LISTOPAD
1. Wszystko ma swój koniec, tylko wieczność nie ma końca.
2. Ponawiaj często postanowienie zostania świętą, choćbyś była w największej oschłości.
3. Wszystko, co nie jest dla wieczności, jest prożnością.
4. Milczenie w godzinach naznaczonych zachować. Ćwiczyć się w miłości bliźniego i w pokorze. Starać się często myśleć o śmierci i do niej się gotować.
5. Wyrzuć z serca Twego wszelkie uczucie, które by nie było dla Boga.
6. Nie umiem Ci powiedzieć, jaka to pociecha dla mnie. Gdy widzę w Tobie gorące pragnienie zbawienia dusz, bo to jest najlepszym i niezaprzeczonym dowodem, że posiadasz miłość Bożą.
7. Pozwól Panu Jezusow robić z Tobą, co MU się podoba, tak co do duszy, jak i co do ciała.
8. Ty bądź gotowa zawsze na zawołanie Pańskie, to jest spełniaj na każdą chwilę, co od Ciebie wymaga, a o następną się nie kłopocz.
9. Nie zrażaj się, moje drogie dziecko, że niewiele widzisz owocu swej pracy, wszakże wiesz, że Pan Jezus sam nauczał ludzi, a nie wszyscy usłuchali głosu Jego.
10. Pamiętaj, że do nas należy praca, a od Pana Boga owoc tej pracy.
11. Pamiętaj często o swoim powołaniu, przejmuj się jego ważnością i pobudzaj się do coraz większej gorliwości.
12. Siostry nasze powołane nie tylko do pracy około swego zbawienia, ale i zbawienia drugich, powinny prowadzić życie doskonałe, stosując się do słów Zbawiciela: niech światłość wasza świeci przed ludźmi, aby widzieli uczynki wasze i chwalili Ojca waszego w niebiosach.
13. Czyniąc rachunek sumienia mają się rachować i oskarżać nie tylko z win, ale /i/ z tego, że mogły coś wykonać doskonalej a nie uczyniły tego z niedbalskwa lub lekceważenia.
14. Wszystkie siostry powinny być wszystkim dla wszytkich: ciche, uprzejme, cierpliwe, nie wymawiające się od żadnego poświęcenia.
15. Wszystkim powinny przychodzić w pomoc radą, pociechą, pracą, usługą, modlitwą. Z dziećmi obchodzić się z wyrozumiałością.
16. Żadna nędza tak moralna, jai i materialna nie powinna być siostrom obojętna.
17. Z chrymi obchodzić się z cierpliwością, starannością, pocieszać, uczyć, cierpliwie znosić wszelkie usługi oddawać, czyniąc gwałt naturze, gdyby czuły wstręt.
18. Pan Bóg powierzył Twojej opiece te dusze prostaczków, nie usuwaj się od nich, nie zrażaj się żadnym trudnym położeniem, byle być w możności ratowania ich duszy.
19. Chętnie spełniaj posługi najniższe.
20. Bardzo Cię pochwalam, że dbasz o kościół, że Cię boli, że opuszczony, ale mam nadzieję, że przy Was tak długo nie będzie.
21. Zdaje się,że im gorsze dziecko, tym więcej trzeba pracować, aby wytępić złe skłonności, ale nie wydalać, aby zupełnie nie zginęło.
22. Odwiedzaj i usługuj chorym szczególniej tym, którzy nam są nieprzyjźni.
23. Pomagaj każdemu a szczególniej tym, którzy nam są nieprzyjaźni.
24. Czyń wszystko w celu przypodobania się Jezusowi Chrystusowi.
25. Niech miłość Twoja będzie jak miłość Chrystusowa, objawiająca się nie tylko w uczuciu, ale w czynie.
26. Wszystkie siostry będę się starały przyuczać wszystkich robót wiejskich, aby w każdej chwili, w każdym zajęciu mogły być przykładem. To najwięcej pomoże do zbliżenia się, do zjednania sobie zaufania.
27. O ile siostry mają się oddawać zajęciom zewnętrznym, o tyle bardziej powinny pilnować ćwiczeń duchownych.
28. …..tutaj nas wzywają, tyle jest pola do poświęcenia, a tak jak z tego listu widzę, nie tak wielka potrzeba, a tutaj tyle zepsucia, tak potrzeba tego wpływu moralnego sióstr.
29. Zdaje się,że to by było przeciwne powołaniu naszemu, które nas obowiązuje do poświęcenia bez granic i chyba nie godzi się wymawiać siostrom, ile razy do tego będę wezwane, chyba, że istotna będzie niemożność. Tym więcej, że przy chorych można najwięcej niosąc pomoc dla ciała wpływac na dusze.
30. Gdy jednak będą żądać naszej pomocy czy to w odwiedzaniu chorych, czy wpływaniu moralnie, nie wymawiać się, ale nie uważać to za obowiązek, tylko chęć usłużenia.
abracham12