Polityka_Narodowa_-_Marsz_niepodleglosci.pdf

WITAMY NA MARSZU NIEPODLEGŁOŚCI

POL ITYKA

N A R O D O W A

Pismo społeczno-polityczne poświęcone sprawom Narodu

„ Polityka Narodowa” to pismo założone w 2008 roku

przez grupę narodowców, wychowanych w endeckiej

szkole osobistej odpowiedzialności za Naród. Zespół re-

dakcyjny tworzą osoby z dużym bagażem doświadczeń w

publicznej i społecznej działalności.

Mamy za sobą kilkanaście lat pracy narodowej mierzonej budową

struktur, wygranych lub przegranych kampanii politycznych, wiele in-

nych trwałych i efemerydalnych inicjatyw ideowopolitycznych, i co

najważniejsze, poczuciem wspólnoty pod hasłem „życie i śmierć dla

Narodu”. W dzisiejszej Polsce budujemy świt nowego jutra.

Po bankructwie zarówno socjalizmu jak i liberalizmu, podkreśla-

my, że model gospodarki musi odpowiadać potrzebom zrównoważo-

nego rozwoju życia wspólnotowego, a nie odwrotnie. Za Dmowskim

i Maurras’em powtarzamy: „najpierw polityka”. Jesteśmy zwolennika-

mi podporządkowania gospodarki polityce państwowej w duchu eko-

nomii zorientowanej społecznie.

Polityka jest dla nas esencją działalności narodowej, rozumiemy

ją wyłącznie jako służbę wspólnocie narodowej. Polityka musi posia-

dać trzy komponenty. Pierwszy to realizacja programu narodowego

obliczonego na pokolenia, którego głównym celem jest praca nad

zwiększaniem potęgi narodu i eliminacją zagrożeń wewnętrznych

i zewnętrznych. Drugim jest edukacja, której celem jest wzrastanie

wszystkich Polaków w tożsamości narodowej i poczuciu narodowych

obowiązków. Trzecim niezbędnym elementem jest poczucie realizmu

politycznego, które każe nam realizować to, co chcemy za pomocą

tego, co można. Nigdy się nie poddajemy, ale też szanujemy polską

krew i nie szastamy nią w bezsensownych zrywach powstaniowych.

Gdy naokoło słyszymy narzekania na trudną rzeczywistość,

z którą przyszło nam się mierzyć, my ze spokojem stwier-

dzamy, że „czasy są zawsze ciężkie”. W czasach kiedy nasi

przeciwnicy obwieścili śmierć Narodu i Idei Narodowej, my

przypominamy, że Ruchu Narodowego nie można zniszczyć,

bo jest on wyrazem najszerszych dążeń naszego narodu.

Uznajemy się za kontynuatorów wielkiego dorobku Narodowej De-

mokracji – jedynego w pełni polskiego ruchu społecznego. W naro-

dowodemokratycznym wysiłku społecznym, politycznym, kulturalnym

i militarnym widzimy przykład do naśladowania i praktykę do kon-

frontacji z zastaną rzeczywistością.

Wspólnota narodowa jest jedynym podmiotem życia państwowe-

go, kategorią stosunków międzynarodowych i przedmiotem dziejów

historii. Naturalnym jest więc, że jednostka ludzka jest zawsze elemen-

tem jakiejś wspólnoty narodowej lub etnicznej. Z tego stanu rzeczy

wypływają obowiązki, jakie jednostka ma wobec wspólnoty i prawa,

jakie ze wspólnoty płyną do jednostki. Żywotne interesy narodu nie są

prostą sumą potrzeb jednostek, należy je czytać w kategoriach trwania

pokoleń. Głęboko wierzymy, że nasza dzisiejsza praca poświęcona jest

tym Polakom, którzy przyjdą po nas.

Tożsamość narodowa jest kluczowym pojęciem opisują-

cym nasz byt. Czerpiemy ją przede wszystkim z tradycji na-

szej wspólnoty, tego co chwalebne i tego co wstydliwe, nic

nie jest nam obce, wszystko jest nasze. Utożsamiamy się z

polskim narodem w całej jego rozciągłości historycznej. Po

latach walk, okupacji i wynaradawiania wiemy już, że Polska

jest naszą jedyną nadzieją na godne życie i radość z niego.

Ukazujemy dziedzictwo Ruchu Narodowego i jego różnice z ruchami

prawicy polskiej doby współczesnej. Krytykujemy, czasem stanowczo, za-

równo niereformowalną prawicę, jak i postępową lewicę. Piszemy, że waż-

ny jest realizm polityczny, ale i tożsamość kulturowa i polityczna. Stawiamy

na prymat polityki nad gospodarką, ale jak pierwsi endecy doceniamy

konieczność budowy materialnych podstaw życia Narodu. Dostrzegamy

i doceniamy rolę kultury w życiu społeczeństwa, nie boimy się podejmo-

wać dyskusję z kulturą popularną, gdyż ona kształtuje młode pokolenia.

Czerpiemy ze źródeł, ale staramy się myśleć samodzielnie i działać

na swój sposób i rachunek. Interesuje się żywo światem i stosunka-

mi międzynarodowymi, m. in. zagranicznymi ruchami politycznymi.

Z polskiej polityki staramy się wyłowić to co najważniejsze: obronę

narodową, zapaść demograiczną i politykę zagraniczną.

Jutro należy do nas!

Państwo narodowe jest naszym celem. W jego ramach

etnicznie zorganizowana wspólnota polityczna będzie spra-

wować mądre rządy w imieniu wszystkich Polaków. Jeste-

śmy głęboko przekonani, że w wyniku tysiącletniej pracy

cywilizacyjnej, ta ziemia do nas należy i my jesteśmy jej

gospodarzami. Polska dla Polaków, Polacy dla Polski.

Ustrój narodowy powinien być wynikiem charakteru narodowego,

momentu dziejowego, w jakim nasza wspólnota się znajduje, w koń-

cu – misji, jaka nam aktualnie przyświeca. Odrzucamy dogmatyzm

ustrojowy, który zawsze domaga się demokracji parlamentarnej. Je-

dynym aksjomatem ustrojowym jest włączenie w sprawy publiczne

jak największej liczby Polaków. Jesteśmy głęboko przekonani, że

rozmyty proces decyzyjny, niejasna odpowiedzialność polityczna, czy

urągająca godności Polaka zależność od obcych „panów” jest grze-

chem pierworodnym i nieusuwalnym każdego systemu opartego na

globalistycznej demokracji.

• Zygmunt Balicki – jeden z ojców polskiej socjologii oraz twórców polskiego nacjonalizmu • Jan Bytnar ps. „Rudy” – bohater „Kamieni na szaniec”, członek grup szkolnych ONR, w czasie wojny

w Szarych Szeregach • Aleksy Dawidowski ps. „Alek” - bohater „Kamieni na szaniec”, członek grup szkolnych ONR, w czasie wojny w Szarych Szeregach • Wacław Bojarski – wybitny poeta, żoł-

nierz AK i Konfederacji Narodu. Redaktor nacjonalistycznego pisma konspiracyjnego „Sztuka i Naród”. Zginął w czasie strzelaniny z Niemcami w 1943 r. • Ignacy Chrzanowski – wybitny znawca i

badacz polskiej literatury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zwolennik endecji, zmarł w 1940 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen • Wiesław Chrzanowski – żołnierz

Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej, członek konspiracyjnej Młodzieży Wszechpolskiej, pierwszy marszałek sejmu III RP • Jan Dobraczyński – wybitny pisarz katolicki. Członek

Stronnictwa Narodowego, żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i AK. Powstaniec Warszawski • Konstanty Ildefons Gałczyński – poeta, przed wojną redaktor związanego z ONR pisma „Prosto

z mostu” • Tadeusz Gajcy – wybitny poeta, żołnierz AK i Konfederacji Narodu. Redaktor nacjonalistycznego pisma konspiracyjnego „Sztuka i Naród”. Zginął w Powstaniu Warszawskim • Władysław

Grabski – dwukrotny premier II RP, polityk Związku Ludowo-Narodowego. Powołał do życia Bank Polski, wprowadził nową walutę – Złotego Polskiego • gen. Józef Haller – dowódca II Brygady

Legionów Polskich i Błękitnej Armii. W 1920 roku dokonał symbolicznych zaślubin Polski z morzem oraz dowodził armią ochotniczą w Bitwie Warszawskiej. W latach 1922–1927 poseł na Sejm z listy

Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, zwolennik idei narodowej • gen. Stanisław Haller – generał Wojska Polskiego. Bohater wojny polsko-bolszewickiej, przyczynił się do zwycięstwa w

bitwie pod Komarowem, największej bitwie kawaleryjskiej XX wieku. Członek władz Obozu Wielkiej Polski. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku przez sowietów • Jan Kasprowicz – wybitny po-

eta, autor „Hymnu Młodych”, będącego dziś pieśnią MW i ONR • Maria Konopnicka – poetka, autorka „Roty”, członkini Ligi Narodowej • Władysław Konopczyński – najwybitniejszy polski historyk

XX wieku, poseł na sejm z ramienia endeckiego Związku Ludowo-Narodowego • Wojciech Korfanty – aktywny działacz Ligi Narodowej, następnie twórca polskiej chadecji. Dyktator III Powstania

Śląskiego • bp Zbigniew Józef Kraszewski – żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, absolwent tajnej Szkoły Podchorążych NSZ. Biskup pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej •

Jan Gwalbert Pawlikowski – twórca polskiej ekologii i założyciel Tatrzańskiego Parku Narodowego. Działacz Ligi Narodowej • rtm. Witold Pilecki – sympatyk kręgów endeckich w Wojsku Polskim.

Jako jedyna osoba w historii z własnej woli traił do obozu Auschwitz. Zamordowany po wojnie przez komunistów • Leszek Prorok – członek ONR. Żołnierz Związku Jaszczurczego i AK, powstaniec

warszawski. Prozaik i dramaturg, dyrektor Teatru „Lalka” i kierownik literacki telewizji poznańskiej • Kazimierz Przerwa-Tetmajer – poeta i powieściopisarz, sympatyk idei narodowej • Władysław

POLSCY NARODOWCY

wc z o r a j i dz i ś

Marsz Niepodległości jest m. in. wyrazem wdzięcz-

ności dla tych, którzy przyczynili się do odbudo-

wy niepodległego państwa polskiego po I wojnie

światowej. Wśród sił mających zasługi na tym polu

szczególnie wyróżniał się ruch kierowany przez Ro-

mana Dmowskiego, nazywany narodowym, czy też

endeckim (skrót od słów Narodowa Demokracja).

Ruch Narodowy narodził się pod koniec XIX wieku i był odpowiedzią

na niepowodzenia zbrojnych prób odzyskania niepodległości. Poprzez

pracę u podstaw Ruch Narodowy walnie przyczynił się do rozwoju peł-

nej świadomości narodowej u polskiego ludu. Niemal cała elita intelek-

tualna tego okresu związana była z ruchem nacjonalistycznym.

W czasie I wojny światowej Ruch Narodowy w ramach Komitetu Na-

rodowego Polskiego, działającego we Francji organu pełniącego rolę

polskiego rządu, powołał do życia liczącą 100 tys. żołnierzy Błękitną

Armię (I Brygada Józefa Piłsudskiego liczyła 8 tys. żołnierzy), na czele

której stanął związany z endecją gen. Józef Haller. Dmowski osobiście

brał udział w werbowaniu żołnierzy do niej.

2 stycznia 1939 roku, kiedy zmarł przywódca ruchu narodowego i głów-

ny architekt polskiej niepodległości Roman Dmowski, jego pogrzeb zgro-

madził ponad 200 tys. ludzi i stał się największą manifestacją uliczną II RP.

W czasie II wojny światowej obóz narodowy walnie przyczynił

się do wytworzenia fenomenu na europejską skalę, jaką było

Polskie Państwo Podziemne. Włączenie ponad 100 tys. żołnie-

rzy Narodowej Organizacji Wojskowej do Armii Krajowej uczy-

niło z tej ostatniej wiodącą siłę w polskim ruchu oporu. Inna

część polskich nacjonalistów powołała Narodowe Siły Zbrojne,

największą obok AK i Batalionów Chłopskich organizację ruchu oporu

(również ok. 100 tys. żołnierzy). Członkowie ruchu narodowego byli

najbardziej tępionym przez obu okupantów elementem – zdecydowana

większość kierownictwa Stronnictwa Narodowego oraz Obozu Narodo-

wo-Radykalnego nie przeżyła wojny. Prezes Młodzieży Wszechpolskiej

oraz ONR (organizacji zrównywanych dziś z nazistami) Jan Mosdorf

zginął w obozie w Auschwitz za niesienie pomocy Żydom.

Polscy nacjonaliści nie złożyli broni w 1945 roku. Narodowe Siły

Zbrojne oraz Narodowe Zjednoczenie Wojskowe jeszcze w latach 50-

tych walczyły w lasach z okupacją komunistyczną. Miejmy świadomość,

że czcząc pamięć Żołnierzy Wyklętych w dużej mierze oddajemy hołd

ludziom wywodzącym się z Obozu Narodowego.

Narodowcy mieli olbrzymi udział w wywalczeniu dla Polski ko-

lebki jej państwowości – Poznańskiego, oraz Galicji Wschodniej.

W 1919 r. Roman Dmowski, jako jeden z delegatów na konferencję

w Wersalu wywalczył dla Polski Pomorze i doprowadził do zaakcepto-

wania przynależności Wielkopolski do odrodzonej Rzeczpospolitej. To

on, obok Ignacego Paderewskiego złożył podpis na dokumencie oicjal-

nie przywracającym do życia państwo polskie po 123 latach zaborów.

W pierwszym parlamencie odrodzonej Polski endecja była najsilniej-

szym stronnictwem politycznym – w niektórych regionach (Wielkopol-

ska, Pomorze, wschodnie Mazowsze) poparcie dla niej sięgało 80-90%.

W II RP narodowcy walnie przyczynili się do pomyślnego rozwoju pań-

stwa m.in. mając duży udział w budowie Gdyni. Narodowcem był również

premier Władysław Grabski – twórca Banku Polskiego, który wprowa-

dził do obiegu zagrożoną dziś narodową walutę, Złotego Polskiego.

Utopiony we krwi przez obu najeźdźców ruch nacjonalistyczny

odradza się po 1989 roku. Reaktywowane organizacje takie jak

Młodzież Wszechpolska i Obóz Narodowo-Radykalny walczą

o wypełnienie ideałów swoich poprzedników. O stworzenie

Wielkiej Polski – Katolickiego Państwa Narodu Polskiego, rzą-

dzonego zgodnie z wartościami cywilizacji łacińskiej.

Pamięć o Ruchu Narodowym była przez 45 lat komunizmu i 22 lata

rządów liberalnych nieustannie opluwana. 11 listopada jest dobrą oka-

zją by przypomnieć o powiązaniach sławnych, zasłużonych dla Polski

postaci z ruchem nacjonalistycznym.

Organizacje ruchu narodowego takie jak Obóz Wielkiej Polski,

Związek Ludowo-Narodowy, Stronnictwo Narodowe czy Obóz

Narodowo-Radykalny zdominowały wiele dziedzin życia II RP.

Przeważająca większość młodzieży akademickiej sympatyzowa-

ła z ideą nacjonalizmu, wyrażaną przez największą organiza-

cję studencką międzywojennej Polski – Młodzież Wszechpolską

a także akademickie oddziały ONR.

Jakub Siemiątkowski

ÜDVÖZLÜNK TITEKET A FÜGGETLENSÉGI FELVONULÁSON!

WELCOME TO THE INDEPENDENCE MARCH!

Tumanowicz: najpierw zmarginalizować

przeciwników, a potem dyskusja o

niepodległości

Holocher: Marsz nie jest celem samym w sobie

Jak narodziła się idea powołania stowar-

zyszenia Marsz Niepodległości, zajmującego

się organizacją największej narodowej mani-

festacji w Polsce?

Z poczucia obowiązku wobec Ojczyzny i prze-

konania, że patriotyzm musi odzyskać należną

pozycję w hierarchii wartości współczesnych Po-

laków. W komunizmie patriotyzm i manifestacje

z białoczerwonymi lagami były wykorzysty-

wane jako legitymizacja niewolniczej zależności

od ZSSR. Dzisiejsze elity robią wszystko, aby

duma narodowa była kojarzona z obciachem

a patriotyzm z anachronicznym uczuciem.

Nadszedł czas by to zmienić. Jak widzimy coraz

więcej Polaków widzi ten sam problem i chcą

razem manifestować swoją narodową dumę.

Dlatego co roku liczba sympatyków idei Marszu

wzrasta w postępie geometrycznym.

Kto popiera Marsz Niepodległości i kim są

jego przeciwnicy?

W zeszłym roku, po fali ataków na Marsz

Niepodległości ze strony środowisk skrajnie le-

wicowych, anarchistycznych, homoseksualnych

oraz Gazety Wyborczej, uzyskaliśmy duże po-

parcie ze strony zwykłych ludzi a także od wielu

znanych postaci i organizacji. Stowarzyszenie

skupia teraz osoby o różnych poglądach i prze-

konaniach, których połączył brak zgody na na-

zywanie wszelkich przejawów miłości do Polski

faszyzmem. Powołanie stowarzyszenia było potr-

zebne, by w końcu wyznaczyć jasny podział na

środowiska niepodległościowe sympatyzujące

i uczestniczące w Marszu Niepodległości i

antyniepodległościowe idące ramię w ramię z

anarchistami, bandytami, homoseksualistami, sk-

rajnymi lewakami, którzy lubią patrzeć jedynie

jak świat płonie. My musimy zgasić ten pożar.

Jakie plany na przyszłość?

Mamy nadzieję, że w kolejnych latach będziemy

mieli tyle środków organizacyjnych i inan-

sowych, by móc zrobić kilkudniowe obchody

Dni Niepodległości z koncertami, dyskusjami,

wystawami i wieloma dodatkowymi wydarze-

niami. Gdy wyrwiemy się z dyskusji o tym „czy

niepodległa?” a wrogowie niepodległości zostaną

zmarginalizowani, przyjdzie w końcu czas na

dyskusję o tym „jaka niepodległa?”

Czy powodzenie inicjatywy Marszu

Niepodległości świadczy o żywotności idei

narodowej? Jeśli tak, to w jaki sposób ONR

zamierza wykorzystać to zjawisko?

Oczywiście, że tak. Skala Marszu Niepodległości

ukazuje, że wielu ludzi jest dumnych ze swojej

polskości i chce to publicznie zamanifestować. Jest

czymś wspaniałym, że ci ludzie potraią na własny

koszt przyjechać z drugiego końca Polski, aby

dotrzeć na Marsz Niepodległości. Jednak trzeba

sobie jasno powiedzieć, że maszerowanie nie

jest celem samym w sobie, nie chcielibyśmy, aby

każdego roku powtarzał się ten sam scenariusz.

Widzę ogromny potencjał w uczestnikach

Marszu Niepodległości i na pewno kreatywnie to

wykorzystamy, a ten rok będzie przełomowy.

W jaki sposób Marsz Niepodległości przyczynia

się do promocji nowoczesnej idei narodowej?

Marsz pokazuje prawdziwą twarz Ruchu

Narodowego, jakże inną od tej, jaką miewamy

w pewnej gazecie. Ukazuje, że idea narodowa

to idea nowoczesna, zrzeszająca przeważnie

ludzi młodych, z różnych grup społecznych. W

marszu nie zobaczymy nienawiści - zobaczymy

miłość do ojczyzny, nie zobaczymy antysemitów

i rasistów - zobaczymy ludzi dumnych ze swojego

pochodzenia. Zobaczymy w nim ludzi którzy nie

chcą żyć w rzeczywistości jaką zgotowali nam

rządzący, w rzeczywistości ogromnej biurokracji,

wysokich podatków, słabego wojska i państwa,

także na arenie między narodowej, zobaczymy

ludzi którzy chcą realnie coś zmienić.

Pierwsze warszawskie marsze organizowane przez

sam tylko ONR, liczyły po 300 osób – i to był dla nas

szczyt marzeń. Później było nieco lepiej – 400, 600,

aż do czasu kiedy porozumiałem się z Robertem

Winnickim, ułożyliśmy program Marszu i nagle…

przyszło 4000 osób. To niewyobrażalny progres! A

w tym roku będzie jeszcze lepiej.

Czy szeroki front organizacji narodowych z

Młodzieżą Wszechpolską i Obozem Narodowo-

Radykalnym na czele ma szanse być zaczątkiem

nowoczesnego Ruchu Narodowego?

Nie tylko ma szanse, ale musi być zaczątkiem

nowoczesnego ruchu narodowego! Najważniejsze

to zrozumieć, że ani ONR, ani MW nie są celami

samymi w sobie, mamy inny cel, trzeba patrzeć

dalej niż czubek własnego nosa. My się już tego

nauczyliśmy i pokazaliśmy jakie owoce to przynosi,

ci którzy tego nie zrozumieją po prostu znikną.

Winnicki: nowoczesny ruch oparty na

wspólnocie

Czy powodzenie inicjatywy Marszu

Niepodległości świadczy o żywotności

idei narodowej? Jeśli tak, to w jaki sposób

MW zamierza wykorzystać to zjawisko?

Powodzenie Marszu Niepodległości

świadczy przede wszystkim o żywotności

narodu. Idea narodowa to organiczne

patrzenie na kwestie związane z narodowym

bytem, co z samym wydarzeniem, jakim jest

doroczna manifestacja 11 listopada, związek

ma wyłącznie symboliczny. Dla mnie

Marsz Niepodległości jest czymś na kształt

manifestacji, którą Dmowski organizował

w 1893, mającą na celu wybudzić naród z

letargu. Marsz przyczynia się również do

popularyzacji organizacji i zasilania jej

szeregów przez nowych członków.

W jaki sposób Marsz Niepodległości

przyczynia się do promocji nowoczesnej

idei narodowej?

Marsz Niepodległości, obserwowaliśmy to w

zeszłym roku, a jeszcze bardziej w obecnym,

jest zjawiskiem, które najlepiej oddaje

charakter podziałów socjopolitycznych w

Polsce. Uczestnicy Marszu Niepodległości

to zwolennicy Polski będącej podmiotem

na arenie międzynarodowej, opartej o

narodową tożsamość, szanujący polską

historią i kulturę. Przeciwnicy reprezentują

kosmopolityzm, libertynizm, nowe formy

komunizmu i obsesyjną nienawiść do

narodowej tożsamości. Marsz Niepodległości,

zmierzający pod pomnik Dmowskiego,

przywraca właściwe proporcje wśród

pierwszego segmentu społeczeństwa, które

mówić o Dmowskim i myśleć o polityce

kategoriami endeckimi się oduczyło (a raczej

brutalnie wybito im to z głów po 45 roku).

Marsz Niepodległości jest również pewnym

symbolicznym zasypaniem nieaktualnych

już sporów pomiędzy niepodległościowcami

(państwowcami) a narodowcami. Dziś

ci pierwsi muszą zabiegać o tożsamość

narodową i uczyć się myślenia kategoriami

endeckimi, a ci drudzy - dbać o podmiotowe,

silne i sprawne państwo.

Witold Tumanowicz, Prezes Stowarzyszenia

Marsz Niepodległości

Przemysław Holocher, kierownik główny Obozu

Narodowo-Radykalnego

Robert Winnicki, Prezes Młodzieży

Wszechpolskiej

Reymont – powieściopisarz, noblista. Przyjaciel Romana Dmowskiego oraz czynny sympatyk endecji • Maria Rodziewiczówna – wybitna pisarka, sympatyzująca z ruchem narodowym • Eugeniusz

Romer – najwybitniejszy polski geograf, członek delegacji polskiej na konferencję wersalską. Pomagał Romanowi Dmowskiemu w ustalaniu propozycji granic RP • Karol Hubert Rostworowski – dra-

maturg, poeta i muzyk. Aktywny działacz Związku Ludowo-Narodowego i Stronnictwa Narodowego • abp Adam Sapieha – metropolita krakowski, przyjaciel Karola Wojtyły. W latach 1922-1923 senator

RP z ramienia zdominowanego przez endecję Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. Ze względu na nieugiętą postawę wobec okupacji hitlerowskiej nazywany Księciem Niezłomnym – pod

nieobecność prymasa Hlonda w kraju, abp Sapieha był największym autorytetem w okupowanym kraju • Henryk Sienkiewicz – najbardziej znany polski powieściopisarz, noblista. Jawny sympatyk

ruchu narodowego, zaangażowany w kampanie endecji do rosyjskiej Dumy, przyjaciel Romana Dmowskiego • Andrzej Stelmachowski – prezes stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, kawaler Orderu

Orła Białego. W młodości członek Młodzieży Wszechpolskiej i żołnierz Armii Krajowej • Zdzisław Stroiński – wybitny poeta, żołnierz AK i Konfederacji Narodu. Redaktor nacjonalistycznego pisma

konspiracyjnego „Sztuka i Naród”. Zginął w Powstaniu Warszawskim • abp Józef Teodorowicz – arcybiskup lwowski obrządku ormiańskiego. W latach 1919-1922 wiceprzewodniczący klubu poselskiego

Związku Ludowo-Narodowego w sejmie RP. Najwyższy autorytet środowisk ormiańskich w II RP • Andrzej Trzebiński – wybitny poeta, żołnierz AK i Konfederacji Narodu. Redaktor nacjonalistycznego

pisma konspiracyjnego „Sztuka i Naród”. Rozstrzelany w 1943 r. przez Niemców • Stanisław Wigura – wybitny lotnik. Wraz z Franciszkiem Żwirką zajął pierwsze miejsce w zawodach Challenge 1932.

Członek Obozu Wielkiej Polski • Stanisław Wyspiański – wybitny dramaturg, malarz, poeta, architekt okresu Młodej Polski. Sympatyk ruchu narodowego. Jego „Wyzwolenie” oparte było na „Myślach

Nowoczesnego Polaka” Romana Dmowskiego • św. Maksymilian Maria Kolbe - franciszkanin, męczennik, wydawca miesięcznika „Rycerz Niepokalanej”. Powszechnie znany z sympatii endeckich •

Komitet honorowy Marszu Niepodległości tworzą m. in.

Prof. Grott: Toczy się bój o dusze

młodego pokolenia

prof. Jacek Bartyzel – autor wielu książek traktujących o genezie,

dziejach oraz wizjach rozwoju myśli konserwatywno-narodowej, w

czasach PRL działał w Ruchu Młodej Polski • Grzegorz Braun –

reżyser ilmów m.in. „Plusy dodatnie, plusy ujemne”, „Towarzysz

Generał”, „Marsz wyzwolicieli”, „New Poland”, „Eugenika” •

Sylwester Chruszcz – polityk, były eurodeputowany, założyciel pisma

Myśl.pl • Mariusz Cieśliński – zawodowy mistrza świata w boksie

tajskim (jest pierwszym Polakiem, który tego dokonał) • Janusz

Dobrosz – polityk, publicysta, poseł na Sejm II, III, IV i V kadencji, były

wicemarszałek Sejmu, laureat Orderu Uśmiechu • bp Antoni Dydycz

– biskup diecezjalny drohiczyński od 1994, były przewodniczący

Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Trzeźwości • Ziemowit

Gawski – Przewodniczący Katolickiego Stowarzyszenia Civitas

Christiana • prof. Maciej Giertych – polityk, poseł na Sejm RP IV

kadencji, b. poseł do Parlamentu Europejskiego, autor ponad 230

publikacji • dr Artur Górski – dziennikarz, publicysta, polityk, poseł na

Sejm V, VI i VII kadencji • dr Dariusz Grabowski – polski ekonomista

i polityk, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm III i IV kadencji, od

2004 do 2009 deputowany do Parlamentu Europejskiego • Daniel

Pawłowiec – prezes Fundacji Inicjatyw Polskich, poseł na Sejm RP V

kadencji • prof. Bogumił Grott – historyk i religioznawca, pracownik

Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego • dr

Marek Kawa – polityk, nauczyciel, poseł na Sejm RP V kadencji • dr

Andrzej Kołakowski – działacz opozycyjny, bard, poeta i pedagog

• Janusz Korwin Mikke – polityk, publicysta, ilozof, poseł na Sejm

I kadencji, autor kilkudziesięciu książek i kilku tysięcy artykułów •

Tomasz Kostyła – muzyk, lider zespołu „Legion”, publicysta • Paweł

Kukiz – muzyk rockowy i aktor. Założył i prowadzi zespół Piersi •

dr hab. Rafał Łętocha – kierownik Zakładu Stosunków Państwo-

Kościół w Instytucie Religioznawstwa UJ i profesor nadzwyczajny

w Instytucie Politologii w PWSZ w Oświęcimiu • prof. Tadeusz

Marczak – pracownik Instytutu Stosunków Międzynarodowych

Uniwersytetu Wrocławskiego, autor książek, publicysta • dr Marcin

Masny – publicysta, działacz społeczny • Stanisław Michalkiewicz

– publicysta • dr Wojciech Muszyński – redaktor naczelny pisma

społeczno-historycznego „Glaukopis” • Karol „Pjus” Nowakowski

– muzyk • Stanisław Oleksiak – Prezes Zarządu Głównego

Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej • Adam „PIH”

Piechocki – muzyk • Stanisław Pięta – poseł na Sejm • płk Jan

Podhorski – Prezes Wielkopolskiego Okręgu Związku Żołnierzy

NSZ, więzień polityczny PRL • Jan Pospieszalski – dziennikarz,

publicysta, muzyk • Marek Probosz – aktor • Tadeusz Radwan –

żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej, działacz Stronnictwa

Narodowego, więzień polityczny • Andrzej Szlęzak - Prezydent

Stalowej Woli • dr Bohdan Szucki – żołnierz Narodowych Sił

Zbrojnych, uczestnik walk partyzanckich, Honorowy Prezez

Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych • por. Stanisław

Turski – żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych, kombatant • Artur

Zawisza – polityk, poseł na Sejm IV i V kadencji, prezes Związku

Żołnierzy NSZ • prof. Jan Żaryn – historyk, wykładowca akademicki,

autor wielu książek, członek Komitetu dla Upamiętnienia Polaków

Ratujących Żydów • Rafał Ziemkiewicz – pisarz, autor książek

m. in. „Michnikowszczyzna”, „Polactwo”, publicysta m.in.

„Rzeczpospolitej” •

Co sprawiło, że zgodził się Pan na wejście do Komitetu

Poparcia Marszu Niepodległości?

Teraz toczy się w naszym kraju coś w rodzaju bitwy o dusze, szczególnie

dusze młodego pokolenia, pomiędzy kosmopolityzmem a patriotyzmem

czy nacjonalizmem. Tu wtrącę, że jestem przeciwny kontrastowaniu tych

dwóch ostatnich postaw ideowych. Kosmopolityzm natomiast odbieram

jako pewną ułomność moralną, co również wykazuje codzienna obserwacja

życia wokół nas. Kosmopolita „umywa ręce”, jego zaangażowania są

raczej pozorne. Nie jest nigdzie zakorzeniony i autentycznie związany

węzłem moralnym z szerzej rozumianym otoczeniem. Kosmopolityzm

praktycznie funkcjonuje jako alibi dla jednostkowego egoizmu!

Dlatego też ucieszyłem się gdy w zeszłym roku redaktor Pospieszalski

powiedział, że cieszy się, iż młodzież sama, z własnego napędu chce

obchodzić Święto Niepodległości. Ja też się cieszę i dlatego popieram tę

inicjatywę i organizującą Marsz Niepodległości młodzież.

Drugą sprawą jest tradycja, z którą deklarują się być związani organizatorzy.

ONR-ABC nie był żadnym faszyzmem! Z moich szczegółowych badań

wynika, że ONR-ABC reprezentował nacjonalizm tradycjonalistyczny

a nie faszyzm. Środowisko ONR-ABC, okupacyjny Związek Jaszczurczy

i NSZ to formacje, które wysuwały ideę polskiej granicy na Odrze

i Nysie Łużyckiej a także bardzo ostro zwalczały komunizm. Są to więc

cechy, które zmuszają do ich aprobaty! Cała ta formacja poniosła wielkie

straty nie tylko z rąk komunistów ale wcześniej także z rąk Niemców.

W dzielnicach zachodnich okupowanej II Rzeczypospolitej w początkowej

fazie okupacji została właściwie zniszczona, licznymi wyrokami śmierci

wykonanymi przez hitlerowców na funkcjonujących tam działaczach.

I nie mogą zatrzeć tych faktów wspomnienia, o niektórych propozycjach

tych organizacji, których dzisiaj nie będziemy w żadnym wypadku

propagować. Obecnie niektóre koła kosmopolityczno-liberalno-lewicowe

starają się zmieszać tę tradycję i jej kontynuatorów z różnymi prądami

nam wrogimi i z gruntu obcymi.

Czy Pańskim zdaniem idea narodowa ma rację bytu w

dzisiejszym świecie?

Sądzę, że idea narodowa, ale bliższa swojej fazie początkowej z przełomu

XIX-tego i XX-tego wieku ma przed sobą przyszłość jako koncepcja

bardziej otwarta i nowoczesna zwłaszcza jeśli wzbogaci się ją o jeszcze

inne elementy myślowe, które wychodziły naprzeciw nawet i dzisiejszym

wyzwaniom ujmując je z perspektywy narodowej. Do takich należy np.

twórczość Stanisława Brzozowskiego z etapu, który Bogdan Suchodolski

nazwał „nacjonalizmem proletariackim”.

BENVENUTO A LA MARCIA DELLA INDIPENDENZA!

Jaki jest dziś stosunek

środowisk akademickich do

idei narodowej? Czy widać

jakiekolwiek zmiany na korzyść

zwolenników uhonorowania

historycznej roli endecji w

historii Polski?

Istnieją grupy studentów, myślących w

kategoriach narodowych. Nie stanowią

one jednak większości. Lata rządów

komunistycznych zrobiły swoje i

dokonały wyłomu w świadomości

społecznej. Obecnie liczne siły dbają o

to aby wyłom ten nie został zasypany.

Ponadto dokonała się pewna ewolucja

społeczna. Zniknęła właściwie dawna

inteligencja ze swoim etosem. Była

ona głównym depozytariuszem

obowiązującego modelu świadomości

narodowej. Nastąpiło po prostu pewne

wynarodowienie. Nie bez znaczenia

jest tu ujawniający się często kompleks

przeciętnego Polaka w stosunku do

Zachodu i zaniżone poczucie własnej

wartości. Na tym tle należy więc

rozpatrywać kwestię postrzegania

historycznej roli endecji.

Ziemkiewicz: Piszę książkę o Ruchu Narodowym. Ta

myśl jest ciągle aktualna

Jak w środowisku dziennikarskim przyjęty został Pana udział w Komitecie Poparcia Marszu

Niepodległości?

Mam wrażenie, że uznany został za decyzję z mojej strony odważną. Poważnie obawiano

się, że na marszu dojdzie do jakichś antysemickich czy chuligańskich ekscesów, na które

z takim utęsknieniem czekały lewica i salon. Mam nadzieję, że w tym roku obawy te będą

mniejsze i na marszu pojawi się więcej konserwatywnych dziennikarzy.

Czy powoływanie się przeciwników Marszu Niepodległości na idee walki z faszyzmem czy

nawet nazizmem mają rację bytu wobec ich nierzadko lewackich zapatrywań?

Lewica skupiona wokół „Gazety Wyborczej” konsekwentnie od lat usiłuje wbić w głowę

Polakom równanie: polski patriotyzm= nacjonalizm=faszyzm. Utożsamianie tradycji

Dmowskiego z faszyzmem jest równie uprawomocnione, jak nazywanie faszystami AK-

owców, i zapewne nie przypadkiem robią to dzisiaj wnuki tych, którzy tamtym „faszystom”

strzelali w potylice. Mamy do czynienia z wielkim frontem nienawiści do polskiej tradycji

i polskich dążeń niepodległościowych, w którym mile widziani są - jako jego „zbrojne

ramię” - zwykli bandyci, otwarcie odwołujący się do zbrodniczych ideologii Lenina, Mao

czy innych oraz do tradycji zbrodniczego terroryzmu niemieckiej RAF czy włoskich

Czerwonych Brygad. Korzystanie z takich „poputczików” całkowicie odbiera środowisku

Adama Michnika prawo do występowania w sporze o polską tradycję z pozycji uczciwych

uczestników debaty publicznej.

Co dzisiejszej Polsce ma do zaproponowania ruch odwołujący się do myśli Romana

Dmowskiego?

Metoda analizy politycznej i ocena rozmiary pracy narodowotwórczej, jaka musi

zostać wykonana, dokonana przed ponad wiekiem przez Dmowskiego, Balickiego

i Popławskiego, jest dziś niezwykle aktualna. Pisze o tym książkę, która z wiosną

przyszłego roku powinna się ukazać w księgarniach, więc pozwolę sobie po szczegóły

odesłać zainteresowanych do niej.

prof. Bogumił Grott , prof. UJ, historyk

idei i religioznawca, autor wielu

publikacji o polskim ruchu narodowym

i nacjonalizmach na świecie.

Rafał Ziemkiewicz, dziennikarz, publicysta, pisarz

Modlitwa żołnierzy

Narodowych Sił Zbrojnych

NSZ.COM.PL

Panie Boże Wszechmogący -

daj nam siły i moc wytrwania w walce

o Polskę, której poświęcamy

nasze życie . Niech z krwi

niewinnie przelanej braci naszych,

pomordowanych w lochach gestapo i

czeki, niech z łez naszych matek i sióstr,

wyrzuconych z odwiecznych swych

siedzib, niech z mogił żołnierzy

naszych, poległych na polach całego

świata - powstanie Wielka Polska .

O Mario, Królowo Korony Polskiej

- błogosław naszej pracy i naszemu

orężowi. O spraw Miłościwa Pani -

Patronko naszych rycerzy, by wkrótce

u stóp Jasnej Góry i Ostrej Bramy

zatrzepotały polskie sztandary z

Orłem Białym i Twym wizerunkiem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: