03.10.2010                                                      GEOGRAFIA TURYZMU

WYKŁAD 1                           

Literatura:

+ Kowalczyk A., Geografia turyzmu, 2001

+ Warszyńska J., Jachowski A., Podstawy geografii turyzmu,

+ Gaworecki W., Turystyka

Grand Tour...

Turystyka – ogół wycieczek i podróży do miejsc atrakcyjnych zarówno pod względem krajobrazowym, jak i zabytków oraz wszelkie migracje o charakterze naukowym i przyjemnościowym (1811r. Sporting Magazine)

Polska definicja Turystą jest to osoba odbywająca większe wycieczki dla przyjemności, turystyka oznaczała podróżowanie w charakterze turysty (Słownik warszawski, XIXw)

HUNRIKER (1942)

całość zjawisk i stosunków dotyczących podróży i krótkotrwałych pobytów poza miejscem stałego zamieszkania, przedsiębranych nie w celach zysku i nie związanych z osiedleniem się na stałe

Turystyka – to ogół czynności osób, które podróżują w celach: wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż przez rok bez przerwy, poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa w odwiedzanej miejscowości (WTO)

1.      Konferencja zorganizowana przez Ligę Narodów (1937)

Turysta – każda osoba odbywająca podróż trwającą co najmniej 24h w kraju nie będącym miejscem stałego zamieszkania, a będąca krajem docelowym

2.      Konferencja ONZ w Rzymie (1963)

Odwiedzający – wszystkie osoby przebywające w kraju nie będącym ich miejscem stałego zamieszkania w jakimkolwiek celu z wyjątkiem wykonywania pracy zarobkowej

Turysta – każdy odwiedzający, który przebywa w kraju docelowym ponad 24h

Wycieczkowicz – każdy odwiedzający, który przebywa w kraju docelowym poniżej 24h

3.      Konferencja Statystyki Turystyki w Ottawie (1991)

1.      Cele przyjemnościowe (wakacje, kultura, sport, odwiedziny i in.)

2.      Cele służbowe (biznes, konferencje, zjazdy, misje)

3.      Inne cele (studia, zdrowie, tranzyt i in.)

TURYZM – to całokształt zagadnień teoretycznych, gospodarczych, geograficznych, statystycznych, prawnych, kulturalnych i społecznych związanych z ruchem uzdrowiskowo – turystycznym (Leszczycki)                                                                     

- termin pochodzi z lat 30 XXw

- w Polsce rozpowszechniony przez prof. Leszczyckiego

REKREACJA – wszelkie czynności podejmowane dla regeneracji, a przejawiające się w uczestniczeniu w rozrywkach kulturalnych, gach sportowych, czy też różnych formach ruchu turystycznego, realizowanych po godzinach zajęć zawodowych lub szkolnych, poza obowiązkowymi społecznymi i normalnymi czynnościami

CZAS WOLNY – zespół zajęć, którym jednostka może się z własnej woli poświęcić w okresie wolnym od obowiązków zawodowych, rodzinnych i społecznych, w celu wypoczynku i rozrywki, w związku z dążeniem do bezinteresownego rozwoju swojej wiedzy i wykształcenia lub dobrowolnego udziału w życiu społecznym, jak też w celu rozwoju własnych zdolności twórczych (Dumazadier 1968)

KRAJOZNAWSTWO

1.       Działania najczęściej autorskie, wykonywane w czasie wolnym wynikające z zainteresowań osobistych, zmierzające do wszechstronnego i pełnego poznania określonego kraju lub regionu.

2.       Ruch społeczny dążący do zbierania i popularyzowania wszelkich wiadomości o kraju lub regionie, skupiający działaczy krajoznawców.

3.       Dziedzina kultury obejmująca całokształt działalności poznawczej oraz wytworzonych przez nią nowych wartości np.: mapy, przewodniki

TURYSTYKA JAKO PRZEDMIOT BADAŃ NAUKOWYCH

Turystyka - def. z ekon. podst. Turystyki!!!

GEOGRAFIA TURYZMU

-          nauka interdyscyplinarna i syntezująca o szerokim polu badawczym

-          wyodrębniona jako dyscyplina geograficzna przez Stradnera w 1905r. w Polsce prze prof. S. Leszczyckiego 1932r.

-          zajmuje się analizą form i relacji przestrzennych zjawisk turystycznych oraz związanych z nimi procesów oddziaływujących

Problematyka badawcza geografii turyzmu (Warszyńska):

-          przestrzeń turystyczna

-          ruch turystyczny jako zjawisko społeczne

-          człowiek jako podmiot ruchu turystycznego

Zakres badań geografii turyzmu:

-          ocena przydatności przestrzeni geograficznej dla potrzeb ruchu turystycznego w uwzględnieniem jego form i sezonowości

-          wzajemne relacje między człowiekiem a przestrzenią w zakresie przystosowania jej dla ruchu turystycznego

-          wzajemna relacja między turystyką a innymi funkcjami społeczno – gospodarczymi (w tym z funkcją ochronną)

-          turystyka w strukturze funkcjonalnej przestrzeni społeczno – gospodarczej

-          aspekty ekonomiczne

-          ruch turystyczny jako zjawisko społeczne

-          człowiek jako przedmiot ruchu turystycznego

Geografia turyzmu na tle innych dyscyplin geograficznych:

A.      Nauka interdyscyplinarna (Warszyńska, Kowalczyk)

-          geografia

+ geografia społeczno - ekonomiczna

+ g. turyzmu

+ g. Fizyczna

B.      Część geografii społeczno – ekonomicznej

Geografia turyzmu jako część geografii kultury

Geografia turyzmu dyscyplina geograficzna obejmująca całokształt zagadnień związanych z TURYZMEM

G. Turystyki – dyscyplina zajmująca się badaniem przestrzennego zróżnicowania ruchu turystycznego i zachowaniami przestrzennymi turystów.

G. Turystyczna – część geografii stosowanej  zajmująca się oceną i opisem środowiska przyrodniczego i kulturowego dla potrzeb turystyki

Problematyka turystyczna w warunkach geograficznych:

1.      G. fizyczna

2.      Klimatologia

3.      G. osadnictwa

4.      G. ludności

5.      G. transportu

6.      G. rolnictwa

7.      G. usług

Metody badań geografii turyzmu:

Metody opisowe

17.10.2010

WYKŁAD 2

Rozwój badań nad turystyką w Polsce:

1. Prekursorskie badania o charakterze krajoznawczym (XIXw.)

-          St. Staszic, W. Pol, J.U. Niemcewicz (opracowania o charakterze krajoznawczym)

-          J. Dietl (lekarz, uznany za ojca polskiej balneologii)

-          E. Janota – pierwsza praca doktorska w UJ, poświęcona zagadnieniom turystycznym (1860r.) – Przewodnik w wycieczkach na Babią Górę do Tatr i Pienin

2. I poł. XXw. – Kraków jedynym ośrodkiem badawczym zajmującym się zagadnieniami turystyki w Polsce.

-          dalsze badania krajoznawcze (Niemcówna, Sowicki, Smoleński, Ormichi, Mitala)

-          badania problemów związanych z ruchem turystyczno-uzdrowiskowym głównie w Karpatach, ale także za granicą

-          zdefiniowanie turyzmu i geografii turyzmu (Leszczycki)

+    utworzenie w 1936r. STUDIUM TURYZMU przy Instytucie Geografii UJ

-          powołanie Komisji  Studiów Ligii Popierania Turystyki

-          pierwsze w Polsce czasopismo naukowe poświęcone turystyce – TURYZM POLSKI, Komunikaty Studium Turyzmu UJ

3. Okres od 1945 do 1960

-          w badaniach nad zjawiskami turystycznymi uczestniczyli geografowie w różnych ośrodkach naukowych: prof. A. Wrzosek (UJ), T. Wilgot, A. Chałubiński, M.I. Milewska (UW)

-          powołanie Pracowni Geografii Turyzmu przy Instytucie Geografii UW 1951r. (kierownik M.I. Milewska), Słownik Geografii Turystycznej Polski

-          powołanie....

4. Okres od 1960 do dzisiaj

-          powstają nowe ośrodki badawcze podejmujące zagadnienia turystyki

+ Instytut Turystyki w W-wie z oddziałami terenowymi (Kraków, Toruń)

+ AWF W-wa, K-ów, Poznań, Wrocław, Katowice

              + Akademie Ekonomiczne w K-ów, Poznań, Wrocław, (filia Jelenia Góra)

              + Uniwersytet Wrocławski, Łódzki, M. Kopernika

              + Uniwersytet Jagielloński

              +...