Howard Linda - Droga do domu.pdf - Howard Linda - glinka7-1987

Linda Howard

Droga do domu

Prolog

– Tak być nie moŜe – powiedział Saxon Malone nawet na nią nie

patrząc. – MoŜesz być albo moją sekretarką, albo kochanką. Wybieraj, co

wolisz.

Anna Sharp przestała porządkować leŜące na biurku papiery. Jej

delikatne palce zawisły nieruchomo w powietrzu. Słowa Saxona padły

jak grom z jasnego nieba. Wybieraj – powiedział. Musiała zdecydować

się na jedną z dwóch moŜliwości. Saxon zawsze mówił to, co myślał i

robił to, co zapowiadał.

Anna wiedziała, co będzie dalej. Wszystko zaleŜało od tego, co teraz

powie. Jeśli pozostanie jego sekretarką, Saxon juŜ nigdy nie wykroczy

poza normalne stosunki między szefem a pracownicą. ZdąŜyła poznać

jego Ŝelazną wolę i talent do dzielenia Ŝycia na oddzielne przegródki.

Nigdy nie pozwalał, aby jego osobiste sprawy mieszały się z

zawodowymi. Jeśli natomiast zdecyduje się zostać jego kochanką – a

raczej utrzymanką – to Saxon, tak jak od wieków czynili podobni mu

męŜczyźni, zapewni jej pełne utrzymanie.

W zamian będzie wymagał, aby zawsze była gotowa pójść z nim do

łóŜka, ilekroć będzie miał na to czas i ochotę. Oczekiwałby od niej

bezwarunkowej wierności. Bezwarunkowej – bo jego ta zasada nie

będzie obowiązywała; nie da jej równieŜ Ŝadnych gwarancji na

przyszłość.

Rozsądek i poczucie własnej godności nakazywały Annie wybór

neutralnej pozycji sekretarki, a nie roli uległej kochanki. Mimo to nie

mogła się zdecydować. JuŜ od roku była sekretarką Saxona i kochała go

od dawna. Jeśli wybrałaby pracę, nigdy nie pozwoliłby jej zbliŜyć się do

siebie. Jako jego kochanka mogłaby przynajmniej okazywać mu swą

miłość i zachować w pamięci godziny spędzone z nim jako talizman, gdy

się juŜ rozstaną. Wiedziała, Ŝe taki byłby koniec ich związku. Saxon nie

naleŜał do męŜczyzn, z którymi kobiety mogą planować przyszłość.

Nigdy nie godził się na Ŝadne trwałe związki.

– Jeśli zostanę twoją kochanką, to co wtedy? – spytała cicho.

Saxon wreszcie uniósł głowę i spojrzał na nią przenikliwie.

– Wtedy będę musiał poszukać nowej sekretarki – odrzekł spokojnie.

– I nie oczekuj, Ŝe kiedykolwiek zaproponuję ci małŜeństwo. Nie zrobię

tego w Ŝadnych okolicznościach.

Anna wzięła głęboki oddech. Nie mógł wyrazić się jaśniej. Płomień

namiętności, jaki ogarnął ich poprzedniej nocy, nie zapłonie juŜ silniej

niŜ wtedy. On na to nie pozwoli.

Zastanawiała się, jakim cudem Saxon potrafi zachować taką

obojętność. PrzecieŜ tak niedawno spędzili razem kilka godzin w

namiętnych uściskach na tym właśnie dywanie, na którym teraz stali.

Gdyby to był przypadkowy stosunek, zapewne oboje mogliby przejść nad

nim do porządku dziennego. W rzeczywistości kochali się jednak

wielokrotnie, z dziką namiętnością. KaŜdy sprzęt w biurze budził teraz

seksualne skojarzenia: Saxon wziął ją na dywanie, na kanapie, na biurku,

kochali się nawet w łazience. Nie był delikatnym kochankiem, wręcz

przeciwnie – niemal nie panował nad namiętnością, ale zawsze pamiętał

o tym, Ŝeby kaŜdy stosunek dał Annie taką samą satysfakcję, jak jemu.

Nie potrafiła sobie wyobrazić, Ŝe juŜ nigdy nie doświadczy jego

namiętnych pieszczot.

Miała juŜ dwadzieścia siedem lat, ale nigdy jeszcze nie była

zakochana. Nawet jako nastolatka uniknęła normalnych w tym wieku

zadurzeń. Jeśli teraz zrezygnowałaby z Saxona, moŜe juŜ nigdy nie

przeŜyje takiej miłości. Z pewnością nie mogłaby do niego wrócić.

W pełni świadoma tego, co robi, Anna zdecydowała się.

– Wybieram rolę kochanki – powiedziała cicho. – Ale musisz spełnić

jeden warunek.

– śadnych warunków – odpowiedział Saxon. W jego oczach pojawił

się na chwilę gniewny błysk, ale zaraz przygasł.

– Ten jeden jest konieczny – nalegała Anna. – Nie jestem na tyle

naiwna, Ŝeby sądzić, Ŝe ten związek...

– To nie jest związek, tylko umowa.

– śe ta umowa będzie obowiązywać juŜ zawsze. Potrzebuję

gwarancji bezpieczeństwa, muszę zarabiać na siebie. Nie mam ochoty w

pewnym momencie dowiedzieć się, Ŝe nie mam gdzie mieszkać i z czego

Ŝyć.

– Będę cię utrzymywał. MoŜesz mi wierzyć, Ŝe zapracujesz na to –

odrzekł Saxon. Jego spojrzenie sprawiło, Ŝe Anna poczuła się naga. –

ZałoŜę dla ciebie portfel akcji, ale nie chcę, Ŝebyś pracowała. To

wykluczone.

Anna z odrazą pomyślała, Ŝe zawarła właśnie swoisty kontrakt z

Saxonem. Rozumiała, Ŝe jest on w stanie zaakceptować tylko taki układ i

Ŝe sama gotowa jest przyjąć kaŜde warunki. Mimo to wiedziała, Ŝe układ

między nimi jest właśnie związkiem.

– Zgoda – powiedziała, szukając słów, które potrafiłby zrozumieć,

słów wykluczających wszelkie uczucia. – Umowa stoi.

Przez dłuŜszą chwilę Saxon przypatrywał się jej w milczeniu.

Z jego twarzy nie sposób było odczytać Ŝadnych uczuć. Tylko

płomienny wzrok świadczył o trawiącej go namiętności. W końcu wstał,

podszedł do drzwi i zamknął je na klucz, choć wszyscy pracownicy

dawno juŜ wyszli. Gdy ponownie zwrócił się w jej stronę, Anna bez

trudu zauwaŜyła, Ŝe jest podniecony. Czuła, jak w odpowiedzi kurczy się

jej ciało. Słyszała jego szybki i płytki oddech.

– Wobec tego moŜemy zacząć juŜ teraz – powiedział Saxon i

przyciągnął ją do siebie.

Rozdział 1

W dwa lata później słysząc zgrzyt klucza Anna usiadła sztywno na

kanapie. Poczuła przyśpieszone bicie serca: Saxon wrócił dzień

wcześniej niŜ zapowiedział. Oczywiście nie zadzwonił, Ŝeby uprzedzić ją

o zmianie planów. Gdy wyjeŜdŜał, nigdy do niej nie dzwonił, poniewaŜ

to zanadto przypominałoby normalny związek dwojga ludzi. Choć byli

ze sobą juŜ dwa lata, wciąŜ mieszkał oddzielnie. Codziennie rano, przed

pójściem do pracy, musiał jechać do domu zmienić ubranie.

Anna nie zerwała się z miejsca, aby rzucić mu się w ramiona. ZdąŜyła

juŜ poznać swego ukochanego – czułby się skrępowany takim

zachowaniem. Nie był w stanie zaakceptować niczego, co wyglądałoby

na objawy troski i serdeczności. Nie potrafiła tego zrozumieć. Jej

kochanek starannie unikał stwarzania pozorów, iŜ śpieszy mu się na

spotkanie z nią, nigdy nie zdrabniał jej imienia, nigdy, nawet gdy się

kochali, nie szeptał czułych słówek. Gdy odzywał się do niej w łóŜku,

wyraŜał tylko pragnienia i seksualne podniecenie, a w jego głosie słychać

było napięcie. Jednocześnie był wraŜliwym i zmysłowym kochankiem.

Anna lubiła kochać się z nim, i to nie tylko z powodu seksualnej

satysfakcji, jaką dawały jej te stosunki. Pod pozorem fizycznego

poŜądania okazywała mu wtedy całą miłość, jaką do niego czuła, a której

nie wolno jej było inaczej wyrazić.

Gdy byli w łóŜku, mogła tulić go do siebie, dotykać i całować. W

tych chwilach równieŜ Saxon rozluźniał się i swobodnie ją pieścił. W

czasie długich nocy wydawał się nienasycony, ale pragnął nie tylko

seksu, lecz równieŜ jej bliskości. Spiąć, zawsze trzymał ją w ramionach,

a gdy odsuwała się od niego, budził się i przyciągał ją do siebie. Lecz

gdy nadchodził poranek, znowu się oddalał i zamykał w swojej skorupie.

Tylko nocą naleŜał całkowicie do niej. Anna czasami czuła, Ŝe Saxon

potrzebuje takich nocy równie mocno jak ona, i z takiego samego

powodu. Tylko wtedy pozwalał sobie przyjmować i dawać dowody

miłości.

Anna zmusiła się, aby nie ruszyć się z kanapy. Opuściła czytaną

ksiąŜkę na kolana. Podniosła głowę i uśmiechnęła się dopiero wtedy, gdy

usłyszała trzask drzwi i hałas rzuconej na podłogę walizki. Poczuła

gwałtowne bicie serca i skurcz w brzuchu. Miała przed sobą jeszcze

jedną noc z Saxonem, jeszcze jedną, ostatnią szansę. Wiedziała, Ŝe

Howard Linda - Droga do domu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: