Doradca rządu RFN dziękuje Bogu za katastrofę smoleńską.pdf

Doradca rządu RFN dziękuje Bogu za katastrofę

smoleńską

Aktualizacja: 2011-02-9 10:15 pm

Zwracam uwagę na wywiad, jaki rosyjskim mediom udzielił 14.1.2011 Aleksander Rahr, prominentny

doradca ds. Rosji niemieckiego rządu, parlamentu i przemysłu (zob. LINK ). Rahr, obywatel Niemiec

pochodzenia rosyjskiego, jest profesorem honorowym moskiewskiej szkoły dyplomatycznej (MGIMO)

oraz osobistym znajomym Putina i Miedwiediewa, a także wielu innych czołowych rosyjskich

osobistości. Jest członkiem elitarnego Klubu Wałdajskiego, lobbującego m.in. na rzecz jak

najściślejszych związków Rosji z Niemcami. Znawca biznesu gazowego, doskonale obracający się w

jego kręgach, swymi wysiłkami wspierał swego czasu politykę wschodnią kanclerza Gerharda

Schrödera, lobbysty Gazpromu. Rahr doradza też największym firmom rosyjskim (czytaj: bierze od nich

pieniądze). Bardzo aktywny, stale podróżujący pomiędzy Rosją a Niemcami i wciąż organizujący

spotkania na wysokim szczeblu, oficjalne i zakulisowe – zasłużył sobie w Niemczech na nazwanie go

“ pająkiem, który tka sieć powiązań rosyjsko-niemieckich “. Tka je niestrudzenie od dawna.

Otóż ów “Pająk”, pieszczoch premierów i prezydentów Rosji i Niemiec, kilka dni temu położył na szali

swój wysoki w Niemczech i za granicą autorytet, obiema rękoma podpisując się pod raportem

Międzynarodowej Komisji Lotniczej MAK. Nie poprzestając na tym, skomentował ostatnie niepokoje w

Polsce słowami, że – cytuję: – “ Polacy nie chcą przyznać, że sami zabili swojego prezydenta “.

Dodajmy, że mówiąc o “tych Polakach”, wskazuje na “ludzi prezydenta”, na polską prawicę.

Sprawa nie byłaby bulwersująca, gdyby chodziło o jednego z wielu wysoko ulokowanych agentów

wpływu Rosji w RFN, ale tak nie jest. Otóż Aleksander Rahr jest mężem zaufania rządów zarówno

Rosji, jak i Niemiec. Jego zaangażowanie w uwiarygodnienie skandalicznego raportu MAK, przy biernej

postawie rządu niemieckiego, dowodzi, że interesy obu tych państw w Polsce są zbieżne, a przymierza

owych wspólnych interesów będą bronione z poświęceniem. W tym przypadku ceną obrony

wiarygodności Rosji jest kompromitacja niemieckiego autorytetu wysokiej klasy, od lat z powodzeniem

pracującego nad zespoleniem gospodarczo-politycznych interesów Niemiec i Rosji. O co jednak chodzi

w tej wspólnie prowadzonej grze, w której p. Rahr jest figurą? Jego własne wypowiedzi rzucają ciekawe

światło na tę sprawę.

Oto fragment wspomnianego wywiadu, w którym Aleksander Rahr – człowiek o wyjątkowej wiedzy w

sprawach, w których zabiera tu głos – odpowiada rosyjskiemu dziennikarzowi, Andriejowi Połuninowi

(СвободнаяПресса, zob. LINK ) na pytanie o odkrycie w Polsce złóż gazu łupkowego jako

domniemanej przyczynie ostatnich zmian w stosunkach polsko-rosyjskich. Pytanie dziennikarza jest

samo w sobie ciekawe, bo wyraża pogląd rosyjskich obserwatorów politycznych na to, jakie motywy

kierują ostatnimi wydarzeniami w Polsce (tłum. i podkr. moje):

A. Połunin: “Rozpowszechniony jest u nas pogląd, że motywami rosyjsko-polskiego zbliżenia są

względy ekonomiczne. W Polsce odkryto znaczne zasoby gazu łupkowego i jakoby “Gazprom” chce je

eksploatować wspólnie z Polakami, aby nie utracić swej pozycji na europejskim rynku. Czy to prawda?”

A. Rahr: “W Polsce jest bardzo silne lobby biznesowe, które miało dość sporów ideologicznych [Polski

z Rosją]. Chce ono współpracy z Rosją, a przykładem takiego zbliżenia ekonomicznego jest podpisane

[niedawno] porozumienie o dostawach do Niemiec rosyjskiego gazu polskimi rurociągami. Za

Kaczyńskiego tego porozumienia nie mogli popisać , on chciał w ogóle zrezygnować z rosyjskiego

gazu i kupować norweski. Teraz, chwała Bogu, sytuacja się uspokoiła .

Jeśli chodzi o gaz łupkowy… Ma go Polska, jest i w Niemczech, i na Ukrainie. Lecz póki co, technologia

pozyskania gazu z łupków nie jest zbyt rozwinięta. Poza tym w Niemczech jest dużo proekologicznego

prawodawstwa, które nie zezwala na rewolucję w dziedzinie pozyskiwania gazu, póki co. Lecz Polska…

tak… może teraz z większą pewnością siebie spoglądać w stronę Rosji, bo się okazało, że sama

posiada gaz. To duży dar dla Polski. “

Rzecz w tym, że wiążąc się z Gazpromem, który w przeciwieństwie do Amerykanów technologii

opłacalnego pozyskiwania gazu łupkowego dotąd nie opanował, a do szybkiego wykorzystania polskich

złóż niekoniecznie się pali – z naszych zasobów jeszcze długo nie będziemy mieć pożytku, pozostając

nadal zależni od Rosji. Kto temu sprzyja, ten działa więc przeciwko polskim interesom – podobnie jak

ongiś premier Leszek Miller (nb. członek Klubu Wałdajskiego), który tuż po objęciu władzy storpedował

uruchomienie dostaw do Polski gazu ziemnego z Norwegii.

Tym razem nie chodzi już “tylko” o bezpieczeństwo energetyczne Polski. Od pewnego czasu w grze o

Polskę chodzi o pozycję międzynarodową Rosji i jej stabilność wewnętrzną, z konsekwencjami dla

całego świata. Kilka miesięcy temu prezydent Miedwiediew oświadczył otwarcie, że jego kraj trzyma się

na wysokich cenach ropy i gazu i wyraził zaniepokojenie, że może się to zmienić. “ Odebranie przez

Polskę rynku zbytu na rosyjskie surowce mogłoby nawet doprowadzić do zniszczenia

rosyjskiego systemu politycznego ” ujął ten problem Wiktor Suworow w rozmowie z “Naszym

Dziennikiem” (zob. LINK ). To rzecz o pierwszorzędnym znaczeniu dla Rosji.

Przypomnę, że w katastofie smoleńskiej, która – co za zbieg okoliczności! – miała miejsce nazajutrz po

oficjalnym rozpoczęciu budowy Gazociągu Północnego, ze sceny politycznej odeszli najgłośniejsi

zwolennicy zapewnienia Polsce dostaw gazu i ropy z różnych źródeł (zob. np. LINK ) . Szampański

nastrój, jaki tuż po katastrofie zapanował na Kremlu, nie umknął uwadze obserwatorów (zob. np. LINK ) .

“ Śmierć Lecha Kaczyńskiego, jednego z największych przeciwników Kremla, Rosja zamieniła

wręcz w dyplomatyczny tryumf ” napisała wtedy wpływowa niemiecka “Sueddeutsche Zeitung”.

Cui bono? Otóż Kreml nie jest jedynym beneficjentem smoleńskiej katastrofy projektu uniezależnienia

się Polski od rosyjskiego gazu. Jest nim również owo polskie “ bardzo silne lobby przemysłowe “, o

którym wspomniał niemiecki analityk, które “ miało dość sporów ideologicznych ” ośrodka prezydenckiego

z Rosją i doprowadziło niedawno do podpisania wieloletnich umów gazowych z tym krajem. Nietrudno je

wskazać.

Co do innych beneficjentów zmian w Polsce, których symbolem jest data 10.4.2010, to we wspólnym

interesie Rosji i Niemiec leży niedopuszczenie do tego, by w sferze gospodarczo-politycznej, którą oba

te państwa uważają za swoją, ulokowali swe interesy Amerykanie i ich firmy wydobywcze.

Sfinansowane przez Niemców związanie się Polaków z Gazpromem, czemu przeciwny był prezydent

Lech Kaczyński, może temu zapobiec.

We wspólnym interesie obu naszych sąsiadów jest też niedopuszczenie do wyrwania się Polski z

kleszczy uzależnienia od dostaw gazu z Rosji z jednej strony, zaś od niemieckiej dominacji

gospodarczo-finansowej – z drugiej. Perspektywa wykorzystania w tym celu przez Polaków złóż gazu

łupkowego musi niepokoić naszych sąsiadów, bo poważnie zagraża ich interesom, nie tylko

Gazociągowi Północnemu i nie tylko interesom gospodarczym.

Trawestując znane hasło Billa Clintona “ It’s the economy, stupid “, powiedzmy sobie wyraźnie i

wyciągnijmy z tego wnioski, co jest zakulisowym motorem przyspieszonych zmian w stosunkach polsko-

rosyjskich, obserwowanych w ostatnim czasie: “ O łupki chodzi, głupki! ” Patrzmy więc uważnie na ręce

polityków, decydujących o zasobach gazu ziemnego w Polsce i ich wykorzystaniu w przyszłości, aby

zadowalając się “ ciepłą wodą w kranach dziś “, nie wyjść na głupków już jutro.

Bielszym

Za: Finis Rei Publicae

Tags: Deutschland , energy , IV rp , katyn_2010 , russia

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: