Braun Jackie - Kobieta warta miłości.pdf - Harlequin 2015 - lid7op.pl

Jackie Braun

Kobieta warta miłości

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Kiedy ktoś chwyta cię za gardło i przyciska ci kciuki do tchawicy, łatwo

żałować, że twoje życie nie potoczyło się inaczej. A jednak usprawiedliwienia,

jakie Audra znajdowała dla swojego nagannego zachowania, dawno straciły

sens.

Mimo wszystko to nie w porządku.

Widziała jak przez mgłę, ale jeszcze nie straciła zdolności myślenia.

Przecież zaczęła się zmieniać - co prawda nie na pokaz, co zapewne tłumaczy,

dlaczego tabloidy nadal przyklejają jej etykietkę naciągaczki.

Nie znosiła tego określenia, choć czasami nazywano ją dużo gorzej,

mimo że wychodziła za mąż z miłości, a potem także dla spokoju i

bezpieczeństwa. To nie bogactwo przyciągało ją do jej mężów, włączając w to

zmarłego Henry'ego Daytona Winfielda Trzeciego.

Henry był dobrym i niewymagającym człowiekiem. Z nim czuła się...

bezpiecznie. Pragnęła zrobić wszystko, by ten związek pomimo różnicy wieku

okazał się udany. Była wręcz zdeterminowana, żeby małżeństwo numer trzy

nie zakończyło się rozwodem jak dwa poprzednie, które pozbawiły ją złudzeń i

złamały jej serce.

- Ty egocentryczna suko! - bluznął mężczyzna, ściskając ją za gardło.

Nie była w stanie z nim dyskutować. O ironio, gdy mogła się bronić,

wcale jej na tym nie zależało.

Ogólnie rzecz biorąc, dawniej mało ją obchodziło, co ludzie o niej myślą

ani jakimi epitetami ją obdarzają, byle tylko poprawnie wymawiali jej imię.

Wiedziała, że nie jest potworem, nawet jeśli czytelnicy brukowców są innego

zdania. Ostatnie małżeństwo skłoniło ją do zmiany stylu życia i walki z

egoizmem, którego nauczyła się po przyjeździe do Hollywood. Nie była Matką

Teresą, ale znajdowała ogromną satysfakcję w pracach organizacji charytatyw-

nych dla dzieci. Robiła to niemal po kryjomu, by uniknąć oskarżenia, że

wykorzystuje tych, których już ktoś inny wykorzystał, by ratować swą karierę.

Tabloidy nazywały ją naciągaczką. Mężczyzna, który usiłuje ją zabić,

najwyraźniej też tak ją postrzega. Tymczasem ona właśnie tego popołudnia

umówiła się z prawnikiem w celu wprowadzenia zmian dotyczących testamen-

tu zmarłego męża, tak by to jego prawowici spadkobiercy odziedziczyli jego

ogromny majątek.

Nie potrzebowała tych pieniędzy, uważała też, że jej się nie należą.

Dzięki kilku mądrym inwestycjom sama zgromadziła sporą sumę. Rozumiała

mimo to, dlaczego niektórzy ludzie, w ogóle jej nie znając, postrzegali ją jako

kandydatkę do ukamienowania.

Gdy była już bliska utraty przytomności, przed jej oczami zaczęły

przesuwać się obrazy. Trzydzieści lat jej życia sprawiało wrażenie kiepskiego

telewizyjnego filmu. To było irytujące, ale jakże prawdziwe. Nie zdołała

zrobić w Hollywood kariery, a przynajmniej takiej, o której by wspominano w

towarzystwie.

Narobiła za to masę kłopotów, przysporzyła wiele cierpienia i była

obiektem nieskrywanej wściekłości. W obliczu śmierci, gdy człowieka stać na

brutalną szczerość, uświadomiła sobie, że właśnie przez to wszystko znalazła

się w obecnej sytuacji. Za bardzo naciągała strunę, zbyt często lekceważyła

konwenanse.

Kiedyś uznała, że ma wszelkie powody, a nawet prawo, by się buntować,

by być nonkonformistyczną nastolatką, a potem kobietą, której życie do tego

stopnia odbiega od normy, że jest ciągłą pożywką dla tabloidów. Ale tamte

powody straciły już swoją wagę, może dlatego, że Audra w końcu zrozumiała,

że nie rozgrzeszają jej z nieodpowiedzialności. Nie gwarantują też szczęścia.

Człowiek jest kowalem swojego losu. Ile razy słyszała te słowa, kiedy

dorastała? A jednak potrzebowała aż tylu lat, by je pojąć i zaakceptować.

Okazuje się jednak, że nie starczy jej czasu na dokończenie swej

metamorfozy. Jak mówi inne powiedzenie, trzeba wypić piwo, którego się

nawarzyło. No i właśnie ten mężczyzna trzyma ją za gardło i dusi. Coraz

mocniej zaciskał palce na jej szyi.

Nie chcę jeszcze umierać, nie jestem gotowa. Mimo tej zrodzonej w

panice myśli Audra szykowała się na najgorsze. Modliła się w duchu, prosząc

Boga, z którym dopiero niedawno się pogodziła, o wybaczenie. Pragnęła, by

wybaczyli jej wszyscy ci, których skrzywdziła. Na pierwszym miejscu tej listy

znajdowała się jej siostra.

Bardzo przepraszam.

Nie wypowiedziała tych słów na głos. Przed jej oczami szara mgła z

wolna zamieniała się w czerń. Audra pogodziła się z faktem, że przeprosiny to

za mało i że podobnie jak jej wysiłki służące odzyskaniu szacunku dla samej

siebie, przyszły za późno.

Przez obiektyw aparatu cyfrowego Seth Ridley przyglądał się, jak

blondynka otwiera drzwi pasierbowi. No, to dopiero numer. Blondynka i jej

pasierb byli mniej więcej rówieśnikami. Ale cóż, Audra Conlan Howard Stover

Winfield nie słynie z przestrzegania konwenansów.

Niewiele kobiet potrafi chodzić w szpilkach na obcasie liczącym ponad

dziesięć centymetrów, a ona potrafi, i to jak! Jej spódnica zakrywała akurat

tyle, by męska wyobraźnia natychmiast zaczęła pracować bez wytchnienia.

Braun Jackie - Kobieta warta miłości.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: