Morgan Sarah - Nowa siła.pdf - e booki - tomekz217

Sarah Morgan

Nowa siła

ROZDZIAŁ PIERWSZY

– Tylko popatrz na tę dziewczynę. – Josh Sullivan nie mógł oderwać wzroku od zgrabnej

postaci na desce surfingowej.

W odpowiedzi Mac rzucił mu zniecierpliwione spojrzenie.

– Lepiej patrz pod nogi. Zachowujesz się gorzej niż Promyczek.

Pies biegał po plaży, radośnie oszczekując plażowiczów.

– On potrzebuje psychiatry – dokończył Mac z rezygnacją.

– Niezła laska. – Josh nie przejął się słowami brata. Z uwagą śledził poczynania

dziewczyny, która lekko ślizgała się po falach. Widział jej wyciągnięte ramiona, rozwiane

długie włosy i wdzięczne krągłości pod czarną, opinającą ciało pianką. Podziwiał jej styl.

Była naprawdę dobra, a przy tym wyglądała bosko.

– To powinno być zabronione – rzekł do siebie, rozdeptując zamek z piasku, dzieło

przejętej grupki dzieci.

Tym razem brat zareagował ostro.

– Uważaj! Jakiś dzieciak budował ten zamek godzinami. – Mac potrząsnął głową.

Spojrzał na brata, po czym z niepokojem podążył za jego wzrokiem. – Powinna płynąć bliżej

brzegu. Ona nie wie, jak zdradliwe są prądy w tym miejscu – powiedział z troską w głosie.

Josh w duchu rozważał, czy Mac ma w ogóle świadomość tego, jak bardzo zmienił się od

czasu małżeństwa z Louisa.

– Pływa nieźle, a fala jest idealna – odparł spokojnie. Przez chwilę korciło go, aby pobiec

do domu po deskę, lecz przypomniał sobie plan dnia. Po męczącym tygodniu w szpitalu

postanowił zjeść porządny lunch, a potem miał do wieczora remontować łódkę. Jeszcze raz

popatrzył na fale, żałując, że doba ma tylko dwadzieścia cztery godziny. Mac też zerkał na

morze.

– Tam są jakieś małolaty. Co oni, do diabła, wyprawiają?

Josh wzruszył ramionami.

– Po prostu nieźle się bawią. Wyluzuj. Sam nieraz narażałeś się dla zabawy. Teraz też

flirtowałbyś na fali ze śmiercią, gdyby żona cię nie ujarzmiła.

On robił to samo. W szpitalu widział wiele nieszczęść i w efekcie nabrał przekonania, że

życie jest po to, aby korzystać z każdej okazji.

Słysząc te słowa, Mac zesztywniał ze złości.

– Moja żona wcale mnie nie ujarzmiła. Josh klepnął brata po plecach.

– Prowadzi cię na smyczy, braciszku. – Taki pełen współczucia ton zawsze wyprowadzał

Maca z równowagi. – Do tego na bardzo krótkiej.

Była to ulubiona rozrywka Josha. Cieszyło go prowokowanie starszego, rozsądnego brata.

Tym razem nie musiał długo czekać. W oczach Maca pojawił się niebezpieczny błysk.

– Na smyczy? – warknął. – Louisa niczego mi nie zabrania.

Josh spojrzał na brata z politowaniem.

– Przyznaj, że tej smyczy nie czujesz. To bardzo kobieca umiejętność. – Josh wyciągnął

przed siebie opalone ręce w wymownym geście. – Potrafią zarzucić pętlę i zanim się

zorientujesz, już po tobie.

– Za chwilę pożałujesz! – Oczy Maca zabłysły ostrzegawczo. – Chcesz powiedzieć, że

Louisa zabrania mi czegokolwiek?

– Och nie, z pewnością nie otwarcie. – Josh pogroził mu palcem, robiąc przezornie krok

w tył. – Kobiety są sprytne. Ty myślisz, że to twoja suwerenna decyzja, ale one działają

podstępnie, więc niczego nawet nie zauważysz. Do tej pory chodziłeś z kumplami na piwo, aż

tu któregoś dnia obojętnie mijasz ulubiony pub, bo pędzisz do domu na kolację. A tam nie ma

piwka. – Spochmurniał. – Za to są świece, kryształowe kieliszki i dobre wino. Co za życie!

– Całkiem niezłe – sucho stwierdził Mac, schodząc z drogi malcowi z łopatką i

wiaderkiem w rączce. – Czy muszę ci przypominać, że sam lubisz dobre wino prawie tak

samo jak kobiety?

– Ponadto sport i szybkie samochody – mruknął Josh, przesuwając ręką po nieogolonej

brodzie. – Weźmy, na przykład, samochody. Kobiety uwielbiają przejażdżki we dwoje, lecz

tak naprawdę w czasie jazdy ciągle przygładzają włosy. Gdy odwrócisz wzrok, sprawdzają w

lusterku fryzurę. A po ślubie, zanim zdążysz się zorientować, już siedzisz za kierownicą

czegoś, co przypomina autobus, z mnóstwem drzwi i przeróżnych patentów dla

bezpieczeństwa dzieci. Ohyda!

– Mój samochód nie przypomina autobusu.

– To tylko kwestia czasu. – Josh wzruszył ramionami. – Popatrz na ten ogromny brzuch

twojej żony. Takie wielkie dziecko trzeba będzie czymś wozić.

– Louisa nie jest ogromna. – Mac ściągnął brwi.

– Nie powiedziałem, że Louisa jest ogromna, ale że ma ogromny brzuch – odparł Josh

przymilnie. ~ Nic dziwnego. To dziewiąty miesiąc.

– Wcale nie jest ogromna. – Mac zaczynał tracić cierpliwość.

– W czasopiśmie medycznym opisano przypadek matki, która zamiast jednego dziecka,

urodziła dwojaczki – dokończył Josh, z trudem zachowując niewzruszony wyraz twarzy. –

Tak zwane „przekłamanie USG”. Płody ułożyły się jeden za drugim. Horror, prawda?

Mac rzucił się na brata i powalił go na piasek.

– Następnym razem, gdy coś podobnego przyjdzie ci do głowy, trzymaj się ode mnie z

daleka – wycedził przez zęby. – A jeśli zdenerwujesz Louisę takimi opowiastkami, nie

odpowiadam za siebie.

Skręcając się ze śmiechu, Josh nawet nie próbował wstać. Zastanawiał się, dlaczego

ojcostwo zmienia dorosłych facetów w kupę galarety. Jednak, gdy dostrzegł prawdziwe

zaniepokojenie na twarzy brata, spoważniał. Widać Mac traktuje to bardzo serio.

– Żartuję – wykrztusił. – Wiesz dobrze, że nie mam zamiaru jej denerwować. Uwielbiam

ją. Mac, przecież to dzięki mnie ją poznałeś. Co się z tobą dzieje?

– Nie wiem. Może to perspektywa ojcostwa?

– Mac odetchnął głęboko i pomógł bratu wstać.

– Wierz mi, co innego jest dodawać otuchy pacjentkom, a co innego, gdy chodzi o własne

dziecko. Nie da się tego porównać. Jestem zupełnie rozkojarzony, przyznaję. – Przesunął

palcami po włosach i dodał w zadumie: – Martwię się o nią, martwię się o dziecko.

Zobaczysz, jak to jest, jak sam zostaniesz ojcem.

– Ojcem? Ja? – Josh otrzepywał się z piasku. Już sam dźwięk tego słowa napawał go

przerażeniem. – Pieluchy, nieprzespane noce, żegnaj sportowe autko z opuszczanym dachem!

Dziękuję bardzo. Ojcostwo to nie dla mnie!

Mac rzucił mu zaciekawione spojrzenie.

– Naprawdę uważasz, że jesteś na to uodporniony? Myślisz, że możesz się spotykać z

każdą dziewczyną, która wpadnie ci w oko, i nigdy się emocjonalnie nie zaangażujesz?

Josh się uśmiechnął.

– Jeszcze mi się to nie przytrafiło. Relacje męsko-damskie rozwijają się według pewnych

reguł. Cała sztuka to prawidłowo rozpoznać poszczególne etapy. I nie dać się złapać.

– Etapy?

– Właśnie. Na początku jest iskrzenie. Spotykasz kogoś i wytwarza się między wami

chemia, która zachęca do dalszych kroków. – Josh zdjął okulary słoneczne i mrugnął

znacząco do brata. – A więc posuwasz się dalej...

– Mów za siebie – rzucił sucho Mac.

– Czy to moja wina, że kobiety na mnie lecą? A więc posuwasz się o krok dalej i

zaczynacie widywać się częściej. Wtedy budzi się pożądanie. I to jest najprzyjemniejszy

okres znajomości. – Josh uśmiechnął się do własnych myśli.

Mac wzniósł oczy do nieba, lecz Josh nie zwracał na niego uwagi.

– W pewnym momencie, zwykle pomiędzy chwilą, gdy po raz pierwszy zostawi u ciebie

szczoteczkę do zębów, a dniem, gdy zacznie tęsknie oglądać się za każdym wózkiem

dziecięcym na ulicy, następuje ledwie wyczuwalna zmiana atmosfery. Nie wolno przeoczyć

tego momentu, jeśli chce się jeszcze długo i szczęśliwie pozostać kawalerem. Jeśli jednak

zaśpisz, zobaczysz, jak twoja luba kupuje dziecięcy fotelik do samochodu.

Kończąc ten wywód, Josh aż się wzdrygnął. Mac nie krył przerażenia.

– Josh, ty masz trzydzieści dwa lata! Nigdy się nie ustatkujesz?

Josh ujrzał w myślach swój dom, a właściwie stary, stojący na plaży opuszczony hangar,

gdzie kiedyś przechowywano łodzie, który udało mu się przekształcić w luksusowe

mieszkanko. Zobaczył plazmowy telewizor, podrasowany samochód i swoją łódkę. Pomyślał

o ciężkiej pracy w szpitalu i o tym, że jest panem swojego losu.

– Moje życie nie wymaga zmian.

– Uważasz, że jesteś szczęśliwy? Sam sobie sterem... – Przez chwilę głos Maca brzmiał

poważnie.

– Naprawdę tylko tyle żądasz od życia?

Josh uśmiechnął się chytrze.

– Rzadko bywam sam. A jak już tak się zdarzy...

– Leniwym ruchem założył okulary. – Mam wtedy okazję odpocząć.

Mac z rezygnacją pokiwał głową.

– Kto jest tymczasem twoją wybranką? Ostatnio nikogo nie zauważyłem.

– Aktualnie jest wakat – rzucił lekko Josh. – Ale rozważam kilka kandydatek. Lubię

proces rekrutacji.

– Kiedy ty wreszcie dorośniesz?!

– Kiedy w Kornwalii nie będzie dziewczyn. Mam czas.

Josh śledził wzrokiem plażowiczkę w skąpym bikini biegnącą w kierunku morza. Mac

podążył za jego spojrzeniem.

– Jesteś głęboki jak kałuża podczas odpływu.

– Ja? – Josh położył rękę na sercu i zrobił obrażoną minę. – Nikt mnie nie rozumie.

Jestem pełnym poświęcenia lekarzem, który próbuje odpocząć po ciężkiej pracy. Jak

pomogłem ci uporządkować sprawy sercowe, zrobiłeś się taki odpowiedzialny, że teraz wolę

nie pokazywać się z tobą w towarzystwie, żeby nie stracić opinii zepsutego playboya.

– Miłość nie wybiera – zauważył Mac łagodnie, rozglądając się za psem. – Któregoś dnia

przyjdzie kolej na ciebie. A wtedy będę upajał się twoim upadkiem.

Josh popatrzył tęsknie na odległy horyzont. Morze mieniło się w promieniach letniego

słońca, a fale z szumem wdzierały się na piasek.

Dziewczyna na desce zbliżała się do brzegu. Patrząc na jej sylwetkę, Josh wstrzymał

oddech.

– Jak, do licha, ona utrzymuje równowagę z taką figurą?

– Tak jak ty – odparł Mac obojętnie. – Za pomocą stóp i balansowania ciałem.

– Nie mam takiego ciała – stwierdził Josh. – Jej budowa nie pozwala na utrzymanie

równowagi. Zgodnie z teorią względności powinna upaść do przodu.

– Teoria względności?

– Właśnie. – Josh rzucił bratu dwuznaczny uśmiech. – Rozmiar jej tyłeczka względem...

– Rozumiem. – Mac pokiwał głową z politowaniem. – Ty zawsze o tym samym, prawda?

Pewnie jest głupia jak but.

– Z takim ciałem, co za różnica. Mac wytrzeszczył oczy.

– Nie rozumiem, dlaczego do tej pory żadna baba nie podbiła ci oka.

– Ponieważ żadna mi się jeszcze nie oparła – objaśnił Josh. Z uwagą śledził dziewczynę,

która zeskoczyła z deski, odgarniając mokre włosy. – Idzie w naszą stronę. Zaraz mnie

zauważy. Patrz i ucz się, bracie. Zdaje się, że wakat wkrótce będzie nieaktualny. –

Uśmiechnął się podstępnie.

– Udzielę jej pierwszej pomocy, gdy zemdleje na widok twojego nadętego ego. Nie

bierzesz pod uwagę faktu, że możesz jej się po prostu nie podobać?

– Chyba żartujesz. – Josh skrzywił się i wyprężył pierś. – Inteligencja i odwaga. Czego

jeszcze może chcieć kobieta?

Patrzył z niedowierzaniem, jak dziewczyna rzuca deskę na fale i bez jednego spojrzenia w

jego kierunku ponownie oddala się od brzegu.

– Nawet cię nie zauważyła – stwierdził Mac, spoglądając na zegarek. – Twoje libido

wyraźnie potrzebuje kubła zimnej wody. Idziemy do domu. Możesz u nas wziąć prysznic.

Zjemy lunch, a potem wrócisz tu pucować łódkę. – Przywołał psa.

Twarz Josha pojaśniała na myśl o posiłku.

– Może Louisa przygotowała jakąś hinduską potrawę? Uwielbiam, kiedy coś takiego

Morgan Sarah - Nowa siła.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: