46. Adams Alicia - Księżyc i róże.pdf - KSIĄZKI - sisi13087

Alicia Adams

Księżyc i róże

Przełożył Jakub Kowalski

Rozdział 1

Starszy mężczyzna siedzący na wózku

inwalidzkim kartkował z roztargnieniem oprawiony

w skórę, cienki wolumin, który zdawał się mieć dla

tego człowieka niezwykłą wartość. Tak naprawdę nie

spoglądał jednak na książkę. Uśmiechał się ciepło do

szczupłej, jasnowłosej dziewczyny siedzącej tuż obok

na blacie stołu z książkami. Pochylił się i uścisnął

mocno jej rękę.

– Jestem z ciebie bardzo dumny, Gaylo –

powiedział cicho. – I oczywiście, niezwykle ci

wdzięczny. Tak niewielka firma jak nasza czuje się

zaszczycona, że jesteś członkiem naszego zespołu.

Życie cię ostatnio nie oszczędzało, ale potrafiłaś to

jakoś znieść. Mimo tego wszystkiego, co przeszłaś,

umiesz się wciąż uśmiechać. Trzeba naprawdę dużo

siły, aby zachować pogodę ducha, moja droga.

Gayla Townsend odgarnęła z oczu gęsty kosmyk

miękkich, złotych włosów. Chciała się odezwać, ale

niemal natychmiast poczuła bolesne ukłucie w sercu.

Podniosła jego dłoń do twarzy i pogładziła się

delikatnie po policzku. Jej spojrzenie padło na

wózek, „nogi” Jonathana Cortelli.

– Jon, nie chcę się rozwodzić nad tym wszystkim,

co sam przeszedłeś, ale przecież ty zawsze się

uśmiechasz i starasz się umilić życie innym.

– Wydaje mi się, że już ostatecznie pogodziłem się

z losem. Czy cię to dziwi? Jedynym, co miało

znaczenie, była szansa, jaka zdarza się raz na całe

życie. A teraz staram się pokazać naszemu dobremu

Panu, że jestem mu wdzięczny, z nogami czy bez

nich. Ale, Gaylo, czasem myślę, że łatwiej jest

samemu stawić czoło tragedii, niż patrzeć, jak dotyka

ona kogoś innego. – Na jego porytej bruzdami twarzy

pojawił się uśmiech. – Jestem pewny, że filozof

mógłby się rozwodzić nad tym godzinami, lecz

wystarczy powiedzieć – ja już przez swoje

przeszedłem. Umiałem się ze wszystkim uporać i

serce bije mi żywiej, kiedy widzę, że także sobie

radzisz. Nigdy nie spotkałem twojej ciotki, a wuja

widziałem tylko raz, ale mam uczucie, że bez nich

świat będzie uboższy.

Gayla odetchnęła głęboko. Zacisnęła mocno

powieki, kiedy przypomniał jej się telefon doktora

Trenta, zawiadamiającego ją, że ciotka Mart i wujek

Joe zginęli w wypadku samochodowym. Jon miał

rację. Świat będzie uboższy; dla Gayli przestał nawet

istnieć na kilka dni, dopóki nie przywykła do tej

przerażającej myśli, że oto straciła tych drogich i

cudownych ludzi, którzy się nią opiekowali, kiedy

umarli jej rodzice. Nie będzie już więcej wspaniałych

pierników cioci Mart ani maleńkich figurek zwierząt,

które wycinał z drewna wujek Joe. Będzie za to

pustka. Gayla zastanawiała się, czy uda się ją

kiedykolwiek zapełnić. Czy zdoła ukończyć studia i

„zawojować cały świat”, jak przepowiadał wujek Joe.

Podniosła oczy, gdy zdała sobie sprawę, że Jon

zaczął znów coś mówić. Jego głowa była nachylona

ku Gayli, a kochające oczy wypełniało współczucie.

– Więc co zamierzasz teraz robić, prócz pomagania

mi w księgarni? Twój wuj nie był, dzięki Bogu,

biedakiem, więc nie powinnaś się zbytnio martwić o

pieniądze. – Zmarszczył brwi. – A może... ?

– Jeśli miałby czas na zmianę testamentu, to

rzeczywiście nie, ale z tego, jak sprawy się mają

obecnie, wszystko przypada mojemu kuzynowi

Bradowi. Och, Jon, cóż mogę powiedzieć? Brad ma

żonę i trzech małych synów, będzie dbał o stary dom

i sam wycinał im z drewna figurki zwierząt.

– W takim razie – twarz Joego przybrała wyraz

jeszcze większego niezadowolenia – muszę wrócić

raz jeszcze do kwestii finansowej. Jak stoisz z

pieniędzmi?

Gayla ześliznęła się z blatu i zaczęła odkurzać

długi rząd książek, który utrzymywał księgarnię przy

życiu – skrypty, z których korzystali studenci z

college’u leżącego na wzgórzu.

– Naprawdę nie wiem – odrzekła w końcu. – Dam

sobie oczywiście radę w tym semestrze, ale co

potem? Pewnie będę musiała zatrudnić się na pełny

etat i wrócić na studia, jak tylko zdobędę

odpowiednio dużo pieniędzy. Nie widzę innego

wyjścia z tej sytuacji, Jon. Dwa lata antropologii nie

wystarczą. Dzisiaj trzeba mieć co najmniej tytuł

magistra, aby cokolwiek zdziałać.

Jonathan obrócił się zręcznie na wózku.

– Ale zostaniesz na studiach tak czy inaczej? –

Zablokował przejście sprawiając, że musiała na niego

patrzeć.

– Owszem, zostanę na uczelni, i z pewnością

będzie to „tak czy inaczej”.

Oboje odwrócili głowy, kiedy rozległ się

ostrzegawczy sygnał małego dzwoneczka. Wysoki,

wyprostowany mężczyzna został niemalże

wmieciony przez potężny wiatr prosto do sklepu.

Zdjął kapelusz i ruszył dużymi krokami na tył

księgarni, kierując się ku wózkowi Jonathana.

– Dzień dobry, Jon. – Głos nie brzmiał serdecznie,

ale Jon nie dał po sobie nic poznać. – Nie mam za

wiele czasu – rzekł pośpiesznie mężczyzna. – Czy

mogę odebrać mojego Addisona i Steele’a?

– Gayla – Jonathan obrócił się lekko i zawołał

ponownie – Gayla! Sprawdź, czy nadeszły już dwa

egzemplarze Addisona i Steele’a.

Gayla pośpiesznie przeglądnęła kartoteki na

biurku, ale nic w nich nie znalazła. Weszła na rampę,

która służyła Jonathanowi do wjazdu na piętro i

uśmiechnęła się do nieznajomego. Kiedy ich oczy się

spotkały, oddał jej uśmiech. Jego silna pociągająca

twarz, gęste rude włosy i ogniste oczy zrobiły na niej

46. Adams Alicia - Księżyc i róże.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: