Pielęgnowanie chorego ze stomią .pdf

(90 KB) Pobierz
QPrint
Pielħgnowanie chorego ze stomiĢ jelitowĢ
Stomia jest to poþĢczenie Ļwiatþa jelita grubego ( kolostomia), cienkiego (ileostomia) lub
moczowodu (urostomia) ze skrĢ. Somie jelitowa wykonuje siħ najczħĻciej w przypadku
nowotworu jelita grubego ( okrħŇnicy, odbytnicy), przewlekþych schorzeı jelita grubego (np.
wrzodziejĢce zapalenie jelita grubego), w przypadku polipowatoĻci rodzinnej jelita grubego
lub w nastħpstwie urazw okrħŇnicy i /lub odbytnicy.
• Stomie czasowe - wyþaniane na okreĻlony czas potrzebny do zagojenia jelita,
np.wyþoniona stomia po urazie jamy brzusznej przebiegajĢcym z rozerwaniem
jelita grubego.
• Stomie staþe Î wyþaniane docelowo
• Stomie jednolufowe Î bez poþĢczenia z odbytem
• Stomie dwulufowe Î posiadajĢce komunikacjħ z odbytem
Jednym z gþwnych kierunkw wspþczesnej chirurgii jelita grubego jest dĢŇenie
do zachowania zwieraczy odbytu i fizjologicznej drogi wyprŇnieı, a wiħc unikanie
wytworzenia sztucznego odbytu (stomii). Nie zawsze jednak moŇna ten cel osiĢgnĢę,
stomia staje siħ koniecznoĻciĢ, a jej wytworzenie zabiegiem ratujĢcym Ňycie. Wytworzenie
sztucznego odbytu doprowadza do znacznego upoĻledzenia jakoĻci i aktywnoĻci Ňycia
czþowieka. ZwiĢzane jest to przede wszystkim ze zmianĢ obrazu ciaþa, ale takŇe z utratĢ
kontroli nad wydalaniem, jednej z zasadniczych funkcji organizmu. Proces pooperacyjnej
adaptacji chorego do nowych warunkw Ňycia jest trudny i zaleŇy od wielu czynnikw.
Do najwaŇniejszych moŇna zaliczyę: kondycjħ psychofizycznĢ chorego, umiejħtnoĻę radzenia
sobie w sytuacji trudnej, zasb wiedzy i umiejħtnoĻci w zakresie pielħgnacji stomii,
prawidþowe wyþonienie stomii, a takŇe otrzymane wsparcie od rodziny, poradni stomijnych
i grup samopomocy. Opieka nad chorym jest procesem, ktry musi rozpoczĢę siħ juŇ w chwili
podjħcia decyzji o planowanym zabiegu wytworzenia stomii. Jej celem jest zapewnienie
wsparcia oraz praktycznej pomocy w uzyskaniu przez chorego lub jego rodzinħ bezpiecznej
i niezaleŇnej pielħgnacji stomii w Ňyciu codziennym oraz umoŇliwienie mu peþnej integracji
spoþecznej. W ten sposb moŇliwa staje siħ wymierna poprawa jakoĻci Ňycia, najwaŇniejszy
cel rehabilitacji.
zzzzzz
I.
przedoperacyjny (okres diagnozowania chorego i przygotowania go do zabiegu
operacyjnego),
II.
Ļrdoperacyjny (wyþonienie sztucznego odbytu i zaopatrzenie na stole operacyjnym
w sprzħt stomijny),
III.
pooperacyjny (przygotowanie chorego do samoopieki
 
z
1. Udzielenie choremu wsparcia emocjonalnego i merytorycznego, ktre powinno byę
poprzedzone: a) ocenĢ wiedzy i doĻwiadczenia; b) poznaniem obaw i wĢtpliwoĻci; c)
ustaleniem wsplnie z chorym planu opieki; d) wyjaĻnieniem celu i zasad
przygotowania przewodu pokarmowego do zabiegu operacyjnego; e) przekazaniem
materiaþw informacyjnych na temat pielħgnacji i zaopatrzenia stomii; f) nauczeniem
chorego wykonywania ęwiczeı oddechowych, izometrycznych i odkasþywania
(zmniejszenie ryzyka powikþaı w okresie pooperacyjnym, tj. choroby zakrzepowo-
zatorowej, zapalenia pþuc).
2. Wykonanie badaı, wyrwnanie zaburzeı wodno-elektrolitowych i/lub Ňywieniowych.
3. Wyznaczenie miejsc do wyþonienia stomii.
4. Oczyszczenie przewodu pokarmowego z mas kaþowych wedþug przyjħtego schematu
w danym szpitalu (uwzglħdnienie wieku, chorb ukþadu krĢŇenia).
5. Ocena stanu psychicznego chorego z uwzglħdnieniem reakcji na fakt wyþonienia
stomii (lħk, agresja, zaprzeczenie).
6. Ocena moŇliwego udziaþu rodziny w pielħgnacji chorego w okresie pooperacyjnym.
1. wprowadzenie chorego w znieczulenie;
2. wyþonienie stomii;
3. bezpieczne przeprowadzenie zabiegu operacyjnego (monitorowanie parametrw
Ňyciowych, wyrwnanie wodno-elektrolitowe);
4. zaopatrzenie chorego w sprzħt stomijny na stole operacyjnym (zaþoŇenie pþytki
akordeonowej zmniejszajĢcej dolegliwoĻci blowe chorego podczas zakþadania pþytki
i przeŅroczystego worka, ktry umoŇliwia ocenħ stomii w okresie pooperacyjnym).
1. Zapewnienie bezpiecznego przebiegu okresu pooperacyjnego i/lub wczesne
rozpoznanie moŇliwych powikþaı: a) ocena wydolnoĻci ukþadu oddechowego,
krĢŇenia (monitorowanie parametrw Ňyciowych); b) kontrola diurezy; c) kontrola
opatrunku i drenaŇu; d) ocena stanu nawodnienia; e) ocena ŇywotnoĻci stomii (kolor,
wielkoĻę, wydzielina).
2. Walka z blem (podawanie lekw przeciwblowych, uþoŇenie zmniejszajĢce napiħcie
miħĻni brzusznych).
3. Adaptacjħ chorego do stomii, ktra obejmuje:
a) ocenħ reakcji na stomiħ; b) wspieranie i zachħcanie do: patrzenia na stomiħ,
dotykania stomii, obserwacji przy zaopatrzeniu stomii; c) ukazywanie i wzmacnianie
pozytywnych stron chorego i Ňycia ze stomiĢ; d) pomoc w odreagowaniu.
4. Przygotowanie chorego do samoopieki obejmuje:
a) Ocenħ jego moŇliwoĻci w zakresie sprawowania samoopieki z uwzglħdnieniem:
o wieku;
o zainteresowania swoim stanem zdrowia;
o sprawnoĻci zmysþw (sþuch, wzrok);
 
o nastawienia do stomii;
o chħci wspþpracy z zespoþem lekarsko-pielħgniarskim;
o zasobu wiedzy i umiejħtnoĻci;
o zaufania do lekarza i pielħgniarki;
o stanu somatycznego i psychicznego.
b) Ustalenie planu opieki z uwzglħdnieniem:
o moŇliwoĻci psychofizycznych chorego;
o zasad nauczania;
o kontroli i oceny.
c) Uzupeþnienie wiedzy chorego w zakresie:
o oceny funkcjonowania stomii (kolor, ksztaþt, wielkoĻę) i moŇliwych kþopotw
(krwawienia, biegunka, zaparcia);
o doboru sprzħtu;
o zasad refundacji sprzħtu;
o zasad w codziennym funkcjonowaniu ze stomiĢ (dieta, samokontrola, kontrola
lekarska);
o moŇliwoĻci uzyskania pomocy (poradnie, grupy wsparcia).
d) Opanowanie umiejħtnoĻci chorego w zakresie:
o pielħgnacji stomii, dobr i zmiana sprzħtu;
o samokontroli funkcjonowania przewodu pokarmowego;
o oceny stomii (kolor, wielkoĻę, wydzielina);
o wykonywania ęwiczeı wzmacniajĢcych miħĻnie brzucha;
o irygacji (u osb z kolostomiĢ).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin