Relative clauses
Podrzędne zdanie przydawkowe definiuje bliżej rzeczownik:
The man who lives next door has been arrested.
‘who lives next door ‘ podaje dodatkową informację o tym mężczyźnie, określa go.
Zdanie przydawkowe w języku angielskim łączy się z rzeczownikiem, do którego się odnosi za pomocą tzw. zaimka względnego (who, which, whose, whom, that itd), albo bez takiego zaimka.
Wybór odpowiedniego zaimka zależy od tego:
jaką funkcję pełni w zdaniu
czy odnosi się do osoby czy do rzeczy
czy zdanie jest typu ‘defining’ czy ’non-defining’
Wśród zdań przydawkowych wyróżniamy:
zdania typu DEFINING -
+
DEFINING RELATIVE CLAUSES
Zdania tego typu podają nam informację istotną dla pełnego zrozumienia zdania.
That’s the man who stole my money!
(Zdanie przydawkowe podaje nam w tym momencie ważną informację, określa konkretnie tego mężczyznę. Dla znaczenia całego zdania informacja ta jest znacząca.)
I visited my brother who lives in New York.
(Mam więcej niż jednego brata, a mówię o tym, który mieszka w Nowym Jorku).
zdania typu NON-DEFINING -
NON-DEFINING RELATIVE CLAUSES
Zdania tego typu podają nam informacje dodatkowe, które nie mają wpływu na prawidłowe zrozumienie zdania. Są tylko uzupełniającą informacją i można je pominąć.
I’ve just seen Mary, who wants to buy your car. (Wszyscy wiedzą o której osobie jest mowa, gdyż znają tylko jedną Marię)
I visited my brother, who lives in New York. (Mam tylko jednego brata i określenie, że mieszka w Nowym Jorku jest informacją dodatkową, bez znaczenia dla zrozumienia zdania)
W zdaniach typu ’non-defining’ konieczne jest oddzielenie obu części zdań przecinkiem, lub przecinkami (w przypadku zdań wtrąconych):
Mr. Brown, who lives at number 36, has been taken to the hospital.
dzidzia2906