Segment izotermiczny
Segment chłodzenia próbki
c) parametry fizykochemiczne – wzorce (atlas krzywych termicznych)
PARAMETRY FIZYKOCHEMICZNE - WZORCE
Polimer
PE-LD
PE-HD
PP
d) termogram 1
Wklejony termogram + opis
e) termogram 2
f) termogram 3
g) &#x...
dejw