kochanowski_piesn_XXI_1.pdf

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Partnerem projektu

jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza

pochodzącego ze zbiorów BN. Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie

publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.

Źródło: http://wiki.wolnepodreczniki.pl/Lektury:Kochanowski/Pie%C5%9Bni/Pie%C5%9B%C5%84_XXI_%281%29

Jan Kochanowski

Pieśń XXI (I)

Ty spisz, a ja sam na dworze

Jeszcze od wieczornej zorze

Cierpię nocne niepogody;

Użałuj się mojej szkody!

Słuchaj, jako bije w ściany

Z gwałtownym dżdżem grad zmieszany;

Ockni się, a przemów słowo,

Nieużyta białagłowo!

Nie na żadną kradzież godzę,

Chocia tak po nocy chodzę;

Wziąłbych przedsię, by co dano:

Łupiestwo czartu porwano.

Nigdziej miejsca mniej hardości.

Nie najdziesz jako w miłości;

Gładkość wprawdzie sługi daje,

Ale dzierżą obyczaje.

Słuchasz? Czy mój głos nie może

Dolecieć na twoje łoże?

Słuchajcie wy, nocne cienie,

I nieumowne kamienie!

Do Amfijonowej lutnie.

Spieszyły się lasy chutnie,

A niezwyczajne opoki

Ścisnęły się w mur szeroki.

Orfeowych stron słuchały

Srogie jędze i płakały,

Gdy, miłością utrapiony,

I pod ziemią szukał żony.

Jego pieśni żałościwe

Zjęły bogi nieżyczliwe;

I miał w ręku, co miłował,

By był, nędznik, lepiej chował.

Ale nie strzymał umowy,

Więc przyszedł o smutek nowy,

Bo źle się obejźrzał, ali

Czarci panią zaś porwali.

Czekać już, niebożę, było:

Ale gdy co komu miło,

Trudno wytrwać i czas mały:

Godzina tam jak rok cały.

A ja długo mam bić w strony?

Już u mnichów słyszę dzwony.

Dziwnosmy się pomieszali,

Jam nie spał, a ci już wstali.

Dobrą noc, jeśli kto słyszy,

A mój wieniec w tej złej ciszy

Niechaj wisi do świtania,

Świadek mego niewyspania.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: