Czubiński Antoni , Olszewski Wiesław - Historia powszechna (1939-1994).pdf

(1845 KB) Pobierz
Historia powszechna(1939 - 1994) - Czubiński, Olszewski — Notatnik
Historia powszechna(1939 1994) Czubiński, Olszewski
Antoni Czubiński Wiesław Olszewski
Historia Powszechna 19391994
Poznań 1997.
Uwagi wstępne
Studenci historii na ostatnich latach studiów są w tej trudnej
sytuacji, iż nie dysponują podręcznikiem obejmującym materiał zaliczany
programem studiów. Do historii Polski pojawiło się ostatnio kilka podrę
czników, natomiast do historii powszechnej lat 19391974 podręczników
takich nadal nie ma. W ostatnich latach i tutaj pojawiły się książki, oma
wiające w sposób bardziej lub mniej szczegółowy te problemy, ale nie
spełniają one funkcji podręcznika. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę
na książkę Jerzego Krasuskiego, Europa Znchodnia po II wojnie świato
wej (Poznań 1990) czy Paula Kennedy'ego, Mocarstwa świata (Warszawa
1994), Waltera Laquera, Historia Europy 19451992 (Londyn 1993),
a zwłaszcza Paula Johnsona, Historia świata (od roku 1917) (Londyn
1g89). Książki te poprawiły nieco sytuację, ale w pełni jej nie rozwiązały.
Wymienione wyżej książki przedstawiają głównie historię powojennej
Europy. Praca Kennedy'ego podejmuje wielki problem powstawania
i upadku mocarstw w czasie kilku wieków. Jest ona bardzo pomocna ale
tylko ezęściowo obejmuję interesujący nas materiał. Ponadto jest to dzie
ło bardzo obszerne, ujęte w układzie problemowym, a nie systematycz
nym. Najbardziej zbliżoną do podręcznika jest praca P. Johnsona. Jest to
również książka bardzo bogata w treść i obszerna, ale prezentuje historię
w sposób problemowy, a nie chronologiczny. Ponadto autor podchodzi do
omawianej problematyki z wyjątkowo amerykańskiego punktu widzenia.
Nie dostrzega on pewnych specyficznych problemów czy spraw typowych
dla krajów europejskich, a zwłaszcza postkolonialnych.
Wymienione wyżej prace podchodzą do interesującego nas okresu hi
storii w sposób zbyt wybiórczy i w pewnym sensie ogólnopolityczny. Po
mijają złożone problemy Azji, Afryki i Ameryki Południowej.
W tej sytuacji postanowiliśmy uzupełnić ten brak i przygotować
skrypt prezentujący te problemy w sposób bardziej całościowy, ujęty
chronologicznie i eksponujący problemy charakteryzujące proeesy rozwo
jowe współczesnego świata. Wychodzimy z założenia, że początków prze
Uwagi wstępne
mian powojennych w świecie szukać należy w okresie II wojny światowej.
Stąd wykład historii okresu powojennego rozpoczynamy przedstawie
niem złożonych spraw II wojny światowej. Okres ten ma już bogatą lite
raturę przedmiotu. Staramy się do niej nawiązać, choć występuje w niej
wiele kontrowersji i spraw prezentowanych odmiennie. Historię II wojny
światowej staramy się przedstawić w miarę syntetycznie i obiektywnie.
W części II i III skryptu prezentujemy problemy powojennego świata w
nawiązaniu do skutków II wojny światowej. Jest to okres bardzo bogaty
w wydarzenia i kontrowersyjny w ocenach. Staramy się zachować pewne
proporcje w prezentowanym materiale faktograficznym eksponując pro
blemy naszym zdaniem najbardziej istotne z punktu widzenia całości
materiału. Niestety, selekcja była tutaj konieczna. Każda selekcja jest w
jakiś sposób tendencyjna i kontrowersyjna. Staraliśmy się tendencyjność
tę ograniczyć do minimum. Czytelnicy osądzą, na ile ten cel udało się
osiągnąć.
Wykład doprowadzono do wydarzeń ostatnich miesięcy. Przy nastę
pnych wydaniach skryptu można go nieco skorygować i uzupełniaE.
W skrypcie unikano ferowania ocen i wyciągania zbyt pośpiesznych wnio
sków licząc, iż przedstawione fakty pozwolą studiującym samodzielnie
ocenić bieg wydarzeń i wyciągnąć z nich niezbędne wnioski. Proporcja
materiału poświęconego II wojnie światowej i wydarzeniom okresu powo
Strona 1
Historia powszechna(1939 1994) Czubiński, Olszewski
jennego jest utrzymana jak 1 : 3. Być może jest to zbyt niekorzystne dla
okresu powojennego. Brak ten można ewentualnie usunąć w następnych
wydaniach. Tutaj wydawało nam się, że znajomość wydarzeń wojennych
nadal jest zbyt mała i zbyt ogólnikowa.
Skrypt prezentuje historię polityczną. Świadomie nie podjęto w nim
problematyki historu gospodarczej, historii nauki, historii kultury czy hi
storii społecznej. Jeśli czasami odwołujemy się do niektórych faktów z
tych dziedzin to jedynie w sposób fragmentaryczny i ilustracyjny, a nie
systematyczny. Wynika to z przyjętej koncepcji wykładu, a nie z niedoce
niania tych dziedzin przeszłości. Istotne też było, by skrypt w miarę
możliwości ograniczyć objętościowo. Sądzę, że zamierzenie to w jakimś
sensie udało się osiągnąć. Z tego też powodu zrezygnowano z planowa
nych pierwotnie aneksów, prezentujących szerzej różne problemy historii
najnowszej.
Autorzy podzielili się pracą w ten sposób, iż A. Czubiński podjął pro
blematykę Europy i Stanów Zjednoczonych, natomiast W. Olszewski
opracował tematykę Azji, Afryki, Oceanii i Ameryki Łacińskiej. Niektóre
fragmenty wykładu zachodzą na siebie, zwłaszcza przy omawianiu pro
blemów regionów stycznych (jak np. Bliski Wschód) czy problemów, w
których uwikłane były różne ludy i regiony świata. Staraliśmy się unikać
powtórzeń. Niemniej w kilku miejscach stały się one konieczne. Jest to
Uwagi wstępne
pierwszy w historiografii polskiej skrypt tak szeroko podejmujący proble
my ludów kolonialnych i tzw. trzeciego świata. Niektóre fragmenty tej hi
storii udało się połączyć z historią Europy i Stanów Zjednoczonych.
W wielu kwestiach powiązanie to okazało się jednak niemożliwe. Pod
względem chronologicznym brak wspólnych cezur wszechstronnie łączą
cych poszczególne regiony. Stąd zdecydowano się na wyodrębnienie wię
kszych fragmentów samodzielnie prezentujących skomplikowane dzieje
budzących się do życia ludów i kontynentów.
W opinii autorów prezentowany skrypt przybliża skomplikowane wy
darzenia i ułatwia proces studiowania historii najnowszej. Dla osób bar
dziej zainteresowanych załączono wybór literatury, pozwalający pogłębić
znajomość poszczególnych fragmentów procesu rozwojowego świata, czy
tylko ważniejszych wydarzeń. Dla piszących prace magisterskie osobne
informacje bibliograficzne prezentujemy na seminariach magisterskich.
Oddając książkę w ręce czytelników liczymy na to, iż pomoże ona w
studiach i przybliżyje do studiów na innych latach, które dysponują dużą
ilością podręczników i prac monograficznych.
Poznań, sierpień 1994 r. Antoni Czubiński
6
\S
Strona 2
Historia powszechna(1939 1994) Czubiński, Olszewski
ć'
:Y
:t
t'
4
Część I
Swiat w dobie II
wojny światowej
19391945
Rozdział I
Strona 3
Historia powszechna(1939 1994) Czubiński, Olszewski
Początek konfliktu (19391941)
1. AGRESJA NIEMIECKA NA POLSKĘ
W piątek 1 IX 1939 r. o godz. 445 wojska niemieckie, bez wypo
wiedzenia wojny, zaatakowały Polskę z ziemi, wody i powietrza. Przewa
ga napastnika była druzgocąca. Wojska niemieckie szybko przełamały
polską obronę i parły naprzód, zmierzając do okrążenia Warszawy i zni
szczenia wojsk polskich. Główne uderzenie niemieckie wyszło ze Śląska
i Słowacji, a drugie z Pomorza i Prus Wschodnich. Wojska niemieckie sia
ły śmierć i zniszczenie bombardując miasta, linie komunikacyjne i drogi,
łamiąc opór wojska polskiego i rozstrzeliwując zakładników spośród lud
ności cywilnej.
Z Niemcami współdziałali Słowacy, którzy przepuścili niemieckie dy
wizje szturmowe przez swój teren i sami wzięli udział w ataku na Polskę.
Mimo presji niemieckiej od wystąpienia takiego uchyliły się natomiast
Węgry. Propolskie sympatie okazywali też Włosi.
Kanclerz Rzeszy, Adolf Hitler,1 września o godz. l0oo wygłosił prze
mówienie w parlamencie niemieckim. Uzasadnił on podjęcie działań
zbrojnych przeciw Polsce rzekomymi prowokacjami strony polskiej. Atak
na Polskę prezentował jako ekspedycję karną wielkiego i nie pozwalają
cego sobie ubliżyć narodu skierowaną przeciwko rzekomo nieodpowie
dzialnym wybrykom polskim przeciw mniejszości niemieckiej w Polsce,
jak i samej Rzeszy. Hitler prezentował ograniczone cele, wzywając pań
stwa zachodnie do zachowania spokoju i nie mieszania się w te sprawy.
Tymczasem społeczeństwo polskie kontynuowało obronę licząc na pomoc
sojuszników, a rząd polski zwrócił się do rządów państw sojuszniczych
o wykonanie zobowiązań i podjęcie akcji zbrojnej przeciw agresorowi. Pol
ska miała układy sojusznicze z Wielką Brytanią, Francją i ftumunią.
Państwa te były zaskoczone agresją. Żadne z nich nie było przygoto
wane do wojny. Premier Włoch, B. Mussolini i prezydent USA, F. T.
Roosevelt próbowali bezskutecznie mediować. Hitler był jednak nieustę
pliwy. W tej sytuacji rząd brytyjski 2 września wystosował do Niemiec ul
timatum żądając przerwania walk i wycofania wojsk niemieckich z Pol
12 Poczatek konfliktu (19391941)
ski. W ślad za tym podobne ultimatum wystosowała Francja. Wobec nie
zastosowania się Niemiec do tych żądań, państwa te 3 września o godz.
lloo znalazły się w stanie wojny z Niemcami. Wojna przybrała charakter
ogólnoeuropejski. Faktycznie ani Anglia, ani Francja działań zbrojnych
na większą skalę nie podjęły. Na Niemcy zrzucano ulotki, wzywając spo
łeczeństwo niemieckie do opamiętania. Akcja ta przeszła do historii pod
nazwą dróle de guerre (dziwna wojna). Niemey nazywali ją Sietzkrieg
(wojna siedząca). Wg W. S. Churchilla była to "nierealna wojna".
W tej sytuacji Hitler mógł skoncentrować swój wysiłek na froncie pol
skim. Już 8 września wojska niemieckie podeszły pod Warszawę. ftząd pol
ski 6 września opuścił stolicę i wycofał się na południowy wschód ku granicy
z Rumunią. Podjęto rozmowy z Rumunią na temat przepuszczenia władz
polskich przez ten kraj do Francji, celem kontynuowania działań z terenu
tego sojuszniczego państwa. W kraju miała pozostać armia z wodzem na
czelnym, celem kontynuowania działań obronnych w oparciu o redutę
obronną, planowaną w południowowschodniej części państwa. Liczono na
to, że uderzenie armii sojuszniczych na zachodzie spowoduje wycofanie czę
ści sił niemieckich z Polski i umożliwi przejście do kontrofensywy.
Tymczasem połączone sztaby państw sojuszniczych już 12 września
uznały, że wojna w Polsce została rozstrzygnięta i postanowiły nie podej
mować działań ofensywnych, odciążających front polski. Jednocześnie
Niemcy wzmagały naeiski na ZSRR by przystąpił do działań, zmierzają
Strona 4
Historia powszechna(1939 1994) Czubiński, Olszewski
cych do przejęcia terenów, uzgodnionych w tajnym porozumieniu z Rze
szą z 23 VIII 1939 r. Rząd ZSRR podjął taką decyzję. W nocy z 16/17
września do Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR wezwano ambasa
dora polskiego w Moskwie, Wacława Grzybowskiego i przedstawiono mu
notę, w której rząd ZSRR informował, że wobec "rozpadu państwa pol
skiego" utraciły moc zawarte z nim układy. "Rząd ZSRR informowała
nota pragnąc przyjść z pomocą zamieszkującym Polskę pokrewnym na
rodowościom białoruskiej i ukraińskiej polecił Armii Czerwonej przekro
czyć granicę i wziąć tę ludność pod swoją opiekę". Treść tego dokumentu
była uzgodniona z Niemcami. Ambasador Grzybowski uznał, że podane w
tym dokumencie fakty stoją w sprzeczności z rzeczywistością i odmówił
przyjęcia go. Wojna jeszcze się nie skończyła i ZSRR nadal obowiązywały
podpisane z Polską układy: ryski o pokoju i granicy z 18 III 1921 r. , o
nieagresji z 1932 r. , pakt BriandaKellogga o pokojowym regulowaniu
problemów spornych i in.
17 września o świcie Armia Czerwona przekroczyła granicę i podjęła
marsz na zachód. Wojska polskie znajdowały się na froncie z Niemcami.
Opór stawiały nieliczne jednostki Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP).
Odrzuconą przez ambasadora Grzybowskiego notę rząd ZSRR przesłał do
rządów państw, z którymi utrzymywał stosunki informując, że wkrocze
Podział ziem polskich pomiędzy Niemcy i ZSRR
nie wojsk ZSRR na teren "byłego państwa" polskiego nie oznacza przy
stąpienia ZSRR do wojny. Rząd ZSRR głosił, iż państwo to zachowuje na
dal status neutralny.
W sytuacji, jaka powstała po wkroczeniu Armii Czerwonej na teren
Polski, tworzenie bastionu obronnego w oparciu o granicę z Rumunią i
ZSRR straciło sens. W związku z tym władze polskie podjęły decyzję o
wycofaniu do Francji nie tylko rządu, ale również Wodza Naczelnego
wraz ze sztabem. Ewakuację przeprowadzono w nocy z 17/18 września.
Plan przejścia do Francji nie powiódł się, ze względu na naciski niemiec
kie na Rumunię. Niemcy zmierzali do likwidacji państwa polskiego i nie
chcieli dopuścić do tego, by rząd polski mógł kontynuować swą działal
ność we Francji. Zastraszeni Rumuni wykorzystali pretekst, iż przejście
władz wojskowych nie było wcześniej uzgodnione i dokonali internowania
władz polskich. Konstytucja polska przewidywała jednak, że prezydent w
czasie wojny może wyznaczyć swego następcę. Prezydent I. Mościcki sko
rzystał z tego przepisu (art. 24), wyznaczył swego następcę a sam ustąpił
ze stanowiska, przyjmując wcześniej dymisję rządu F. S. Składkowskiego.
30 września stanowisko prezydenta objął przebywający we Francji by
ły marszałek senatu, Władysław Raczkiewicz (18651947). W tym samym
dniu powołał on gen. Władysława Eugeniusza Sikorskiego (18811943)
na szefa rządu polskiego. We Francji utworzono Polskie Siły Zbrojne. Po
ustąpieniu internowanego w Rumunii Marszałka, E. RydzaŚmigłego,
gen. Sikorski objął też stanowisko Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
i Wodza Naczelnego. W ten sposób usiłowano zachować legalną ciągłość
władzy. Polska nie kapitulowała, lecz kontynuowała wojnę w sojuszu z
Francją i Anglią.
Ostatnia większa bitwa w Polsce miała miejsce 5 października pod
Kockiem, gdzie zgrupowanie gen. F. Kleeberga stoczyło pomyślną dlań
walkę, ale musiało kapitulować wobec wyczerpania się amunicji. Warsza
wa broniła się do 27 września. Załoga Helu walczyła do 2 października.
Wojska niemieckie wycofały się z terenów przewidzianych dla ZSRR. Pro
ces regulowania tych spraw trwał 2 tygodnie. Miano je zakończyć do 4
października. Niemcy wycofali się z Białegostoku, Brześcia, Borysławia,
Chełma, Drohobycza. W Brześciu przeprowadzono wspólną defiladę zwy
cięskich armu. 5 października Hitler przyjął uroczystą defiladę swych
wojsk w Warszawie.
2. PODZIAŁ ZIEM POLSKICH POMIĘDZY NIEMCY I ZSRR
Rządy Niemiec i ZSRR w końcu września 1939 r. uznały, że
państwo polskie zostało ostatecznie zlikwidowane. Ziemie polskie zostały
Strona 5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin