Mary Higgins Clark - Zatańcz z mordercą.pdf - Mary Higgins Clark - goga2710

Mary Higgins Clark

Zataıcz z MordercĢ

PrzeþoŇyþa Ewa Partyga

Warszawa 1999

Tytut oryginaþu:

LOYES MUSIC, LOYES TO DANCE

Ilustracja na okþadce: Stock Image/Agencja Free

Redaktor prowadzĢcy seriħ: Wiesþawa Karaczewska

Redakcja: Wiesþawa Karaczewska

Redakcja techniczna: Anna Troszczyıska

Korekta: Jadwiga Przeczek

ýamanie: Wojciech Paszkowski

ISBN 83-7255-416-1

Diament

Wydawca:

Prszyıski i S-ka SA

02-651 Warszawa, ul. GaraŇowa 7

Druk i oprawa:

Opolskie Zakþady Graficzne S. A.

45-085 Opole, ul. Niedziaþkowskiego 8-12

Kim jest przyjaciel?

To jedna dusza mieszkajĢca w dwch ciaþach.

Arystoteles

Synom mojego brata Johnny'ego,

Lukħ'owi i Chrisowi Higgimom,

a takŇe mojej wnuczce Laurze

poĻwiħcam

Pragnħ zþoŇyę wyrazy gþħbokiej wdziħcznoĻci wszystkim, ktrzy przyczynili siħ do powstania tej

ksiĢŇki, udzielajĢc mi wsparcia i zachħty - mojemu wydawcy Michaelowi V. Kordzie, jego

wspþpracownikowi, doĻwiadczonemu redaktorowi Chuckowi Adamsowi, mojemu agentowi

Eugene'owi H. Winickowi oraz Robertowi Ressle-rowi, jednemu z dyrektorw Forensic Behavioral

Sendces. Szczeglne podziħkowania naleŇĢ siħ mojej crce, Carol Higgins Clark, za jej pomoc w

poszukiwaniu materiaþw, uwagi i sugestie oraz stworzenie mi moŇliwoĻci pracy na naprawdħ

peþnych obrotach. OczywiĻcie dziħkujħ takŇe reszcie mojej rodziny i przyjacioþom, ktrzy, jak

zwykle, rozpraszali cierpliwie moje wĢtpliwoĻci, czy zdoþam opowiedzieę tħ historiħ.

PONIEDZIAýEK

18 lutego

Siedziaþ na krzeĻle, obejmujĢc rħkami podciĢgniħte kolana. W pokoju pogrĢŇonym w

ciemnoĻciach. Znw to samo. Charley nie chce byę zamkniħty w swej kryjwce. Charley chce

myĻleę o Erin. Jeszcze tylko dwie, szepnĢþ Charley. Potem przestanħ.

Wiedziaþ, Ňe nie warto protestowaę. Choę caþa sprawa zdawaþa siħ coraz bardziej niebezpieczna.

Charley stawaþ siħ nieobliczalny. Charley chciaþ, by Ļwiat o nim usþyszaþ. OdejdŅ ode mnie,

Charley, zostaw mnie juŇ, bþagaþ. Szyderczy Ļmiech Charleya odbiþ siħ echem od Ļcian pokoju.

Gdybym tylko spodobaþ siħ wtedy Naı, pomyĻlaþ. Gdyby tylko zaprosiþa go na swoje przyjħcie

urodzinowe piħtnaĻcie lat temu... Tak bardzo jĢ kochaþ! Pojechaþ za niĢ do Darien z prezentem,

ktry kupiþ na wyprzedaŇy. Wizþ jej parħ wieczorowych pantofli. Kartonowe pudeþko byþo

niepozorne i tanie, ale przyozdobiþ je z wielkĢ pieczoþowitoĻciĢ, rysujĢc pantofelek na wieczku.

Obchodziþa urodziny dwunastego marca, podczas wiosennej przerwy semestralnej. Pojechaþ do

Darien, Ňeby zrobię jej niespodziankħ tym prezentem. A tymczasem ujrzaþ rzħsiĻcie oĻwietlony

dom. Wszħdzie staþy samochody. Przejechaþ tamtħdy powoli, ze zdumieniem rozpoznajĢc tþum

studentw z Brown.

WciĢŇ czuþ siħ zakþopotany na wspomnienie, Ňe pþakaþ jak dziecko, gdy zawracaþ, by odjechaę.

Potem jednak przypo-

mniaþ sobie o prezencie, ktry jej przywizþ, i zmieniþ plany. Naı mwiþa mu, Ňe codziennie rano,

w pogodħ i w niepogodħ, biega dla zdrowia w lasku nieopodal domu. Nastħpnego ranka czekaþ tam

na niĢ.

Pamiħtaþ, wciĢŇ bardzo dokþadnie, jej zdziwienie na jego widok. Zdziwienie, a nie radoĻę.

Zatrzymaþa siħ, oddychajĢc nierwno. Czapka z daszkiem skrywaþa jej jedwabiste, jasne wþosy. Na

dres narzuciþa szkolnĢ bluzħ. Na nogach miaþa adidasy.

ZþoŇyþ jej Ňyczenia urodzinowe, patrzyþ, jak otwiera pudeþko, sþuchaþ jej nieszczerych

podziħkowaı. WziĢþ jaw objħcia.

- Naı, tak bardzo ciħ kocham. Pozwl mi zobaczyę, jak twoje piħkne stopy wyglĢdajĢ w tych

pantoflach. Sam ci je wþoŇħ. MoglibyĻmy tu zataıczyę.

- Zmiataj stĢd! - Odepchnħþa go, rzuciþa w niego pudeþkiem i znw zaczħþa biec.

Dogoniþ jĢ Charley. Zþapaþ i przewrciþ na ziemiħ. Dþonie Charleya tak dþugo Ļciskaþy szyjħ

dziewczyny, aŇ wreszcie przestaþa mþcię rħkami. Charley wþoŇyþ jej pantofle i zataıczyþ z niĢ, a

jej gþowa spoczywaþa na jego ramieniu. Charley poþoŇyþ Naı na ziemi, pozostawiajĢc wieczorowy

pantofelek na prawej nodze dziewczyny. Na lewĢ wsunĢþ z powrotem sportowy but.

Wiele lat upþynħþo od tej chwili. Charley staþ siħ tþumionym wspomnieniem, ciemnĢ postaciĢ,

czajĢcĢ siħ gdzieĻ w mrokach jego umysþu. To siħ zmieniþo dwa lata temu. Charley zaczai mu

przypominaę o Naı, o jej piħknie sklepionej stopie, o wysokim podbiciu, o nogach tak szczupþych

w kostce, o wdziħku, z jakim dziewczyna taıczyþa...

Dziesiħciu maþych Murzynkw... Matka Ļpiewaþa mu tħ piosenkħ w dzieciıstwie, bawiĢc siħ jego

palcami.

- ZaĻpiewaj mi o wszystkich dziesiħciu Murzynkach! - prosiþ za kaŇdym razem.

Matka tak bardzo go kochaþa! A potem siħ zmieniþa. W jego uszach wciĢŇ dŅwiħczaþy jej sþowa:

áCo te czasopisma robiĢ w twoim pokoju?", áDlaczego zabraþeĻ te buty z mojej szafy?", áPo tym

wszystkim, co dla ciebie zrobiliĻmy?!...", áTak bardzo nas rozczarowaþeĻ!".

Gdy Charley zjawiþ siħ ponownie dwa lata temu, kazaþ mu zaczĢę zamieszczaę ogþoszenia

towarzyskie. Mnstwo ogþoszeı. Sam podyktowaþ mu treĻę jednego z nich, bardzo szczeglnego.

Do tej chwili juŇ siedem dziewczĢt znalazþo miejsce ostatniego spoczynku tu, w okolicy tego

domu. KaŇda z nich na prawej nodze miaþa wieczorowy pantofelek, na lewej zaĻ swj wþasny but...

Bþagaþ Charleya, by pozwoliþ przerwaę mu to choę na jakiĻ czas. Nie chciaþ tego robię. Tþumaczyþ

mu, Ňe ziemia jest wciĢŇ zamarzniħta, Ňe nie zdoþa ich pogrzebaę, a przecieŇ nie powinien tak dþugo

trzymaę ciaþ w zamraŇarce...

Ale Charley krzyczaþ:

- Dwie ostatnie muszĢ zostaę znalezione! I wszystko ma byę dokþadnie tak samo jak z Naı!

Charley wybraþ dwie ostatnie kobiety tak samo jak wszystkie nastħpczynie Naı. Tym razem byþy to

Erin Kelley i Darcy Scott. KaŇda z nich zareagowaþa na jego dwa rŇne ogþoszenia. A co

najwaŇniejsze, obie odpowiedziaþy na to specjalne.

SpoĻrd wszystkich odpowiedzi, ktre otrzymaþ, wþaĻnie ich zdjħcia i listy spodobaþy siħ

Charleyowi. Listy byþy zabawne, napisane lekko, przypominaþy styl Naı. Autoironia, inteligencja,

dowcip. No i zdjħcia. KaŇde inne...

Erin Kelley wysþaþa zdjħcie, na ktrym siedzi na brzegu biurka. Pochyla siħ do przodu, chyba coĻ

mwi. Jej oczy bþyszczĢ, a szczupþe ciaþo wyglĢda tak, jakby dziewczyna czekaþa na zaproszenie

do taıca.

Darcy Scott stoi na zdjħciu koþo wyþoŇonego poduszkami siedziska obok okna, przytrzymujĢc

dþoniĢ zasþonħ, na wpþ zwrcona w stronħ obiektywu. NajwyraŅniej fotografia zostaþa zrobiona z

zaskoczenia. Z ramienia dziewczyny spþywajĢ zwoje tkaniny, na twarzy widaę skupienie, ale i

rozbawienie. Wysokie koĻci policzkowe, wiotka sylwetka i dþugie nogi, bardzo szczupþe w

kostkach. Stopy w mokasynach od Gucciego.

O ileŇ piħkniej bħdĢ wyglĢdaþy w wieczorowych pantofelkach na wysokim obcasie!

Wstaþ i przeciĢgnĢþ siħ. Cienie, ktre kþadþy siħ na Ļcianach, przestaþy mu przeszkadzaę. Charley

zagoĻciþ juŇ w nim

na dobre i byþ mile widziany. ņaden natrħtny gþos nie bþagaþ go, by przestaþ.

Gdy Charley wycofaþ siħ bez oporu do ciemnej niszy, z ktrej siħ wyþoniþ, on raz jeszcze przeczytaþ

list Erin i musnĢþ palcami jej fotografiħ.

RozeĻmiaþ siħ gþoĻno, gdy przypomniaþ sobie intrygujĢce ogþoszenie, na ktre odpowiedziaþa Erin.

Zaczynaþo siħ od sþw: áKocha muzykħ, kocha taniec".

WTOREK

19 lutego

Chþd. Plucha. Sþota. Potworne korki. Ale to nie ma znaczenia. Cudownie znw byę w Nowym

Jorku. Darcy ochoczo zdjħþa pþaszcz, przeczesaþa wþosy dþoniĢ i zaczħþa przeglĢdaę

korespondencjħ, uþoŇonĢ skrzħtnie na jej biurku. Bev Rothhouse, szczupþa, Ňywa, bystra sþuchaczka

kursw wieczorowych w Parson School of Design, a zarazem hoþubiona przez Darcy sekretarka,

posegregowaþa listy zgodnie z ich waŇnoĻciĢ.

- Rachunki - powiedziaþa, wskazujĢc plik leŇĢcy po prawej stronie. - Potwierdzenia zaliczek. Nie za

wiele.

- Mam nadziejħ, Ňe za to pokaŅne - wyraziþa nadziejħ Darcy.

- Owszem, owszem - przytaknħþa Bev. - Tutaj natomiast masz rŇne propozycje. Poproszono ciħ o

urzĢdzenie dwch nastħpnych mieszkaı na wynajem. Sþowo dajħ, wiedziaþaĻ, co robisz, otwierajĢc

ten interes.

Darcy siħ rozeĻmiaþa.

- Sanford and Son. To wþaĻnie ja.

áPrzytulny KĢcik. Nowe wnħtrza za rozsĢdnĢ cenħ" - gþosiþ napis na drzwiach biura. Biuro zaĻ

znajdowaþo siħ w Flati-ron Building przy Dwudziestej Trzeciej Ulicy.

- Jak byþo w Kalifornii? - zapytaþa Bev.

Darcy usþyszaþa nutkħ niepewnoĻci w jej gþosie. Bev w gruncie rzeczy chciaþa zapytaę: áCo sþychaę

u twoich rodzicw? Jak siħ czþowiek czuje w ich towarzystwie? Czy naprawdħ wyglĢdajĢ tak

wspaniale, jak na ekranach kin?".

Mary Higgins Clark - Zatańcz z mordercą.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: