Wymagania.pdf

(1254 KB) Pobierz
Microsoft Word - Wymagania.doc
mgr inż. Andrzej Boczkowski
Stowarzyszenie Elektryków Polskich
Sekcja Instalacji i Urządzeń Elektrycznych
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
Wybrane wymagania dla instalacji
modernizowanych lub nowo budowanych
Bezpieczeństwo użytkowania instalacji elektrycznych sprowadza się do zapewnienia
ochrony przed następującymi podstawowymi zagrożeniami:
porażeniem prądem elektrycznym,
prądami przeciążeniowymi i zwarciowymi,
przepięciami łączeniowymi i pochodzącymi od wyładowań atmosferycznych,
skutkami cieplnymi.
Skuteczność ochrony przed wyżej wymienionymi zagrożeniami zależy od zastosowanych,
w instalacjach elektrycznych, rozwiązań oraz środków technicznych.
Miarą skuteczności tej ochrony jest liczba śmiertelnych wypadków porażeń prądem elek-
trycznym oraz liczba pożarów, będących następstwem wad lub nieprawidłowej eksploatacji
instalacji elektrycznych.
Z przeprowadzonych analiz wynika, że liczba śmiertelnych wypadków porażeń prądem elek-
trycznym w ciągu roku, przypadająca na jeden milion mieszkańców w Polsce zmniejszyła się
z 9,5 w latach 1980 ÷ 1985 do 6,1 w latach 1991 ÷ 2001 z tendencją dalszego zmniejszania
się w następnych latach. Jednak nadal liczba śmiertelnych wypadków porażeń prądem elek-
trycznym jest w Polsce 3 ÷ 4-krotnie większa niż w krajach Zachodniej Europy. Liczba śmier-
telnych wypadków poza statystycznym miejscem pracy, spowodowanych porażeniem prą-
dem elektrycznym, w stosunku do ogółu śmiertelnych wypadków porażeń prądem elektrycz-
nym wynosi w Polsce około 86 %.
Wynika z tego, że niebezpieczeństwo śmiertelnych porażeń prądem elektrycznym występuje
przede wszystkim w mieszkaniach i budynkach mieszkalnych oraz w gospodarstwach rolni-
czych i ogrodniczych.
Nadal najwięcej wypadków odnotowuje się na wsi, prawie dwukrotnie większy wskaźnik
śmiertelnych wypadków w stosunku do wypadków w mieście. Równie częste są przypadki
powstania pożarów spowodowanych niesprawną instalacją elektryczną. Ich procentowy
udział w ogólnej liczbie pożarów w budynkach, według danych za 2003 rok, jest na
poziomie 12 %.
Zasadniczy wpływ na dużą liczbę śmiertelnych porażeń prądem elektrycznym oraz pożarów
w Polsce ma na ogół zły stan techniczny instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych,
w tym w mieszkaniach i budynkach mieszkalnych oraz w gospodarstwach rolniczych
i ogrodniczych, a także stosowanie niedoskonałych i niewystarczających środków ochrony
przed zagrożeniami w tych instalacjach, a mianowicie:
powszechne stosowanie układu sieci TN-C w instalacjach elektrycznych z przewodami
o małych przekrojach (1,5 ÷ 10 mm 2 ) przeważnie aluminiowymi, zwiększającymi możliwość
uszkodzeń mechanicznych i przerw, szczególnie w przewodach ochronno-neutralnych PEN
występujących w tym układzie sieci. Stąd wynikające często przypadki pojawiania się na
obudowach metalowych odbiorników napięć dotykowych wyższych
od dopuszczalnych długotrwale. Również pojawianie się na przewodzie PEN napięcia nie-
korzystnego dla użytkowanych odbiorników, wywołanego przepływem przez ten przewód
prądu wyrównawczego, spowodowanego zaistnieniem asymetrii prądowej
w instalacji,
2
stosowanieukładu sieci TT, nie zawsze gwarantującego skuteczność ochrony przeciwpora-
żeniowej, głównie z uwagi na dość często występujące trudności w zapewnieniu wymaga-
nych rezystancji uziemień oraz przypadki przerw w przewodach uziemiających,
niestosowanie połączeń wyrównawczych dodatkowych (miejscowych), a także bardzo czę-
sto połączeń wyrównawczych głównych,
niestosowanie ochrony przed dotykiem pośrednim (ochrony przy uszkodzeniu) w pomiesz-
czeniach o podłodze źle przewodzącej, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, pomimo wy-
stępowania w tych pomieszczeniach metalowych uziemionych rur i grzejników centralnego
ogrzewania oraz metalowych rur wodociągowych i gazowych,
niestosowaniewyłączników ochronnych różnicowoprądowych,
niestosowanieogranicznikówprzepięć,
w rozwiązaniach instalacji elektrycznych prowadzenie przewodów w sposób wykluczający
ich wymienialność,
stosowanie zbyt małej liczby obwodów odbiorczych oraz gniazd wtyczkowych i wypustów
oświetleniowych.
W Polsce, w miastach i na wsi, istnieje ponad 11 milionów mieszkań oraz ponad 2 miliony
gospodarstw rolniczych i ogrodniczych.
Instalacje elektryczne w tych obiektach, z wyjątkiem budowanych w ostatnich latach,
nie odpowiadają wymaganiom Polskiej Normy PN-IEC 60364 „Instalacje elektryczne
w obiektach budowlanych” oraz „Warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budyn-
ki i ich usytuowanie”.
Są to instalacje elektryczne nie w pełni sprawne, będące źródłem wyżej wymienionych za-
grożeń.
Istnieje w związku z tym konieczność modernizacji instalacji elektrycznych w obiektach bu-
dowlanych, w tym szczególnie w mieszkaniach i budynkach mieszkalnych oraz w gospodar-
stwach rolniczych i ogrodniczych.
W instalacjach modernizowanych lub nowo budowanych należy zapewnić konieczność reali-
zacji nowych, preferowanych rozwiązań, które są objęte wymaganiami normy PN-IEC 60364
oraz „Warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”.
3
Przytoczone przepisy ustalają między innymi niżej wymienione wymagania.
1. Układy sieci
Norma PN/E-05009, a następnie PN-IEC 60364 wprowadziła pojęcie układów sieci.
Schematy układów sieci przedstawiono na rysunku nr 1.
Dotychczas w kraju najczęściej stosowany był układ sieci TN-C. W układzie tym występuje
przewód ochronno-neutralny PEN.
Zgodnie z postanowieniami normy w instalacjach elektrycznych ułożonych na stałe, przewód
ochronno-neutralny PEN powinien mieć przekrój żyły nie mniejszy niż 10 mm 2 Cu lub
16 mm 2 Al.
Oznaczenia: L1; L2; L3 - przewody fazowe prądu przemiennego; N - przewód neutralny;
PE - przewód ochronny lub uziemienia ochronnego; PEN - przewód ochronno-
neutralny; FE - przewód uziemienia funkcjonalnego; Z - impedancja
Rys. 1.
Schematy stosowanych układów sieci TN (TN-C; TN-S; TN-C-S), TT oraz IT
 
6561251.002.png
4
W związku z niewłaściwą relacją pomiędzy przekrojami przewodu PEN i przewodów fazo-
wych L, w odniesieniu do instalacji elektrycznej w budynkach (przekrój przewodu PEN
w większości przypadków może kilkakrotnie przewyższać przekroje przewodów fazowych L)
oraz dążeniem do poprawy stanu bezpieczeństwa przeciwporażeniowego użytkowników,
koniecznością staje się stosowanie układu sieci TN-S lub TN-C-S.
Układy te zapewniają rozdzielenie funkcji przewodu ochronno-neutralnego PEN na przewód
ochronny PE i neutralny N oraz likwidują szereg niepożądanych zjawisk, takich jak:
pojawienie się napięcia fazowego na obudowach metalowych odbiorników, wywołane prze-
rwą ciągłości przewodu PEN,
pojawieniesię na przewodzie PEN napięcia niekorzystnego dla użytkowanych odbiorników,
wywołanego przepływem przez ten przewód prądu wyrównawczego, spowodowanego za-
istnieniem asymetrii prądowej w instalacji.
Rozdzielenie funkcji przewodu ochronno-neutralnego PEN na przewód ochronny PE
i neutralny N, w przypadku układu sieci TN-C-S, powinno następować w złączu lub
w rozdzielnicy głównej budynku, a punkt rozdziału powinien być uziemiony.
Zapewnia to utrzymanie potencjału ziemi na przewodzie ochronnym PE przyłączonym do
części przewodzących dostępnych urządzeń elektrycznych w normalnych warunkach pracy
instalacji elektrycznej.
Możliwie licznie uziemiane powinny być również przewody ochronne PE i ochronno-
neutralne PEN.
Wielokrotne uziemianie przewodu ochronnego PE i ochronno-neutralnego PEN w układzie
sieci TN, w którym stosowane jest samoczynne wyłączenie zasilania, jako ochrona przed
dotykiem pośrednim (ochrona przy uszkodzeniu), powoduje:
obniżenie napięcia na nieuszkodzonym przewodzie ochronnym PE lub ochronno-
neutralnym PEN połączonym z miejscem zwarcia,
utworzenie drogi zastępczej prądu zwarciowego w przypadku przerwania przewodu ochron-
nego PE lub ochronno-neutralnego PEN,
obniżenie napięcia na przewodzie ochronnym PE lub ochronno-neutralnym PEN, który zo-
stał przerwany (odłączony od punktu neutralnego sieci) i który jest jednocześnie połączony z
miejscem zwarcia,
obniżenie napięcia, które może pojawić się na przewodzie ochronnym PE lub ochronno-
neutralnym PEN podczas zwarć doziemnych w stacji zasilającej po stronie wyższego napię-
cia, gdy w stacji wykonano wspólne uziemienie urządzeń wysokiego i niskiego napięcia,
ograniczenieasymetriinapięć podczas zwarć doziemnych.
Instalacja elektryczna w budynkach powinna być realizowana w układzie sieci TN-S (prze-
wody L1; L2; L3; N; PE). Nie wyklucza to stosowania w szczególnie uzasadnionych przypad-
kach układu sieci TT lub IT.
Możliwe są dwa rozwiązania rozdzielnic (złącze, rozdzielnica główna) w układzie TN-C-S:
z zastosowaniem czterech szyn zbiorczych,
z zastosowaniem pięciu szyn zbiorczych.
Rozwiązania te przedstawiono na rysunku nr 2.
5
Rys. 2.
Rozdzielnice w układzie TN-C-S
Rozdzielnica przedstawiona na rysunku nr 2a może pracować w układzie TN-C lub TN-C-S,
natomiast rozdzielnica przedstawiona na rysunku nr 2b może pracować we wszystkich ukła-
dach TN , a także w układach TT lub IT, po odpowiednim, dla danego układu sieci, połącze-
niu lub rozłączeniu szyny PE z szyną N.
Na rysunku nr 3 przedstawiono schemat zasilania pojedynczego budynku (indywidualnego
odbiorcy) poprzez zestaw przyłączeniowo-pomiarowy, usytuowany w linii ogrodzenia ze-
wnętrznego posesji. Zestaw ten mieści się w zamkniętej oraz zabezpieczonej przed wpły-
wami atmosferycznymi i osobami niepowołanymi skrzynce. Składa się z dwóch modułów,
z których jeden pełni funkcję zakończenia przyłącza, drugi pełni funkcję złącza końcowego.
Zestaw umożliwia zainstalowanie listwy zaciskowej do podłączenia przewodów przyłącza
sieci zasilającej i przewodów instalacji, zabezpieczenia przedlicznikowego w postaci rozłącz-
nika bezpiecznikowego lub wyłącznika nadprądowego selektywnego – zapewniających se-
lektywność w działaniu urządzeń zabezpieczających, licznika energii elektrycznej oraz
ochrony przed przepięciami pochodzącymi od wyładowań atmosferycznych i łączeń w sieci
zasilającej (ograniczniki przepięć stanowiące pierwszy stopień ochrony przeciwprzepięcio-
wej).
Bardzo ważną rolę w ekwipotencjalizacji części przewodzących jednocześnie dostępnych
w budynku pełni uziemienie przewodu ochronnego PE instalacji elektrycznej. Określa ono
potencjał strefy ekwipotencjalnej w budynku. Uziemienie to powinno być wykonane w budyn-
ku, a nie z dala od niego, z wykorzystaniem przede wszystkim uziomu fundamentowego.
Właściwe jest w związku z tym rozwiązanie przedstawione na rysunku nr 3, na którym roz-
dzielenie przewodu PEN na przewody PE i N wykonano w zestawie przyłączeniowo-
pomiarowym ZPP, usytuowanym poza budynkiem, a przewód PE przyłączono do szyny PE
w tablicy rozdzielczej odbiorcy TRO i uziemiono poprzez główną szynę uziemiającą budynku
GSU.
6561251.003.png 6561251.004.png 6561251.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin