Biofizyka komórki.pdf

(3371 KB) Pobierz
691978832 UNPDF
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
B iofizyka K omórki
Ogólne właściwości komórek jako układów
fizycznych
Komórka jest podstawowym elementem budowy żywych organizmów.
Często pojedyncze komórki są kompletnymi organizmami w innych
przypadkach uległy one wyspecjalizowaniu i mogąfunkcjonować tylko
jako częściskładowezłożonego organizmu.
Istnieje znaczna różnorodność komórek pod względem ich wielkości,
budowy i pełnionych funkcji. Starając się opisać typowe, wspólne dla
większości komórek właściwości, możemy mówić o pewnej abstrak-
cyjnej „typowejkomórce”, mającej cechy najczęściej spotykane.
Taka „typowa komórka” miałaby:
wymiary (długość i średnicę) 1−5 μm,
objętość ok. 2−3 μm 3 ,
białka stanowiłyby 70% suchej masy komórkowej,
kwasy nukleinowe stanowiłyby 15% suchej masy komórkowej,
lipidy stanowiłyby 10% suchej masy komórkowej,
węglowodany stanowiłyby 5% suchej masy komórkowej,
w komórce takiej byłoby około 10 7 makrocząsteczek.
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Główne elementy strukturalne typowej komórki zwierzęcej.
1
691978832.020.png 691978832.021.png 691978832.022.png 691978832.023.png 691978832.001.png 691978832.002.png 691978832.003.png 691978832.004.png 691978832.005.png 691978832.006.png 691978832.007.png 691978832.008.png 691978832.009.png 691978832.010.png 691978832.011.png 691978832.012.png
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Rozpatrując żywy organizm, jako układ fizyczny możemy
wskazać cechy charakterystyczne, którewyróżniają go spo-
śród układów nieożywionych, jakie spotyka się w przyro-
dzie. Wymienimy poniżej kilka z tych cech; każda z nich z
osobna nie stanowi kryterium wyróżniającego organizm żywy od nieży-
wego, jednak wszystkie one występując wspólnie są charakterystyczne
dla zjawiska życia.
Cechy charakteryzujące żywe układy:
Odrębność od otoczenia,
Wysoki stopień organizacji,
Wzrost i rozmnażanie się,
Przemiany energii,
Pobudliwość,
Homeostaza.
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Odrębność od otoczenia. Organizm żywy jest zawsze
wyraźnie oddzielony od otoczenia powierzchniami granicz-
nymi (granicami faz). Nigdy nie stwierdza sięciągłego przej-
ścia pomiędzy organizmem żywym a środowiskiem. Granicami oddzie-
lającymi błony komórkowe , u organizmów bardziej złożonych grani-
cami są warstwy specjalnych komórek ochronnych. Analogiczne powie-
rzchnie graniczne występują wewnątrz komórki, oddzielając poszcze-
gólne organelle od reszty cytoplazmy.
Odrębność od otoczenia pociąga za sobą także odrębność
składu chemicznego. Organizmy żywe zawsze zawierają liczne składni-
ki bądź nie występujące w ogóle w środowisku,bądźwystępujące w zu-
pełnie odmiennych stężeniach. Przykładami mogą być specyficzne sub-
stancje makrocząsteczkowe syntetyzowane wewnątrz komórki i tam
funkcjonujące lub wybiórczo wychwytywane z otoczenia jako składniki
pokarmowe. Wyraźniezauważyćmożnatęodrębność na przykładzie jo-
nów nieorganicznych. Np. organizmy żyjące w wodach słodkich mają z
reguły w swoich komórkach wyższe stężenia jonów Na + , K + i Cl niż te,
które panują w środowisku zewnętrznym. Z reguły też stężenie jonów
Na + jest mniejsze, a K + większe wewnątrzkomórki niż na zewnątrz.
2
691978832.013.png
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Opisana odrębność od otoczenia utrzymywana jest tak dłu-
go, jak długo organizm żyje. Po śmierci zaczynają przewa-
żać procesy prowadzące do zniwelowania tych różnic. Wy-
tłumaczenie tego faktu wynika ze zrozumieniem przemian energetycz-
nych w organizmach.
Wysoki stopień organizacji. Podkreślaliśmy już wysoką złożoność
strukturalnążywejkomórki. Obserwujemy jązarówno na poziomie czą-
steczkowym (budowa białek i innych makrocząsteczek), jak też i na po-
ziomie struktur subkomórkowych . Analogiczną złożoność obserwujemy
także na wyższych szczeblach organizacji: tkanek, narządów, całych
organizmów,gatunków i biocenoz.
Także procesy zachodzące w żywych organizmach wykazu-
ją wielką złożoność, przewyższającą znacznie złożoność procesów za-
chodzących w przyrodzie nieożywionej. Innąwyraźnącechą jest precy-
zyjna kontrola przebiegu tych procesów, odbywająca się na zasadzie
wielorakich sprzężeń zwrotnych.
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Wzrost i rozmnażanie się. Zarówno wzrost organizmu,
jak i jego rozmnażanie się, a więc i wzrost liczebności ga-
tunku, są z punktu widzenia fizyki dalszymi przykładami
tendencji do powiększania ilości wysoko zorganizowanej materii kosz-
tem nieuporządkowanych (w sensie termodynamicznym) składników o-
toczenia.
Powstanie tak wysoko zorganizowanego układu, jakim jest
żywa komórka, prowadzi do obniżenia entropii, jeśli rozpatrywać sam
tylko organizm żywy.
Przemiany energii. Organizmy żyją tak długo, jak długo
zachodzą w nich procesy przemiany energii i warunkujące je procesy
przemiany materii. Organizmy stale pobierają z otoczenia pewne skła-
dniki pokarmowe; mogą one utleniać niektóre z nich, uzyskując w ten
sposób energięchemiczną, przetwarzaną następnie na inne formy ener-
gii. Rośliny zielone mogą ponadto pochłaniać wprost energię kwantów
światła i przetwarzaćją na energięzawartą w związkach chemicznych.
3
691978832.014.png
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Z punktu widzenia termodynamiki istotą procesów życio-
wych są sprzężenia pomiędzy przemianami zwiększającymi
entropię a przemianami lokalnie zmniejszającymi entropię.
Te ostatnie są odpowiedzialne za zwiększającąsięzłożoność i organiza-
cjętypową dla żywychorganizmów i biosfery Ziemi, jako całości.
Pobudliwość. Organizmy żywe mają zdolność specyficz-
nego reagowania na bodźce zewnętrzne. Nieraz bodziec o niewielkiej
energii (zmiana oświetlenia, drobne ilości pewnych substancji w środo-
wisku) może wywołać wyraźny, niekiedy gwałtowny skutek, np. ruch
całego organizmu, w celu ucieczki bądź ścigania źródła pożywienia.
Mamy więc do czynienia z bardzo dużymi wzmocnieniami na drodze
międzybodźcem a skutkiem.
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Homeostaza. Zdolność organizmu do zachowania stało-
ści podstawowych parametrów biologicznych, dzięki spraw-
nej czynności układów regulacyjnych. W stosunku do nie-
których bodźców organizmy podejmują działania prowa-
dzące do zaadaptowania się do nich, przy możliwie małych zmianach
środowiska wewnętrznego organizmu. Jest to jeden z przejawów zdol-
ności organizmów do samoregulacji, cecha bardzo wyraźnie zaznaczo-
na w organizmach żywych.
4
691978832.015.png
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Źródła energii komórki
Pobieranie i wytwarzanie różnych form energii przez ży-
we organizmy jest jedną z fundamentalnych cech życia.
Zasadniczo istnieją dwa procesy ( sposoby ) dostarczania energii ży-
wym układom:
utlenianie substancji pokarmowych
komórki heterotroficzne ,
fotosynteza
komórki autotroficzne .
dr Piotr J. Piskunowicz Biofizyka komórki
Utlenianie biologiczne polega na przeniesieniu elektronów
z układów o niskim potencjale oksydoredukcyjnym na tlen. Ciąg pro-
cesów oksydoredukcyjnych i związane z nimi procesy uzyskiwania e-
nergii odbywają się w mitochondriach .
Na błoniewewnętrznej mitochondrium osadzone są komp-
leksy enzymów katalizujących procesy utleniania i sprzężone z nimi
procesy fosforylacji adenozynodifosforanu ( ADP) do adenozynotrifo-
sforanu (ATP). Ten ostatni proces pozwala na zachowanie części ener-
gii procesów utleniania w postaci nadającej się do dalszego wykorzy-
stania w komórce. Warunkiem niezbędnym dla zaistnienia sprzężenia
utlenień z fosforylacją jest odpowiednie rozmieszczenie przestrzenne
cząsteczek substratów i enzymów, biorących udział w tych procesach;
rozmieszczenie to zapewnia związanie czynnych elementów z błoną
mitochondrialną.
5
691978832.016.png 691978832.017.png 691978832.018.png 691978832.019.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin