214. Ashley Anne - Wyjątkowa dama.pdf - angela3311

Anne Ashley

Wyj Ģ tkowa dama

Rozdział 1

Musiała upłyn Ģę cała minuta, zanim panna Annis Milbank zdołała zebra ę my Ļ li

na tyle, by wykrzykn Ģę :

– Ale Ň droga pani! Sk Ģ d, na Boga, to przypuszczenie, Ň e wła Ļ nie ja jestem

najodpowiedniejsz Ģ osob Ģ , by pani pomóc? Wprawdzie dokładam wszelkich

stara ı , by zachowywa ę si ħ tak, jak by sobie tego Ň yczyła moja kochana mama,

zdarza mi si ħ jednak grzeszy ę nadmiern Ģ szczero Ļ ci Ģ , przez co nie mam

stosownych kwalifikacji, by wyst Ģ pi ę w roli mediatora. A ju Ň zwłaszcza w tak

delikatnej materii.

Lady Pelham u Ļ miechn ħ ła si ħ wyrozumiale i podniosła wzrok, by przyjrze ę si ħ

uroczej twarzyczce obramowanej mas Ģ l Ļ ni Ģ cych, kasztanowych pukli. Jej

chrze Ļ nica, jak zawsze rozbrajaj Ģ co szczera, powiedziała ni mniej, ni wi ħ cej, tylko

cał Ģ prawd ħ . Jednak, mimo i Ň jej maniery i zachowanie odbiegały czasami od

ogólnie przyj ħ tych zasad, skutkiem czego niektórzy uwa Ň ali j Ģ za osob ħ nieco zbyt

niezale Ň n Ģ jak na jej młody wiek, Annis odziedziczyła po matce spokój,

wyrozumiało Ļę i dobro ę , po ojcu za Ļ determinacj ħ oraz zdrowy rozs Ģ dek.

Te wła Ļ nie godne podziwu przymioty, w poł Ģ czeniu z rezolutnym wdzi ħ kiem,

czyniły z niej wr ħ cz idealn Ģ kandydatk ħ do roli posła ı ca.

– Mylisz si ħ , kochanie – zaoponowała ze spokojem lady Pelham. – W tym

wypadku twoja szczero Ļę mo Ň e si ħ okaza ę zalet Ģ .

Annis sceptycznie uniosła brwi.

– Je Ļ li obecny lord Greythorpe przypomina charakterem swoich przodków,

w Ģ tpi ħ , czy zechce wysłucha ę tego, co mam mu do powiedzenia.

– Prawd ħ mówi Ģ c, moje dziecko, nie mam poj ħ cia, jakim człowiekiem jest

wicehrabia. – Milady podniosła si ħ z westchnieniem i podeszła do okna. – Opinie o

nim s Ģ bardzo zró Ň nicowane. Podobno potrafi by ę chłodny i nieprzyst ħ pny, jak

jego Ļ wi ħ tej pami ħ ci ojciec, s Ģ jednak i tacy, którzy maj Ģ o nim zupełnie odmienne

zdanie. Co do mnie, staram si ħ by ę bezstronna. – Nagle posmutniała i odwróciła

si ħ , by spojrze ę na chrze Ļ nic ħ . – Nie my Ļ l, Ň e łatwo mi przyszło ci ħ o to prosi ę –

wyznała po chwili. – Szczerze mówi Ģ c, gdybym mogła zwróci ę si ħ do kogo Ļ

innego, kogo Ļ z mojej najbli Ň szej rodziny lub przyjaciół obecnie bawi Ģ cych w

Bath, nigdy bym nie napisała tak melodramatycznego listu i nie błagała ci ħ o

bezzwłoczny przyjazd bez podania konkretnej przyczyny. Musiał ci ħ nieco

zaniepokoi ę brak jakichkolwiek wyja Ļ nie ı .

Wrodzone poczucie humoru sprawiło, Ň e Annis skwitowała to

niedopowiedzenie u Ļ miechem. Po otrzymaniu listu nie wahała si ħ ani chwili i

natychmiast wyruszyła do Bath, a cho ę podró Ň z rodzinnego domu w Leicestershire

przebiegła bez zakłóce ı , i tak miała wystarczaj Ģ co du Ň o czasu, by sobie wyobra Ň a ę

wszystko co najgorsze.

Po przybyciu na miejsce była niemal pewna, Ň e powita j Ģ wiadomo Ļę o

powa Ň nej chorobie matki chrzestnej lub o jakim Ļ nieszcz ħĻ ciu, które przytrafiło si ħ

jej siostrzenicy Helen. Nawet w naj Ļ mielszych wyobra Ň eniach nie przypuszczała,

Ň e wezwano j Ģ jedynie po to, by wyst Ģ piła w roli posła ı ca, a zarazem mediatora,

chocia Ň nie miała w tym Ň adnego do Ļ wiadczenia. Dlatego te Ň mogła si ħ tylko

domy Ļ la ę , Ň e sytuacja jest powa Ň niejsza, ni Ň pocz Ģ tkowo s Ģ dziła – Mo Ň e Ņ le pani Ģ

zrozumiałam, lady Pelham. Powiedziała pani, Ň e ni st Ģ d, ni zow Ģ d nadszedł list od

przyrodniego brata Helen, w którym zaprasza was obie na kilka tygodni do swojej

rodzinnej posiadło Ļ ci w Hampshire, a tak Ň e Ň e Helen potraktowała t ħ propozycj ħ

bez najmniejszego entuzjazmu. No có Ň , przynajmniej w tym wypadku jestem w

stanie w pełni zrozumie ę jej uczucia – dodała z gorzkim u Ļ miechem. – Dotychczas

doskonale sobie radziła, mimo Ň e krewni jej zmarłego ojca nie raczyli jej uzna ę .

– Helen nie Ň ywi urazy do Greythorpe'ów. – Lady Pelham usiadła i przyjrzała

jej si ħ uwa Ň nie. – Mam natomiast powa Ň ne podejrzenia, Ň e ty nadal do Ļ wiadczasz

takich uczu ę wobec krewnych twojej matki, moja droga. – Z uznaniem

skonstatowała, Ň e Annis nie zamierza podj Ģę dra Ň liwego tematu relacji z najbli Ň sz Ģ

rodzin Ģ zmarłej matki. – Nie zrozum mnie Ņ le. Do twojej mamy czułam wył Ģ cznie

szacunek. W przeciwie ı stwie do mnie i mojej siostry miała na tyle silny charakter,

by wbrew Ň yczeniu rodziny po Ļ lubi ę człowieka, którego sama sobie wybrała.

Cz ħ sto my Ļ l ħ , jak inaczej mogłoby wygl Ģ da ę Ň ycie Charlotte i moje, gdyby Ļ my

miały dosy ę odwagi, by pój Ļę w jej Ļ lady.

Annis dobrze znała histori ħ mał Ň e ı stw lady Pelham oraz jej nie Ň yj Ģ cej siostry.

Zwi Ģ zki te, na szcz ħĻ cie krótkotrwałe, trudno było uzna ę za cho ę by umiarkowanie

udane. Z uwagi jednak na szczególn Ģ sytuacj ħ poczuła, Ň e musi wyja Ļ ni ę pewn Ģ

istotn Ģ kwesti ħ , dlatego bez wahania zadała to zasadnicze pytanie, i otrzymała tak Ģ

oto odpowied Ņ wyra Ň on Ģ zdecydowanym tonem:

– Nigdy nie miałam najmniejszych w Ģ tpliwo Ļ ci, Ň e szósty wicehrabia

Greythorpe był ojcem Helen. Zachowanie mojej siostry, mo Ň e istotnie niezbyt

rozwa Ň ne, było jednak zrozumiałe w jej sytuacji. Wbrew jej woli wydano j Ģ za

zgorzkniałego, nieprzyst ħ pnego i o wiele od niej starszego człowieka, Ň yczliwie

wi ħ c przyj ħ ła czułe zaloty młodego artysty, który niedługo po jej Ļ lubie otrzymał

zlecenie, by namalowa ę jej portret. Charlotte wcale zreszt Ģ nie ukrywała, Ň e gdy

ów malarz przebywał w Greythorpe Manor, a trwało to kilka tygodni, sama szukała

jego towarzystwa, przysi ħ gała jednak, Ň e ich znajomo Ļę nie przekroczyła granic

niewinnego flirtu. Niestety, niefortunnym zbiegiem okoliczno Ļ ci Helen została

pocz ħ ta w tym wła Ļ nie okresie. – Lady Pelham westchn ħ ła. – Co gorsza,

odziedziczyła wyst ħ puj Ģ ce w naszej rodzinie od pokole ı rude włosy, czego ja sama

jestem przykładem.

– To dziwne, Ň e Ļ wi ħ tej pami ħ ci lord Greythorpe nie zdawał sobie z tego

sprawy.

– Mo Ň e i zdawał... Bo cho ę miał skłonno Ļę do popadania w gł ħ bok Ģ

melancholi ħ , nie słyszałam, by cierpiał na brak inteligencji i z pewno Ļ ci Ģ wiedział,

Ň e czasami rodzicom o bardzo ciemnych włosach rodzi si ħ potomstwo o włosach

rudych lub kasztanowych. Całe nieszcz ħĻ cie polegało jednak na tym, Ň e ów malarz

miał włosy tycjanowskie.

– To rzeczywi Ļ cie bardzo niefortunny zbieg okoliczno Ļ ci – przyznała Annis. –

Skoro jednak, jak sama pani mówi, Helen nie Ň ywi pretensji do rodziny zmarłego

ojca, czemu odrzuca zaproszenie do posiadło Ļ ci swoich przodków?

– Och, ona nie jest temu całkowicie przeciwna. Rzecz w tym, Ň e wcze Ļ niej

przyj ħ ły Ļ my zaproszenie przyjaciółki Helen z Devonshire, by sp ħ dzi ę u niej kilka

dni pod koniec lutego, a w tym wła Ļ nie czasie lord Greythorpe chciałby j Ģ widzie ę

w Hampshire. Odpisałam wi ħ c z wyja Ļ nieniem, sugeruj Ģ c, i Ň krótszy pobyt byłby

bardziej stosowny, zwłaszcza Ň e ma to by ę pierwsza wizyta Helen w Greythorpe

Manor.

– Czy Helen ma co Ļ przeciwko dłu Ň szemu pobytowi na wsi?

– Nie, sk Ģ d Ň e. S Ģ dz ħ , Ň e w innych okoliczno Ļ ciach odwiedziłaby z rado Ļ ci Ģ

swego przyrodniego brata. – Lady Pelham nagle spos ħ pniała. – Jednak w obecnej

sytuacji Helen nie chciałaby si ħ oddala ę z Bath na dłu Ň szy okres.

Annis o Ň ywiła si ħ , poczuła bowiem, i Ň nareszcie dotarły do sedna sprawy, i

znów bez wahania postanowiła zaspokoi ę sw Ģ ciekawo Ļę , przed czym zreszt Ģ lady

Pelham si ħ nie wzbraniała, gdy Ň odrzekła na jej pytanie:

– Powód jest taki, Ň e tu Ň przed otrzymaniem zaproszenia od lorda Greythorpe'a

Helen napotkała na swojej drodze przystojnego, złotoustego hultaja, który wci ĢŇ

wytrwale jej asystuje.

– Łowca posagów...

– Niew Ģ tpliwie! Helen, niestety, musi sama dopiero si ħ przekona ę , co to za

człowiek. Na szcz ħĻ cie, jak dobrze wiesz, nie ma zwyczaju popełnia ę głupstw, jest

te Ň całkiem dojrzała jak na swoje lata, dlatego wierz ħ , Ň e z czasem zdrowy

rozs Ģ dek we Ņ mie gór ħ i Helen przezwyci ħŇ y to nierozs Ģ dne zauroczenie. Trzeba jej

jednak da ę na to troch ħ czasu! – Znowu podniosła si ħ z fotela i wyra Ņ nie

wzburzona, zacz ħ ła kr ĢŇ y ę po pokoju. – Czego si ħ najbardziej obawiam, to tego, Ň e

je Ļ li sił Ģ zabierzemy j Ģ z Bath, teraz, kiedy jest tak bez reszty oczarowana tym

nicponiem, gotowa ulec jego namowom i uciec z nim. A wtedy, obawiam si ħ , ani

jej prawni opiekunowie, ani ja nie b ħ dziemy w stanie zapobiec temu, by ten

nieudacznik Daniel Draycot poło Ň ył r ħ k ħ przynajmniej na cz ħĻ ci jej maj Ģ tku. –

Wzburzona zacz ħ ła bezwiednie przestawia ę bibeloty na kominku. – Widzisz, moja

siostra Charlotte postanowiła, Ň e jej córka, podobnie jak twoja matka, powinna

wyj Ļę za m ĢŇ z miło Ļ ci, dlatego Helen otrzyma bezwarunkowo swój spadek w dniu

Ļ lubu, a przynajmniej t ħ jego cz ħĻę , i to wcale niemał Ģ , któr Ģ zostawiła jej matka.

Annis doskonale rozumiała obawy matki chrzestnej. Na sercowe problemy

Helen nic zaradzi ę nie mogła, jednak kompromis w sprawie wizyty w Hampshire

wydawał jej si ħ łatwy do osi Ģ gni ħ cia – Nie mo Ň na by po prostu post Ģ pi ę zgodnie z

Ň yczeniem Helen i napisa ę do lorda Greythorpe'a, sugeruj Ģ c nieco krótszy pobyt w

pó Ņ niejszym terminie? Zadowoliłoby to chyba wszystkich zainteresowanych.

– Tak wła Ļ nie zrobiłam, moja droga, lecz zdecydowanie nie przypadło to do

gustu jego lordowskiej mo Ļ ci. Oto co przysłał mi w odpowiedzi!

Lady Pelham wzi ħ ła z sekretarzyka list i podała go Annis, a potem patrzyła, jak

ciemne, delikatnie zarysowane brwi jej chrze Ļ nicy Ļ ci Ģ gaj Ģ si ħ , za Ļ w pi ħ knych

szarych oczach, prze Ļ lizguj Ģ cych si ħ po tek Ļ cie skre Ļ lonym pewn Ģ , m ħ sk Ģ r ħ k Ģ ,

zapalaj Ģ si ħ intensywnie zielone błyski.

– Co za arogancja! – Zdegustowana Annis odrzuciła kartk ħ . – Co on sobie

wła Ļ ciwie wyobra Ň a? Za kogo si ħ ma, skoro o Ļ miela si ħ nalega ę , by jego

przyrodnia siostra zło Ň yła wizyt ħ wła Ļ nie wtedy, kiedy szanownemu wicehrabiemu

to odpowiada? Jaka Ļ babka ze strony matki... – Urwała, spojrzała na list. – Przecie Ň

lady Kilbane nie jest w Ň aden sposób spokrewniona z Helen, tak wi ħ c pani

siostrzenica nie ma obowi Ģ zku pojawia ę si ħ na jej przyj ħ ciu urodzinowym, które

ma si ħ odby ę w Greythorpe Manor. B ħ d Ģ c na pani miejscu, odesłałabym powóz,

który lord Greythorpe zamierza po was przysła ę w przyszłym tygodniu, i dałabym

mu wyra Ņ nie do zrozumienia, Ň e to pani zadecyduje, kiedy Helen odwiedzi

Greythorpe Manor.

– Moja droga, mo Ň esz mi wierzy ę , Ň e nic nie sprawiłoby mi wi ħ kszej

satysfakcji, mam jednak powa Ň ne obawy, Ň e lord Deverel Greythorpe jest,

podobnie jak jego ojciec, apodyktyczny i uparty i mało go obchodz Ģ cudze uczucia.

214. Ashley Anne - Wyjątkowa dama.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: