Szmagier Krzysztof - 07 zgłoś się cz. 20 - Złocist y.pdf - !!!. Dobre książki - anna9955

07 zgłoś się

Cykl książek o

poruczniku Borewiczu

Złocisty

Krzysztof Szmagier

Złocisty

W zadymionym barze było tłoczno. Literat kończył jeść golonkę. Wierzchem dłoni

otarł usta i rozejrzał się po ciasnym pomieszczeniu. Napotkał spojrzenie stojącego przy

barze Coca-Coli. Gestem pokazał mu miejsce przy swoim stoliku. Chłopak odstawił

kufel. Na wierzchu dłoni miał wytatuowany duży napis „Coca-Cola".

Pan Leon chciał się z tobą zobaczyć - powiedział Literat, kiedy Coca-Cola usiadł.

Zawsze chodzę w piątki.

Może premia - zaśmiał się głupkowato Literat. - Na boku nic nie brałeś?

Coca-Cola nieszczerze zaprzeczył. Zaniepokoiło go to pytanie.

Wiesz, że Złocisty jest straszny na zdradę. - Zebrał z talerza jeszcze resztę

tłuszczu. - Podobno jednej dziwce, co go kiedyś zdradziła, to kazał włożyć rurę między

nogi, wpuścił szczura, a z tyłu podpalił gazetę - roześmiał się.

Coca-Cola patrzył przerażony.

Co się z nią stało?

Resztki ryby zjadły w Wiśle.

Ale ja nie idę do Złocistego? - zaniepokoił się Coca-Cola.

- Ty i do Złocistego? - Literata rozbawiła taka możliwość. Spojrzał na zegarek. -

Pan Leon mówił, żebyś był o piątej, on nie lubi, jak ktoś jest niepunktualny.

Literat patrzył prosto w oczy Coca-Coli i milczał. Coca-Cola odwrócił wzrok i

odszedł od stolika.

Kiedy Coca-Cola wszedł do przedpokoju, Portier odłożył komiks o Supermanie,

leniwie się podniósł, aby dokładnie zrewidować mu kieszenie. Pchnął Coca-Colę w

sąsiednie drzwi i wszedł za nim. Coca-Cola stanął i się obejrzał.

- Łapy przy sobie - warknął. - Bo następnym razem przypierdolę.

Portier przekręcił klucz w zamku i popatrzył na niego, jakby go w ogóle nie słyszał.

Zamknięcie drzwi zaniepokoiło Coca-Colę.

Pokój urządzony był antykami. Na ścianie wisiał ogromny obraz przedstawiający

Ostatnią Wieczerzę.

Co jest? - zapytał ostro.

W tym momencie do pokoju wszedł Leon.

Przystojny, lekko szpakowaty starszy mężczyzna. Elegancko ubrany, ujmujący w

obejściu.

Przywiozłeś pieniądze? - zapytał uprzejmie.

Oczywiście, proszę pana. - Sięgnął do kieszeni i położył na biurku pieniądze i

kartkę. - Tu jest, ile wziąłem, i forsa.

Leon przeliczył pieniądze, spojrzał na rachunek.

To wszystko?

Przez moment Coca-Cola jakby się zawahał, obejrzał się na stojącego za nim

mężczyznę i powiedział z lekko wyczuwalną nutką niepokoju:

Przecież zgadza się z rachunkiem.

Leon kiwnął na Portiera. W tym momencie chłopak dostał pierwszy cios w szczękę.

Drugi cios wymierzony dokładnie w żołądek zwalił Coca-Colę na podłogę. Teraz Leon

dwa razy kopnął go, już nie celując.

Chłopak, zalany krwią, zwinięty w kłębek, jęczał z bólu.

- Wstań - powiedział Leon.

Nie mógł. Muskularny Portier uśmiechnął się głupkowato. Wielki, zwalisty, robił

wrażenie lekko niedorozwiniętego. Doskoczył do niego, złapał za ubranie i rzucił o

ścianę.

Ile pieniędzy wziąłeś dla siebie? - zapytał Leon. Coca-Cola otarł zakrwawioną

twarz. Poruszył ustami. Obolałe wargi uniemożliwiły mu odpowiedź. Sięgnął wolno ręką

i jęknąwszy, wyjął wybity ząb.

- Pytałem, ile wziąłeś dla siebie- Leon mówił z udawaną uprzejmością.

Coca-Cola, dysząc, popatrzył spode łba.

Dwadzieścia.

Ile? - Leon pierwszy raz podniósł głos.

Dwadzieścia... dwieście sześć.

No, teraz się zgadza. Oddaj.

Nie mam...

Przeszukaj go.

Portier bezceremonialnie obszukał mu kieszenie. Nic nie znalazł.

Zegarek - mruknął Leon.

Mężczyzna rozpiął mu pasek i schował zegarek do kieszeni.

Zapłacisz mi za to, eunuchu - syknął Co-ca-Cola. - Ja o was też trochę wiem.

Wtedy dostał pięścią cios w głowę. Odleciał w róg pokoju, uderzając o stojącą tam

pancerną szafę. Opadł na podłogę i znieruchomiał.

- Idiota! - Leon spojrzał z naganą na Portiera. - Co z nim teraz zrobimy? Zajmij się

tym - mruknął.

Przy biurku siedział Emil i układał banknoty w pliki.

Zgadza się. Dwa miliony osiemset - powiedział do siebie zadowolony.

U mnie zawsze się zgadza - stwierdził, wchodząc, Leon. - Kudliński nie

powiedział nam wtedy, że była u niego milicja.

I? - zaniepokoił się Emil.

Chyba wszystko w porządku. Co z pokostem?

Dwóch konwojentów i facet na bramie ugadani. Na magazyniera mamy haka. Do

końca miesiąca wywiozą cztery tony.

Co z magazynierem?

Kobitka. Rok temu urodziła dziecko, które po cichu oddała. Bardzo - podkreślił to

słowo -jej zależało na mojej dyskrecji.

Wszędzie ten seks - westchnął z rezygnacją Leon.

No, a przy pensji dwanaście miesięcznie - uśmiechnął się z politowaniem Emil -

propozycja trzydziestu dodatkowo też zrobiła swoje.

Technika?

Do bilansu pełny spokój. A potem to nas już tu nie będzie.

Co poza tym?

Ten gówniarz Coca-Cola próbował nas przekręcić na parę złotych.

I? - Emil uniósł wzrok znad pieniędzy.

Portier się nim zajął.

No to czym się martwisz?

Leon podszedł do stołu i odruchowo sięgnął po leżącą obok pieniędzy tabliczkę

czekolady w kolorowym opakowaniu.

Ludzi nie mamy. A zostało tego towaru jeszcze od cholery. - Rozdarł opakowanie

czekolady.

Ile? - spytał Emil.

Sześć ton. - Leon ugryzł kawałek czekolady i powoli zaczął go przeżuwać. Po

Szmagier Krzysztof - 07 zgłoś się cz. 20 - Złocist y.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: