Legendy o Maneki Neko
W Japonii wiele legend które wyjaśniaja pochodzenie zwrotu Maneki Neko zostało zachowanych aż do dzisiaj. Postaram się przedstawić pokrótce trzy , najbardziej znane historie.
Legenda świątyni "Goutokuji"
Na początku ery Edo ( 17 wiek) w zachodniej części Tokyo, Satagaya, istniała pewna upadająca świątynia. Jeden z kapłanów miał kota, którego nazwał Tama. Czasami kapłan ten skarżył się na swój los kotu, mówiąc " Tama, opiekuję się tobą chociaż jestem strasznie biedny, czy nie możesz zrobić czegoś dla tej świątyni ?" Pewnego dnia, podczas polowania niedaleko świątyni władcę dystryktu Hikone, Naotake Ii złapała straszna burza. Chowając się przed deszczem schronił się pod wielkim drzewem rosnącym przed bramą do świątyni. Naotaka zauważył ze kot zaprasza go do środka. Dziwiąc się temu zaproszeniu odszedł od drzewa skuszony dziwnym zachowaniem kota i w tym momencie w drzewo uderzył piorun. Kotem który uratował Naotaki był właśnie kot Tama.
Po tym wydarzeniu, Naotaka zawdzięczając kotu życie postanowił że światynia stanie się światynią rodziny Ii, zmieniając jednocześnie nazwę na Goutokuji. Świątynia odsyskała swoją dawną świetność. Tama uratował życie Naotaki i jednocześnie klasztor przed całkowitym upadkiem. Po jego śmierci został spalony na przyklasztornym cmentarzu z pełnym szacunkiem dla zmarłych. Tak powstała figurka Maneki Neko.
Legenda kurtyzany "Usugumo" w "Yoshiwara"
W okresie Edo istniały pewne miejscowości/dzielnice nazywane Yuukaku. Znajdowało się tam wiele domów rozrywki, tylko dla mężczyzn ^_^, najsławniejszym był Yoshiwara we wschodniej części Tokyo. Pracowały tam dwie grupy kobiet , jednym były kobiety któe umilały czas gościom tańcem i śpiewem. Były to Geisha. Drugą grupą kobiet były prostututki zwane Yuujo. Istniała też pewna grupa kobiet dla bardzo zamożnych gości które byłe specjalne uczone w różnego rodzaju sztuce, były to Tayuu. W środkowym okresie Edo ( 18 wiek ) w Yoshiwara żyła Tayuu o imieniu Usugumo. Znana była z tego że bardzo kochała koty które zawsze jej towarzyszyły.
Pewnej nocy , gdy chciała skorzystać z toalety, jej kot zaczął ciagnąć ja za sukienkę przeszkadzając jej. Mimo że Usugumo próbowała się go pozbyć i zmusić go aby przestał, on stale przeszkadzał jej w pójściu do toalety. Usugumo poprosiła o pomoc właściciela domu który natychmiast odciał kotu głowę , podejrzewając że był to diabelski kot. Ucięta głowa kota poleciała na podłogę toalety , ugryzła i zabiła węża który czekał tam na Usugumo. Kot poświęcił swoje życie aby ratować swojego pana.
Usugumo widząc jaki bład popełniła każąc kota pogrążyła się w wielkiej ropaczy. Aby ją pocieszyć jeden z gości podarował jej wizeruenk kota narysowanego w drzewie. Obraz ten stał sie podstawą Maneki Neko
Legenda o staruszce z "Imado"
W ostatnim okresie Ędo ( 19 wiek ) w Imado (wschodnia część Tokyo) żyła pewna staruszka. Bieda nie pozwoliła jej trzymać dłużej swojego ukochanego kota. Pewnego więc dnia powiedziała do niego "Przpraszam że muszę się ciebie pozbyć ale jestem strasznie biedna". W nocy kot ukazał się jej we śnie i rzekł " Proszę ulep mój wizerunek z gliny, przyniesie ci szczęście". Kiedy staruszka ulepiła pierwszego kota, pojawił się gość który go kupił. Im więcej kotów staruszka lepiła tym więcej ludzi chciało je kupić. Dzieki temu mogła oszczedzić trochę pieniedzy i nie żyła już wiecej w biedzie. Postać glinianego kota była który uwolnił ją od biedy także stał się podstawą do figurki Maneki Neko.
barabba