Tajemnice motylicz skrzydeł - Sielezniew M. 11-13 cz. 01.pdf

(266 KB) Pobierz
255991767 UNPDF
królestwo
zwierząt
tajemnice
Pozytywne emocje wywoływane przez motyle dzienne wynikają prawdopo-
dobnie głównie z tego, że są one estetyczne oraz powszechnie postrzegane
jako niegroźne. Nie gryzą, nie żądlą, nie buczą i z nielicznymi wyjątkami nie
ma wśród nich szkodników roślin. Cykl życiowy motyli jest źródłem nieod-
partej fascynacji ze względu na metamorfozę, której podlega gąsienica, a de-
likatność i piękno postaci dorosłej symbolizuje ciepło, spokój, wiosnę, lato
oraz radość. Niektóre kultury przypisują wręcz głębokie znaczenie duchowe
i religijne motylom.
skrzydeł
CZĘŚĆ I
Kremowa barwa skrzydeł wietka gorczycznika, w przeciwieństwie do innych bielinków, nie
wynika z obecności w łuskach barwników purynowych, ale z pobranych przez larwę z ro-
śliny lawonów.
Najważniejszymi atrybutami mo-
tyli są niewątpliwie ich kolorowe
skrzydła. Strukturalnie składają się
one z dwuwarstwowej błony rozpię-
tej na rusztowaniu z rurek czyli tzw.
żyłek. Deseń i barwa zależy od łusek,
które pokrywają skrzydła w sposób
przypominający dachówki. Od nich
pochodzi inna nazwa rzędu motyle
– łuskoskrzydłe, będąca dosłownym
tłumaczeniem łacińskiego terminu
Lepidoptera . Do grupy tej, oprócz
motyli dziennych, należą również
znacznie liczniejsze w gatunki ćmy
(czyli tzw. motyle nocne).
Łuski zwane również potocznie
pyłkiem są w rzeczywistości zmodyi-
kowanymi włosami i znajdują się nie
tylko na skrzydłach, ale także na ciele
i odnóżach. Większość łusek roz-
szerza się stopniowo, ale bywają też
bardzo długie i rzeczywiście przypo-
minające włosy. Każda łuska powstała
z jednej komórki i posiada delikatną
szypułkę u podstawy, która osadza ją
na błonie skrzydłowej. Nie jest to mo-
cowanie silne stąd niestety łuski dość
łatwo odpadają.
Niezależnie od kształtu, łuski są
puste i najczęściej napełnione pig-
mentem pochodzącym z pokarmu
zjedzonego przez gąsienice lub z pro-
duktów przemiany materii. Znanych
jest kilka klas barwników, a kryterium
podziału wynika głównie z różnych
prekursorów, z których powstają.
Najczęściej spotykaną grupą są
melaniny dające barwy od czarnej
poprzez brunatną i czerwonobrązo-
wą do ochrowożółtej, a ich produk-
cja obejmuje skomplikowane procesy
biochemiczne. Wyłącznie w rodzinie
bielinków występują pteryny (zwane
też purynami) będące pochodnymi
kwasu moczowego. Dzięki nim wy-
stępują kolory białe, żółte, pomarań-
czowe i czerwonawe. Bezpośrednio
z roślin w stadium gąsienicy pobie-
Srebrzyste plamy na spodniej stronie dostojki adype są przykładem barwy strukturalnej.
rane są z kolei barwniki lawonowe,
11
motylich
255991767.007.png 255991767.008.png 255991767.009.png
MOTYLE W POEZJI
Dotknęłam pana jak motyl egretą
Przepraszam
to było niechcący
Pan jest jak czarny irys smukły i gorący
Zapomniałam
że jestem kobietą
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska,
„Motyl
Czy pan ją widzi? Czy ona się śni?
Czy tez nadbiega – nagła jak z pagórka?
Ona wynika z brodawek ogórka...
Pan kpi,
Pan ją jedwabnie – pan ją jak motyla
Po takich złotych i okrągłych lasach...
To jest jak z Dafnis bardzo czuła chwila...
Owszem. Jak ostro
całowany tasak.
Rozumiem pana. Z wierzchu ta ironia,
A spodem czułość podpełza ku sercu...
Dlaczego z pani jest taka piwonia,
Co chce zawzięcie być butelką perfum?...
Stanisław Grochowiak,
„Rozmowa o poezji”
Żaden krajowy motyl nie ma skrzydeł lepiej przypominających liść niż listkowiec cytrynek
zwany również latolistkiem.
Gdzie jesteście, okrutne motyle,
Pawie oczy, żałobniki, admirały,
Fruwające kwiaty i robaki,
Wytarzane w czarodziejskim pyle,
Który nocą ze skrzydeł strząsały
Obłąkane, rozśpiewane ptaki!
Przecież dawniej bywało was tyle,
Kiedy byłem szalony i mały,
I goniłem was w pożodze białej
Z zadartymi, ślepymi oczyma,
Nakłuwałem was żywcem na szpile,
Wy, okrutne arabskie motyle,
Jaka wiedźma w uwięzi was trzyma?
O, na łące w złote dni gorące
Drgał i skakał pęd dzikiej obławy,
A gdy siatka zielona spadała
Na splątane jadowite trawy,
To pod merlą biło-trzepotało
Me schwytane serce fruwające
I jak motyl z rąk się wymykało.
Barwa spodu skrzydeł zieleńczyka ostrężyńca
nie wynika wcale z obecności w łuskach chlo-
roilu .
Dzięki swoim „oczom” rusałka pawik często
unika niebezpieczeństwa i przy okazji nale-
ży do najbardziej rozpoznawalnych krajo-
wych gatunków motyli.
karotenowe i antocjany. Natomiast
zielone ubarwienie często spotykane,
szczególnie u wielu larw i poczwarek
nie wynika, jak powszechnie się sądzi,
z obecności pobranego z roślin chlo-
roilu. Pigmenty o tym kolorze mogą
powstawać z niego drogą przemian
biochemicznych.
Druga przyczyna barw motylich
skrzydeł ma charakter strukturalny.
Efekt zależy nie od tego, z czego ma-
tryca, na którą pada światło jest zbu-
dowana, ale od jej architektury. Łuski
mają często bardzo skomplikowaną
budowę, która sprawia, że światło bia-
łe podlega odbiciu lub rozszczepieniu,
ale nie absorpcji. W przeciwieństwie
do przeważnie ciepłych barw pigmen-
towych barwy strukturalne zwane też
izycznymi lub optycznymi są zazwy-
czaj zielone, niebieskie, ioletowe lub
ultraioletowe i nadają skrzydłom me-
taliczny połysk. Efektem takich zja-
wisk jest m.in. niebieski kolor wielu
krajowych modraszków lub srebrzy-
ste plamy spotykane u dostojek. Sze-
reg motyli posiada jednocześnie oba
typy barw, które razem mogą wytwa-
rzać jeszcze dodatkowy efekt.
Ubarwienie może spełniać różne
funkcje w życiu motyli – pomaga uni-
kać niebezpieczeństwa, odgrywa rolę
w zachowaniach rozrodczych lub też
procesach związanych z termoregula-
cją. Dzięki ogólnemu pokrojowi cia-
ła, ustawieniu skrzydeł, ubarwieniu
i zachowaniu motyle mogą uniknąć
ataku ze strony tych większych ama-
Czarne cętki, zielone obwódki,
Wycinanki, jaskółcze ogony,
Purpurowe i pomarańczowe
Gąsienice w puszce, szpilki, trutki,
Myśli jasne – wody kolorowe –
Pył roztarty – eteryczne zgony!
O, chaosie! O, barwne miliony!
Śnie najdroższy i tak bardzo krótki!
Gdy mnie ciemne wino otumani,
Gdy upiorna księżna ocygani
Srebrnym sierpem na sierpniowym niebie,
Wyjdę wtedy na łąkę cichaczem
I przywołam was dziecięcym płaczem
Do siebie.
Przyfruniecie, opadniecie w bezsile,
Trupie główki, ostatnie motyle...
Tuwim Julian,
„Motyle”
12
255991767.010.png 255991767.001.png 255991767.002.png 255991767.003.png
Miłość należy pielęgnować z troską ogrodnika cho-
dzącego wokół swoich róż. Jedno nieopatrzne słowo,
jeden niezręczny gest i oto uczucie zniszczone. Jeżeli
człowiek kocha i chce być kochany, nie wolno mu za-
pominać, że miłość jest krucha niczym motyl i trzeba
obchodzić się z nią nadzwyczaj delikatnie.
Alain Aych e
Motyl, nawet gdy siedzi, rozkłada i składa skrzydła na
znak, że istotną postacią jego bytu jest lot.
Zoia Nałkowska
Szczęście to motyl, który jest zawsze poza zasięgiem,
kiedy próbujemy go złapać, ale przysiada na naszym
ramieniu, gdy tylko usiądziemy.
Nathaniel Hawthorne
Ogonki i oczka na tylnych skrzydłach pazia królowej mogą skutecznie zmylić napastnika.
Najbardziej spektakularna różni-
ca między efektownością ubarwienia
obu stron skrzydeł występuje chyba
u rusałki pawika. Spód jest niemal zu-
pełnie czarny podczas gdy na wierz-
chu wymalowane są cztery wielkie ko-
lorowe oczy. Gdy zbliżymy się do mo-
tyla odpoczywającego lub spijającego
nektar na kwiatku może się zdarzyć,
że zanim odleci poruszy on szybko
kilkukrotnie skrzydłami. Nagłe po-
kazanie niezwykłego rysunku przez
rusałkę pawika może spowodować
przynajmniej chwilowe zawahanie
napastnika, co pozwoli motylowi na
ucieczkę. Zbadano, że małe lub nie-
doświadczone ptaki rzeczywiście re-
agują na taki pokaz odwrotem. Duże
oczy sugerują, że ma się do czynienie
ze znacznych rozmiarów zwierzęciem
być może niebezpiecznym dla małego
myśliwego.
Mniejsze koncentryczne oczy na
skrzydłach mają z kolei za zadanie
odwrócić uwagę od najważniejszych
części ciała. Rusałki należące do pod-
rodziny oczennic posiadają zazwyczaj
więcej niż jedną parę takich plamek.
Napastnik, czyli najczęściej ptak, bę-
dzie instynktownie uderzał w głowę,
której wyróżnikiem są oczy. Jeśli uda
się go wprowadzić w błąd motyl stra-
ci najwyżej fragment skrzydła, bez
którego będzie mógł z powodzeniem
przeżyć. U niektórych gatunków fał-
szywa głowa jest jeszcze bardziej su-
gestywna z uwagi na występowanie
razem z nią również „nibyczułków”.
Taką właśnie rolę spełniają ogonki na
skrzydłach pazi i szeregu modrasz-
ków.
Niewielki ogończyk tarninowiec posiada „nibygłowę” na spodniej stronie skrzydeł.
torów owadów, dla których zmysł
wzroku jest najważniejszy przy zdo-
bywaniu pokarmu. Najczęstszą formą
zapewnienia sobie bezpieczeństwa
jest ucieczka lub też pozostanie nie-
zauważonym. Stąd też odpoczywają-
ce motyle mają zazwyczaj ubarwienie
kryptyczne, czyli wtapiają się po pro-
stu w tło. Przypominają korę, suche
lub zielone liście. Większość motyli
dziennych ma spodnią stronę skrzy-
deł mniej efektowną w porównaniu
z wierzchnią. W ciągu dnia kontrast
taki może zwiększyć efekt maskujący.
Gdy kolorowy motyl nagle usiądzie
będzie trudniejszy do dostrzeżenia
dla obserwatora, który przywykł do
podążania wzrokiem za jaskrawym
obiektem.
TEKST I ZDJĘCIA
MARCIN SIElEZNIEW
Uniwersytet w Białymstoku,
Towarzystwo Ochrony Motyli
dokończenie w następnym numerze
13
255991767.004.png 255991767.005.png 255991767.006.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin