Scenariusz zajęć
Temat: „Wędrówki srebrnej kropli”.
Cel: poznanie obiegu wody w przyrodzie.
Miejsce realizacji i wiek dzieci: sala przedszkolna, grupa łączona dzieci 4 – i 6 – letnich.
Prowadząca zajęcia: Jadwiga Wąsowska.
Pomoce dydaktyczne:
· makiety o zróżnicowanym krajobrazie przyrodniczym (4 sztuki, wykonane techniką collage),
· sylwety: kropla, chmura, słońce, wiatr (4 zestawy sylwet), strzałki,
· czajnik z gorącą wodą, gwizdek od czajnika, spodeczek, słoik, lusterka.
Literatura:
S.Elbanowska„Jak zadziwić przedszkolaka tym,co świeci, pływa,lata”,
I. Dudzińska „Sto pomysłów zabaw i zajęć z Domowego Przedszkola”
H. Bechlerowa „Jedna srebrna kropla”,
N. Ardley „Encyklopedia juniora”.
Przebieg zajęć:
1. „Mokra zagadka” – wiersz
„Krople kapiące z kranu, głębiny oceanów,
potoki, strugi, rzeki i łezka spod powieki,
i mżawka, i ulewa, szron na zmarzniętych drzewach,
kra, co spływając chudnie, chłód, co wypełnia studnie,
powódź, co wszystko łyka, i para znad czajnika,
bałwany – pasibrzuchy, lód na kałużach kruchy,
mgła skoro świt rozlana, grzywacze (fale, piana),
lawina w Himalajach i grad jak kurze jaja,
sopel na wąsach dziadka i zupa bardzo rzadka,
i rosa na jagodach – cóż to takiego?”
2. Czy woda potrafi unosić się do góry?
Doświadczenie:
· przelewanie wody z pojemnika do pojemnika,
· wytworzenie pary wodnej (chuchanie na lusterko, obserwacja pary unoszącej się z czajnika),
· obserwacja skraplania się pary wodnej (lusterko przykładamy do pary unoszącej się z czajnika).
3. Czy w każdej temperaturze woda paruje?
nalanie zimnej wody na talerzyk, odstawienie do kilkudniowej obserwacji,
· obserwacja zjawiska parowania wody gorącej.
4. Woda paruje ze szklanki, talerzyka, a także ze zbiorników wodnych;
· wskazanie na ilustracji i nazwanie zbiorników wodnych (ocean, morze, rzeka, jezioro, staw)
· ułożenie ilustracji ze zbiornikami wodnymi wg ich rzeczywistej wielkości.
5. Jak powstaje chmura i deszcz?
Odpowiedź na podstawie wykonanych doświadczeń i własnych obserwacji – woda paruje, jej kropelki łączą się ze sobą, stają się coraz większe i cięższe, aż spadają w postaci deszczu.
Zabawa ruchowa inspirowana powstawaniem deszczu – dzieci poruszają się po sali w rytmie słyszanej muzyki, na hasło nauczycielki łączą się w pary, trójki, czwórki, przysiadają na dywanie – „ciężkie krople deszczu spadły na ziemię”.
6. Co pomaga w parowaniu wody ze zbiorników wodnych?
· Dzieci wskazują na ilustrację słońca, wiatru (symbole graficzne). Wspólne sformułowanie odpowiedzi: „Słońce ogrzewa wodę, jej cząsteczki unoszą się w powietrze w postaci pary wodnej. Cząsteczki pary wodnej tworzą chmurę ”.
7. Dzieci kończą zdania:
· „Ciemne, duże chmury wróżą nam ...”
· „Deszcz pada, gdy wiele kropelek ...”
· „Gdy krople wody spadną na ziemię ...”
8. Co się stanie, gdy parujące krople wody mocno ochłodzą się?
· Dzieci odpowiadają na podstawie swoich obserwacji: „Mocno schłodzone krople wody spadają w postaci śniegu”.
9. „Historia srebrnej kropli” – praca w zespołach;
· wyznaczenie zespołów, a w nich kierowników, sprawozdawców,
· przydzielenie makiet, strzałek do oznaczania kierunków przemieszczania się wody w przyrodzie,
· zaprezentowanie przez nauczycielkę utworu H. Bechlerowej „Jedna srebrna kropla”,
· dzieci wskazują na makietach kierunek wędrówki wody w przyrodzie w oparciu o opowiadanie nauczycielki (opowiadanie na podstawie H. Bechlerowej „Jedna srebrna kropla”), używają znaków graficznych (strzałek),
· prezentacja makiet wraz z oznaczeniami (strzałkami) przez sprawozdawców z zespołów.
10. Zakończenie zajęć – refleksja, podsumowanie.
ela.r