Zaburzenia rytmu.DOC

Praca serca miarowa, o częstotliwości xx. Tony serca o prawidłowej dźwięczności, głośności i o akcentacji prawidłowej. Szmerów dodatkowych nie stwierdzam w miejscach osłuchiwania zastawek i w punkcie Erba.

Skót: c,dź,g,d,m,p.

Tetno miarowe o częstości xx, prawidłowo wypełnione (duże lub małe), napięte (twarde i miękkie), prawidłowo wysokie (chybkie i leniwe), symetryczne na jednoimiennych tętnicach.

Tętno chybkie - tętno wysokie szybko narastające.

Zaburzenia rytmu zatokowego.

1. tachykardia zatokowa - HR=90-150
2. bradykardia zatokowa - HR<50
3. niemiarowość zatokowa - np. oddechowa

-     niemiarowość zatokowa bezwładna - objaw upośledzonej czynności węzła-przedsionkowego - wahania PP o 0,16

4. zespół tachykardia-bradykardia - zwolnienie czyności węzła SA sprzyja migotaniu i trzepotaniu przedionków

Pobudzenia przedwczesne.

1. ekstrasystolia - pobudzenie z ośrodka poza węzłem SA, zakłóca ona rytm podstawowy, pobudzenie dodatkowe jest stale związane z pobudzeniem zatokowym
2. parasystolia - występuje w sposób niezależny od rytmu zatokowego
3. pobudzenie zastępcze - dla wyrówniania braku pobudzenia prawidłowego np. w zahamowaniu zatokowym

Pobudzenia nadkomorowe cechuje obecność przedwczesnego załamka P i zespoł QRS podobny do normalnego. Zsumowanie załamka P z QRS cechuje pobudzenie komorowe.

Nadkomorowe wędrowanie rozrusznika. - załamki P mają różny kształt i zmienny jest odstęp PQ.

1. wolne
2. szybkie

Częstoskurcze.

Częstoskurcze nadkomorowe. HR=180 do 220

1. przedsionkowe
2. węzłowe
3. częstoskurcz przedsionkowy z blokiem HR=200-250

Częstoskurcz komorowy. HR=100-150

1. monomorficzny - ten sam kształt QRS

2.             polimorficzny

3.             „torsade des pointes”

Migotanie przedsionków. 400-600/min

1. brak załamków P
2. obecność fal f
3. chaotycznie zmienny czas trwania odstępu RR

Trzepotanie przedsionków. - 250-350/min

1. regularne fal F o kształcie zębów piły
2. występowanie QRS ze stałym lub zmiennym blokiem przedsionkowo-komorowym.

Preekscytacja.

1. zespół Wolfa-Parkinsona-White’a - istnienie drogi dodatkowej między wolnymi ścianami przedsionka i komory
2. utajona droga dodatkowa -
3. preekscytacja przejawiająca się skróceniem PQ - bez zmian QRS

Powikłaniem jest migotanie przedsionków.

Migotanie komór (do 600/min), trzepotanie komór (200-300/min).

1. nagła utrata przytomności z brakiem tętna
2. pomoc polega na defibrylacji.

Blok przedsionkowo-komorowy.

1. stopnia I - wydłużenie odstępu PQ powyżej 0,22s.
2. stopnia II - okresowe przerwanie przewodzenia

-     typu Wenckebacha - stopniowe wydłużanie sie odstępu PQ w kolejnych ewolucjach elektrokardiogramu, aż do wypadnięcia jednego zespołu komorowego

-     typu Mobitza - pojedyńcze, nieregularne wypadnięcia QRS bez zmian PQ

3. stopnia III - całkowite przerwanie - przedsionki i komory kurczą się swoimi własnymi rytmami

1. proksymalne - zaburzenia zależą od zwiększenia napięciua PS, spoczynkowo HR=40-60, przy wysiłku 70-100 - wydolność jest zwykle prawidłowa
2. dystalne - HR komór 30-50 - ciężkie zaburzenia hemodynamiczne

Rozkojarzenie przedsionkowo-komorowe.

1. izorytmiczne - w EKG stopniowe skracanie się odstępu PQ, aż do nałożenia się ektopowego zespołu QRS na zatokowy załamek P
2. z blokiem - ???

KARDIO1                                          strona - 1