Grady Robyn - Pocałunki w Sydney.pdf - Grady Robyn - glinka7-1987

Robyn Grady

Poca ł unki w Sydney

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Postaraj się zachować spokój, ale Pan Przystojniak w smokingu po prostu

rozbiera cię wzrokiem.

Celeste Prince spokojnie ujęła ramię swojej najlepszej przyjaciółki, zmuszając

ją, by przestała się wpatrywać w nieznajomego.

- Na litość boską, Brooke - syknęła ledwo słyszalnie - tylko go nie zachęcaj!

Owszem, seksowny mężczyzna, który właśnie przybył, był niewątpliwie i

bezdyskusyjnie intrygujący i wprost emanował męskością. Starannie przyczesane

ciemne włosy, silna szczęka z delikatnym cieniem zarostu, szerokie mocne ramio-

na... Całość zrobiła na niej naprawdę duże wrażenie. Jednak dziś wieczorem musia-

ła się skupić na czymś innym.

Ponad setka gości w strojach wieczorowych przybyła na zaproszenie australij-

skiego geniusza franszyzy, Rodneya Prince'a, aby uczcić dwudziestolecie jego ka-

pitalnie prosperującej firmy. Jednak ten uroczysty wieczór był dla Celeste znacznie

ważniejszy od zwykłego rocznicowego przyjęcia.

Dziś jej ojciec zamierzał ustąpić ze stanowiska prezesa Prince Landscape Ma-

intenance i przekazać stery firmy w ręce swojego jedynego dziecka.

Piętnaście lat temu, po śmierci żony, Rodney Prince wycofał się z życia ro-

dzinnego i towarzyskiego. Poświęcił się pracy. On i jego córka Celeste bardzo od-

dalili się wówczas od siebie. Chwila, na którą czekała od wielu lat - szansa zaist-

nienia w świecie biznesu i zasłużenia na szacunek rodziców - nadeszła. Nic innego

się dla niej nie liczyło.

Nawet spotkanie z wysokim, piekielnie przystojnym szatynem.

Schyliwszy głowę, Celeste odważyła się rzucić na niego jedno ukradkowe

spojrzenie.

Nieznajomy opierał się o framugę drzwi wychodzących na taras rezydencji.

Emanowała z niego siła i pewność siebie. Był przystojny w nieco niedbały, a zara-

zem wyrafinowany sposób. Na Celeste największe wrażenie zrobiły jego oczy...

kuszące blaskiem błękitnego światła.

Bystre.

Śmiejące się prosto do niej.

Z wrażenia przeszył ją dreszcz, więc gwałtownie odwróciła wzrok. Nadal jed-

nak czuła jego palące spojrzenie na karku, wzdłuż nagich ramion, rozpinające za-

mek jej sukni...

- Jak myślisz, kto to jest? - spytała Brooke, podchodząc bliżej.

Celeste jednym łykiem wypiła kieliszek zimnego szampana. Zupełnie zaschło

jej w gardle.

- Nie wiem - odrzekła - i nic mnie to nie obchodzi.

W myślach recytowała przemówienie, w którym informuje wszystkich obec-

nych, że zgadza się objąć funkcję pani prezes firmy Prince Landscape Maintenance.

Nie chciała się wówczas zarumienić ani zacząć jąkać. Od dawna nie dopuszczała

do głosu „Celeste Jąkały". Po latach męczarni w szkole nauczyła się opanowania i

świetnie radziła sobie w większości sytuacji - nawet tak trudnych jak dzisiejsza.

- Nie obchodzi cię? - spytała z niedowierzaniem Brooke. Przytknęła zimny

kieliszek z szampanem do policzka, a drugą ręką objęła się w talii opiętej szkarłat-

nej sukni. - Chodziłyśmy razem do szkoły, zjeździłyśmy z plecakami Europę. Ani

razu nie widziałam, żebyś była aż tak ostrożna w stosunku do faceta.

- Szczerze mówiąc... - Celeste nie potrafiła ukryć uśmiechu - to nie jest pierw-

szy lepszy facet.

Jeszcze raz zerknęła na niego. Nieznajomy krążył po salonie, oceniając teryto-

rium i namierzając potencjalne cele. Pozornie był uosobieniem obojętności, a jed-

nak miała wrażenie, że trzyma kciuk na pulsie każdego z gości...

- Celeste, muszę z tobą porozmawiać.

Odwróciła się i spojrzała w poważną, opaloną twarz ojca.

Dziś po południu rozmawiał z nią o przyszłości firmy, swoim odejściu i deli-

katnie wypytywał o jej plany. Czy jest szczęśliwa, kierując magazynem z torebka-

mi i akcesoriami w Sydney, który otworzyła w tym roku? A może pragnie zająć się

czymś innym?

Odrzekła, że choć nieźle zarabia, to jest już gotowa na nowe wyzwania. Bez

wątpienia ojciec chciał utwierdzić się w swoim postanowieniu, zanim ogłosi ofi-

cjalny komunikat. Za chwilę goście wzniosą toast za nową panią prezes.

Celeste Ann Prince.

Zauważyła, że Pan Przystojniak zniknął w tłumie, przeprosiła Brooke i podą-

żyła za ojcem. Gdy mijali wiszący w holu portret matki, Celeste usłyszała wyraź-

niej szmer kryształków zdobiących gorset jej wieczorowej sukni.

Zastanawiała się nad założeniem eleganckiego czarnego garnituru, ale w koń-

cu postawiła na kobiecość. Jej matka uważała, że tak wygląda najkorzystniej. Brzo-

skwiniowa suknia podkreślała tycjanowską barwę długich włosów Celeste i zara-

zem wspaniale współgrała z resztką piegów na nosie i ramionach, których nie udało

jej się jeszcze pozbyć. Anita Prince nazywała piegi pocałunkami słońca i mówiła,

że sprawiają, iż jej córka promienieje jak anioł. Nigdy nie rozumiała, że Celeste

wcale nie zależy na robieniu wrażenia na innych.

W gabinecie ojciec spojrzał jej prosto w oczy.

- Za dziesięć minut ogłoszę moją decyzję. Długo się nad nią zastanawiałem.

Celeste poczuła rosnące podniecenie.

- Prince Landscape Maintenance rozrosła się w olbrzymie przedsięwzięcie.

Trzeba nadzorować mnóstwo pracowników i zależnych od nas firm. Dyrektor musi

być zaangażowany na każdym etapie, nawet jeśli trzeba coś przewieźć albo przy-

ciąć drzewo.

Celeste skrzywiła się. Nie zamierzała aż tak się poświęcać, przecież zdolny

zastępca z powodzeniem mógłby ją uwolnić od uciążliwych zajęć. Planowała raczej

uruchomić sieć kwiaciarni, które obsługiwałyby największe wydarzenia, na przy-

kład śluby gwiazd i wielkie gale. Nowy dział miał być elitarny. Jej osobisty wkład

Grady Robyn - Pocałunki w Sydney.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: