Las-Slownik.pdf

Las

Las (bór, puszcza) to największa biocenoza (największe skupisko gatunków roślin) z jaką

ma do czynienia człowiek w całej swojej historii. Tak w przeszłości jak i obecnie

gospodarka człowieka nie może się obejść bez produktów leśnych (głównie pozyskanie

drewna). Współcześnie na skutek dużych potrzeb gospodarka lasami powinna być

prowadzona rozważnie i planowo. W rozdziale tym ujęte są hasła związane z

prowadzeniem gospodarki skupiskami tych największych i najbardziej wartościowych

roślin na Ziemi – drzew. Takie skupiska drzew w wielkich kompleksach decydują również

o naszym istnieniu, gdyż głównie lasy stanowią “płuca” Ziemi, dostarczając do atmosfery

niezbędnego dla życia tlenu.

Rodzaj lasu

Typ lasu w zależności

od wieku

Wysokość drzew

w m

Grubość (średnica)

w cm

Podrost

Zagajnik

Las młody

Las średnio dojrzały

Las stary (dojrzały)

do 1

1 – 3

4 – 6

6 – 10

ponad 10

–

do 5

5 – 15

do 20

ponad 20

Podział lasu ze względu na gęstość

Las bardzo gęsty – odległości między drzewami 3–4 m, na 100 m2 6–9 drzew.

Las gęsty – odległości między drzewami 4–5 m, na 100 m2 3–6 drzew.

Las rzadki – odległość między drzewami ponad 6 m, na 100 m 2 mniej niż 3 drzewa.

Gospodarka leśna

Bezpieńka – siewka lub przesadka drzew liściastych, której strzałkę obcięto nad szyjką

korzeniową w celu pobudzenia pączków do wytworzenia pędów i przyspieszenia

wzrostu.

Binduga – teren nad rzeką, kanałem, jeziorem, służący do składowania i

przygotowywania drewna do spławu.

Błyszcz – błyszczące pasma promieni rdzeniowych występujące na przekrojach (dębu,

wiązu, buka), cenny materiał na okleiny.

Butwina – ściółka leśna, która uległa częściowemu rozkładowi, występująca w postaci

brunatnej masy pod ściółką właściwą.

Cechówka – rodzaj młotka do odbijania znaków (cech) kontrolnych na drzewach

stojących lub ściętych.

Cetyna – gałązki sosnowe, świerkowe lub jodłowe wraz z igliwiem, zbierane ze ścietych

drzew, używane do produkcji olejków.

Capina – skublica – narzędzie drwala służące do przesuwania kłód.

Ciennik – drzewo pozostawione na zrębie dla ocieniania przez pewien czas młodego

pokolenia wyrastającego pod jego osłoną.

Dąbrowa – las dębowy, zwykle z domieszką innych drzew (jawor, klon, grab).

Dendrometria s – nauka zajmująca się pomiarem drewna, drzew i drzewostanów.

Deresz – sarniak – sęk tabaczny w drewnie dębowym.

Dłużyca – długi pień ściętego drzewa o długości od 9 m (drewno iglaste) i od 6 m

(drewno liściaste).

Drągowina – żerdziwina – drzewostan o przeciętnej grubości drzew w pierśnicy około

12–14 cm.

Drobnica – sortyment nie korowanego drewna okrągłego, w grubszym końcu o średnicy

poniżej 7 cm.

Drzewostan – zespół drzew rosnących w bliskim bezpośrednim sąsiedztwie i wzajemnie

na siebie oddziałujących, o określonym składzie gatunkowym, budowie i związku z

warunkami siedliskowymi.

Dukt – linia ostępowa – prosta droga w lesie powstała przez wycięcie drzew.

Fita – klupa – średnicomierz drzew.

Grubizna – drewno okrągłe, użytkowe lub opałowe, o średnicy powyżej 7 cm w

cieńszym końcu.

Halawa – miejsce bezdrzewne w lesie.

Halizna – powierzchnia leśna pozbawiona drzew (po wyrębie), leżąca odłogiem przez

dłuższy czas.

Kantak – obracak – narzędzie w postaci stalowego haka osadzonego na drągu,

używane do obracania dłużyc lub zrzucania drzew zawieszonych przy ścinaniu na

sąsiednich drzewach.

Karcz – karpa – pniak z korzeniami po ścieciu drzewa.

Kopalniaki – sortyment drewna okrągłego iglastego, rzadziej liściastego o

znormalizowanych wymiarach, przeznaczony na obudowę chodników górniczych.

Korowarka – urządzenie mechaniczne do oddzielania kory z drewna okrągłego.

Kulisa – pas drzewostanu rębnego pozostawiony pomiędzy dwoma zrębami tej samej

szerokości głównie w celu odnowienia lasu na zrębach w drodze samosiewu.

Lada – prosty podnośnik do ładowania drewna w lesie.

Lesistość – wyrażony w procentach stosunek powierzchni porośniętej lasami do

całkowitej powierzchni danego obszaru, kraju. W klimacie umiarkowanym przyjmuje się

optymalną lesistość na 30%. W Polsce wynosi ona ok. 27%.

Leżanina – drewno ścięte lub powalone, które wskutek długiego leżenia w lesie straciło

swoje własności użytkowe.

Linia – pas wycięty w lesie, nie zadrzewiony.

Łub – kora drzewna zdejmowana w okresie krążenia soków.

Majdan – miejsce wykarczowane w lesie (zwłaszcza tam, gdzie obrabia się drewno na

budulec).

Młodnik – młody drzewostan w okresie od zwarcia koron drzew do czasu oczyszczania

się ich pni (strzał) z gałęzi: zwykle w wieku około 10–20 lat.

Mursz – zgnilizna drewna – rozkład drewna żywych drzew, powodowany przez grzyby

– głównie podstawczaki.

Mygła – stos okorowanych pni drzewnych, ułożonych na podkładach.

Nadleśnictwo – leśna jednostka gospodarczo–administracyjna, składająca się z jednego

lub paru obrębów leśnych. obejmuje kilka leśnictw.

Nalot – młode, paroletnie drzewa nie przekraczające średniej wysokości runa leśnego,

powstałe przez samosiew.

Nasiennik – dorodne, dojrzałe drzewo pozostawione na zrębie dla odnowienia lasu

przez samosiew.

Operat – przedstawienie w formie opisowej stanu zagospodarowania lasu oraz

projektów przewidywanych kolejnych czynności gospodarczych, sporządzane zwykle na

okres 10 lat.

Ostęp – jednostka podziału w lasach zagospodarowanych zrębowo ograniczona liniami

ostępowymi.

Pierśnica – średnica drzewa stojącego na pniu mierzona na wysokości piersi człowieka

(ok. 1,3 m nad ziemią).

Pikada – wyrąbana ścieżka w gęstym lesie.

Płazowina – płazowizna – powierzchnia leśna porośnięta rzadko drzewami, nie

tworzącymi zwarcia.

Podrost – podrośl – młode pokolenie drzew, wyrosłe z nalotu pod okapem drzewostanu

i znajdujące się w warstwie wysokiego runa lub krzewów.

Podszyt – podszycie lasu – warstwa roślinności (głównie krzewów) w lesie, wysokości

do kilku metrów, która nigdy nie wyrasta ponad dolną warstwę drzewostanu.

Połowizny – wańczosy – sortyment drewna tzw. ciosanego, wytwarzany z dębiny

wysokiej jakości (3 części kłody bez rdzenia).

Poręba – obszar, na którym wycięto drzewa w lesie.

Posusz – obumarłe drzewa w lesie, które uschły na pniu wskutek nadmiernego

zagęszczenia, uszkodzenia, pod wpływem suszy, mrozu, pożaru itp.

Przesieka – wycięty w lesie, nie zadrzewiony pas, dzielący teren leśny na stałe jednostki

gospodarcze.

Przecinka – wizurka – wąska dróżka wycięta w gęstych drzewostanach dla ułatwienia

dostępu.

Przestój – drzewo na powierzchni leśnej przeznaczone na wycięcie w terminie

przewidywanym kolejnością rębności.

Reja – stos okorowanych pni drzewnych.

Rewir – obszar lasu nadzorowany przez leśniczego.

Rębnia – zespół zasad określających sposób użytkowania lasu oraz jego odnowienia.

Runo leśne – najniższa warstwa roślin w lesie, składa się głównie z roślin zielnych,

mchów, porostów i grzybów.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: