ementor40.pdf

(4758 KB) Pobierz
791828746.051.png 791828746.062.png 791828746.073.png 791828746.079.png 791828746.001.png 791828746.002.png 791828746.003.png 791828746.004.png 791828746.005.png 791828746.006.png 791828746.007.png 791828746.008.png 791828746.009.png 791828746.010.png 791828746.011.png 791828746.012.png 791828746.013.png 791828746.014.png 791828746.015.png 791828746.016.png 791828746.017.png 791828746.018.png 791828746.019.png 791828746.020.png 791828746.021.png 791828746.022.png 791828746.023.png 791828746.024.png 791828746.025.png 791828746.026.png 791828746.027.png 791828746.028.png 791828746.029.png 791828746.030.png 791828746.031.png 791828746.032.png 791828746.033.png 791828746.034.png 791828746.035.png 791828746.036.png 791828746.037.png 791828746.038.png 791828746.039.png 791828746.040.png 791828746.041.png 791828746.042.png 791828746.043.png 791828746.044.png 791828746.045.png 791828746.046.png 791828746.047.png 791828746.048.png 791828746.049.png 791828746.050.png 791828746.052.png 791828746.053.png 791828746.054.png 791828746.055.png 791828746.056.png 791828746.057.png 791828746.058.png 791828746.059.png
791828746.060.png 791828746.061.png 791828746.063.png 791828746.064.png 791828746.065.png 791828746.066.png 791828746.067.png
Od redakcji
Szanowni Czytelnicy „e-mentora”,
Nowelizacja Prawa o szkolnictwie wyższym wskazuje kierunki rozwoju edukacji akademickiej oraz ogólnie
określa warunki, w jakich będą funkcjonować uczelnie. Można uznać, iż przede wszystkim tworzy podstawy
dla szczegółowych regulacji wprowadzanych poprzez ministerialne rozporządzenia, jednocześnie w wielu
kluczowych obszarach przynosząc też konkretne rozwiązania. Jednym z takich obszarów jest działalność PKA,
tj. Polskiej Komisji Akredytacyjnej (funkcjonującej od 2002 roku – jako Państwowa Komisja Akredytacyjna).
O zmianach podstaw prawnych działań PKA i nowych wyzwaniach pisze na łamach „e-mentora” prof. Danuta
Strahl, wiceprzewodnicząca Komisji. Zapraszam do lektury.
Zachęcam również do zaznajomienia się z opracowaniami poświęconymi e-edukacji, w szczególności
analizującymi formy aktywizujące uczących się do współtworzenia procesu edukacyjnego. Trudno przece-
nić coraz ważniejszą rolę technologii i kultury Web 2.0 w kształceniu akademickim. Pozostając w obszarze
edukacji, chciałbym także polecić artykuł prezentujący procesy zarządzania wiedzą w – rzadko badanym
w tym zakresie – środowisku rolników. O wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie i wartości porad
w środowisku praktyków rolnictwa piszemy w dziale zarządzania wiedzą.
Trudno wymienić wszystkie wartościowe opracowania tworzące 40. wydanie „e-mentora”. Mam nadzieję, iż
każdy Czytelnik znajdzie interesujące dla siebie treści – zarówno z zakresu e-edukacji, kształcenia ustawicznego,
zarządzania wiedzą i e-biznesu, jak też szerzej – programów kształcenia i edukacji ekonomicznej.
Jednocześnie jest mi niezmiernie miło polecić Czytelnikom „e-mentora” nowo wydaną monografię pt. Koncepcje
i praktyka e-edukacji , nawiązującą tematyką do treści wystąpień w ramach VII edycji ogólnopolskiej konferencji
pt. Rozwój e-edukacji w ekonomicznym szkolnictwie wyższym . Wszystkich zainteresowanych odsyłam na stronę
konferencji: www.e-edukacja.net, na której dostępna jest wersja elektroniczna publikacji do pobrania.
Marcin Dąbrowski
redaktor naczelny
Aktualności
PAP: Nauka na Twitterze, czyli jak przyciągnąć internautę do muzeum
Współczesne muzea i centra nauki coraz chętniej korzystają z Facebooka, Twittera czy portalu Flickr. Choć nie każdy
internauta, który jest fanem konkretnego muzeum w świecie wirtualnym, przyjdzie do niego w „realu”, obecność na
portalach społecznościowych jest niemal koniecznością: zapewnia doskonałą promocję instytucji i umożliwia dzielenie
się wiedzą z internautami.
Edunews: Społecznościowe uczenie się – czy poprawia wyniki studentów?
Portale społecznościowe są popularne na większości uczelni na całym świecie i coraz więcej instytucji edukacyjnych
zwraca uwagę na możliwości wykorzystania społeczności sieciowych do podniesienia skuteczności uczenia się studentów
i poprawy ich wyników edukacyjnych. Czy Facebook i inne podobne serwisy mogą faktycznie poprawić rezultaty pracy
studentów?
GW: Amazon – e-książka rządzi! Sprzedaliśmy ich więcej niż papierowych
Firma rozpoczęła sprzedaż e-booków niespełna cztery lata temu. Jednak 1 kwietnia tego roku na sto sprzedanych
książek papierowych sprzedawała już 105 elektronicznych. Porównanie to nie obejmuje darmowych e-booków, za to
obejmuje wszystkie książki drukowane, zarówno z miękką, jak i twardą okładką.
Dziennik: E-matura już od 2013 roku
Ministerstwo Edukacji przygotowuje plany przeprowadzania matur za pośrednictwem komputerów – pierwsze tego typu
egzaminy mogą odbyć się już w 2013 roku. Maturzysta pozna wyniki już po kilku minutach, a resort edukacji zaoszczędzi
miliony złotych. To niektóre zalety egzaminów dojrzałości zdawanych przy pomocy komputera.
Wroclaw.pl: Matematyka – reaktywacja
Interaktywny projekt wykładowców Politechniki Wrocławskiej przygotuje uczniów do matury z matematyki. „Mate-
matyka Reaktywacja” – takim hasłem nazwano narzędzie pomagające w nauce matematyki uczniom szkół ponadgimna-
zjalnych. Jest to zbiór elektronicznych interaktywnych materiałów dostępnych bezpłatnie przez internet dla uczestników
projektu.
eSchoolNews: Gates gives $20M for digital learning, Common Core curriculum
The Bill and Melinda Gates Foundation announced that it will be investing more than $20 million in game-based learning
and other digital tools to help usher the new Common Core standards into the classroom.
Więcej doniesień z najważniejszych wydarzeń w e-learningu i ICT dostępnych jest
w serwisie: wioska.net – codziennie nowe informacje nt. e-edukacji .
czerwiec2011 3
791828746.068.png 791828746.069.png 791828746.070.png 791828746.071.png 791828746.072.png
metody, formy i programy kształcenia
Polska Komisja Akredytacyjna
w świetle znowelizowanej ustawy
o szkolnictwie wyższym
– kilka refleksji
Danuta Strahl
Znowelizowana w 2011 roku ustawa Prawo o szkol-
nictwie wyższym stawia przed Państwową Komisją
Akredytacyjną nowe wyzwania, które powinny służyć
doskonaleniu jakości kształcenia, a tym samym rozwojo-
wi polskich uczelni w Europejskim Obszarze Szkolnictwa
Wyższego.
Nowelizacja przekształca nazwę Państwowej Komisji
Akredytacyjnej – po zmianach będzie to Polska Komisja
Akredytacyjna, co przede wszystkim znakomicie identy-
fikuje Komisję w środowisku międzynarodowym, w tym
w środowisku instytucji akredytujących, a także podkre-
śla jej narodowy charakter, nadając tym samym Komisji
najwyższą rangę ze względu na jej powinności.
Najistotniejszą zmianę w uprawnieniach Komisji usta-
wa przynosi w art. 48a, wprowadzając – obok programo-
wej oceny jakości kształcenia – ocenę instytucjonalną.
Będą jej podlegały te jednostki uczelni wyższych, które
otrzymały już na większości prowadzonych kierunków
studiów pozytywną ocenę jakości kształcenia. Osią tej
oceny będzie wewnętrzny system zapewniania jakości
kształcenia. Wprowadzenie oceny instytucjonalnej
zmniejszy częstotliwość wizytacji PKA na wielu uczel-
niach i ich wydziałach, ale przede wszystkim umożliwi
zdiagnozowanie skuteczności mechanizmów służących
zapewnianiu jakości, które funkcjonują w tych środowi-
skach akademickich. Dla Komisji jest to wyzwanie, które
zobowiązuje do opracowania standardów i kryteriów
oceny jakości kształcenia, a także procedur dokonywania
oceny. PKA jest w trakcie przygotowań do wprowadzenia
tego nowego modelu akredytacji i wkrótce przedstawi
swoje propozycje środowisku akademickiemu.
Należy oczekiwać, iż wyniki oceny instytucjonalnej
będą służyć całej społeczności akademickiej do doskona-
lenia jakości kształcenia, gdyż: wskażą z pewnością silne
i słabe strony systemów zapewniania jakości kształcenia,
zbudują dobre praktyki i zapewne pokażą polskie szkol-
nictwo wyższe w innej perspektywie niż ma to miejsce
w przypadku oceny programowej. Nie można jednak
w tym miejscu zapomnieć, że ustawa w art. 9 wprowa-
dza zapis zobowiązujący Ministra Nauki i Szkolnictwa
Wyższego do określenia warunków zarówno oceny
programowej, jak i instytucjonalnej, które mają uwzględ-
nić w szczególności: w przypadku oceny programowej
– działanie wewnętrznego systemu zapewnienia jakości
w zakresie analizy efektów kształcenia, a w przypadku
oceny instytucjonalnej – funkcjonowanie i doskonalenie
systemów zapewnienia jakości kształcenia, akredytację
instytucji międzynarodowych oraz wyniki oceny progra-
mowej. PKA oczekuje, iż warunki określone przez mi-
nistra będą wspomagać działalność Komisji. Nie można
w tym miejscu nie wspomnieć, iż znowelizowana ustawa
wprowadza możliwość wystąpienia o akredytację przez
uczelnie, co może ujawnić determinację niektórych
z nich, aby poddać się zewnętrznej ocenie w zakresie
jakości kształcenia.
Trzeba podkreślić, iż w świetle znowelizowanej
ustawy akcenty oceny jakości kształcenia przesuwają
się z procesów i warunków na zakładane i osiągane
efekty kształcenia. PKA, określając kryteria dokonywania
ocen jakości kształcenia – którą to możliwość zapew-
nia jej znowelizowana ustawa w artykule 53 – wyważy
właściwe proporcje miedzy procesami, warunkami
i efektami kształcenia. Nie można zapomnieć, że to na
uczelni ciążyć będzie obowiązek określenia efektów
kształcenia dla każdego kierunku studiów i zbudowania
systemu ich potwierdzania (co zapisane jest w art.
11). Trzeba też zauważyć, iż co prawda autonomia
uczelni została w sprawach programowych wyraźnie
rozszerzona, ale jednocześnie przyznana uczelniom
swoboda kreowania kierunku studiów nakłada pewne
ograniczenia, uwzględniając właśnie aspekty jakościowe.
I tak na przykład w dawniejszej wersji ustawy możli-
wość tworzenia kierunków studiów „standardowych”,
czy też unikatowych była przypisana jednostkom lub
uczelniom o określonych uprawnieniach w zakresie
doktoryzowania i habilitowania (art. 9, 10, 11, 56).
W znowelizowanej ustawie natomiast istnieje co prawda
pełna swoboda kreowania nowych kierunków studiów
w określonych ustawą jednostkach (art. 11), ale jednak
ograniczona zostanie ona do obszaru kształcenia oraz
dziedzin odpowiadających uprawnieniom do nadawania
stopnia naukowego doktora habilitowanego. W świetle
dotychczasowych doświadczeń wydaje się, że jest to
dobry zapis.
Natomiast Komisja będzie opiniować wszelkie zmiany
programowe, które przekraczają 30 proc. punktów ECTS
w stosunku do aktualnie prowadzonych programów
kształcenia, czy też zupełnie nowe propozycje progra-
mowe, nieodnoszące się do wzorcowych efektów kształ-
cenia, pojawiające się na uczelniach nieposiadających
uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora
habilitowanego (art. 9, 11 ustawy).
Nową rolę w zakresie opiniowania wniosków o przy-
wrócenie zawieszonych uprawnień do prowadzenia
studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia
przypisuje Komisji art. 49 punkt 1 pp. 3. Sądzę, iż dla
systemu jakości kształcenia naszego szkolnictwa jest
to bardzo ważny zapis. Dotyka bowiem najsłabszych
4 e-mentor nr 3 (40)
791828746.074.png 791828746.075.png 791828746.076.png
Polska Komisja Akredytacyjna...
punktów systemu, w przypadku których trzeba ocenić
program naprawczy jednostki, co pozwoli ustalić, czy
ustały wszelkie zarzuty, które legły u postaw zawieszenia
uprawnień do prowadzenia kształcenia na określonym
kierunku studiów i poziomie kształcenia. Daleko idącą
zmianą są bowiem zapisy art. 11, a w szczególności
art. 11a, 11b, 11c i 11d. Zobowiązują one rektorów
uczelni do zawiadamiania Polskiej Komisji Akredytacyj-
nej o uruchomieniu kształcenia na kierunku studiów
w terminie miesiąca od dnia rozpoczęcia kształcenia na
tym kierunku, o zmianach w kształceniu wynikających
z podziału lub połączenia podstawowych jednostek or-
ganizacyjnych (art. 11d) i wreszcie – co bardzo istotne –
w okresie nie dłuższym niż trzy miesiące o zaprzestaniu
spełniania przez podstawową jednostkę organizacyjną
warunków do prowadzenia studiów, w tym o zmianach
w stanie zatrudnienia wpływających na uprawnienia
do prowadzenia studiów. Zapis ten znajduje spójne
i konsekwentne wsparcie w art. 11c, w którym zobo-
wiązuje się Polską Komisję Akredytacyjną, w terminie
nie dłuższym niż trzy miesiące po upływie 12 miesięcy
od dnia podjęcia przez Ministra decyzji o zawieszeniu
uprawnień do prowadzenia studiów, do wydania opinii
dotyczącej przywrócenia zawieszonych uprawnień.
Zapisy te wyraźnie precyzują okoliczności, w których
następuje zawieszenie uprawnienia do prowadzenia
studiów na danym kierunku i poziomie kształcenia. Ma
to miejsce w przypadku, gdy podstawowa jednostka
organizacyjna po upływie 12 miesięcy nie spełniła
warunków prowadzenia studiów lub nie zawiadomiła
w wyznaczonym terminie właściwych ministrów i PKA
o zaprzestaniu spełniania przez tę jednostkę warun-
ków do prowadzenia studiów. Wprowadzenie tego
zapisu było wspólną troską PKA i Ministra z uwagi na
przypadki uporczywego nadużywania słabości art. 11
„starej” ustawy.
Kolejnym nowym zapisem stymulującym refleksję
nad jakością kształcenia jest art. 11c punkt 7, w którym
ustala się okres co najmniej dwunastu miesięcy, po
upływie którego można ponownie ubiegać się o przy-
znanie uprawnień do prowadzenia studiów na kierunku,
w stosunku do którego nastąpiło cofnięcie albo wygaś-
nięcie uprawnień do prowadzenia studiów. Okres ten
uwiarygodnia możliwości dokonania przez uczelnię
oczekiwanej przez PKA poprawy w zakresie warunków,
procesów i efektów kształcenia.
Komisja otrzymała też dalsze, znacznie szersze
uprawnienia w porównaniu z tymi, które dawała jej
ustawa z roku 2005. Artykuł 48a punkt 4 nakłada bo-
wiem na Komisję obowiązek oceny jakości kształcenia
na studiach III stopnia oraz na studiach podyplomowych
w ramach oceny instytucjonalnej. Ustawa zobowiązuje
Komisję do umieszczania na stronie internetowej oraz
w BIP podjętych uchwał wraz z uzasadnieniem, a także
wprowadza zapis, iż Komisja może prezentować na swo-
jej stronie internetowej raporty zespołów oceniających.
W tym miejscu z pełną satysfakcją mogę wspomnieć, iż
Komisja już od marca 2009 publikuje na swoich stronach
raporty zespołów oceniających, wpisując się w zasadę
przejrzystości działania instytucji akredytujących.
Z moich rozmów z przedstawicielami uczelni wynika,
iż publikacja raportów jest już dziś dobrze postrzegana
przez środowisko akademickie.
Na mocy artykułu 53, w którym stwierdza się, że :
Szczegółowe kryteria i tryb dokonywania ocen określa
statut uchwalony przez Komisję na posiedzeniu plenarnym ,
Polska Komisja Akredytacyjna otrzymała potwierdzenie
i wzmocnienie swojej dotychczasowej działalności. Zapis
ten sprawia, iż Komisja, zgodnie ze swoją misją, współ-
uczestniczy w procesie doskonalenia jakości kształcenia,
tworząc kryteria jej programowej i instytucjonalnej
oceny, które dawać będą uczelniom wyższym właściwe
impulsy do trwałego budowania wysokiej kultury jakości
kształcenia. Trzeba też wspomnieć o roli, jaką ustawa
wyznacza Komisji w tworzeniu płaszczyzny dialogu
między wszystkimi interesariuszami szkolnictwa wyższe-
go, co zapisano między innymi w art. 49a. Artykuł ten
mówi o współpracy z krajowymi i międzynarodowymi
instytucjami oraz organizacjami działającymi w obszarze
szkolnictwa wyższego – w szczególności z tymi, których
przedmiotem działania jest ocena jakości kształcenia
i akredytacja. Otóż z pełną satysfakcją mogę stwierdzić,
iż Komisja ma na tym polu już dziś znaczący dorobek.
PKA należy do European Consortium for Accredi-
tation. Ponadto w roku 2009 uzyskała status pełnego
członka European Association for Quality Assurance in
Higher Education (ENQA) oraz została przyjęta do Eu-
ropean Quality Assurance Register for Higher Education
(EQAR). Warto przypomnieć, że status pełnego członka
ENQA nadawany jest agencjom akredytacyjnym, które
funkcjonują nie krócej niż dwa lata oraz spełniają kry-
teria określone w European Standards and Guidelines for
Quality Assurance , w tym m.in. dotyczące funkcjonowania
na podstawie przepisów prawa, niezależności, uznania
przez władze publiczne, posiadania zasobów (mate-
rialnych i niematerialnych) zapewniających należytą
realizację powierzonych im zadań. Państwowa Komisja
Akredytacyjna uzyskała status pełnego członka ENQA
na okres pięciu lat i dołączyła do instytucji z 23 krajów
(m.in. Austrii, Belgii, Danii, Francji, Holandii, Niemiec,
Hiszpanii) skupionych w organizacji odgrywającej klu-
czową rolę w procesie budowy Europejskiego Obszaru
Szkolnictwa Wyższego. Zaś decyzja o włączeniu PKA do
rejestru EQAR – wiarygodnych agencji akredytacyjnych
funkcjonujących w Europejskim Obszarze Szkolnictwa
Wyższego – zapadła w kwietniu 2009 r., a więc w mo-
mencie, w którym w rejestrze odnotowane były jedynie
trzy agencje akredytacyjne. Ponadto przedstawiciele
Komisji aktywnie uczestniczą w dwu- i wielostronnych
spotkaniach agencji akredytujących, rozwijając współ-
pracę na arenie międzynarodowej i kontynuując dzia-
łania mające na celu budowę Europejskiego Obszaru
Szkolnictwa Wyższego. W latach 2009–2010 odbyło się
około 20 takich spotkań. Najczęstsze są spotkania zwią-
zane z pracami grup roboczych European Consortium
for Accreditation. Przedstawiciele Państwowej Komisji
Akredytacyjnej są członkami m.in. następujących grup:
• Institutional accreditation and audits , zajmującej się
m.in. analizą funkcjonowania systemów akredyta-
cji instytucjonalnej, formułowaniem rekomendacji
dotyczących ich wdrażania, a także szkoleniem
i wymianą ekspertów;
• Qrossroads and information strategies , wdrażającej
internetowy serwis informacyjny skupiający klu-
czowe informacje o funkcjonujących w Europie
instytucjach szkolnictwa wyższego;
czerwiec 2011 5
791828746.077.png 791828746.078.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin