Astronomia_2011_02.pdf

ISSN 20819986

Przegląd Wiadomości Astronomicznych

02 / 2011

1 z 68

2 z 68

Spis Treści

Nowe dane o kolizji asteroidy z Jowiszem

Pierwsze światło gigantycznego radioteleskopu

Tajemnica młodości gromady kulistej Palomar 1

Dane CryoSat dostępne

Gwiezdna metropolia nigdy nie śpi

Planetarne Ŝniwa Keplera

Satelity misji Cluster trafiają na naturalny akcelerator cząstek

Gwiezdna metropolia nigdy nie śpi

Pierwsze gwiazdy Wszechświata nie były samotne

Niestabilności KelvinaHelmholtza w koronalnym wyrzucie materii po raz pierwszy na zdjęciach SDO

Niespodzianka skryta w chmurach Tytana cirrusy

Mars Express fotografuje niezwykły krater na Arabia Terra

Koniec misji NEOWISE na koncie 20 komet i 33 000 asteroid

Fotogeniczna galaktyka spiralna (S) na zdjęciu Europejskiego Obserwatorium Południowego

Arktyczne krajobrazy Marsa zmieniają się z dnia na dzień

Walentynkowy prezent od Chandry gigantyczny pierścionek... czarnych dziur ?

Łowca komet przesyła na Ziemię zdjęcia komety Tempel 1

Naukowcy zidentyfikowali gwiazdy naleŜące do grubego dysku Galaktyki Andromedy

Messier 78 na zdjęciu wykonanym przez Europejskie Obserwatorium Południowe

Nowa populacja odległych galaktyk pokazuje, Ŝe do produkcji gwiazd potrzeba mniej ciemnej materii

Młode gwiazdy sieją spustoszenie w mgławicy NGC 2174

Nowy obraz rodzinnego Ŝycia w Mgławicy Ameryka Północna

Młodzieńczy blask starych gwiazd gromady kulistej M15

Perfekcyjna spirala na zdjęciu kosmicznego teleskopu Hubble

Bezpośrednie zdjęcia dysków protoplanetarnych pomogą rozwiązać zagadki powstawania planet

Heliofizycy wykryli fale energii w gigantycznych dziurach magnetycznych na Słońcu

Obserwatorium rentgenowskie NASA Chandra odkryło w jądrze gwiazdy neutronowej materię w stanie nadciekłym

Teleskop VLT bada powstającą planetę lub brązowego karła

Teleskop Hubble odnajduje protogwiazdy w mgławicy Messier 42

3 z 68

Nowe dane o kolizji asteroidy z Jowiszem

Według dwóch artykułów, które zostały opublikowane na łamach magazynu Icarus bliznę, jaką dostrzeŜono w atmosferze

Jowisza w lipcu 2009 roku, utworzyła asteroida o rozmiarach Titanica. Dane zebrane przez trzy teleskopy podczerwone

umoŜliwiły naukowcom obserwację zmian temperatury w atmosferze gazowego olbrzyma oraz określenie unikalnych

warunków chemicznych szczątków pozostałych po uderzeniu. analizując dane gazów i ciemnych szczątków wytworzonych przez

fale uderzeniowe międzynarodowy zespół naukowców doszedł do wniosku, Ŝe to raczej asteroida, a nie lodowa kometa, uderzyła

w Jowisza.

Nowe

wyniki

zgadzają

się

równieŜ

z danymi

teleskopu

kosmicznego NASA Hubble, który wskazywał, Ŝe

szczątki powstałe w trakcie uderzenia w 2009 roku

były cięŜsze i gęstsze niŜ te, które pozostawiła po

sobie kometa ShoemakerLevy 9 w trakcie

zderzenia w 1994 roku.

z dostępnego czasu obserwacyjnego

podczerwonego teleskopu na Hawajach NASA

Infrared Telescope Facility , oraz wielu innych

teleskopów, wśród których był m.in obserwatoria

Gemini North i South oraz VLT w Chile. W ciągu

kolejnego tygodnia regularnie zbierano dane o

zderzeniu.

Glenn Orton

Dane pokazały, Ŝe zderzenie podniosło temperaturę

dolnej stratosfery o około 3 4 K, na wysokości

około 42 kilometrów powyŜej pokrywy chmur.

Choć taki wzrost temperatury nie wydaje się

istotny trzeba pamiętać o rozmiarach obszaru, który

uległ zmianom.

Do tej pory naukowcy sądzili, Ŝe jedynymi

obiektami mogącymi uderzać w Jowisza były

komety o niestabilnych orbitach, zbliŜające się do

olbrzymiej planety a przez to podatne na jego

oddziaływanie grawitacyjne. Sądzono, Ŝe Jowisz

zdąŜył dawno temu oczyścić swoje okolice z

innych obiektów, takich jak asteroidy. Poza kometą

ShoemakerLevy 9 naukowcy zarejestrowali

jedynie dwa inne zderzenia, laterm 2010 roku.

Przelatując przez atmosferę Jowisza obiekt

utworzył kanał supergorących gazów i szczątków.

Eksplozja głęboko pod chmurami uwalniając

energię szacowaną na 5 gigaton wyrzuciła

rozgrzane szczątki wzdłuŜ kanału w obszar

powyŜej chmur po czym opadł on na ich

wierzchołki tworząc obserwowany aerozol

ogrzznych cząstek. Odrzut wyrzucił amoniak i inne

gazy z dolnej warstwy atmosfery troposfery w

wyŜszą stratosferę.

19 lipca 2009 roku obiekt uderzył w atmosferę

Jowisza między 9 a 11 ranu UT. Pierwszym

obserwatorem który dostrzegł ślad na powierzchni

gazowego olbrzyma był miłośnika astronomii z

Australii Anthony Wesley. Wesley poinformował

o odkryciu naukowców, którzy skorzystali

"Porównanie zdjęć z 2009 roku oraz obserwacji

komety ShoemakerLevy 9 ujawniają intrygujące

róŜnice pomiędzy obiektami, które uderzyły w

Jowisza " mówi Leigh Fletcher z Uniwersytetu

Oxford. " Ciemne szczątki, ogrzanie atmosfery

oraz wyniesienie amoniaku były podobne w obu

uderzeniach, jednak pióropusz szczątków nie uniósł

się tym razem tak wysoko, nie podgrzał w takim

4 z 68

Zarówno sam fakt, Ŝe zderzenie miało miejsce,

jak i to, Ŝe raczej była to asteroida a nie kometa,

wskazuje jak złoŜonym, dynamicznym i czasami

brutalnym systemem jest Układ Słoneczny. WciąŜ

ma dla nas przygotowane niespodzianki.

stopniu stratosfery i zawierał ślady

węglowodorów, krzemianów i krzemionki, których

nie widzieliśmy wcześniej. Ich obecność, przy

braku tlenku węgla to silne dowocy, Ŝe impaktor z

2009 roku zawierał stosunkowo mało wody.

NEO. " Sądzono, Ŝe uderzenia asteroid w Jowisza

to rzadkość w porównaniu z uderzeniami komet z

rodziny komety jowiszowych, teraz wydaje się, Ŝe

mogą one zachodzić znacznie częściej."

associated with the impact debris. By piecing

together signatures of the gases and dark debris

produced by the impact shockwaves, an

international team of scientists was able to deduce

that the object was more likely a rocky asteroid

than an icy comet. Among the teams were those led

by Glenn Orton, an astronomer at NASA's Jet

Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., and Leigh

Fletcher, researcher at Oxford University, U.K.,

who started the work while he was a postdoctoral

fellow at JPL.

Źródła:

Szczególnie istotne było wykrycie krzemionki w

mieszaninie gazów Jowisza, przetworzonej lub

powstałej z fragmentów impaktora przetworzonych

w wysoko energetycznych procesach poniewaŜ

mogła ona powstać wyłącznie w trakcie zderzenia

ze zwartym skalistym obiektem zdolnym do

głębokiej penetracji atmosfery planety zanim

nastąpiła eksplozja. Ciało kometarne ze względu na

mniejszą wytrzymałość strukturalną nie mogło

wytworzyć krzemionki. Naukowcy szacują

średnicę impaktora na 200 500 metrów.

Jet Propulsion Laboratory (JPL): Asteroids

Ahoy! Jupiter Scar Likely from Rocky Body

Zdjęcie: NASA/IRTF/JPLCaltech

/University of Oxford

Przeczytaj teŜ inne informacje dotyczące zderzenia

z Jowiszem z 19 czerwca 2009:

"Both the fact that the impact itself happened at all

and the implication that it may well have been an

asteroid rather than a comet shows us that the outer

solar system is a complex, violent and dynamic

place, and that many surprises may be out there

waiting for us," said Orton. "There is still a lot to

sort out in the outer solar system."

Dobry bóg

W 2009 roku w Jowisza uderzyła asteroida

Teleskop Hubble fotografuje zderzenie

komety z Jowiszem

Analizując moŜliwe orbity obiektów oraz

porównując je ze znanymi orbitami asteroid

naukowcy znaleźli obiekt 2005 TS100 będący

prawdopodobnie asteroidą (luz nieaktywną

kometą), którego orbita wykazuje odpowiednio

chaotyczne zmiany, i która blisko pasuje do

teoretycznej orbity impaktora. Choć TS100 nie

zderzył się z Jowiszem, to modelowanie jego

orbity wskazało na wielokrotne zbliŜenia do

Jowisza, które ostatecznie mogą doprowadzić do

tego, Ŝe uderzy on w gazowego olbrzyma.

Original press release follows:

Asteroids Ahoy! Jupiter Scar Likely from Rocky

Body

The new conclusion is also consistent with

evidence from results from NASA's Hubble Space

Telescope indicating the impact debris in 2009

was heavier or denser than debris from comet

ShoemakerLevy 9, the last known object to hurl

itself into Jupiter's atmosphere in 1994.

A hurtling asteroid about the size of the Titanic

caused the scar that appeared in Jupiter's

atmosphere on July 19, 2009, according to two

papers published recently in the journal Icarus.

Before this collision, scientists had thought that the

only objects that hit Jupiter were icy comets whose

unstable orbits took them close enough to Jupiter to

be sucked in by the giant planet's gravitational

attraction. Those

Data from three infrared telescopes enabled

scientists to observe the warm atmospheric

temperatures and unique chemical conditions

"Nie oczekiwaliśmy, Ŝe odnajdziemy sprawcę

zderzenia, ale wiemy teraz, Ŝe w Jowisza uderzają

rozmaite obiekty " mówi Paul Chodas z programu

5 z 68

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: