Fra_Scorpio-Contra_Logos.pdf

CONTRA LOGOS

Młody technomanta szedł uliczkami osiedlowego parku i intensywnie myślał.

Myślał, analizował i wciąż nie był w stanie pojąć co właściwie się wydarzyło. Ona uciekła

ze łzami w oczach, a on najzwyczajniej w świecie nie był w stanie zrozumieć dlaczego. Ta

sama sytuacja pojawiała się wciąż i wciąż. A znali się przecież tak dobrze...

/rok wcześniej/

- Kocham Cię maleństwo...

- Ja Ciebie też kocham tygrysku...

Leżeli obok siebie, wtuleni, a ich serca biły równomiernie. Byli ze sobą, dla siebie i tylko

to się liczyło. Byli tak blisko, a mimo to wiedział, że ta chwila jest krucha jak lód po

przymrozku. Wystarczył jeden zły krok, jedno złe słowo. A on wciąż nie potrafił zrozumieć

o jakie słowa chodzi, jaka reguła rządzi jej reakcją. W niewypowiedziany sposób

wyczuwał, że byli ze sobą, dla siebie i wbrew sobie.

- Wiesz, kiedyś zamieszkamy razem...

- Proszę Cię, nie planuj.

Znowu nie zrozumiał. Dlaczego miałby nie?

- Dlaczego?

- Proszę, żyj chwilą, nie planuj.

- Ale dlaczego?

- Kotku, Twoje pytania niczego nie poprawiają. Przestań proszę.

Zamilkł. Nie dlatego, że zrozumiał. Zamilkł, bo wiedział co byłoby dalej. Wąska nić miłości

łączyła ich głównie kiedy milczeli. Słowa były w jakby innych językach. Nawet gdy mówił,

że kocha, nie mógł być pewien, że reakcja będzie pozytywna. Raz było ok, drugi raz

wybuchała płaczem. Nie widział w jej zachowaniach sensu pomimo wkładania w próby jej

zrozumienia całego siebie.

/kilka miesięcy później/

Młody mężczyzna siedział w przedziale pociągu i, jak zwykle, pogrążony był w

rozmyślaniach. Myślał nad czekającymi go kolokwiami, egzaminami, myślał o spotkaniu z

grupą przyjaciół, przez chwilę myślał nawet o niej, ale szybko przestał. Prowadził szybką

terapię odwykową i myślenie na temat swojej byłej było surowo zabronione. Zerwali ze

sobą tak jak tego chciał, zgodnie z planem, zgodnie z przewidywaniami. Ona zalana

łzami, prawdziwymi, on zalany łzami, bo też czuł emocje, choć gdyby nie rozważenie

sytuacji, w której zachowałby się jak kamień, pewnie po prostu nie pozwoliłby sobie na

płacz. Kiedy ją opuścił szybko wyszedł z dołka, na technomancką modłę 'usuwając

schematy myślowe mogące indukować reakcje afektywne'. Był skuteczny. Wobec siebie -

przeraźliwie skuteczny. Wciąż myślał jednak o tym jednym aspekcie zakończonego

związku, a właściwie przyczynie rozstania. O tej jątrzącej się niewidzialnej ranie

niezrozumienia pomiędzy dwójką ludzi, którzy byli dla siebie tak bliscy. Nie rozumiał. Po

prostu nie rozumiał.

/kilka miesięcy później/

Spotkali się. Przez chwilę nic nie mówili. Potem ona się odezwała, on

odpowiedział. Ona w słowa włożyła swe serce, a on jak zawsze jej wypowiedź wrzucił do

tartaku logiki. Analiza semantyczna, wyszukanie błędów logicznych, odpowiedź. Ważny

jest sens. Po kilku słowach jej oczy zaszkliły się, szybko podziękowała za odprowadzenie i

uciekła biegiem. On, nieporuszony, popatrzył chwilę za nią, po czym obrócił się i odszedł.

Przechodząc przez osiedlowy park myślał o otchłani szaleństwa w jakim się pogrążyła.

Myślał o tym, jak nie docierały do niej proste, logiczne argumenty. I znowu myślał o tym,

że nie rozumiał. A przecież znali się tak dobrze...

Z dedykacją dla wszystkich, którzy rozkładają świat na części i starają się

zrozumieć.

Ze szczególną dedykacją dla mego alterego, który oprócz bycia mym

największym błogosławieństwem, jest również największym przekleństwem.

Frater Scorpio

Droga Fali

http://www.drogafali.

info

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: