2-2007.pdf

(2324 KB) Pobierz
SZKOLA-2-07.QXD
Nr 2 (239) 2007
Tom LXVIII
MARZEC
KWIECIEÑ
SZKO£A
SPECJALNA
DWUMIESIÊCZNIK AKADEMII PEDAGOGIKI SPECJALNEJ
im. Marii Grzegorzewskiej
SPIS TREŒCI
OPRACOWANIA NAUKOWE
83 – Marlena Kilian
Mechanizmy zaspokajania potrzeb rehabilitacyjnych – teoretyczna koncepcja
92 – Kinga Kuszak
Spo³eczny kontekst rozwoju dziecka z zaburzon¹ mow¹
105 – Micha³ J. Gacek
Kompetencja komunikacyjna nies³ysz¹cych gimnazjalistów – doniesienie z badañ
115 – Anna Kar³yk-Æwik
Autopercepcja kompetencji zawodowych pedagogów resocjalizacyjnych
Z PRAKTYKI PEDAGOGICZNEJ
130 – Kinga Krawiecka
Odkrywczy i kreacyjny charakter odtwórczego dzia³ania plastycznego osób z nie-
pe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹
135 – Iwona G³owacka
Wybrane problemy nauczania gry na fortepianie dzieci niewidomych
146 – Józef Surowaniec
Tablica interaktywna w edukacji i reedukacji specjalnej
46179942.004.png
Z KRAJU I ZE ŒWIATA
153 – Kornelia Czerwiñska
Pedagog specjalny w procesie edukacji i rehabilitacji – teraŸniejszoœæ i przysz³oœæ
155 – El¿bieta M. Minczakiewicz
Problemy kszta³cenia niepe³nosprawnych w zró¿nicowanych systemach edukacyj-
nych Danii i Szwecji w centrum zainteresowañ nauczycieli akademickich i lokal-
nych w³adz oœwiatowych
SPRAWOZDANIA I OCENY
157 – Jadwiga Kuczyñska-Kwapisz
Cor Meijer, Victoria Soriano, Amanda Watkins: Edukacja specjalna w Europie.
Organizacja kszta³cenia na poziomie ponadpodstawowym. Publikacja Tematyczna,
Europejska Agencja Rozwoju Szkolnictwa Specjalnego 2006, ss. 97.
Recenzowali: Prof. dr hab. Bogdan Szczepankowski
dr hab. Jacek B³eszyñski
T³umaczenie na jêzyk angielski: Renata Wójtowicz
Komitet Redakcyjny:
prof. Halina Borzyszkowska, prof. W³adys³aw Dykcik, prof. Tadeusz Ga³kowski,
prof. Aniela Korzon, prof. Czes³aw Kosakowski, Jacek Kwapisz (MEN), prof. Aleksandra
Maciarz, prof. Irena Obuchowska, dr Adam Szecówka
Redakcja :
prof. Jadwiga Kuczyñska-Kwapisz (redaktor naczelna), dr Danuta Gorajewska (z-ca redak-
tor naczelnej), Renata Malecka (sekretarz)
Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej
im. Marii Grzegorzewskiej
p.o. Dyrektora Wydawnictwa – mgr Miros³aw Sawicki
Adres Redakcji: Wydawnictwo APS, 02-353 Warszawa
ul. Szczêœliwicka 40, tel. 022-824-69-05, 022-668-95-45, fax 022-658-11-18
e-mail: szkolaspecjalna@aps.edu.pl
nak³ad 1300 egz.
46179942.005.png
OPRACOWANIA NAUKOWE
MARLENA KILIAN
UKSW, Warszawa
MECHANIZMY ZASPOKAJANIA POTRZEB
REHABILITACYJNYCH – TEORETYCZNA KONCEPCJA
Pojęcie „potrzeba rehabilitacyjna”, jak również sposoby jej zaspoka-
jania nie są dokładnie poznane, nawet nie są jasno zdefiniowane.
Skuteczna realizacja potrzeb rehabilitacyjnych, leżąca w interesie
zarówno społeczeństwa, jak i samych osób niepełnosprawnych
oraz ich najbliższych, nie jest możliwa bez uprzedniego poznania
mechanizmów rządzących procesem ich spełniania. Intencją autor-
ki artykułu jest uporządkowanie pojęciowe w tej dziedzinie, niekiedy
związane z koniecznością wprowadzenia nowej terminologii, mają-
ce służyć skuteczniejszemu stosowaniu tego rodzaju ocen. Zada-
nie to nabiera znaczenia w sytuacji, kiedy medycyna coraz lepiej
radzi sobie z ratowaniem życia ludzkiego na wszystkich jego eta-
pach (przeżywają coraz młodsze wcześniaki, coraz dłużej żyją se-
niorzy), gorzej jednak z leczeniem chronicznych stanów chorobo-
wych wysoko skorelowanych z niepełnosprawnością, co prowadzi
do wzrostu odsetka niepełnosprawnych osób w społeczeństwie.
Fundamentem ich efektywnej rehabilitacji będzie trafna diagnoza
potrzeb rehabilitacyjnych i stosowanych mechanizmów ich zaspo-
kajania.
Potrzeby i ich zaspokajanie
reaguje na bodŸce dlatego, ¿e ma okreœlone potrzeby“ pisze K. Obu-
chowski (1983, s. 74). Za W. Szewczukiem (1998, s. 434) potrzeby mo¿na
okreœliæ, jako „stan powstaj¹cy w wyniku zak³ócenia optimum ¿yciowego
organizmu, inicjuj¹cy jego aktywnoœæ ukierunkowan¹ na osi¹gniêcie cze-
goœ, co przywraca owo optimum w mniejszym lub wiêkszym stopniu“. Po-
trzeba powstaje na pod³o¿u zaburzenia równowagi miêdzy organizmem
i œrodowiskiem, czyli w sytuacji, kiedy organizm nie mo¿e normalnie funk-
cjonowaæ. J. Kozielecki (1987 i 1996) w swojej teorii Ÿróde³ doszukuje siê
potrzeb w dysonansie zachodz¹cym miêdzy stanem aktualnym i po¿¹da-
nym, a M. Przetacznikowa (1989) zawê¿a pojmowanie pojêcia „pobudzenia
potrzeby“ do sytuacji rozbie¿noœci miêdzy oczekiwaniami jednostki a zai-
stnia³¹ sytuacj¹.
SZKO£A SPECJALNA 2/2007
83
P otrzeba stanowi pierwszy cz³on wszelkiego dzia³ania. „¯ywy organizm
46179942.006.png
MARLENA KILIAN
Form¹ spe³niania potrzeb jest d¹¿enie, aktywnoœæ, dzia³anie. Choæ nie wy-
jaœniono jeszcze w sposób wyczerpuj¹cy procesów poœrednicz¹cych miêdzy
wy³aniaj¹c¹ siê potrzeb¹ a podejmowanym dzia³aniem, przypuszcza siê, ¿e
tym ogniwem jest motywacja. Aby dosz³o do zaspokojenia potrzeby, musi
powstaæ motyw pobudzaj¹cy do okreœlonego dzia³ania i wyznaczaj¹cy jego
kierunek. J. Reykowski (1982, s. 18) powstawanie motywu okreœla jako „wy-
st¹pienie w cz³owieku »tendencji kierunkowej«, czyli gotowoœci do zmie-
rzania ku okreœlonym celom“, przy czym gotowoœæ ta mo¿e byæ bardziej lub
mniej uœwiadomiona. W opinii J. Kozieleckiego (1987 i 1996), motyw wywo-
dzi siê z rozbie¿noœci wykrytych w ramach uk³adu porównuj¹cego stan po-
¿¹dany ze stanem aktualnym i odgrywa istotn¹ rolê regulacyjn¹. Redukcja
rozbie¿noœci przywraca stan utraconej równowagi. Standardy regulacji za-
kodowane s¹ genetycznie lub powstaj¹ w toku spo³ecznego uczenia siê.
Uporz¹dkowane s¹ od najwa¿niejszych do najbardziej b³ahych, co u³atwia
orientacjê w wymaganiach organizmu i usprawnia dzia³anie procesu moty-
wacyjnego.
Diagram 1. Powstawanie i zaspokajanie potrzeby
Zród³o: opracowanie w³asne.
Zaspokajanie potrzeb rehabilitacyjnych
Potrzeby rehabilitacyjne, jak ka¿de ludzkie potrzeby, równie¿ wywodz¹ siê
z zaburzenia stanu normalnego funkcjonowania i ukierunkowane s¹ na jego
przywrócenie. W tym wypadku odchylenie od normy funkcjonalnej okreœla
siê jako niepe³nosprawnoœæ, a dzia³ania zmierzaj¹ce do jej zniesienia jako re-
habilitacjê. Potrzeba rehabilitacyjna siêga swym pocz¹tkiem niepe³nospraw-
noœci, a jej zaspokajanie odbywa siê na drodze usprawniania zaburzonego
funkcjonowania. Nie zawsze jednak potrzeby te s¹ spe³niane. Podjêcie dzia-
³añ rehabilitacyjnych zapewnia bowiem nie tyle samo odczuwanie potrzeb
rehabilitacyjnych, co pojawienie siê motywacji ukierunkowanej na uspraw-
nienie zaburzonego funkcjonowania. Taka motywacja mo¿e siê nie pojawiæ
i wówczas potrzeba rehabilitacyjna pozostaje niezrealizowana, co dotyczy
przyk³adowych sytuacji:
1. Tu¿ po doznaniu uszkodzenia, kiedy osoba bardziej poddaje siê negatywnym
emocjom ni¿ skupia na konstruktywnych sposobach radzenia sobie z nastêp-
stwami uszkodzenia.
2. Braku przekonania co do mo¿liwoœci odzyskania sprawnoœci funkcjonalnej.
Przewidywanie konsekwencji decyduje o podjêciu lub zaniechaniu dzia³ania
– nieosi¹galny stan rzeczy nie wywo³uje motywacji, mo¿e jedynie wywo³aæ
stan pogotowia motywacyjnego (zwanego ¿yczeniem) nie wp³ywaj¹cego na
84
SZKO£A SPECJALNA 2/2007
46179942.007.png 46179942.001.png
MECHANIZMY ZASPOKAJANIA POTRZEB REHABILITACYJNYCH – TEORETYCZNA KONCEPCJA
dzia³alnoœæ cz³owieka, wp³ywaj¹cego jednak np. na wyobraŸniê.
3. Uznawania w okreœlonych warunkach stanu niepe³nosprawnoœci za stan nor-
my (np. akceptacji niepe³nosprawnoœci w starszym wieku jako stanu natural-
nego, choæ przykrego).
4. Zdominowania potrzeby samodzielnego funkcjonowania przez inne potrzeby
stoj¹ce wy¿ej w subiektywnej hierarchii potrzeb danej osoby: potrzeby mi³o-
œci (np. korzystanie z pomocy innych sposobem zaspokojenia potrzeby bycia
wa¿nym i kochanym), akceptacji (np. rezygnacja z korzystania ze sprzêtu re-
habilitacyjnego wspomagaj¹cego poruszanie siê, aby unikn¹æ wyró¿niania siê
z t³umu i prezentowania w³asnej innoœci) czy potrzeby materialne (np. nieza-
interesowanie zniesieniem niepe³nosprawnoœci, z której czerpane s¹ korzyœci
materialne).
Diagram 2. Powstawanie i zaspokajanie potrzeby rehabilitacyjnej
Zród³o: opracowanie w³asne.
Aktywne i bierne strategie zaspokajania potrzeb rehabilitacyjnych
Mechanizmy zaspokajania potrzeb rehabilitacyjnych wynikaj¹ z podjê-
tych dzia³añ wobec doœwiadczanej niepe³nosprawnoœci, czyli ze strategii
adaptacyjnych. Potrzeba rehabilitacyjna mo¿e zostaæ zrealizowana dziêki
stosowaniu aktywnych strategii radzenia sobie z niepe³nosprawnoœci¹
(przywracanie w maksymalnym stopniu stanu utraconej normy funkcjonal-
nej) lub pozostaæ niezrealizowana w wyniku stosowania strategii biernych
(trwanie w stanie odchylenia od normy funkcjonalnej). Strategie aktywne
prowadz¹ do odzyskania w jak najwiêkszym stopniu samodzielnoœci, z ko-
SZKO£A SPECJALNA 2/2007
85
46179942.002.png 46179942.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin