30. Wilson_Gayle_Wyscig_z_czasem.pdf

GAYLE WILSON

PROLOG

Po plecach przeszły mu ciarki, bo choć wiedział, że będzie

źle, rzeczywistość przerosła jego najgorsze obawy.

- A to skurczybyk... - W głosie policjanta Samuelsa

pobrzmiewał swoisty szacunek.

Jared Donovan odwrócił wzrok od dużej kostki

wybuchowego plastiku, która była ukryta nad windą, i spojrzał

na swego towarzysza. Na skroniach policjanta widać było

krople potu, twarz miał jak z wosku.

- Potrzebuję pomocy - powiedział Jared.

- Co ze sprzętem? - zapytał policjant. Na dole budyn

ku zostawili robota, pancerny pojemnik i stroje ochronne.

Jared znów podniósł oczy ku ładunkowi. Wystarczyło

kilkanaście dekagramów semtexu, by zakończyć lot Pan Am

nad Lockerbie, a ten był wielkości dwóch regiel Szyb windy,

w którym się znajdowali, biegł przez sam środek rządowego

budynku. Nawet Jared nie bardzo wiedział, jakich zniszczeń

dokonałaby eksplozja, a przecież w tej dziedzinie miał

ogromne doświadczenie. Wolałby go nie mieć. W jednym z

wybuchów zginął JeffMatthews.

l!mten ładunek nawet w przybliżeniu nie był tak duży, jak

ten, ale sprawca zastawił pułapkę. Gdy tylko Jeff odsunął

nieco szufladę, natychmiast wszystko wy-

Tytuł oryginału: Each Precious Hour Pierwsze wydanie:

Harlequin Intrigue,

Redaktor serii: Grażyna Ordąga

Opracowanie redakcyjne: Władysław Ordąga

Korekta: Janina Szrajer Ewa Popławska

Enterprises sp. z o.o. Warszawa

Wszystkie prawa zastrzeżone, łącznie z prawem reprodukcji

części lub całości dzieła w jakiejkolwiek formie.

Wydanie niniejsze zostało opublikowane w porozumieniu z

Harleąuin Enterprises II B.V.

Wszystkie postacie w tej książce są fikcyjne.

Jakiekolwiek podobieństwo do osób rzeczywistych - żywych

czy umarłych -jest całkowicie przypadkowe.

Znak firmowy wydawnictwa Harleąuin i znak Harleąuin

Intryga i Miłość są zastrzeżone.

Skład i łamanie: Studio Q

Printed in Spain by Litografia Roses, Barcelona

ISBN ---X

Indeks

INTRYGA-

Po prostu wiedział, że nie wolno mu popełnić błędu, bo

pierwszy z nich byłby zarazem ostatnim. Prześledził szybko

druty prowadzące z baterii - jeden do ładunku i jeden do

zegara. Prosty układ. Chyba... zbyt prosty. Przyjrzał się

plastikowi, na którym widoczne były ślady ugniatania. Poczuł

jeszcze silniejsze ciarki.

Błyskawicznie przeanalizował wszystkie możliwości. Był

prawie pewien, że kryła się tu jakaś pułapka. Przełącznik

rtęciowy albo czujnik wysokości?

Delikatnie położył palce na jednym z przewodów

wychodzących z baterii. Zbyt proste, pomyślał znowu, zbyt

łatwe.

Szybko przeciął drut, oddzielając baterię od plastiku. Serce

waliło mu w przyspieszonym rytmie. Na razie nic się nie stało.

Znalazł drugi przewód, który prowadził do zegara. Przeciął

go pewną ręką. Czuł pulsowanie krwi w skroniach.

Wstrzymując oddech, uważnie przyjrzał się staromodnemu

budzikowi.

- Wyżej - zwrócił się do Samuelsa.

Musiał zajrzeć za ładunek, bo sądząc po kształcie, yło za nim

coś jeszcze. Spojrzał na wskazówki zegara. Brakowało

dziesięciu sekund.

Powoli i z wielkim wysiłkiem policjant dźwignął Ja-reda o

dodatkowe piętnaście centymetrów. Wiedział, że Samuels nie

utrzyma go długo. Wyciągnął szyję, zajrzał oza plastik i

zobaczył jeszcze jeden przewód. Nie miał D°jecia, dokąd

prowadził, ale musiał działać natychmiast, bo na nic więcej

nie miał już czasu.

Ostrożnie przeniósł szczypce nad bombą, delikatnie

leciało w powietrze. Miał na sobie najnowocześniejszy

pancerz, lecz i to nie pomogło.

- Muszę się temu przyjrzeć - powiedział Jared.

- W porządku - chrapliwie mruknął Samuels. Był

na granicy wytrzymałości nerwowej. Jared nie miał mu

tego za złe, jako że on także był głęboko poruszony. Ale

cóż, sam wybrał tę pracę i nie zamierzał pozwalać sobie

na najmniejszą choćby chwilę słabości.

Policjant złączył dłonie w strzemię, dzięki czemu Jared

mógł wspiąć się do góry, by spojrzeć śmierci w oczy. Nie

robił tego po raz pierwszy, i miał nadzieję, że nie ostatni.

Teraz mógł dokładnie obejrzeć mordercze dzieło.

Przełącznik czasowy, baterie i plastik. Budzik był nastawiony

na dziesiątą, do której, według wskazówki, brakowało

niespełna trzydziestu sekund.

- Długo jeszcze? - zapytał policjant ochrypłym

szeptem.

- Niezbyt - spokojnie odpowiedział Jared.

Jego głos brzmiał zaskakująco spokojnie. Myślał tylko o

urządzeniu, które miał przed sobą. Nawet tykanie zegara jakby

ucichło.

Był zdany jedynie na siebie, nie miał bowiem czasu, by

wezwać kogoś na pomoc lub sprowadzić sprzęt. Jak za

dawnych czasów: jeden niczym nie osłonięty człowiek - i

bomba.

Ręce policjanta zaczęły lekko drżeć, nie wiadomo, ze

zmęczenia, czy też z poczucia zbliżającej się śmierci, lecz

Jared zdawał się być absolutnie spokojny, jakby nie miały do

niego dostępu żadne ludzkie emocje.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Myślę, że odpowiedzi senatora zadowoliły wszyst

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: