sutra szóstego patriarchy.pdf

Sutra Szóstego Patriarchy Zen

tªumacz nieznany

fragmenty

ROZDZIA I

MOJE PODRÓE

Z okazji przybycia Wielkiego Mistrza do /klasztoru/ Pao Lin, prefekt Wai

Chu z Shao Chou oraz jego urz¦dnicy udali si¦ na gór¦, aby poprosi¢ Mistrza

o przybycie do sali wykªadowej ±wi¡tyni Ta Fan w sercu miasta tak, aby spo-

sobno±¢ usªyszenia go mówi¡cego o Dharmie byªa dost¦pna dla wszystkich.

Kiedy Mistrz zaj¡ª miejsce na podwy»szeniu, byli tam zgromadzeni: prefekt,

okoªo trzydziestu urz¦dników, wi¦cej ni» trzydziestu konfucja«skich uczo-

nych, oraz ponad tysi¡c mnichów, mniszek, taoistów i osób ±wickich.

Wszyscy oni oddali jemu cze±¢, wyra»aj¡c swoje pragnienie usªyszenia istoty

Dharmy. Wielki Mistrz zwróciª si¦ do zgromadzenia mówi¡c:

ÿSzlachetni i uczeni sªuchacze, m¡dro±¢ naszej wªasnej natury jest u korzenia

jasna i spokojna. Musicie tylko u»y¢ tego umysªu, aby bezpo±rednio sta¢ si¦

Budd¡.

ÿSzlachetni i uczeni sªuchacze, posªuchajcie teraz o tym, co wydarzyªo si¦

w moim »yciu, do czasu mego urzeczywistnienia Dharmy. Mój ojciec po-

chodziª z Fan Yang. Zostaª urz¦dowo zwolniony /ze swojego stanowiska/ i

zesªany do Ling Nan, aby sta¢ si¦ czªowiekiem z gminu w Hain Chou. Mój

start w »yciu byª niepomy±lny, gdy» ojciec zmarª wcze±nie pozostawiaj¡c mo-

j¡ star¡ matk¦ bez ±rodków do »ycia. Przenie±li±my si¦ do Nan Hai, /gdzie

»yli±my/ w trudzie i ubóstwie, ze sprzedawania szczap na podpaªk¦ na targu.

ÿPewnego razu, jaki± klient kupuj¡c szczapy, poleciª mi dostarczy¢ je do

swego sklepu. Kiedy otrzymaª towar a ja dostaªem zapªat¦, wyszedªem na

zewn¡trz i usªyszaªem czªowieka ±piewaj¡cego sutr¦. Kiedy sªuchaªem sªów

sutry mój umysª natychmiast otworzyª si¦ ku bezpo±redniemu przebudzeniu.

ÿWówczas zapytaªem tego czªowieka jak¡ to sutr¦ ±piewaª. Odpowiedziaª `Su-

tr¦ Diamentow¡'. Pytaªem go dalej, sk¡d przyszedª i dlaczego praktykowaª

±piewanie tej sutry. Odpowiedziaª tak: `Jestem ze Wschodniej wi¡tyni Ch'an

w Ch'i Chou, w okr¦gu Huang Mei. Jest to ±wi¡tynia Pi¡tego Patriarchy

Hung Jena, gdzie jest on nauczycielem ponad tysi¡ca uczniów. Kiedy uda-

ªem si¦ tam aby odda¢ mu cze±¢ i wysªucha¢ /jego wskaza«/, otrzymaªem

t¦ sutr¦. Wielki Mistrz naucza stale zarówno mnichów, jak i osoby ±wieckie,

»e je±li tylko b¦d¡ prakytkowa¢ ±piewanie Sutry Diamentu, b¦d¡ w stanie

wejrze¢ w swoj¡ wªasn¡ natur¦ i b¦d¡ mogli bezpo±rednio sta¢ si¦ Buddami.'

ÿKiedy sªuchaªem tych sªów /u±wiadomiªem sobie, »e musiaªem/ mie¢ z nimi

przeszªe powinowactwo. Wówczas pewien klient podarowaª mi dziesi¦¢ ta-

elów, doradzaj¡c mi bym zapewniª mojej starej matce potrzebn¡ »ywno±¢ i

odzie», a nast¦pnie wyruszyª do Huang Mei, by odda¢ cze±¢ Pi¡temu Patriar-

sze i studiowa¢ doktryn¦ u niego.

ÿKiedy przygotowaªem wszystko, co byªo konieczne dla zabezpieczenia bytu

mojej matki, od razu wyruszyªem. W niecaªe trzydzie±ci dni przybyªem do

Huang Mei. Kiedy oddawaªem cze±¢ Pi¡temu Patriarsze, ów zapytaª, `Z ja-

kiego okr¦gu pochodzisz? Czego szukasz?'

ÿJestem buddyjskim uczniem z Ling Man i wywodz¦ si¦ z gminu Hsin Chou.

Przyszedªem z bardzo daleka by odda¢ ci cze±¢ i by d¡»y¢ do tego aby sta¢

si¦ Budd¡, a nie dla jakiegokolwiek innego powodu.

ÿPatriarcha odpowiedziaª, `Pochodzisz z Ling Nan i jeste± tylko prostakiem.

Jak»e w ogóle mógªby± sta¢ si¦ Budd¡!'

ÿOdpowiedziaªem, `Istniej¡ z konieczno±ci ludzie z poªudnia i z póªnocy, ale, z

punktu widzenia Natury Buddy, nie ma u korzenia ani poªudnia ani póªnocy.

Powierzchowno±¢ prostaka nie jest taka sama jak powierzchowno±¢ mnicha,

lecz jak tu ró»nica je±li chodzi o Natur¦ Buddy?'

ÿPi¡ty Patriarcha chciaª kontynuowa¢ rozmow¦, lecz poniewa» ujrzaª, »e wie-

lu jego uczniów zgromadziªo si¦ wokóª, poleciª mi przyª¡czy¢ si¦ do grupy i

i±¢ do pracy.

ÿPowiedziaªem jednak, `Czcigodny Panie, czy mog¦ powiedzie¢ ci, »e rozró»-

niaj¡ca czujno±¢ powstaje bezustannie w moim wªasnym umy±le i »e przez nie

odchodzenie od swojej wªasnej natury ju» kultywuje si¦ pole zasªug. Nie za-

pytaªem ci¦ jeszcze, Czcigodny Panie, jak¡ prac¦ chciaªby± bym wykonywaª.'

ÿPatriarcha odpowiedziaª, `Jeste± prostakiem, jednak»e wielkiego dowcipu.

Lepiej przesta« mówi¢.'

ÿOdkomenderowaª mnie do spichlerza. Odszedªem wówczas na tylny dzie-

dziniec, gdzie byª dozoruj¡cy, który powiedziaª mi abym r¡baª drwa i tªukª

ry».

ÿPo upªywie ponad o±miu miesi¦cy, zdarzyªo si¦ pewnego dnia, »e Patriarcha

ujrzaª mnie i powiedziaª, `Czuj¦, »e twoje rozumienie jest do przyj¦cia, lecz

obawiam si¦, »e mog¡ tu by¢ ludzie o zªej woli, którzy mogliby ci¦ skrzywdzi¢.

Dlatego nie rozmawiaªem z tob¡. Czy mnie rozumiesz?'

ÿOdpowiedziaªem, `Wiem o co ci chodzi, Mistrzu, i dlatego nie ryzykowa-

ªem zbli»enia si¦ do sali, aby inni mnie nie zauwa»yli.'

ÿPrzy pewnej okazji Mistrz zwoªaª razem swoich uczniów. Kiedy wszyscy

zgromadzili si¦ powiedziaª, `Mam wam co± do powiedzenia. Narodziny i ±mier¢

czªowieka s¡ powa»n¡ spraw¡. Wy wszyscy, dzie« po dniu, d¡»ycie jedynie do

pola zasªug. Nie d¡»ycie do wyzwolenia z gorzkiego oceanu narodzin i ±mierci.

`Je»eli jeste±cie zwiedzeni co do swojej wªasnej natury, to jak mogªoby bogac-

two was uratowa¢? Niech ka»dy z was idzie i szuka w sobie wiedzy rozró»niaj¡-

cej czujno±ci. Urzeczywistniajcie natur¦ m¡dro±ci prad¹ni, m¡dro±ci waszego

wªasnego pierwotnego umysªu. Niech ka»dy z was uªo»y wiersz. Przynie±cie

mi je do obejrzenia. Je»eli kto± z was przebudziª si¦ do zasadniczej istoty

nauki, przeka»¦ mu szat¦ oraz Dharm¦ i stanie si¦ on Szóstym Patriarch¡.

P¦d¹cie jak rozszalaªy po»ar! Nie zwlekajcie! Rozmy±lanie nad tym jest bez-

u»yteczne! Osoba, która urzeczywistnia swoj¡ wªasn¡ natur¦, urzeczywistnia

j¡, jak tylko ona zostanie wspomniana. Je»eli ty jeste± takim czªowiekiem,

urzeczywistniasz j¡ nawet w bitwie po±ród wiruj¡cych mieczy.'

ÿOtrzymawszy taki nakaz wszyscy odeszli. Lecz rozwa»aj¡c to pomi¦dzy so-

b¡, mówili, `Uspakajanie naszych umysªów i koncentrowanie si¦ na ukªadaniu

gathy dla Patriarchy nie jest konieczne dla nas wszystkich. Co dobrego to

przyniesie? Shen Hsiu jest gªównym mnichem i jest obecnie naszym instruk-

torem. Z pewno±ci¡ on to /tj. patrarchat/ otrzyma. Byªoby fars¡ i marno-

waniem umysªowej energii gdyby±my pisali wiersze do ±piewania.' Wszyscy

sªyszeli t¦ dyskusj¦ i byli zadowoleni z takiego obrotu sprawy.

ÿWszyscy oni mówili mi¦dzy sob¡, `Stosownie do tego pod¡»ymy za Hsiu

jako za naszym Mistrzem. Dlaczego wi¦c martwi¢ si¦ ukªadaniem poema-

tów?'

ÿShen Hsiu rozwa»aª, `Oni nie zamierzaj¡ przedstawi¢ »adnego wiersza, po-

niewa» jestem ich instruktorem. A zatem ja musz¦ uªo»y¢ poemat i przedsta-

wi¢ go Patriarsze. Je»eli nie przedstaawi¦ poematu w jaki± sposób Patriarcha

dowie si¦ czy urzeczywistnienie mojego umysªu jest gª¦boki czy pªytkie? Je±li,

w przedstawieniu tego poematu, moim zamiarem b¦dzie po prostu poszuki-

wanie Dharmy, b¦dzie to szlachetne. Lecz je±li po prostu d¡»¦ do patriar-

chatu, b¦dzie to zªe. Gdybym staraª si¦ pozbawi¢ go jego stanowiska, moja

postawa b¦dzie identyczna z postaw¡ zwykªego czªowieka. Có» mam posta-

nowi¢? Je»eli nie przedstawi¦ wiersza, nie otrzymam nigdy Dharmy. Co za

dylemat! Co za kªopot!'

ÿOd frontu sali Pi¡tego Patrarchy biegªy trzy korytarze, gdzie zdecydowano

poprosi¢ pobo»nego i czcigodnego Lu Chena o namalowanie scen przksztaª-

cenia z Sutry Lankawatary, a równie» wykresu lini nast¦pstwa do Pi¡tego

Patriarchy tak, aby mogªo to by¢ czczone przez przyszªe pokolenia.

ÿKiedy Shen Hsiu uªo»yª wiersz, kilkakrotnie próbowaª przedstawi¢ go. Ale

kiedy dochodziª do frontu sali w jego umy±le powstawaª wir niepokoju, a caªe

jego ciaªo oblewaªo si¦ potem. Nie potraª si¦ zdecydowa¢ na przedstawienie

poematu. Przez cztery dni chodziª tam i z powrotem trzyna±cie razy, jednak-

»e nie mógª si¦ zdoby¢ na przedstawienie go.

ÿWówczas Shen Hsiu pomy±laª:ÿCzemu» by go nie napisa¢ na ±cianie ko-

rytarza? Kiedy Patriarcha natknie si¦ na niego i gdyby mówiª o nim dobrze,

wówczas wyst¡pi¦ i zªo»¦ pokªon mówi¡c, »e to ja go uªo»yªem! Lecz je±li

powie, »e nie jest odpowiedni, to oka»e si¦, »e zmarnowaªem kilka lat na tej

górze przyjmuj¡c cze±¢ od ludzi. Jaki» wi¦c byªby sens kontynuowania tego?'

ÿTej nocy podczas trzeciej stra»y, trzymaj¡c lamp¦ i bez niczyjej wiedzy

o tym, napisaª na ±cianie poªudniowego korytarza wiersz, który ukazywaª je-

go urzeczywistnienie. Wiersz brzmiaª:

Ciaªo jest drzewem Bodhi,

Umysª - jasn¡ lustrzan¡ podstaw¡.

Czy±¢ j¡ stale i gorliwie,

Nie pozwalaj¡c aby przylgn¡ª kurz.

ÿHsiu zako«czyª pisanie wiersza i natychmiast powróciª do swojego poko-

ju, tak »e nikt nie wiedziaª o tym. Ponownie przemy±liwaª, `Jutro Pi¡ty Pa-

triarcha zobaczy wiersz, a je±li b¦dzie zadowolony oznacza to, »e posiadam

pokrewie«stwo z Dharm¡. Lecz je±li nie jest on do przyj¦cia znaczy to, »e

wci¡» pozostaj¦ w uªudzie z powodu ci¦»kich przeszkód mojej przeszªo±ci i

nie b¦dzie mi dane otrzyma¢ Dharm¦. Umysª Mistrza jest trudny do zgª¦bie-

nia.'

ÿPodczas gdy rozmy±laª w swoim pokoju, raz siadª a raz kªadª si¦. Nie byª

w stanie spocz¡¢ a» do pi¡tej stra»y /o ±wicie/.

ÿPatriarcha wiedziaª ju», »e Shen Hsiu nie byª zdolny do wej±cia w bram¦ po-

niewa» nie urzeczywistniª swojej wªasnej natury. O ±wicie Patriarcha wezwaª

Lu, przebywaj¡cego z wizyt¡ /i poszedª z nim/ do ±ciany poªudniowego ko-

rytarza, gdzie miaªy by¢ zrobione malowidªa linii nast¦pstwa i postaci. Nagle

zobaczyli ten wiersz. Patriarcha powiedziaª, `Doprawdy nie ma potrzeby robi¢

malowideª. aªuj¦, »e przybyªe± z tak daleka. Jak powiada sutra, `Wszystko

co posiada ksztaªt jest puste i czcze.' Zostawmy jednak t¦ gath¦ ludziom dla

studiowania i ±piewania. Praktyka w zgodzie z tym wierszem zabezpiecza od

upadku w zªe ±cie»ki: Praktyka w zgodzie z tym wierszem przynosi wielkie

korzy±ci. Niech uczniowie zapal¡ kadzidªa i oddadz¡ cze±¢, aby mogli w peª-

ni przestrzega¢ ten wiersz. Pó¹niej b¦d¡ zdolni do urzeczywistnienia swojej

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: