Artur E. Powell - Ciało Astralne [up by Esi].pdf - E-booki - pro88pedro

ARTUR E. POWELL

CIAŁO ASTRALNE

[materiały nadesłane; pozostałych danych nie dostarczono]

ROZDZIAŁ I: OPIS OGÓLNY

Zanim przystąpimy do szczegółowego studium ciała astralnego i związanych z nim zjawisk, warto

przedtem przedstawić w skrócie zagadnienia, jakie zamierzamy poruszyć, aby czytelnik miał właściwą

perspektywę i pogląd na całość przedmiotu oraz orientował się we wzajemnym powiązaniu

poszczególnych jego części.

Krótko mówiąc, ciało astralne człowieka jest narzędziem, które jasnowidzowi przedstawia się jako

podobne do ciała fizycznego. Jest ono otoczone wielobarwną aurą i zbudowane z materii o wiele

subtelniejszej niŜ materia fizyczna. Znajdują w nim swój wyraz uczucia i namiętności, pragnienia i

emocje, a działa ono jako pomost pomiędzy mózgiem fizycznym a umysłem, funkcjonującym w

jeszcze subtelniejszym narzędziu, jakim jest ciało mentalne.

Choć kaŜdy człowiek ma ciało astralne i posługuje się nim, to jednak tylko stosunkowo nieliczni

ludzie zdają sobie sprawę z jego istnienia, potrafią nad nim panować oraz posługiwać się nim z pełną

świadomością.

U większości ludzi ciało astralne stanowi bezkształtną masę materii astralnej, której ruchy i

działania wymykają się prawie całkowicie spod kontroli samego człowieka, to znaczy jego ego. U

innych natomiast dzieje się odwrotnie; ciało astralne jest naleŜycie rozwinięte, w pełni zorganizowane,

ma własne Ŝycie i dostarcza swemu właścicielowi wielu poŜytecznych sił.

Podczas snu ciała fizycznego człowiek mało rozwinięty prowadzi w swym stosunkowo

prymitywnym ciele astralnym nader mglisty Ŝywot, niewiele lub nic nie pamiętając po przebudzeniu.

U człowieka rozwiniętego Ŝycie w ciele astralnym podczas snu ciała fizycznego jest aktywne,

zajmujące i poŜyteczne, a wspomnienia z tego Ŝycia moŜna w pewnych warunkach doprowadzić do

mózgu fizycznego. śycie takiego człowieka przestaje być łańcuchem dni świadomego istnienia i nocy

okrytych zapomnieniem, staje się natomiast Ŝyciem ciągłym o nieprzerwanej świadomości,

przebiegającym kolejno w świecie fizycznym i świecie astralnym.

Jedną z pierwszych umiejętności, których człowiek się uczy w ciele astralnym, jest przenoszenie

się z miejsca na miejsce, poniewaŜ moŜe ono poruszać się z wielką prędkością i to na duŜe odległości

od uśpionego ciała fizycznego. Zrozumienie tego zjawiska wyjaśnia bardzo wiele okultystycznych

zjawisk, takich jak wszelkiego rodzaju zjawy, znajomość miejscowości, których się nigdy nie

odwiedzało fizycznie itd...

Ciało astralne stanowi par excellence przewodnik i narzędzie uczuć i pragnień, toteŜ znajomość

jego budowy i sposobu działania ma doniosłe znaczenie dla zrozumienia róŜnych stron ludzkiej

psychiki, zarówno indywidualnej, jak zbiorowej. Znajomość ta dostarcza takŜe prostego wyjaśnienia

mechanizmu wielu zjawisk odkrytych przez współczesną psychoanalizę.

Jasne zrozumienie budowy i natury ciała astralnego, jego moŜliwości i ograniczeń, ma istotne

znaczenie dla zrozumienia Ŝycia człowieka po śmierci fizycznej. Liczne odmiany niebios, piekieł i

czyśćców, w które wierzą wyznawcy niezliczonych religii, stają się zrozumiałe, gdy tylko pojmiemy

naturę ciała i świata astralnego.

Poznanie ciała astralnego pomoŜe nam równieŜ zrozumieć wiele zjawisk spirytystycznych oraz

niektóre metody leczenia psychicznego, czyli nie posługującego się metodami fizycznymi. Osoby

interesujące się tzw. czwartym wymiarem znajdują, studiując zjawiska świata astralnego,

potwierdzenie wielu teorii sformułowanych na gruncie geometrii i matematyki, biorąc za podstawę

opisy tych zjawisk przez ich obserwatorów.

Tak więc studiowanie astralnego ciała człowieka wydatnie rozszerza zakres innych naszych

wiadomości i wzbogaca nasze pojęcia o Ŝyciu, które opierały się dotąd wyłącznie na zjawiskach

świata fizycznego i tylko na świadectwie naszych umysłów fizycznych. W miarę postępu naszego

studium spostrzeŜemy, Ŝe umysł fizyczny, jakkolwiek jest nieoceniony, to jednak Ŝadną miarą nie

stanowi ostatecznych granic wiedzy, której mogą dostarczyć człowiekowi jego ciała, o otaczającym go

świecie.

Obudzenie zdolności astralnych odsłania przed wzrokiem człowieka istnienie nowego świata

wewnątrz dawnego świata, toteŜ gdy człowiek staje się zdolny rozumieć prawidłowo jego wymowę i

znaczenie, zdobywa znacznie szerszy pogląd na własne Ŝycie i całą przyrodę, pogląd, który zarazem

odsłania przed nim prawie nieograniczone, a dotąd utajone w człowieku moŜliwości. ToteŜ prędzej czy

później, ale nieuchronnie, obudzi się w nim najpierw pragnienie, a potem niewzruszone postanowienie

opanowania tych nowych światów i siebie samego, by się wznieść ponad swe ziemskie przeznaczenie

i stać się rozumnym współpracownikiem NajwyŜszej Woli w Ewolucji.

ROZDZIAŁ II: SKŁAD I BUDOWA CIAŁA ASTRALNEGO

Istnieje siedem stopni lub odmian subtelności materii astralnej, które odpowiadają siedmiu stanom

materii fizycznej, a mianowicie: stałemu, płynnemu, gazowemu, eterycznemu, nadeterycznemu,

podatomowemu i atomowemu. PoniewaŜ jednak nie ma osobnych nazw dla tych astralnych stanów

skupienia, określa się je zazwyczaj bądź za pomocą kolejnego numeru skupienia lub strefy, przy czym

najsubtelniejszy stan skupienia ma numer pierwszy, a najgęstszy numer siódmy, bądź teŜ za pomocą

nazwy odpowiadającego mu stanu skupienia materii fizycznej. Mówimy na przykład o stałej materii

astralnej, mając na myśli siódmy, czyli najniŜszy stan skupienia, lub o eterycznej materii astralnej,

rozumiejąc przez to czwarty stan skupienia, licząc od najsubtelniejszego.

Materia astralna przenika materię fizyczną jako bardziej subtelna. Wskutek tego kaŜdy atom

fizyczny pływa niejako w oceanie materii astralnej, która go otacza i wypełnia wszystkie szczeliny w

materii fizycznej. Wiadomo bowiem dobrze, Ŝe nawet w najtwardszej substancji nie ma dwóch

wzajemnie stykających się atomów i Ŝe odległość pomiędzy nimi wielokrotnie przewyŜsza ich własne

rozmiary.

Oficjalna nauka od dawna przyjęła, Ŝe eter przenika wszystkie znane substancje, od najcięŜszych

ciał stałych do najbardziej rozrzedzonych gazów. Podobnie jak eter porusza się z doskonałą swobodą

pomiędzy cząstkami najgęstszej substancji, tak z kolei materia astralna przenika materię eteryczną i

porusza się z całkowitą swobodą pomiędzy jej cząsteczkami.

Dzięki temu istota Ŝyjąca w świecie astralnym moŜe zajmować to samo miejsce w przestrzeni, co

istota Ŝyjąca w świecie fizycznym, a przy tym kaŜda z nich moŜe być zupełnie nieświadoma istnienia

drugiej i w niczym nie krępować swobody jej ruchów. Czytelnik powinien przyswoić sobie w pełni tę

podstawową koncepcję, gdyŜ nie zrozumiawszy jej dokładnie, nie będzie mógł pojąć wielu zjawisk

astralnych.

Zasada wzajemnego przenikania się wyjaśnia, dlaczego róŜne królestwa natury nie są od siebie

oddzielone w przestrzeni, lecz istnieją zawsze wokół nas, tak iŜ postrzeganie i badanie nie wymaga

poruszania się w przestrzeni, lecz tylko otwarcia w sobie samym odpowiednich zmysłów, dzięki którym

moŜna je postrzegać.

Świat astralny lub sfera astralna, zwana teŜ czasem planem astralnym, jest wobec tego pewnym

stanem istnienia przyrody, a nie osobnym miejscem w przestrzeni.

NaleŜy nadmienić, Ŝe nie moŜna atomu fizycznego rozłoŜyć bezpośrednio na atomy astralne.

Gdyby siła, która wprawia w ruch wirowy, w przybliŜeniu, czternaście miliardów baniek w koilonie i

skupia je w pierwotny atom fizyczny, została wyparta siłą woli poza próg świata astralnego, to atom

fizyczny znikłby, uwalniając tworzące go banieczki. Ta sama siła, działając potem na poziomie

wyŜszym, przejawiałaby się nie w jednym atomie astralnym, ale w grupie czterdziestu dziewięciu

takich atomów.

Podobny stosunek wyraŜający się liczbą 49 istnieje pomiędzy atomami kaŜdej z dwóch

sąsiadujących ze sobą sfer (światów) przyrody. Dlatego atom astralny zawiera 49 5 czyli 282 475 249

baniek, a atom mentalny 49 4 i tak dalej.

Istnieją podstawy do przypuszczenia, Ŝe elektrony są astralnymi atomami. Fizycy twierdzą, Ŝe

atom chemiczny wodoru zawiera prawdopodobnie 700 do 800 elektronów. Wyniki badań

okultystycznych mówią, Ŝe w atomie chemicznym wodoru znajdują się 882 atomy astralne. MoŜe to

być zbieŜność przypadkowa, ale nie wydaje się to prawdopodobne.

NaleŜy zwrócić uwagę, Ŝe pierwotne stany fizyczne są dwóch rodzajów: męskie i Ŝeńskie. W

atomie męskim siła zjawia się ze świata astralnego, przechodzi przez atom i wpływa do świata

fizycznego; do atomu Ŝeńskiego siła dopływa ze świata fizycznego, przechodzi przez atom i wpływa

do świata astralnego znikając ze świata fizycznego.

Materia astralna stanowi zadziwiająco dokładny odpowiednik materii fizycznej i przyciąga materię

astralną o odpowiadającym jej stopniu skupienia. Tak więc stała materia fizyczną jest przeniknięta tą

odmianą materii astralnej, którą określamy mianem stałej; płynną materię fizyczną przenika płynna

materia astralna, tzn. materia szóstego stanu skupienia; podobnie dzieje się z materią gazową i

czterema stanami skupienia materii eterycznej, z których kaŜda jest przeniknięta materią astralną

odpowiadającego jej stanu skupienia.

Tak samo jak ciało fizyczne musi zawierać w swej budowie materię fizyczną wszystkich stanów

skupienia: stałą, płynną, gazową i eteryczną, ciało astralne musi takŜe zawierać cząsteczki wszystkich

siedmiu stanów skupienia świata astralnego, chociaŜ naturalnie proporcje tych składników mogą się

bardzo zmieniać w poszczególnych przypadkach.

PoniewaŜ ciało astralne człowieka jest wskutek tego zbudowane z materii wszystkich siedmiu

stanów skupienia, moŜe on doznawać pragnień wszelkich moŜliwych odmian, i to zarówno

najszlachetniejszych, jak i najniŜszych. Dzięki tej szczególnej zdolności reagowania, jaką ma materia

astralna, ciało astralne moŜe spełniać rolę powłoki, w której Jaźń zdobywa doświadczenia w

dziedzinie emocjonalnej.

Oprócz zwykłej materii świata materialnego w skład ciała astralnego człowieka wchodzi to, co

nazywa się trzecim królestwem elementalnym lub po prostu esencją elementalną świata astralnego, i

tworzy to, co nazywa się elementalem pragnień; o elementalu tym będzie mowa w dalszych

rozdziałach. Astralna esencja elementalna składa się z materii sześciu niŜszych stanów skupienia

świata astralnego, oŜywionej Drugą Falą śycia pochodzącą od Drugiej Osoby Trójcy.

Materia astralna powyŜszego stanu skupienia, stanu atomowego, oŜywiona w podobny sposób,

znana jest pod nazwą esencji monadycznej.

U człowieka jeszcze nierozwiniętego, ciało astralne stanowi masę mglistą, słabo zorganizowaną i

niewyraźnie zarysowaną, przy czym przewaŜa w nim substancja niŜszych stanów skupienia. Jest ono

ordynarne, o ciemnej barwie i gęste (często tak gęste, Ŝe kontury ciała fizycznego nieomal w nim

giną), w rezultacie czego jest ono szczególnie podatne na bodźce związane z namiętnościami i

zachciankami. Rozciąga się ono we wszystkich kierunkach na około dwadzieścia pięć do trzydziestu

centymetrów od ciała fizycznego.

U człowieka znajdującego się na przeciętnym poziomie intelektualnym i moralnym ciało astralne

jest znacznie większe i sięga do czterdziestu pięciu centymetrów od ciała fizycznego; jego skład jest

bardziej zrównowaŜony i subtelniejszy co do jakości, a obecność rzadszych składników nadaje mu

pewną świetlistość; kontury są jasne i wyraźne.

U człowieka na wysokim szczeblu rozwoju duchowego ciało astralne jest jeszcze większe i składa

się z najsubtelniejszych cząsteczek z kaŜdego stanu skupienia materii astralnej, przy czym wyraźnie

przewaŜa materia wyŜszych stanów skupienia.

O barwach występujących w ciele astralnym moŜna duŜo powiedzieć i dlatego poświęcamy tej

sprawie osobny rozdział. W tym miejscu ograniczymy się do stwierdzenia, Ŝe u jednostek słabo

rozwiniętych barwy te są wulgarne i brudne, natomiast stają się coraz świetlistsze w miarę jak

człowiek rozwija się emocjonalnie, intelektualnie i duchowo. Sama nazwa astralny, pochodząca od

średniowiecznych alchemików, znaczy tyle co gwiaździsty i ma się odnosić do świetlistego wyglądu

materii astralnej.

Jak juŜ powiedzieliśmy, ciało astralne człowieka nie tylko przenika ciało fizyczne, lecz takŜe

rozciąga się dokoła niego jak obłok we wszystkich kierunkach. Ta część ciała astralnego, która

rozpościera się poza granicami ciała fizycznego, nazywa się aurą astralną. Intensywność uczuć jest

oznaką duŜej aury. MoŜna tu zauwaŜyć, Ŝe powiększenie rozmiarów aury jest jednym z wstępnych

warunków niezbędnych do Wtajemniczenia i Ŝe potrzebne do tego "kwalifikacje" powinny być w niej

widoczne. Naturalnie rozmiary aury zwiększają się przy kaŜdym Wtajemniczeniu. Powiada się, Ŝe aura

Buddy miała promień około pięciu kilometrów.

Materia ciała fizycznego bardzo silnie przyciąga materię ciała astralnego i z tego powodu

zdecydowana większość cząsteczek astralnych (około dziewięćdziesięciu dziewięciu procent) znajduje

się w obrębie ciała fizycznego, natomiast pozostały jeden procent wypełnia resztę owoidu i tworzy

aurę.

Centralna część ciała astralnego ma zatem dokładnie kształt ciała fizycznego i stały wygląd,

wyraźnie zarysowany. Z reguły jest ona nazywana astralnym odpowiednikiem ciała fizycznego.

Niemniej jednak dokładna odpowiedniość ciała astralnego i fizycznego jest wyłącznie kwestią

zewnętrznego kształtu, nie oznacza natomiast podobieństwa funkcji poszczególnych organów, jak to

zobaczymy dokładniej w rozdziale dotyczącym czakr.

Nie tylko ciało fizyczne, ale takŜe kaŜda fizyczna rzecz ma swój odpowiednik z właściwego rodzaju

materii astralnej, który jest stale z nią złączony. Jego oddzielenie moŜe się dokonać wyłącznie

kosztem duŜego nakładu siły okultystycznej, ale i wtedy trwa ono tak długo, jak długo działa owa siła.

Tak więc kaŜdy fizyczny przedmiot ma swój astralny odpowiednik. PoniewaŜ cząsteczki astralne

pozostają w nieustannym ruchu, podobnie jak cząstki fizycznego płynu, nie ma stałego związku

pomiędzy Ŝadną cząsteczką a tą porcją astralnej materii, która w danej chwili działa jako odpowiednik.

Z reguły astralna część fizycznego przedmiotu wystaje nieco poza jego powierzchnię, dzięki czemu

moŜna widzieć wokół metali, kamieni itd. otaczającą je astralną aurę.

JeŜeli jakaś część ciała fizycznego zostanie usunięta przez amputację, to spójność Ŝywej materii

astralnej jest silniejsza niŜ przyciąganie usuniętej części ciała fizycznego. Inaczej mówiąc, astralny

odpowiednik amputowanej części ciała fizycznego pozostaje w tym samym miejscu. Niemniej jednak,

chociaŜ astralna materia zachowuje określony kształt, to w miarę upływu czasu skupia się wewnątrz

okaleczonej postaci. Podobne zjawisko zachodzi, gdy odetniemy gałąź drzewa. Ta reguła dotyczy

jednak wyłącznie organizmów Ŝywych.

PowyŜsze zjawisko nie występuje przy braku indywidualnego Ŝycia, które podtrzymywałoby

spoistość materii astralnej, na przykład krzesła czy miednicy. Z tego teŜ względu w razie złamania lub

rozbicia martwego przedmiotu fizycznego, jego astralny odpowiednik takŜe ulega podziałowi.

NiezaleŜnie od podziału materii astralnej na siedem stanów skupienia, istnieje równieŜ odmienna

klasyfikacja według jej typu. W literaturze teozoficznej stopień subtelności materii jest określany

zwykle za pomocą podziału poziomego, natomiast jej typ za pomocą podziału pionowego. Istnieje

siedem typów, dokładnie ze sobą pomieszanych, jak składniki atmosfery, i w kaŜdym ciele astralnym

znajduje się materia wszystkich siedmiu typów, a ich proporcja jest wyrazem predyspozycji człowieka

– filozoficznych, religijnych, artystycznych, naukowych, praktycznych lub mistycznych.

Cała część astralna naszej Ziemi i innych planet fizycznych oraz czysto astralne planety naszego

systemu słonecznego składają się na ciało astralne Logosu Słonecznego, co dowodzi słuszności

dawnej, mistycznej koncepcji.

KaŜdy z siedmiu typów materii astralnej moŜe być w pewnym stopniu uwaŜany za osobną całość i

za osobne narzędzie oraz traktowany jako ciało astralne pomocniczego Bóstwa czy Ministra,

będącego zarazem aspektem Bóstwa, rodzajem "ganglionu" lub ośrodka siły w nim się znajdującego.

Dlatego teŜ najdrobniejsza myśl, najlŜejszy ruch lub zmiany w Bóstwie pomocniczym, odzwierciedlają

się natychmiast w ten lub inny sposób w całej materii astralnej odpowiedniego typu. Takie zmiany

psychiczne zachodzą okresowo; w pewnym sensie odpowiadają one wdechowi i wydechowi lub biciu

naszego serca w świecie fizycznym. Zaobserwowano, Ŝe ruchy fizycznych planet dostarczają klucza

do zrozumienia działania wpływów, powodujących owe zmiany. W tym teŜ kryje się uzasadnienie

astrologii. MoŜna więc powiedzieć, Ŝe kaŜda z tych zmian musi w jakimś stopniu dotykać kaŜdego

człowieka, proporcjonalnie do ilości materii danego typu, znajdującej się w jego ciele astralnym.

Dlatego jedne zmiany wpływają na uczucia lub umysł, ewentualnie na jedno i drugie, inne znów

mogą potęgować podniecenie nerwowe, skłonność do wybuchów gniewu itd. Ta właśnie proporcja

decyduje w kaŜdym człowieku, zwierzęciu, roślinie czy minerale o pewnych zasadniczych cechach

charakterystycznych, które nigdy się nie zmieniają, a które czasami nazywamy ich tonem, barwą lub

promieniem.

KaŜdy typ dzieli się na siedem podtypów, wobec czego istnieje łącznie czterdzieści dziewięć

podtypów.

Typ, czyli promień, nie zmienia się w ciągu istnienia całego systemu planetarnego, skutkiem czego

esencja elementalna typu A będzie we właściwym czasie oŜywiała minerały, rośliny i zwierzęta typu A,

aŜ wreszcie wyłonią się z niej istoty ludzkie tego samego typu.

Ciało astralne zuŜywa się powoli, lecz stale, dokładnie tak samo jak ciało fizyczne, ale zamiast jeść

i trawić poŜywienie, wymienia swoje cząsteczki na nowe, które czerpie z otaczającej je atmosfery.

Niemniej jednak tym nowym, wchłoniętym cząstkom, udziela się poczucie indywidualności; tak samo

esencja elementalna wchłaniana w ciało astralne kaŜdego człowieka czuje się czymś w rodzaju

odrębnej istoty i działa zgodnie z tym, co uwaŜa za swój interes.

Artur E. Powell - Ciało Astralne [up by Esi].pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: