(Cienie z przeszłości 01) - Inga - Torill Thorup.pdf - Torill Thorup - LadyHenrietta

saga

Cienie

z przeszłości

Torill Thorup

W SERII UKAŻĄ SIĘ:

tom 1. Inga

tom 2. Korzenie

tom 3. Podcięte skrzydła

tom 4. Pakt milczenia

tom 5. Groźny przeciwnik

tom 6. Pościg

tom 7. Mroczne tajemnice

tom 8. Kłamstwa

tom 9. Wrogość

tom 10. Nad przepaścią

tom 11. Odrzucenie

tom 12. Zaginiony

tom 13. Waśń rodowa

tom I.

INGA

Botne w Vestfold, w zimowe} noc 1888 roku

Uprząż trzeszczała niepokojąco, ale kary koń rwał nie-

zmordowanie naprzód przez śnieg. Rżał od czasu do czasu

i przewracał oczami. Szarpał głową, a długa grzywa powie-

wała na wietrze. Kłęby pary buchały z nozdrzy, z pyska ciek-

ła biała piana.

Księżyc w pełni, wielki i złocisty, wisiał nad lasem, mi-

goczące gwiazdy przypominały szlachetne kamienie. Drze-

wa rysowały się na tle zimowego nieba niczym mroczne

sylwetki i rzucały długie cienie na przemarznięty śnieg.

Akuszerka zacisnęła powieki i obiema rękami trzymała

się rozpaczliwie sań. Palce jej zbielały od mrozu, ale nie od-

ważyła się oderwać rąk od drewnianych oparć, żeby cho-

ciaż włożyć futrzane rękawice. To jest pęd prosto w objęcia

śmierci, myślała przerażona i zagryzała wargi, a w duchu

wciąż odmawiała modlitwy. Bała się, że żywa z tej szalonej

jazdy nie wyjdzie.

Podskoczyła, kiedy sanie wpadły w wielką zaspę. Przez

zdającą się nie mieć końca chwilę unosili się w powietrzu,

potem sanie z głuchym łoskotem znowu opadły na zie-

mię. Mężczyzna na koźle niemiłosiernie gnał konia wciąż

naprzód i naprzód. Akuszerka spojrzała na niego, ale zo-

baczyła tylko barczyste plecy. Miał na sobie płaszcz z wil-

czego futra i wydawał siępotężniejszy, niż w istocie był.

Szerokie barki unosił wysoko i... akuszerkę przeniknął

dreszcz. Wiedziała, że Kristian ma opinię człowieka przy-

jaznego zwierzętom, ale tej nocy smagał konia bezlitośnie.

Nigdy by tego nie zrobił, pomyślała z przekonaniem, gdyby

nie chodziło o życie.

Kobieta krzyknęła, kiedy Kristian skierował sanie w dół

po stromym zboczu.

Nie, nie - myślała bliska histerii - czy on zwariował? Jak

ktoś mógłby się odważyć przejechać tędy...? Jej krzyk uto-

nął w przejmującym zgrzycie płóz, które cięły śnieg i su-

nęły prosto na lśniący lód. Miała wrażenie, że zamarznięta

powierzchnia jeziorka ugięła się pod ich ciężarem. Koń-

skie kopyta dudniły miarowo po twardym lodzie, akuszer-

ka cieszyła się, że jest ciemno i nie będzie widziała szcze-

lin w pękającym pod nimi lodzie. Gwałtowne szarpnięcie

rzuciło ją w tył, kiedy koń, napinając muskuły, zaczął się

wspinać na wysoki brzeg. Znowu mieli pod sobą stały ląd,

kobieta przeżegnała się z uczuciem ulgi.

Wiedziała, dokąd tak pędzą. Bywała w Svartdal już

dwukrotnie, by pomóc gospodyni, kiedy ta rodziła swo-

ich synów. Tej nocy jednak po raz pierwszy miała wra-

żenie, że droga przez porośnięte lasem wzgórza jest taka

długa.

Koń stawał dęba i tłukł kopytami w śnieg, kiedy sanie

zatrzymały się przed dużym domem. Grzywa była pokryta

potem, potężne mięśnie- drżały z wysiłku. W domu paliła

się lampa i jej blask wypływał przez okno.

- Śpiesz się! - ryknął Kristian Svartdal i gwałtownym

ruchem ściągnął akuszerkę z sań. Kobieta dygotała i o mało

(Cienie z przeszłości 01) - Inga - Torill Thorup.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: