historia mediów ostatni wykład.docx

(18 KB) Pobierz

 

 

Epoka elektrycznych mediów – wynalezienie prądu

1831 - Michael Faraday odkrył zjawisko  indukcji  elektromagnetycznej co przyczyniło się do powstania elektrodynamiki

1879 - Thomas Edison wynalazł żarówkę – stałe źródło jasnego światła

1853 -Lwów  Ignacy Łukasiewicz wynalazł lampę naftową

1880 – Thomas Edison zbudował w Nowym Yorku pierwszą na świecie elektrownię publicznego użytku

2. TELEGRAF WHEATSTONE’A

Pierwszy telegraficzny system przesyłania informacji stworzyli w 1837 roku dwaj Anglicy, Charles Wheatstone i William Cooke. Odbiornik telegraficzny ich pomysłu składał się z pięciu igieł magnetycznych, umieszczonych na planszy z wypisanymi literami alfabetu. Nadawany sygnał dwie z igieł, które wskazywały na jedną z liter. Dwa lata później Wheatstone opracował system dwuigłowy, w którym numer odchylanej igły oraz kierunek wychylenia jednoznacznie wskazywał nadawaną literę. Do nadawania i interpretacji sygnałów potrzeba było wykwalifikowanych i zręcznych operatorów, lecz ten system był wprowadzony do użytku, jako że wymagał niewielkiej ilości drutu. W 1840 roku wynalazca zbudował tak zwany telegraf "ABC", w którym elektromagnes uruchamiał mechanizm zegarowy obracający tarczą z literami. Operator czekał, aż w okienku pojawi się żądana litera i wtedy nadawał sygnał, który był odbierany, gdy na urządzeni pojawiała się ta sama litera.

3. Telegraf Morse’a

Jego pomysł polegał na tym, by każdą literę zaszyfrować w postaci kombinacji krótkich i długich sygnałów. Sygnały przesyłane po drucie, naciskając w odpowiedni sposób przełącznik, zwany kluczem. Odbiornik rejestrował sygnały na papierowej taśmie pod postacią kresek i kropek, które następnie należało odczytać. Szyfr ten zyskał sobie wkrótce nazwę alfabetu Morse'a.

 

4. Telegraf drukujący Emil Baudot  1877r.

W nim po raz pierwszy zastosowano klawiaturę, jak w maszynach do pisania. Na jednej mogło pracować jednocześnie 8 urządzeń, nie używał alfabetu Morse’a

5.Okoliczności powstania telefonu

1876 - Aleksander Graham Bell jako pierwszy opatentował urządzenie za pomocą którego można było przesyłać  na odległość mowę

1878 – Thomas Edison ulepszył urządzenie Bell’a wprowadzając mikrofon węglowy

1878 – pierwsza na świecie centrala telefoniczna

1880 – została uruchomiona pierwsza budka telefoniczna w USA

1973 – pierwsza rozmowa telefoniczna za pośrednictwem telefonu komórkowego

1881 – pierwszy telefon w W-wie

6.Okoliczności powstania i rozwoju radia

Praktyczne zbudowanie radia Aleksander PopowGugliemo Marconi , ale tylko temu drugiemu udało się opatentować swój wynalazek.

Teoretyczne podstawy pod radio dawali uczeni : James C. Maxwell, który w 1873 opracował teoretycznie podstawowe zasady elektromagnetyzmu oraz Heinrich Hertz, który w 1888r. potwierdzając teorię Maxwella, uruchomił fale elektromagnetyczne.

24.12 1906r. wyemitowano pierwszy program radiowy, na który składały się piosenka, wiersz solo na skrzypcach i krótkie przemówienie

1914 pierwsza radiostacja w Niemczech

1922 uruchomiona nadajnik na wieży Eiffla w Paryżu

1925 polskie radio zaczyna nadawać

1920 pierwsza publiczna rozgłośnia w USA

1931 powołanie radia Watykańskiego

lata 30-te  radio przełamało monopol prasy na rynku mediów i wniosło nową jakość do kontaktów korespondentów ze społeczeństwem

Radio stało się narzędziem w rękach propagandystów

Po 1945 radio zaczęło tracić na popularności na rzecz telewizji . Zmienił się format radia na muzyczno – informacyjny

Obecnie w Europie jest ok. 9000 stacji radiowych w USA ok 100000 rozgłośni

7.Telewizja i jej początki

Początki telewizji sięgają co najmniej 1817r i są związane z nazwiskiem szwedzkiego naukowca 

 

1875 r. Ernest von Siemens konstruuje pierwszą fotokomórkę.

 

1877 r. Julian Ochorowicz, polski psycholog, tworzy teoretyczne podstawy telewizji monochromatycznej, rozważając możliwości przekazywania obrazu złożonego z maleńkich punkcików. Koncepcja Ochorowicza opiera się na wykorzystaniu wynalezionej wcześniej fotokomórki. Skonstruowana przez niego kamera przekazywała sygnał pękiem kabli do ekranu zbudowanego z żarówek.

 

1844 r. Powstaje pierwsze urządzenie tzw. tarcza Nipkowa, potrafiące dokonać mechaniczno-optycznej analizy i syntezy obrazu. Opracowany przez Paula Nipkowa mechanizm działa w oparciu o wykorzystanie wynalezionej w 1875 r. przez Ernesta von Siemensa pierwszej komórki fotoelektrycznej.

 

1897 r. Wynaleziony zostaje przez niemieckiego fizyka, Karla Brauna, pierwszy oscylator katodowy. W rozwiązaniu Brauna wirujące tarcze Nipkowa zastępuje lampa próżniowa z promieniowaniem katodowym, która regulowana jest przez elektromagnesy. Technologia stworzona przez Brauna wywiera zasadniczy wpływ na rozwój telewizji. Rozpoczyna się rywalizacja pomiędzy konkurencyjnymi rozwiązaniami, optomechanicznym Nipkowa i elektronicznym Brauna.

 

1907 r. W Petersburgu skonstruowano prototyp kineskopu, wykorzystujący możliwości oscylatora katodowego. Zbudowany przez Borysa Rosinga kineskop wyświetlał obraz dzięki wiązce elektronów padającej na pokryty luminoforem obraz. Było to pierwsze urządzenie potrafiące dokonać syntezy obrazu w odbiorniku.

 

1911 r. Pojawia się propozycja użycia wiązki elektronów do analizy obrazu. Rosyjski fizyk Władymir Zworykin sprzęga lampę próżniową Brauna z opracowaną przez siebie kamerą. Rozwiązanie Brauna-Zworykina zaczyna zyskiwać funkcjonalną przewagę nad konkurentem.

 

1923 r. Władymir Zworykin, po emigracji z przyczyn politycznych do USA, dokonuje pierwszej transmisji obrazu telewizyjnego drogą radiową przy zastosowaniu opracowanej przez siebie technologii.

 

1924 r. Szkot John Baird przekazuje obraz na odległość. Stworzone przez niego urządzenie elektro-mechaniczne wykorzystuje urządzenie wynalezione przez Nipkowa. Pierwszym transmitowanym na odległość obrazem są nieruchome zarysy przedmiotów. Trwa ostra rywalizacja między konkurencyjnymi systemami.

 

1925 r. - Władymir Zworykin konstruuje pierwszy kineskop barwny, jest to jeszcze niezbyt udane rozwiązanie.

- John Baird po raz pierwszy dokonuje transmisji obrazu dynamicznego: przekazano na odległość obraz poruszającego się człowieka. Niestety, mechaniczne ograniczenia konstrukcji urządzenia Birda stawiają pod znakiem zapytania możliwość jego dalszego doskonalenia.

 

1928 r. W Stanach Zjednoczonych Vładymir Zworykin konstruuje urządzenie zwane ikonoskopem, które umożliwia elektroniczną analizę obrazu.

 

1929 r. W Wielkiej Brytanii uruchomiona zostaje pierwsza eksperymentalna stacja nadawcza. Wykorzystuje się w niej technologię opracowaną przez Birda.

 

1930 r. Rozwój technologii telewizyjnej, a w szczególności udoskonalenie kineskopu i kamery, pozwala swobodnie transmitować obraz drogą radiową.

 

1935 r. - Pierwszy regularny program telewizyjny zaczyna nadawać stacja telewizyjna w Berlinie. Blok programowy obejmuje filmy, wiadomości i reportaże nadawane między godzinami 20.30 a 22.00.

- W Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym i w Polskim Radiu prowadzone są pierwsze eksperymenty z transmisją programów telewizyjnych.

 

1936 r. - Brytyjska firma Marconi EMI udoskonala ikonoskop, tworząc tzw. superikonoskop.

- W Wielkiej Brytanii przy użyciu elektro-mechanicznej technologii Birda zaczęto nadawać stałe programy telewizyjne.

- Emisję programów telewizyjnych rozpoczęto także w Stanach Zjednoczonych i w Niemczech. Pierwsza transmisja programu rejestrowanego poza studiem: mecz piłkarski Niemcy-Włochy w Berlinie.

- Na szczycie Empire State Bulding zainstalowano nadajnik Zworykina.

 

1937 r. - Z nadajnika w Hotelu Warszawa nadawane są pierwsze eksperymentalne programy telewizyjne w Polsce.

- Wielka Brytania ze względów technicznych decyduje się zrezygnować z systemu Bairda na rzecz Brauna, który odnosi pełne zwycięstwo.

- W Wielkiej Brytanii ma miejsce transmisja telewizyjna z uroczystości koronacyjnych Jerzego VI w Londynie.

 

1939 r. Wybuch II wojny opóźnia rozwój telewizji.

 

1941 r. Pojawia się pierwszy standard obrazu - 525 linii i 30 klatek na sekundę. Autorem standardu jest Narodowa Amerykańska Komisja ds. Telewizji.

 

1950 r. W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych rozpoczęto nadawanie programów barwnych. Do ich przekazu wykorzystuje się system mechaniczno-optyczny Birda.

 

1952 r. Transmisja pierwszego oficjalnego programu telewizyjnego w Polsce - studio wyborcze przed wyborami do Sejmu PRL.

 

1953 r. Opracowany zostaje przez Hazeltine i RCA w pełni użyteczny system elektroniczny NTSC, który ostatecznie wypiera mechaniczno-optyczną technologię Birda. System ten jest dziś rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych.

 

1954 r. Polski Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny nadaje raz w tygodniu regularne audycje telewizyjne.

 

1956 r. Powstaje system SECAM. Przyjmuje go jako standard Francja i kraje obozu socjalistycznego.

 

1961 r. W Polsce program telewizyjny jest nadawany przez 7 dni w tygodniu.

 

1962 r. Powstaje ogólnoświatowy system telewizyjny wykorzystujący możliwości transmisji przy użyciu sztucznych satelitów ziemi. Pierwszy przekaz satelitarny przez satelitę Telstar. Obiekt krąży po orbicie Ziemi. Kiedy Telstar znika za horyzontem, odbiorniki tracą obraz.

 

1963 r. Telefunken opracowuje system PAL, obecnie powszechnie stosowany w Europie. Zostaje przyjęty w całej Europie Zachodniej.

 

1969 r. Bezpośrednia telewizyjna transmisja z lądowania Neila Armstronga na Księżycu.

 

1971 r. - TVP transmituje po raz pierwszy program w kolorze i przyjmuje system SECAM.

- Nastaje epoka telewizji kablowej. Rozwija się ona dynamicznie w USA.

 

1975 r. Zainstalowano pierwszą antenę satelitarną w Polsce.

 

1990 r.- W Polsce powstaje pierwsza niezależna polska telewizja - wrocławskie ECHO.

- 29 grudnia 1990 r. polski sejm przyjmuje ustawę o Radiu i Telewizji.

 

1994 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przyznaje Polsatowi koncesję. Polsat może prowadzić emisję z nadajników naziemnych.

 

1995 r. Debiutuje CANAL+ - pierwsza płatna i kodowana telewizja w Polsce.

 

1998 r. W listopadzie CYFRA+ rozpoczyna cyfrowy przekaz programów telewizyjnych.

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin