Metody Doskonalenia Gołębi Pocztowych…
Pokrewieństwo i Krzyżówka – wiele kombinacji
Mimo że tematyka ta jest już opracowana w wielu publikacjach, myślę, że warto na łamach tego chomika podjąć ten temat. Wielu hodowców, przy doborze partnerów w pary, kieruje się intuicją. To z kolei jest „pole” przypadków. W wywiadach z czołowymi hodowcami ciągle słyszymy o potrzebie szczęścia. Bez tego elementu trudno się wybić. Sednem tego szczęścia jest właśnie moment składania par. Od tej chwili zależy, jakimi następnymi pokoleniami ptaków dysponujemy w walce o palmę pierwszeństwa. Hodowla planowa musi jednak kierować się pewnymi zasadami, o których hodowcy winni pamiętać. Młodsi hodowcy z pewnością też mogą poszerzyć swoją wiedzę teoretyczną w tym zakresie. Generalnie możemy podzielić prowadzenie hodowanych gołębi w pokrewieństwie i w krzyżówce. Pokrewieństwo może mieć różne odmiany, a ma na celu łączenie ze sobą gołębi spokrewnionych, i to pozwala utrwalać pewne pozytywne cechy danej rodziny. Do takiego wyniku powinniśmy dążyć. Pamiętać jednak musimy, że ten rodzaj hodowania oprócz gruntowania cech dodatnich, umacnia również wady. POKREWIEŃSTWO.1. Metoda dalszego pokrewieństwa. Polega na łączeniu ze sobą osobników spokrewnionych ze sobą od 4 do 6 pokolenia (stopnia). I tu łączymy kuzynów 2-go stopnia z kuzynkami 2-go stopnia, pra wujek x siostrzenica 2-go stopnia. Są też inne warianty, oto kilka przykładów: · Droga hodowlana Knieriema.Łączymy dobrego samczyka 1 z dobrą samiczką X i otrzymujemy wyśmienitego samczyka 2. Łączymy go dalej z wyśmienitą samiczką Y. Z nich otrzymaną dobrą samiczkę 3 łączymy z dziadkiem (1). Z tego połączenia wybieramy dobrą samiczkę 4, którą znów łączymy z przyrodnim bratem 2, który jest jednocześnie jej dziadkiem. Teraz z tego połączenia wybieramy dobrą samiczkę 5 i łączymy ją z ze swym dwukrotnym dziadkiem i pradziadkiem (1).· Inny wariant to: Dobrego samczyka A łączymy z bardzo dobrą samiczką B. Uzyskujemy dobrą samiczkę B1. Tę z kolei łączymy z doskonałym samcem C. Z takiego połączenia wybieramy najlepszego samczyka C1. On staje się partnerem znowu swojej babki B. Otrzymany tu dobry samczyk C2 jest dalej łączony z samiczką B1, a więc znowu ze swoją babką. Uzyskujemy potomstwo C3, gdzie szukamy znowu najlepszego samca, by stał się partnerem babki B. Duży wpływ na powodzenie takiej drogi mają samiczki B i B1. · Następny sposób: Wyśmienitego samczyka A łączymy, w jednym roku, z 4 samiczkami bez więzów krwi. Otrzymane przyrodnie rodzeństwo A1 łączymy w parki. Uzyskane w ten sposób pokolenie A2 łączymy znowu razem, wybierając najlepsze egzemplarze. Najlepsza samiczka z takich par znowu jest łączona z gołębiem wyjściowym A, czyli jej 4 krotnym pradziadkiem. · Droga hodowlana Vermeyen’a. Pierwszorzędnego samczyka A łączymy z doskonałą samiczką obcej krwi B. Uzyskane w ten sposób 2 dobre samce A1 łączymy z siostrami jeszcze innego szczepu E i E,. Najlepsze młode z tych połączeń kojarzymy w pary i w ten sposób uzyskujemy nowy szczep. Okres takiej pracy jest stosunkowo krótki, bo trwa zaledwie 3 lata. ·
Droga hodowlana Heuskin’aGołębie 2 różnych szczepów A i B o dobrych wynikach i lotowych i rozpłodowych łączymy razem. Uzyskujemy rodzeństwo A1 i B1, które znowu kojarzymy razem Otrzymujemy potomstwo A2 i B2. Jest one łączone następnie z dziadkami A i B, a uzyskane pokolenie A3 i B3 jest znowu łączone w pary. Mamy następny sposób wyhodowania nowego szczepu. ·
I może jeszcze jeden sposób. Znowu łączymy 2 gołębie różnych szczepów o dobrych wynikach, co jak widzimy, jest zasadą na początku każdej drogi. Są to osobniki A i B. Najlepszy samczyk z pokolenia A1 otrzymuje dobrą samiczkę obcej krwi C. Uzyskany samczyk A2 dostaje do pary następną samiczkę znowu innego szczepu D. Uzyskujemy pokolenie A3. Tu wybieramy odpowiednią samiczkę , aby połączyć ją z dziadkiem A. Teraz dobra samiczka A1’ jest łączona ze swoim ojcem , jednocześnie dziadkiem i prapradziadkiem.
Metoda ścisłego pokrewieństwa. Obejmuje łączenie partnerów spokrewnionych w 3-cim i 4-tym stopniu np. kuzyn x kuzynka, wujek x siostrzenica, ciotka x siostrzeniec, przyrodnie rodzeństwo. Wnuk do wnuka. Syn ( córka ) do prawnuków. Gołąb wyjściowy do prawnuka. Wnuk do prawnuka.
Metoda kojarzenia powrotnego . Jeśli mamy 2 asy rozpłodowe to można zastosować tzw. łączenie powrotne obu partnerów lub potomstwa obu linii, które to łączenie dosyć często przynosi powodzenie. Takie łączenia pozwalają uniknąć hodowli w najbliższym pokrewieństwie i zredukować ujemne cechy. Poniższy schemat pokazuje najprostszy sposób kojarzenia prawnuków.
Metoda wprowadzania co 4 gołębia do łączenia powrotnego. Samiczkę A łączymy z samczykiem 2. Ich córkę A2 łączymy znowu z samczykiem obcej krwi 3. Otrzymana w ten sposób samiczka A3 jest łączona z synem jej babki , ale znowu z innym samcem 1 również obcej krwi. Przy wkrzyżowywaniu nowego osobnika do swego stada należy pamiętać i zwrócić szczególną uwagę, aby taki gołąb miał typowe podobieństwo i nadzwyczajną klasę cech, w których nasze własne gołębie wykazują pewne słabości. Przy tym wkrzyżowany gołąb musi mieć te cechy, które hodowca chętnie widzi.
Sposób hodowania z bardzo dobrych jednodniazdków.2.
Metoda najściślejszego pokrewieństwa. Jest to tzw. „chów wsobny”, a potomstwo uznajemy za tzw. ”inbredy”. Tu partnerzy spokrewnieni są w 1-szym i 2-gim stopniu. Łączymy zatem ojca x córkę, matkę x syna, dziadek x wnuczka, brat x siostra itp. Takie połączenia stosujemy w celu uzyskania materiału hodowlanego. Tylko zdrowe potomstwo pozostawiamy w domu. Dla zobrazowania stopni pokrewieństwa niech posłuży następująca tabelka.<br>
1-szy stopień ...
hantajo