1. Mechanika (2.0.3).pdf

„Weź na drogę jabłko. Zjesz je albo i nie.

Nie bierz go ze sobą, a na pewno zgłodniejesz.”

Twórca Systemu:

Mateusz „Craven” Wielgosz

Współtwórcy:

Dariusz „c4h10” Butanowicz

Marcin „Harvezd” Jaworski

Michał Natkaniec

Piotr „VeeteK” Witkowicki

Jakub „Draken” Zajdel

Ilustracje:

Maciej „Tarkis” Dybał

Marcin „Grag” Masiejczyk

Maciej „Ygreck” Godawa

Podziękowania i pozdrowienia :

Jakub „Bone” Andrzejewski, Wojtek „Prozac” Anuszczyk, Mateusz „Inkwizytor” Budzia-

kowski, Wojtek „BlooDy” Chełstowski, Krzysztof Bujak, Dominik „Alchemiko” Dańda,

Maciej „Tarkis” Dybał, Maciek Fita, Bartosz „Giżol” Giżycki, Witold „Zaczyn” Kołdras,

Andrzej „Siilion” Krupiński, Artur „ARTUT” Machlowski, Michał Madej, Tomasz Z. Maj-

kowski, Piotr „Nasstar” Michałowski, Michał Mochocki, Tomasz „autojacek” Owczarek,

Magda i Maciej Reputakowscy, Wojtek Rost, Wojciech Rzadek, Marcin „Seji” Segit,

Bartosz „Siwy” Siwek, Jakub „Psionides” Suder, Joanna i Maciej Szaleńcy, Maciej Tecz-

ke, Piotr „Pietrula” Szczepanik, Robert Szczypkowski, Łukasz Śnieżek, Kamil Uptas,

Am-Radiz, Mikołaj Winnicki, Andrzej „Siilion” Krupiński, Maciej „Crocodile” Zagórski,

Gabriela „MidMad” Zielińska

Oraz dla całej Galicyjskiej Gildii Fanów Fantastyki oraz ludzi z Valkirii

Specjalne podziękowania dla:

Ageny za całe wsparcie dla systemu

Oraz

Dla Firmy Blizzard za stworzenie wspaniałej gry StarCraft

Dla serwisu Valkiria za udostępnienie miejsca na serwerze dla strony StarCraft RPG

Nazwy własne i znaki towarowe związanie z grą StarCraft są własnością ﬁrmy Bliz-

zard i ich użycie nie ma na celu naruszenia obowiązujących praw autorskich, a ma

jedynie charakter informacyjny. Graﬁki wykorzystane w tym podręczniku są własno-

ścią ich autorów. Treść tego podręcznika © Mateusz „Craven” Wielgosz 2002-2005

§2.1 Q10

szą szansę dokonania czynów teoretycznie znaj-

dujących się poza jej możliwościami. Dotyczy to

szczególnie testów, w których ilość zatrzymywa-

nych kostek wynosi zero.

§2.1.1 Testy

Za każdym razem, kiedy gracz zadeklaruje,

że kontrolowana przez niego postać wykonu-

je jakąś czynność, mamy do czynienia z Akcją.

W większości sytuacji rezultaty tych działań są

oczywiste i nnie ma konieczności odwoływania się

do wyniku rzutu kośćmi. Jednakże w przypadku,

gdy wynik czynności pozostaje niepewny, należy

odwołać się do mechaniki Q10.

PRZYKŁAD: Przy rzucie 5z2 otrzymaliśmy war-

tości 5; 9; 6; 0; 3, więc dorzucamy dodatkową

kostkę i uzyskujemy na niej wynik 2, który doda-

jemy do ostatecznego wyniku. W przypadku rzu-

tu 5z0, otrzymaliśmy 3; 5; 1; 6; 9 co oznacza,

że końcowy wynik wynosi zero. Gdybyśmy jednak

uzyskali wartości 3; 5; 1; 6; 0, a następnie do-

rzucili wartość 7, dałoby to ostatecznie 7.

§2.1.2 Trudność

§2.1.4 Iloma rzucić? Ile zatrzymać?

Pierwszym krokiem na drodze do określenia

wyniku Akcji jest ustalenie, jak trudna i złożona

jest to czynność oraz czy okoliczności sprzyja-

ją jej powodzeniu czy też nie. Następnie, biorąc

to wszystko pod uwagę, wyznacza się wartość

Poziomu Trudności testu, która jest tym wyż-

sza, im cięższe zadanie stoi przed postacią.

Zazwyczaj wartość ta będzie wielokrotnością licz-

by pięć w przedziale od 5 (zadanie trywialne)

do 40 (praktycznie niewykonalne).

System Q10 zakłada, iż w typowej sytuacji wy-

brać można jedną Cechę oraz jedną Umiejęt-

ność , które najlepiej odpowiadają charakterowi

Testu. Ilość kostek, którymi wykonuje się rzut,

otrzymuje się przez dodanie wartości Atrybu-

tu i Umiejętności .

To, ile kostek zatrzymać, zależy od sytuacji, ro-

dzaju Testu oraz ostatecznej decyzji Mistrza Gry.

Do niego należy określenie, który ze współ-

czynników biorących udział w Teście ma de-

cydujący wpływ na sukces . Jeśli jest to cecha,

to zatrzymujemy tyle kostek, ile wynosi jej war-

tość; jeśli jest to umiejętność, zatrzymujemy tyle

kostek, ile wynosi wartość umiejętności. Jeśli oba

współczynniki są równie ważne , zatrzymuje-

my tyle kostek, ile wynosi mniejsza z obu war-

tości .

Tabela podstawowych poziomów trudno-

ści wraz z opisami i przykładami znajduje

się na końcu paragrafu 2.1.

PRZYKŁAD: Gracz próbuje otworzyć zamek

za pomocą wytrychów. Mistrz Gry decyduje,

że jest to typowy zamek o Trudności otwarcia

równej 15. Jednakże gracz działa w pośpiechu,

co zmniejsza szansę powodzenia i podnosi Trud-

ność o 5 do ostatecznej wartości 20.

PRZYKŁAD: Klasyczna sytuacja - dwóch wo-

jowników staje ze sobą do walki. Jeden z nich po-

siada Atrybut Sprawność na poziomie 3 i Umie-

jętność Walka Wręcz na poziomie 2. W wypadku

ataku gracz bierze do ręki 5 kości, a po rzucie

zatrzymuje 2 z nich. Jego przeciwnik posiada

odpowiednie współczynniki na poziomach 4 i 1.

Również rzuca pięcioma kostkami, ale może za-

trzymać tylko jedną z nich.

§2.1.3 Rzuty

W systemie Q10 wszystkie testy wykonu-

jemy rzucając określoną liczbą kostek dzie-

sięciościennych, z których wybieramy usta-

loną liczbę wyników i dodajemy je do siebie.

W zasadach oddaje to zapis X z Y , który oznacza

„rzuć X kostkami, z których zatrzymaj, czyli

wybierz i dodaj Y” . Chociaż gracze mogą za-

trzymać dowolne kostki, najczęściej korzystniej-

sze jest wybieranie najwyższych wyników.

§2.1.5 Modyﬁkatory

Pewne zasady mogą wprowadzać modyﬁkatory

zapisane w postaci XzY, które dodatnio lub ujem-

nie wpływają na ilość kostek, rzucanych przez

gracza. Odpowiednie wartości X i Y modyﬁkatora

należy dodać lub odjąć od podstawowych warto-

ści X i Y wyznaczonych w danej sytuacji.

W wypadku modyﬁkatora ujemnego żadna

z wartości nie może spaść poniżej zera.

PRZYKŁAD: Zapis 5z2 oznacza, że rzucamy

pięcioma kostkami, a zatrzymujemy dwie. Stąd,

jeśli wypadły wartości 2; 6; 9; 1; 5, możemy wy-

brać 6 oraz 9, co daje rezultat rzutu równy 15.

Wyrzucenie na jakiejkolwiek kostce „0” (na

niektórych oznaczonego przez „10”, albo „00”)

sprawia, iż gracz może rzucić dodatkową kostką

i ją zatrzymać. Daje to postaci minimalnie więk-

PRZYKŁAD: Podstawowa wartość rzutu wyno-

si 5z2, co przy modyﬁkatorze 1z1 w efekcie daje

6z3. Przy modyﬁkatorze równym – 3z3 ostatecz-

na wartość rzutu wyniesie 2z0 (gdyż żadna z war-

tości nie może osiągnąć poziomu niższego niż 0).

§2.1.6 Sukces czy porażka

PRZYKŁAD: Trudność traﬁenia z łuku w tarczę

wynosi 20, jednak gracz zdecydował, iż chce tra-

ﬁć w sam jej środek, co wymaga aż trzech pod-

bić. W efekcie test będzie wykonywał na Trud-

ności 20+15 = 35. W wyniku rzutu uzyskał 27,

czyli mniej niż nowa Trudność, a zatem nie zdołał

traﬁć w środek tarczy. Co więcej, pomimo, iż re-

zultat jest wyższy od bazowej Trudności, strzała

chybiła.

Jeśli rezultat rzutu, czyli suma wyników na wy-

branych i zatrzymanych kostkach, wynosi tyle

samo lub więcej niż poziom Trudności wykony-

wanej akcji, postać osiągnęła w danej czynności

pełny, zakładany sukces. W przypadku, gdy suma

jest mniejsza niż Trudność, postać poniosła zwy-

kłą porażkę.

§2.1.7 Podbicia

Czasami może się zdarzyć, że uzyskanie sukce-

su na zwykłym poziomie nie satysfakcjonuje gra-

cza. Zdaje on sobie sprawę z możliwości swojej

postaci i chciałby wykonać Akcję lepiej, szybciej,

efektywniej lub po prostu bardziej widowiskowo.

Może w tym celu, już po ustaleniu podstawo-

wej Trudności , ale przed wykonaniem rzutu, za-

deklarować z własnej woli zwiększenie poziomu

Trudności . Jeśli test powiedzie się, gracz zdoby-

wa jedno Podbicie za każde pełne pięć punktów,

o które dobrowolnie podniósł Trudność . W zależ-

ności od konkretnej sytuacji Podbicia przekłada-

ją się na wymierne efekty i korzyści. Niepomyślne

wykonanie testu na nowej, zwiększonej Trudno-

ści , oznacza normalną porażkę, bez dodatkowych

konsekwencji.

Tabela Poziomów Trudności

Opis

Przykład

Opis

Przykład

5 Trywialny Trywialny.

Tę czynność jest

w stanie wykonać

każdy o ile nie

jest wyjątkowo

ułomny w danej

dziedzinie.

Zapamiętanie numeru

telefonu, skok przez

barierkę, wyniesienie

śmieci, zachowanie

zimnej krwi przy go-

leniu.

30 Bardzo

trudny

Tylko najlepsi nie

mają kłopotów.

Zapamiętanie imion

wszystkich uczest-

ników konwentu,

brąz w skoku wzwyż,

celny strzał do obiektu

widzianego w lustrze,

zimna krew w obliczu

masakry.

10 Łatwy Przeciętniak po-

winien dać sobie

radę bez więk-

szych problemów.

Wyuczenie się wiersza,

skok przez płot, celny

rzut puszką do śmiet-

nika, odwaga w obliczu

gniewu mamy.

35 Nie-

zmiernie

trudny

Nawet najlepszym

nie zawsze się

udaje.

Zapamiętanie adresów

wszystkich uczest-

ników konwentu,

srebro w skoku wzwyż,

rozszczepienie strzały,

zimna krew wobec

śmierci najbliższych.

15 Przeciętny Dla zwykłego

śmiertelnika może

być to poważne

wyzwanie, dla

specjalisty – chleb

powszedni.

Zapamiętanie treści

powieści, skok przez

mur, celny rzut do

kosza, zimna krew

podczas egzaminu.

40 Kosz-

marnie

trudny

Wyzwanie dla

prawdziwych

mistrzów.

Zapamiętanie nume-

rów telefonów wszyst-

kich uczestników kon-

wentu, rekord świata

w skoku wzwyż, celny

strzał na ślepo, odwa-

ga wobec Pradawnego

Koszmaru.

20 Niełatwy Zadanie wyko-

nalne w zasadzie

tylko przez zawo-

dowców.

Zrozumienie tekstu

specjalistycznego,

skok przez mur więzie-

nia, strzał w dziesiąt-

kę, odwaga w pocze-

kalni dentysty.

50 Niewy-

obrażalny

Jeśli nawet komuś

się to uda i tak

nikt nie uwierzy.

Zapamiętanie książki

telefonicznej Nowego

Jorku, skok na wyso-

kość drugiego piętra,

celny strzał snajperski

na ślepo, niezobowią-

zująca konwersacja

podczas chińskich

tortur.

25 Trudny Tylko ekspert

w danej dziedzi-

nie poradzi sobie

bez większych

problemów.

Zapamiętanie trud-

nego zaklęcia, skok

nad przepaścią, celny

strzał z biodra, zimna

krew podczas bójki.

„I wanna be all I can see”

“Protoss warriors aren’t made great.

They are born great.”

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: