FiM 01-2010.pdf

KLERYKAŁOWIE ROKU 2009

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 1 (513) 7 STYCZNIA 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Â Str. 18

„Mój przyjaciel (Hitler) przystał na wszelkie

warunki Waszej Świątobliwości. To wielki

sukces!” – tymi słowami Pacelli informował

papieża o podpisaniu konkordatu

z Niemcami. 7 lat później, już jako głowa

Kościoła, pisał list do Oswalda Pohla

– twórcy komór gazowych i krematoriów,

skazanego na śmierć za ludobójstwo:

„Ojciec Święty w ojcowskiej miłości udziela

Ci na łożu boleści błogosławieństwa

apostolskiego, jako najwyższej gwarancji

niebiańskiej pociechy” . Wkrótce Pius XII

zostanie świętym. Patronem wszystkich

nazistów?

ISSN 1509-460X

Szanowni Czytelnicy

Niech rok 2010 będzie dla Was

dużo lepszy niż jego poprzednik.

Życzymy Wam zatem zdrowia,

pieniędzy i większej wiary.

W lepsze jutro!

Zespół „Faktów i Mitów”

Â Str. 25

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 1 (513) 31 XII 2009 r. – 7 I 2010 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Na stronie internetowej prezydenta Lecha Kaczyńskiego – wśród

licznego grona doradców głowy państwa – znajduje się nazwi-

sko... śp. Andrzeja Stelmachowskiego. A jednak Rydzyk miał

nosa, gdy w najbliższym otoczeniu prezydenta wyczuwał czary.

Bufon

„Liczymy na to, że już od Nowego Roku polscy uczniowie

i studenci (...) będą mogli wrócić do szkół wolnych od sym-

boli religijnych – bezstronnych w sprawach religii i światopo-

glądu (...). W przeciwnym wypadku będziemy zmuszeni do-

ciekać naszych praw w Trybunale Praw Człowieka w Stras-

burgu” – oto apel Młodych Socjalistów rozesłany do MEN,

kuratoriów oświaty, Sejmu, Senatu, premiera i prezydenta RP.

Pisaliśmy, że się zacznie? Już się zaczęło!

2009 rok. Robi się to nudne i nie mam zamiaru przy-

łączać się do chóru rozmaitych wyroczni. Zwłaszcza dzien-

nikarze, socjologowie i analitycy przypominają i osądzają

każde wydarzenie. Zupełnie jakby Polacy nie obejrzeli i nie

przetrawili w ciągu minionych 12 miesięcy setek dzienni-

ków i tysięcy innych programów informacyjnych, mieli

amnezję albo nie potrafili sami wyciągać wniosków. Dla

mnie – zamiast tych niekończących się analiz i kolejnych

powtórek filmów, z których dialogi cytujemy z pamięci

– w telewizji mogłyby lecieć dokumentalne filmy przyrod-

nicze. Po kilka dziennie. Wszak naszej szarej (i czarnej)

rzeczywistości mamy po dziurki w nosie i odsuwamy ją

od siebie jak najdalej. I odwrotnie – każdy

normalny człowiek chce być bliżej przy-

rody, która – niszczona – odcho-

dzi, choć tego nie chcemy.

O roku przyszłym też nikt

nie potrafi nic pewnego po-

wiedzieć. Nawet tego, że bę-

dziemy o rok starsi,

bo... No właśnie. Moim

zdaniem, na świat przyj-

dzie prawdziwy kryzys

gospodarczy i wojna

z Iranem. Jeśli i w tę

awanturę wciągną nas

nasi debilni politycy, to

chyba powrócę do swoich

planów emigracji na Antypo-

dy. Oczywiście, megakryzysu

i wojny może nie być, czego so-

bie i Państwu życzę.

My zatem róbmy swoje i zajmij-

my się naszym podwórkiem. A na po-

dwórku tym pojawił się nowy strojny

w czerwone piórka kogut. Zwie się Muszyń-

ski i jest nowym prymasem. Znam go tro-

chę stąd, że był biskupem we Wło-

cławku, kiedy ja byłem tam kle-

rykiem. Przyszedł kilka razy do

seminarium, a raz miałem nawet zaszczyt być wyznaczo-

ny do otwierania przed nim drzwi. Wówczas (był to rok

1988) klerycy wyjeżdżali do domu tylko 2, 3 razy w roku.

Wszyscy czekaliśmy na Boże Narodzenie, bo oprócz wa-

kacji, które spędzało się głównie na pielgrzymkach, oa-

zach oraz na plebanii i w kościele, było wtedy najwięcej

wolnego. Nowy ordynariusz Muszyński dobrze o tym wie-

dział, dlatego podczas swojej pierwszej przemowy do bra-

ci kleryckiej oznajmił, że chce wyjść naprzeciw naszemu

pragnieniu spędzenia tych najbardziej rodzinnych świąt wła-

śnie w rodzinie. A ponieważ naszą rodziną są teraz wy-

chowawcy i koledzy klerycy, zostaniemy na Boże Narodze-

nie... w seminarium. Radości było co niemiara...

Także podczas wakacji każdy z nas dwa tygodnie mu-

siał spędzić na dyżurze za murami świętej uczelni. W ten

sposób kopnął mnie zaszczyt numer dwa. Zgłosiłem się

z kolegą na ochotnika do układania książek w bibliotece

biskupa. Wolałem to od ciągłego rozładowy-

wania kontenerów z darami (magazyny semi-

narium od nich pękały, a połowa żywności się

psuła), chciałem też zobaczyć pałac biskupi

od środka i samego „drugiego Chrystusa”

( alter Christus ) z bliska. W sumie wszystko

się zgadzało – pałac niewiele różnił się od du-

żego kościoła, a zamiast Pana Jezusa miesz-

kał w nim jego „zastępca”. Zastaliśmy go na

środku pokoju zabudowanego po sufit regała-

mi. Siedząc w antycznym fotelu, podał nam

na powitanie pierścień do ucałowania.

Nasza praca polegała na tym, że braliśmy książkę

z wielkiej pryzmy w rogu pokoju i biegliśmy z nią do bi-

skupa. Przyklękając przed nim na jedno kolano, na wyso-

kości jego oczu pokazywaliśmy okładkę. On bez słowa

wskazywał palcem miejsce na regale. Kolana mieliśmy wy-

ćwiczone w kaplicy, ale po paru godzinach łapska bolały

od przenoszenia co i rusz drewnianych schodków. I tak

przez dwa dni. Podczas tych kilkunastu godzin spędzo-

nych w jednym pomieszczeniu „alter Christus” tylko

w dwóch zdaniach zagadnął nas, jakie mamy oceny i czy

pilnie uczymy się języków. Drugiego dnia byliśmy świad-

kami, jak dwie siostry przygotowywały obiad w wielkiej

jadalni przy owalnym stole. Zastępca Chrystusa jadł sam

na srebrnej zastawie. Poważnie. Tylko szklanka by-

ła kryształowa. W tym samym czasie jego (ponoć)

rodzona siostra jadła w kuchni ze służbą. Nas

oczywiście przepędzono na posiłek do semi-

narium, a było wtedy oberwanie chmury.

Biegnąc ponad kilometr, przemokliśmy do

suchej nitki. Połknęliśmy jakąś cienką

zupę i biegiem z powrotem. – Spóźnili-

ście się 3 minuty! – zagrzmiał na powi-

tanie ON. Na koniec, po dwóch dniach

pracy, rzucił nam z kryształowej wazy

po snickersie. Jak psom.

Tyle moich kontaktów z prymasem

Polski. W pierwszej części „Byłem księ-

dzem” napisałem o nim: „Jak żyję nie

spotkałem większego bufona”. Jakże się

pomyliłem! Czyż dwóch biednych, głu-

pich kleryczków mogło oczekiwać od

przyszłego prymasa choćby cienia

uśmiechu, jakiegoś dialogu, czy mo-

że słowa „dziękuję”? Uczmy się wy-

rozumiałości dla Ludzi stworzonych

do wyższych rzeczy! Zapewne wła-

śnie dzięki temu, że książę Muszyń-

ski przez lata nie dostrzegał marno-

ści życia wokół siebie, teraz – gdy

postawiono go na czele polskiego

Kościoła – może dostrzegać sprawy

wagi światowej, a nawet wszechświatowej. I głosić. Na

przykład o zapłodnieniu in vitro: „W tym wypadku widzę

większe nawet zagrożenie od bomby atomowej. Zagroże-

nie dla gatunku i jego przyszłości” ; o państwie świeckim:

„Wojująca laickość nosi na sobie wyraźne znamiona tota-

litaryzmu ideologicznego” ; o konieczności umieszczania

krzyża ponad godłem państwa i miast: „Obydwa symbole

stanowią jednaki, istotny element naszej narodowej tożsa-

mości. Tak jak Francuzi są dumni ze swej laickości, tak

my powinniśmy być dumni z tej harmonii elementu patrio-

tycznego i religijnego” ; o rodzinach wielodzietnych: „To naj-

lepszy i najpewniejszy kapitał na przyszłość we wszyst-

kich wymiarach życia” .

Czego można się spodziewać po prymasie Muszyńskim?

Standardowej porcji kruchtowej bufonady i demagogii.

I niczego więcej. Bo na jednego snickersa to trzeba u nie-

go pracować dwa dni.

„Rozwydrzonymi, rozpuszczonymi przez rodziców smarkami”

nazwał PiS-owski były minister edukacji Ryszard Legutko

troje uczniów – autorów petycji w sprawie usunięcia krzyży

we wrocławskim XIV LO. Ich akcję określił jako „szczeniac-

ką zadymę” („FiM” – 50/2009). Stanie za to przed sądem, bo

„szczeniaki” i „smarki” poczuły się urażone. Żądają przepro-

sin i kasiory na cel społeczny. No i gdzie się eurodeputowa-

ny Legutko odwoła od raczej niekorzystnego wyroku? Do te-

go Strasburga od krzyży?

Cegła rzucona przez PiS w szambo afery hazardowej zaczyna

opryskiwać wrzucających. Podczas przesłuchania przed komi-

sją śledczą okazało się, że były koordynator służb specjalnych

Zbigniew Wassermann umieścił swojego doradcę Zbigniewa

Macioszka w spółce Casinos Poland. Wassermann spotykał się

też z ówczesnym prezesem CP i głównymi udziałowcami ban-

krutującej firmy, która następnie przedziwnie szybko odżyła.

Paulini, nie pytając nikogo o zgodę czy opinię, ustawili sarko-

fag w słynnej Krypcie Zasłużonych na krakowskiej Skałce. Na

ostatnim wolnym jeszcze miejscu. W sarkofagu są szczątki mni-

chów, a na nim napis „Ojcowie Paulini”. Tradycja stanowi, że

tylko „głos publiczny” decyduje, kto może być pochowany

w najbardziej prestiżowej polskiej nekropolii. Ale co tam pau-

linom vox populi, skoro oni mają vox dei. W Krakowie zbie-

rane są podpisy w celu usunięcia paulińskiej trumny.

19 ubogich lokatorów ma do godziny 12 w nocy (w sylwe-

stra!) opuścić budynek komunalny w Zakopanem. Wyrokiem

sądu stał się on łupem zakonnic. Za mienie utracone w PRL

– oczywiście. Aha... dodajmy, że siostrunie, które kazały bie-

dakom iść precz, należą do Zgromadzenia Sióstr Matki Bo-

żej Miłosierdzia.

Agenci CBA zatrzymali rzeczoznawcę, który o marne 33 milio-

ny (!) zaniżył wycenę gruntu w Zabrzu. Odpowiednio powięk-

szony grunt w ramach rekompensaty (za mienie jakoby utraco-

ne w czasach PRL) otrzymało kościelne Towarzystwo im. Bra-

ta Alberta.To dopiero początek afery, bo już szykują się aresz-

towania sprawców podobnego przekrętu w Świerklańcu. Tam za

bezcen 157 hektarów ziemi (!) dostały siostry albertynki.

W ostatniej chwili policjanci wybili z głowy księdzu Andrze-

jowi Chmielnickiemu z Kazimierza umieszczenie w bożona-

rodzeniowej szopce... tygrysa. Prawdziwego. Wypożyczonego

z prywatnego zoo. Gdyby stróżom prawa nie udało się w po-

rę zainterweniować, liczba parafian w Kazimierzu mogłaby się

drastycznie zmniejszyć.

Święta Rodzina w zdezelowanym samochodzie – oto główny

motyw bożonarodzeniowej szopki ustawionej w Muzeum Ar-

chidiecezji w Katowicach. Skąd oni wzięli tego gruchota? Prze-

cież nie z parkingu przed katowicką kurią.

Niemcy po raz kolejny oświadczyli, że jeśli Rokita pojawi się

w ich kraju, zostanie aresztowany i pójdzie siedzieć na 30 dni.

Chyba że zapłaci kaucję. W odpowiedzi małżonka Marii – Nel-

ly – oświadczyła, że jej mąż jest niewinny, więc sam zgłosi się

do więzienia. A wtedy może wreszcie Niemcy go zbiją!

TVN podała wiadomość, że anglikański pastor namawia bied-

nych, żeby kradli w hipermarketach. Nie to jednak zbulwer-

sowało katooszołomów, lecz komentarz dziennikarza Marci-

na Prokopa, który oświadczył ironicznie, że wcale go to nie

dziwi, bo „przecież od dawna w Kościele mówi się: »Bierzcie

i jedzcie z tego wszyscy«”. KRRiT oraz Rada Etyki Mediów

zapowiedziały, że wyciągną najsurowsze konsekwencje wobec

prezentera TVN za jego „skandaliczną wypowiedź”.

Bardzo prawicowa i nabożna TVP Gdańsk zamówiła bada-

nia oglądalności. Wynik to rekord w historii świata i telewi-

zji. Okazało się, że gdańskiej TV nie ogląda nikt. Literalnie.

Ani jedna osoba.

JONASZ

Gdy kilka miesięcy temu ostrzegaliśmy, że B16 nie ma nale-

żytej ochrony i w związku z tym może mu grozić niebezpie-

czeństwo („Boże, strzeż Papę” – „FiM” 24/2009), nikt nie

chciał nas słuchać. I stało się! 24 grudnia 2009 r. w Watyka-

nie papież... upadł przez kobietę, 25-letnią Susannę Maiolo.

Według prasy niemieckiej, Maiolo chciała zaprotestować prze-

ciwko stosunkowi papieża do osób homoseksualnych.

Watykan podjął starania, by imię i wizerunek papieża zareje-

strować jako znak towarowy. Jeśli do tego dojdzie, każdy bę-

dzie mógł zamieścić zdjęcie JPII czy Benedykta albo przedru-

kować ich encykliki. Nawet na papierze toaletowym – jeśli

uiści odpowiednią opłatę.

O becnie wszyscy na okrągło podsumowują mijający

Nr 1 (513) 31 XII 2009 r. – 7 I 2010 r.

GORĄCE TEMATY

Obrońca krzyża

Trybunału Praw Człowie-

ka w sprawie krzyży we

włoskiej szkole polscy bi-

skupi zawyli z bólu i ogłosili, że bro-

nić będą swojego znaku firmowego

do ostatniej kropli krwi, bowiem

– jak czytamy w komunikacie z 26

listopada 2009 r. opublikowanym po

350. Konferencji Episkopatu – „jest

symbolem największych wartości

i stanowi ważny element tożsamości

kultury europejskiej”.

Do chóru przyłączył się też Sejm,

podejmując 3 grudnia 2009 roku trom-

tadracką „uchwałę w sprawie ochro-

ny wolności wyznania i wartości będą-

cych wspólnym dziedzictwem narodów

Europy”, w której nasi wybrańcy wy-

rażają „zaniepokojenie decyzjami Try-

bunału Praw Człowieka, godzącymi

w wolność wyznania, lekceważącymi

prawa i uczucia ludzi wierzących oraz

burzącymi pokój społeczny”, bowiem

„znak krzyża jest nie tylko symbolem

religijnym i znakiem miłości Boga do

ludzi, ale w sferze publicznej przypo-

mina o gotowości do poświęcenia dla

drugiego człowieka, wyraża wartości

budujące szacunek dla godności każ-

dego człowieka i jego praw”.

Popatrzmy zatem, jak sami wie-

lebni traktują owe symbole...

We Wrocławiu przy ul. Bujwi-

dy mieści się parafia św. Wawrzyń-

ca, a tuż obok prestiżowy cmentarz

(miejsce pochówku wrocławskich bi-

skupów pomocniczych, zasłużonych

naukowców i artystów, powojennych

pionierów) należący do najważniej-

szej w mieście parafii archikatedral-

nej św. Jana. Obiekt ma pod samym

oknem ksiądz proboszcz i wicedzie-

kan Hubert Daniel , ale formalnie

zarządza nim oraz inkasuje należ-

ności ks. infułat Adam Drwięga ,

pleban od św. Jana.

Cmentarz od ponad 40 lat jest za-

mknięty i odbywają się tam jedynie

pochówki w grobach wcześniej wyku-

pionych bądź w mogiłach „z odzy-

sku”. A co z nagrobnymi krzyżami po

wykwaterowanych nieboszczykach?

Odkryliśmy, że „symbole najwięk-

szych wartości” walają się na wysy-

pisku śmieci urządzonym pod cmen-

tarnym murem, niespełna 50 m od

miejsca, gdzie (przy tej samej ulicz-

ce) ks. Daniel dobudowuje do ple-

banii nowy apartamentowiec (na

zdjęciu) dla księży – w sumie... trzech.

ANNA TARCZYŃSKA

We Wrocławiu

krzyże walają się

na prowizorycznym

wysypisku śmieci,

tuż obok kościoła

i plebanii.

Kto je tam wyrzucił?

Ksiądz pleban!

da stara jak świat wyzwala. Emocje.

Tarnobrzeg. Spiżowy Papa stoi tu od trzech

lat. Od początku – ze względu na szeroko

pojętą szpetotę – nie cieszył się uznaniem

mieszkańców. I chociaż miało być (tak zapew-

niał twórca monumentu) jak z paryską wieżą

Eiffla, którą, owszem, krytykowano, ale w koń-

cu stała się symbolem narodowym, to nie wy-

szło. Żeby więc odwrócić uwagę od tego szpet-

nego wizerunku, proboszcz parafii Matki Bo-

żej Nieustającej Pomocy ksiądz prałat Michał

Józefczyk postanowił miejscowego Jana Paw-

ła ulepszyć. Zanim się mieszkańcy i lokalni

włodarze zorientowali, ustawił przy nim herb

Leliwy, symbol miasta, wsparty na kilku me-

talowych słupach (na zdjęciu). Natychmiast na

lokalnych forach posypały się słowa uznania

dla sutannowego oraz wszystkich, którzy go

w jego dziele tworzenia wspierali:

~ „Typowe galicyjskie bezguście!” (Franz);

~ „Wiocha to obraźliwe określenie dla wsi,

ale na takie g...no brak jakiegokolwiek przy-

miotnika! A więc określenie totalna wiocha pa-

suje...” (Jas);

~ „Jakby stara drewniana stodoła podpar-

ta drągami. SUPER! Podoba mi się...” (MCX);

~ „Jaki autorytet JP2, taki pomnik. Jeśli był-

bym praktykującym katolikiem, to modlenie się

Trybuna(ł) ludu

Ostatnio – z okazji zbliżającej się wielkimi

krokami kampanii wyborczej – wyjaśniał im na

przykład, komu mają okazywać szacunek, je-

śli nie chcą pogrzebać swojej kariery. Bo od-

tąd w Trójmieście – oświadczył purpurat – księ-

ża nie tylko będą na wybory chodzić. Będą

też z ambony palcem wskazywać, na kogo lud

wierny ma oddawać swe katolickie głosy.

A tymczasem lud niewierny mocno się

na tę wieść rozsierdził:

~ „Flaszka na głodziu – niech się nawali

więcej, to może będzie to usprawiedliwienie bre-

dzenia” (gdańszczanin);

~ „Oj, nieładnie, arcybiskupie! Zostawmy

to, co świeckie, państwu, a co kościelne – du-

chownym. Dość już Polski pseudokatolickiej,

w której rządzą księża! Jaki to byłby krzyk, gdy-

by wojewoda lub prezydent miasta mówili, kto

ma być arcybiskupem lub proboszczem w pa-

rafii” (Zniesmaczony);

~ „Oddaj, arcyklecho, te miliony, wypro-

wadzone przez kościół ze Stella Maris. Idzie zi-

ma i taka kasa przydałaby się na pomoc ubo-

gim katolikom” (parafianka);

~ „Tym w sukienkach odbija. Powinien

być rozdział państwa i Kościoła. A tego nie zro-

biła nawet lewica. Państwo wyznaniowe, i to

w środku Europy. Koszmar i ciemnogród” (Ika).

JULIA STACHURSKA

do JP2 byłoby według mnie poniżaniem sa-

mego Boga. Co was tak urzeka w człowieku,

który przez okres całego swojego pontyfikatu

stawał na głowie, żeby chronić pedofilów? Co

on takiego dla świata zrobił? To, że wyszedł

raz na tydzień i powiedział, że wojna to be,

gumy to be i wszystko, co niekatolskie, to be?

Spójrzcie prawdzie w oczy, JP2 był nikim i nic

tego nie zmieni!” (realny).

Dyskusję na nowe tory skierował sam wi-

ceprezydent miasta Andrzej Wójtowicz , któ-

ry geniusz proboszcza Józefczyka zinterpre-

tował tak: „Idea, że Tarnobrzeg kłania się pa-

pieżowi, jest jak najbardziej słuszna”.

Owym stwierdzeniem dokonał pan wi-

ceprezydent jawnej nadinterpretacji sztuki,

toteż mieszkańcy natychmiast poprawili mu

optykę:

~ „Panie Wójtowicz, gdyby Tarnobrzeg miał

się kłaniać papieżowi, należało Leliwę umie-

ścić z przodu pomnika. Teraz to coś symboli-

zuje, że Tarnobrzeg wchodzi klerowi bez my-

dła” (Wiktor);

~ „Teraz pomnik symbolizuje, gdzie Papa

miał Tarnobrzeg” (Heinrich)...

Na Pomorzu arcybiskup Sławoj Leszek

Głódź przerwy w planowaniu wystroju swej

nowej hacjendy („FiM” 51–52/2009) wykorzy-

stuje na tresurę lokalnych samorządowców.

Obrońca krzyża

P o wyroku Europejskiego

We Wrocławiu

krzyże walają się

na prowizorycznym

wysypisku śmieci,

tuż obok kościoła

i plebanii.

Kto je tam wyrzucił?

Ksiądz pleban!

L epsze jest wrogiem dobrego. Ta praw-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 1 (513) 31 XII 2009 r. – 7 I 2010 r.

POLKA POTRAFI

Chorzy doktorzy

ZŁOTE MYŚLI ROKU 2009

Apeluję do wszystkich rodaków, którzy mogą pomóc organom ścigania

w odnalezieniu skradzionej tablicy . (prezydent Lech Kaczyński

o skradzionym napisie znajdującym się na bramie obozu w Oświęcimiu)

W Polsce rządzi nie tyle Chrystus, co mamona, nie tyle powszechna reli-

gia, co powszechna hipokryzja.

Stało się! Doczekaliśmy czasów,

kiedy nawet apteki pełnią rolę

konfesjonałów tudzież salek ka-

techetycznych.

Wśród dostępnych na naszym ryn-

ku środków antykoncepcyjnych szczę-

śliwie uchował się postinor (lub inne),

zwany „tabletką po”. Lek stosowany

do 72 godzin po miłosnym obcowa-

niu, w sytuacjach wyjątkowych, choć

nierzadkich: poniosły emocje, pękła

prezerwatywa, skleiły się kartki w „ka-

lendarzyku małżeńskim”. Także kie-

dy doszło do gwałtu.

Postinor nie dopuszcza do zagnież-

dżenia się komórki jajowej (jeśli

w ogóle doszło do zapłodnienia, bo

przyjmuje się go zawsze na wszelki

wypadek). Przyjęty za późno – nie za-

graża ciąży. Tak czy siak, katoliccy

uczeni uznali lek za środek poronny,

służący zabijaniu. Jakieś 2 lata temu

Hanna Wujkowska , Giertychowy

doradca ds. promocji zdrowia, wspie-

rana przez grupę PiS-owskich parla-

mentarzystów, domagała się wyrzuce-

nia medykamentu z aptek. Na szczę-

ście, żeby jakiś lek wycofać z rynku,

konieczna jest zmiana prawa farma-

ceutycznego. A to właściwie niemoż-

liwe, bo lek zarejestrowano zgodnie

z unijnymi procedurami.

Teoretycznie, nawet w naszym

ciemnogrodzie, aby otrzymać recep-

tę na postinor, wystarczy wizyta

u ginekologa lub lekarza rodzin-

nego (w niektórych europejskich

krajach sprzedaje się go na stacjach

benzynowych razem z kondomami).

W praktyce – receptę najchętniej

wręczają lekarze prywatni, którym

trzeba zapłacić. Ci w państwowych

placówkach zbyt często miewają tzw.

dylematy moralne...

Kiedy uda się zdobyć receptę na

to, co nam się prawnie należy, idzie-

my do apteki. Farmaceuta powinien

sprawdzić, czy lek jest w magazynie,

wręczyć go i wziąć pieniądze. Mo-

żemy jednak trafić na... „farmaceu-

tę z sumieniem”! Co za cudo? Kie-

dy sam B16 wzruszająco obwieścił:

„Farmaceuta powinien zachęcać

każdego do porywu człowieczeń-

stwa” – mając na myśli niesprzeda-

wanie środków antykoncepcyjnych

– wielu wzięło sobie odezwę do ser-

ca. Także u nas.

I tak w XXI wieku w państwo-

wych aptekach spotykamy swoiste

moherowe gestapo.

W jednym z ostatnich numerów

„Gościa Niedzielnego” kolegom po fa-

chu doradzali Ania i Wojtek , młodzi

„farmaceuci z sumieniem”. Najwięk-

szą traumę przeżywają po dniach wol-

nych – długich weekendach czy świę-

tach – kiedy hołocie różnych rzeczy się

zachciewa. „W przytulnych wnętrzach

polskich aptek – czytamy – po cichu,

każdego dnia, dokonuje się tragedia

aborcji” , kiedy to „przychodzą dziew-

czyny i pytają o tabletkę »dzień po«”.

Ich znajoma, równie bogobojna,

pracująca w innej aptece, odpowia-

da wtedy, że takich pigułek nie ma-

ją. Wie, że „za szybką nikt ich nie

wypatrzy, bo są schowane w jakiejś

szufladce” ... I po kłopocie.

Ania i Wojtek mają inny patent.

Szczęśliwie trafili na kierowniczkę

apteki, która miała problem ze zna-

lezieniem personelu. Gdy klient przy-

łazi po coś, co zapobiega poczęciu,

idą po panią kierowniczkę, żeby to

ona sprzedała. Nie ma kierownicz-

ki, nie ma tabletki. Jak przyznaje

bohaterska Ania, „gdyby nie było

pracy dla farmaceutów, sytuacja wy-

glądałaby inaczej. W tej chwili szu-

kanie pracy jest raczej wyborem. Za-

wsze się coś znajdzie” ...

Kiedy „sumienni” farmaceuci

rozplenią się, czeka nas mała ada-

ptacja: obok krzyża w aptece – fla-

ga. Biało-żółta oczywiście. Wtedy

będzie jasne, co, kto i dla kogo.

JUSTYNA CIEŚLAK

(Magdalena Środa)

Jarosława Kaczyńskiego już wcześniej kilkakrotnie politycznie grzebano,

ale on zawsze wracał.

Polska dysponuje jednym z najlepszych systemów emerytalnych.

(Tomasz Misiak, PO)

Jestem „zwierzem politycznym”. Nie chcę odchodzić z polityki. A przynaj-

mniej nie daleko.

Wszystko, co robimy, jest bezinteresowną posługą. (o. Tadeusz Rydzyk)

Można pojechać do Słowacji z polskimi złotówkami i zobaczyć, gdzie moż-

na za nie więcej kupić (...). Można pojechać także z euro i też to spraw-

dzić. Można się przyjrzeć, jak się leci samolotem z powietrza Słowacji

i zobaczyć, ile tam się świateł pali w porównaniu na przykład z Polską.

(Jarosław Kaczyński o kryzysie w Słowacji)

Steinbach przyszła do Polski wraz z Hitlerem. (Radosław Sikorski)

Niepokojące jest, że niektórzy prominentni, chrześcijańscy politycy próbu-

ją traktować wiarę jako jeden z elementów prywatnego życia, bez odnie-

sień do życia społecznego.

(kard. Stanisław Dziwisz)

Chcę zlikwidować papierosy, alkohol i narkotyki. Na drogi będę dawać

(...), na mieszkania, żeby tańsze byli (...), żeby hipermarkety stale wyrzu-

cić poza miasto, a nawet całkowicie z Polski, żeby hipermarkety poginę-

li. Mam taką zamiartację: wybudować w Białymstoku katedrę (...), żeby

w Białymstoku była katedra pod nazwaniem Jan Pawła II. I będzie Ka-

rol Wojtyła. (Krzysztof Kononowicz, kandydat na Prezydenta RP)

Fotyga nie nadaje się do ONZ, ale do Ułan Bator. (Jerzy Szmajdziński)

Czuję się dziwnie, nawet gdy tylko pomyślę o małżeństwie ludzi tej samej

płci. Nie interesuje mnie, czy piłkarz jest gejem, czy nie. Ale kto powie-

dział, że musimy wszystko akceptować? Że musimy o wszystkim uczyć

nasze dzieci?

(Zbigniew Boniek)

że ładowanie milionów złotych z budżetu

w katolickie szkoły wyższe nie dyskryminuje innych

prywatnych uczelni. Przy okazji funkcjonariusze pań-

stwowi podpowiadali nawet katolickim politykom,

jak skuteczniej zadbać o interes Kościoła.

W ostatnim numerze „FiM” krótko wspomnieliśmy

o kolejnym zdumiewającym orzeczeniu polskiego Try-

bunału Konstytucyjnego, który nie

przez przypadek wielu Czytelni-

ków wymienia jako klerykała ro-

ku 2009. Po uznaniu, że religia na

świadectwie szkolnym i wliczenie

jej do średniej ocen nie stawia

w trudnej sytuacji innych dzieci,

trybunał uznał, że można swobodnie dawać kasę w pre-

zencie szkole wyznaniowej.

Przy okazji wydania orzeczenia padły słowa budzące

zdumienie. Podczas procesu przedstawicielka prokurato-

ra generalnego Grażyna Długołęcka dowodziła, że

w Polsce nie ma równości związków wyznaniowych i... tak

jest w porządku. Owa dama stwierdziła, że konstytucja

zakłada wprawdzie równouprawnienie, ale – UWAGA!

– nie oznacza ono równości. Jej zdaniem, już konstytu-

cja wymienia Krk jako jedyny związek wyznaniowy z na-

zwy, oferując mu specjalną umowę z państwem polskim

pod postacią konkordatu. Pani Długołęcka wysnuwa

stąd wniosek, że „konstytucja chciała w ten sposób pod-

kreślić faktyczną strukturę wyznaniową w Polsce”. Inny-

mi słowy, zdaniem Długołęckiej, można w konstytucji

(a potem w innych rozwiązaniach prawnych) wynosić

jednych kosztem drugich, skoro tzw. stan faktyczny już

niektórych (np. liczebnością) wyróżnia. Ciekawe, czy

pani ta uznałaby za stosowne wymienienie w ustawie

zasadniczej na przykład białej rasy jako dominującej li-

czebnie w Polsce (taki jest tzw. stan faktyczny) i wypro-

wadzenie stąd wniosku, że coś szczególnego reprezen-

tantom białej rasy w tym kraju się należy. Na przykład

tramwaje lub ławeczki w parkach tylko dla białych, czy

w końcu dofinansowywanie z budżetu państwa szkół prze-

znaczonych wyłącznie dla białych dzieci... Na katolickich

uczelniach już można studiować tylko z certyfikatem od

proboszcza, potwierdzającym przy-

należność do kościoła panującego.

Trybunał uznał rozumowanie

Długołęckiej za poprawne. Ale

to nie wszystko. Jak wspomniałem,

trybunał uważa za normalne i nie-

dyskryminujące, że szkoły wyzna-

niowe tylko przez sam fakt, że są związane z Kościo-

łem watykańskim, mają prawo do lepszego traktowa-

nia niż inne szkoły prywatne. Ale sędzia Niemcewicz ,

być może podejrzewając, że taka logika rozbawi audy-

torium, postanowił podpowiedzieć coś katolickim po-

słom, z inicjatywy których obdarowano wymienione szko-

ły. Otóż zachęcił do przygotowania specjalnej ustawy

o finansowaniu szkół wyznaniowych, „by nie narażać się

na zarzut praktyk dyskryminacyjnych”. Tak, tak, dobrze

zrozumieliście. Sędzia uznał coś za niedyskryminujące,

choć zaraz potem przyznał, że nie wygląda to najlepiej,

bo „naraża na zarzut dyskryminacji”. Rozgrzeszył więc

coś, co dla niego samego jest do kitu.

Dzięki sędziemu Niemcewiczowi PiS-owcy i klęcz-

niki z PO upichcą prawo, które raz na zawsze wywyż-

szy szkoły kościelne nad inne i nie będzie już odtąd

nielegalnej dyskryminacji. Bo dyskryminacja szkół bę-

dzie obowiązującym prawem w tym kraju. Dokładnie

jak w średniowieczu.

Zbigniew Ziobro skutecznie wpisuje się w nauki Hammurabiego i Czyn-

gis-chana.

Miałem w rodzinie trzech księży, babcia też chciała, bym został księdzem,

ale mnie się bardzo podobały dziewczyny.

RZECZY POSPOLITE

Lech Kaczyński chciałby być wszędzie, a choć w powstaniu warszawskim

nie uczestniczył, to uważa się za jego bohatera. (Marek Siwiec)

Skaza współczesnej demokracji polega na tym, że stała się ona grą me-

dialną i PR-ową, w której się pierdoli wyborców. (Jarosław Gowin)

My nie mamy wielkich środków, utrzymujemy się, to radio, od pierwszego

do pierwszego. Tak wiążemy koniec z końcem. (o. Tadeusz Rydzyk)

Te same twarze, mówią i mówią, i nic z tego nie wynika. Jak nie ,,wybiór-

cza” to ,,Wyborcza”. Jak nie ,,Fakt”, to ,,Fakty i Mity”. W Polsce wszystko

można. Obrazić księdza, kłamać, manipulować. Gdzie są ci parlamentarzy-

ści, rządzący? Wybieraliście ich. Polska to nie prywatne ranczo, a rządzący

zachowują się jak zgraja bandytów. Trzeba bronić Kościoła. (jw.)

Na prawie nie mieliśmy dużo zajęć. Trochę imprezowaliśmy. Gustowa-

łem w piwie i bułgarskim winie.

Nierówni

(Przemysław Gosiewski)

Przypisuje się mi powiedzenie, że Szewińska ma nieświeżo w kroku, a prze-

cież ja nigdy nie komentowałem lekkiej atletyki. O Buncolu jako elektronie

krążącym wokół jądra Smolarka też sobie jakoś przypomnieć nie mogę.

(Dariusz Szpakowski, komentator sportowy)

Jestem za karą śmierci. Przestępca powinien mieć nauczkę na przyszłość.

(Britney Spears)

Wybrali: OH i RK

ADAM CIOCH

(Władysław Stasiak)

(Kazimierz Marcinkiewicz)

W połowie grudnia Trybunał Konstytucyjny orzekł,

(Andrzej Czuma)

(Zbigniew Ziobro)

Nr 1 (513) 31 XII 2009 r. – 7 I 2010 r.

NA KLĘCZKACH

TOWARZYCHO

– to znak, że ktoś w tej chwili spo-

wiada się po drugiej stronie konfe-

sjonału; zielone – mogę uklęknąć

i rozpocząć spowiedź”. To jednak

nie jedyna nowinka techniczna.

Opieką duchową otoczono tam...

wodociągi. Oto ogłoszenie duszpa-

sterskie z 13 grudnia 2009 r.: „Dusz-

pasterstwo Wodociągów serdecznie

zaprasza wszystkich pracowników

Miejskich Wodociągów i Kanaliza-

cji w najbliższy czwartek o godz. 17.00

na Mszę świętą i spotkanie, które bę-

dzie okazją do złożenia sobie ży-

czeń świątecznych”. A skoro już ko-

łobrzeskie wodociągi doczekały się

swojego duszpasterstwa, to pewnie

wkrótce zamiast zwykłej kranówki

będą dostarczać mieszkańcom do

domów wodę święconą. AK

W sprawie ma się wypowiedzieć

Sąd Najwyższy USA, o ile radne-

go wcześniej nie utłucze (a zapo-

wiada to) prężny w Asheville Ku-

-Klux-Klan.

21 grudnia Lech Kaczyński

odznaczył orderem Orła Białego

kardynała Józefa Glempa . Tym

samym były prymas został dokoop-

towany do targowiczan – kawale-

rów Orła z życiorysami bogatymi

w rozmaite plugastwa: Józefa An-

kwicza , Stanisława Kostki Bie-

lińskiego i hetmana Franciszka

Ksawerego Branickiego . Cieka-

we, czy dobrze się czuje u boku im-

peratorowej Katarzyny II , samo-

bójcy Walerego Sławka i Potiom-

kina , który na trupie Rzeczypos-

politej zbił potężny majątek. o.P.

NAGONKA TRWA

masową skalę wigilijnymi świecami,

stroikami i opłatkami. W tym roku

jednak Caritas Archidiecezji Kato-

wickiej przebił wszelkie normy świą-

tecznej pazerności. Na świecy, któ-

ra w minioną wigilię znalazła się na

katolickich stołach na Śląsku,

umieszczono znaczącej wielkości in-

formację o możliwości odpisania

1 proc. podatku na Caritas wraz

z numerem KRS, który „zdobił”

podstawkę pod świecę. MaK

MarS

KOŚCIÓŁ

WERBUJĄCY

Kler brytyjski znalazł nowy

sposób na to, jak zwabić kolejne

owieczki. Strategia Kościoła an-

glikańskiego zakłada większą ak-

tywność duchownych wśród dzie-

ci i młodzieży. W lekcjach religii

będą uczestniczyć nawet... dwulat-

ki! Na dzieciaki czeka cała masa

atrakcji: m.in. place zabaw, gdzie

spotkają pastorów, którzy będą im

opowiadać o Bogu. Z kolei w szko-

łach uczniowie dostaną bezpłat-

ne śniadania połączone ze strawą

duchową.

WYPRAWY

KRZYŻOWE

ZESTAW

„TRZEJ KRÓLOWIE”

Do zakupu „specjalnych zesta-

wów w kopercie na uroczystość Trzech

Króli” zachęca swoje owieczki pro-

boszcz parafii pw. św. Ignacego Loy-

oli w Suchcicach. Zestaw (zapewne

dobrze skalkulowany) kosztuje 2 zł

i składa się ze szczypty kadzidła, kre-

dy, specjalnej naklejki na drzwi wej-

ściowe oraz „pieniążka – symbolu

złota”. „Kredą piszemy na odrzwiach

katolickich domów trzy litery KMB,

jako inicjały imion Trzech Króli

– Kacpra, Melchiora i Baltazara, oraz

piszemy aktualny rok 2010. Kadzi-

dło winniśmy spalić na piecu bądź

w popielniczce, aby jego woń napeł-

niła zapachem nasze mieszkanie dla

odpędzenia wszelkich złych duchów

i zła, które może zagnieździć się

w naszym domu bądź w rodzinie.

Pieniążek – symbol złota – możemy

schować do portfela, aby nigdy ich

nam nie zabrakło dla utrzymania ro-

dziny i domu” – instruuje proboszcz.

W surmy bojowe zadęli bisku-

pi z okazji Bożego Narodzenia.

W histerycznym liście do wiernych

nazwali zwolenników świeckości

szkoły ukrytymi tyranami i wezwa-

li do „bronienia krzyży.” W tym sa-

mym czasie nowy prymas Polski

mówił o „laickim totalitaryzmie”.

Także prezydent wszystkich bisku-

pów Lech Kaczyński przyznał wy-

sokiej rangi odznaczenia państwo-

we trzem osobom (w tym księdzu)

zamieszanym w słynną awanturę

o krzyże z 1984 roku. Wówczas

podburzona przez kler młodzież

z Włoszczowy podjęła strajk „w obro-

nie krzyży”, które ówczesna wła-

dza kazała zdjąć, bo były zawieszo-

ne nielegalnie.

KOLEJNA

KLĘSKA KRK

PPr

W przedostatnim wydaniu

„FiM” obszernie pisaliśmy o kam-

panii nienawiści prowadzonej przez

katolickich polityków i dziennika-

rzy, a wymierzonej w ludzi o orien-

tacji homoseksualnej. W kampanii

tej celuje „Rzeczpospolita”. Dzien-

nik doniósł właśnie o inicjatywie

posłów PiS, którzy domagają się in-

tensyfikacji działań rządu wymie-

rzonych w pedofilów, ale „ze szcze-

gólnym uwzględnieniem pedofilów

homoseksualnych”. Pomysłodawcy

chcą nawet powołania specjalnej

instytucji, która będzie śledzić m.in.

homoseksualistów. PiS-owcy mó-

wią też o „melinach odwiedzanych

przez homoseksualistów” oraz

o „osobnikach homoseksualnych”.

Autor interpelacji, poseł Stanisław

Pięta , twierdzi też, że środowiska

homoseksualne w Polsce propagu-

ją „pozytywną pedofilię”. Zatroska-

ni o dobro dzieci PiS-owcy nie za-

bierają się jakoś do śledzenia kle-

ru katolickiego, którego spora część

zainteresowana jest seksem z nie-

letnimi. Ciekawe, czy „Rzepa” chęt-

nie podjęłaby taki temat? MaK

Izba niższa parlamentu Hiszpa-

nii przegłosowała nową ustawę re-

gulującą kwestie aborcji i wychowa-

nia seksualnego. Dotychczasowe,

nieco bardziej liberalne niż polskie

rozwiązania, zostaną zastąpione no-

wymi, w których dopuszcza się abor-

cję do 14 tygodnia ciąży na żądanie

kobiety. Ustawa, którą przegłoso-

wano znaczną większością głosów,

nakazuje także obowiązkową edu-

kację seksualną od 11 roku życia.

Rząd przyjmuje w niej także obo-

wiązek znaczącego dotowania środ-

ków antykoncepcyjnych. MaK

MARYJA Z JÓZEFEM

W ŁÓŻKU!

Pastor Gleen Cardy z kościo-

ła St. Matth-un the city w Auckland

w Nowej Zelandii, głoszący idee

progresywnego chrześcijaństwa,

z okazji świąt postanowił zachęcić

wiernych, aby nie traktowali bajki

o Jezusie zrodzonym z Maryi Dzie-

wicy zbyt dosłownie. Zachęcają do

tego billboardy z zasmuconym Jó-

zefem i zawiedzioną Maryją, leżą-

cymi obok siebie w łóżku. Podpis

głosi: „Biedny Józef. Niełatwo być

tak dobrym jak Bóg”.

Pastor tłumaczy, że chrześcijań-

stwo potrzebuje nowoczesnych in-

terpretacji. Powinno być realne, po-

winno być bliżej ludzi: „Nasz świą-

teczny billboard jest pamfletem na

literalne rozumienie wiary. Ma za-

chęcać ludzi, żeby przemyśleli raz

jeszcze, czym właściwie jest cud. Czy

cudem jest Bóg – facet wysyłający

na Ziemię swoją boską spermę, czy

raczej to, że Bóg jest i zawsze był

między biednymi ludźmi?”. PPr

MaK

BEZRADNI

KURIA

IDZIE DO SĄDU...

W mieście Asheville (USA)

ateiści nie mogą być radnymi. Ta-

kie prawo, i już. Wszystko było

„dobrze” do czasu, gdy pewien zde-

klarowany ateista wygrał w cuglach

wybory. I teraz trwa w zawiesze-

niu, bo – zgodnie z konstytucją sta-

nową – nie ma prawa być rajcą,

natomiast według federalnej – ta-

kie prawo jak najbardziej ma.

...by wyrwać od miasta sporą

część parku Oliwskiego w Gdań-

sku. Szanse na to są duże, gdyż

ma obietnicę lokalnych władz klęcz-

nikowych sprzed lat. Parku wów-

czas nie dostała, bo na szczęście le-

niwi urzędnicy nie dopełnili formal-

ności. Ale co się odwlecze... A cho-

dzi o najpiękniejszą część parku

– jedną siódmą jego powierzchni.

PPr

RUDA KRZYŻOWA

W Zespole Szkół Ponadgimna-

zjalnych nr 6 w Rudzie Śląskiej na

prośbę niektórych uczniów, ale nie

bez inspiracji miejscowego kateche-

ty, postanowiono zawiesić krzyże

we wszystkich salach lekcyjnych.

Dotąd krucyfiks znajdował się wy-

łącznie w sali, w której prowadzo-

no lekcje religii. Krzyże dla szkoły

postanowił wielkodusznie ofiaro-

wać miejscowy proboszcz. W wy-

powiedziach dla prasy co bardziej

religijni uczniowie twierdzili, że

krzyże muszą być, bo oni dziwnie

się czują, przebywając w pomiesz-

czeniach pozbawionych krucyfiksu.

Może nie krzyży potrzeba, ale

psychiatry?

MODLITWY „FAKTU”

NAGANIACZ

Brukowy dziennik „Fakt”, głów-

ny promotor medialny słynnego już

cudu w Sokółce, wydał specjalną

książkę na ten temat. „Fakt” już

wie (choć naukowcy to wykluczy-

li), że „hostia przemieniła się

w ludzkie serce”. Swoim czytelni-

kom proponuje też „modlitwy do

Najświętszego Sakramentu, za po-

mocą których można upraszać ła-

ski”. Jak widać, Kościół katolicki

w Polsce znalazł w „Fakcie” god-

nego siebie sojusznika, reprezentu-

jącego zbliżoną wiarygodność i rów-

nie głęboką duchowość. MaK

Rozdział Kościoła od państwa

to wciąż niedokończony rozdział pol-

skiego dramatu. Na poziomie samo-

rządu przybiera on nieraz kształty

groteski albo panegiryku, jaki lokal-

ni włodarze czołobitnie dedykują

miejscowemu duchowieństwu. Pre-

zydent Ciechanowa Waldemar

Wardziński (PO) postawił sobie za

cel ściągnięcie do świątyń nawet naj-

bardziej zatwardziałych ateistów.

Dlatego finansowane przez miasto

koncerty organizuje wyłącznie w ko-

ściołach. 20 grudnia 2009 r. zapro-

sił mieszkańców do kościoła św. Pio-

tra na występy chóru z ukraińskie-

go miasta Chmielnicki. Dzięki War-

dzińskiemu w tym samym miejscu

2 stycznia wystąpi nawiedzona pio-

senkarka Eleni .

MaK

IDĄ Z PO(D)STĘPEM

Przed świętami w bazylice kon-

katedralnej w Kołobrzegu w celu

rozładowania korków i uniknięcia

kolizji przed konfesjonałami zain-

stalowano sygnalizację świetlną. Od-

tąd w usprawnieniu spowiedzi bę-

dą wiernym pomagać zamontowa-

ne na bocznych ścianach konfesjo-

nałów małe światełka: „Czerwone

POWIERZCHNIA

REKLAMOWA

o.P.

Kościół uwielbia psioczyć na ko-

mercjalizację świąt Bożego Narodze-

nia, a jednocześnie sam handluje na

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: